„29 lipca – 4 sierpnia. Dzieje Apostolskie 22–28: Sługa i świadek”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Nowy Testament, 2019 (2019)
„29 lipca – 4 sierpnia. Dzieje Apostolskie 22–28”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2019
29 lipca – 4 sierpnia
Dzieje Apostolskie 22–28
Sługa i świadek
Podszepty Ducha Świętego są zazwyczaj ciche i ulotne. Zapisując je, będziesz mógł je dogłębniej rozważyć. Czytając Dzieje Apostolskie 22–28, zapisuj myśli i uczucia, które otrzymujesz i poświęć czas na ich rozważenie.
Zapisz swoje odczucia
„Kiedy działamy na zlecenie Pana”, obiecał Prezydent Thomas S. Monson, „jesteśmy uprawnieni do Jego pomocy” („Uczyć się, robić, być”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 62). Nie jesteśmy natomiast uprawnieni do łatwej drogi i nieskończonego pasma sukcesów. Dowodem na to jest Paweł Apostoł. Zbawiciel przykazał mu, aby „zaniósł imię [Jego] przed pogan i królów, i synów Izraela” (Dzieje Apostolskie 9:15). W Dziejach Apostolskich 22–28 czytamy o tym, w jaki sposób Paweł wypełniał to zadanie, doświadczając ogromnych przeciwności — został skuty łańcuchami, uwięziony i był maltretowany fizycznie, został też doświadczony udziałem w katastrofie morskiej, a nawet ukąszony przez jadowitego węża. Czytamy jednak również, że „przystąpił do niego Pan i rzekł: Bądź dobrej myśli” (Dzieje Apostolskie 23:11). To, czego Paweł doświadczył, stanowi natchnione upomnienie, że kiedy słudzy Pana przyjmują powołanie, aby „[iść] […] i [czynić] uczniami wszystkie narody”, Pan wypełnia daną im obietnicę: „A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata” (Ew. Mateusza 28:19–20).
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Dzieje Apostolskie 22:1–21; 26:1–29
Uczniowie Jezusa Chrystusa z odwagą dzielą się swoim świadectwem.
Paweł wielokrotnie składał swe przepełnione mocą świadectwo zapisane w Dziejach Apostolskich 22 oraz 26, gdy był więziony przez rzymskich żołnierzy. Ludzie, do których przemawiał, mogli skazać go na śmierć. Mimo to postanowił z odwagą świadczyć o Jezusie Chrystusie i „widzeniu [niebieskim]” (Dzieje Apostolskie 26:19), które otrzymał. Co w jego słowach wywiera na tobie największe wrażenie? Pomyśl o sytuacjach, kiedy masz okazję, by dzielić się swoim świadectwem. Na przykład przypomnij sobie, kiedy ostatni raz opowiedziałeś członkowi swojej rodziny lub innej osobie o tym, w jaki sposób otrzymałeś świadectwo o ewangelii?
Dzieje Apostolskie 22:1–21; 26:9–20
Dlaczego istnieją różnice pomiędzy trzema fragmentami, które zawierają opis wizji, w której Paweł ujrzał Jezusa Chrystusa?
W Dziejach Apostolskich trzy razy napisano o cudownej wizji, jaką Paweł otrzymał w drodze do Damaszku (zob. Dzieje Apostolskie 9:3–20; 22:1–21; 26:9–20). Każdy z tych trzech fragmentów różni się nieco od pozostałych, a niektóre zawierają też więcej szczegółów. Ponieważ Paweł opowiadał o swej wizji różnym grupom ludzi i dla różnych celów, można przyjąć, że zdecydował się podkreślić różne aspekty tego, czego doświadczył.
Podobnie i Józef Smith sporządził kilka zapisów swojej Pierwszej Wizji (zob. „First Vision Accounts”, Gospel Topics, strona internetowa: topics.lds.org). Pierwsza Wizja została opowiedziana różnym grupom ludzi i dla różnych celów, dzięki czemu posiadamy informacje, które nie byłyby dostępne, gdyby istniał jedynie jeden zapis.
Dzieje Apostolskie 23:10–11; 27:13–25, 40–44
Pan wspiera tych, którzy starają się Mu służyć.
Posługa Pawła stanowi dowód na to, że przeciwności obecne w naszym życiu nie są znakiem tego, że Bóg nie pochwala naszych działań. Tak naprawdę to właśnie podczas najtrudniejszych chwil najsilniej odczuwamy Jego wsparcie. Możesz ponownie przeanalizować to, co niedawno przeczytałeś na temat posługi Pawła i wymienić niektóre z rzeczy, których przyszło mu doświadczyć (zob. np. Dzieje Apostolskie 14:19–20; 16:19–27; 21:31–34; 23:10–11; 27:13–25, 40–44). W jaki sposób Pan go wspierał i czego uczy cię to na temat twojego własnego zaangażowania w służbę Panu?
Dzieje Apostolskie 24:24–27; 26:1–3, 24–29; 27
Mogę przyjąć lub odrzucić słowa Bożych sług.
Podczas całej swojej posługi Paweł składał przepełnione mocą świadectwo o Jezusie Chrystusie i Jego ewangelii. Wiele osób przyjęło jego słowa, ale byli też i tacy, którzy je odrzucili. Czytając Dzieje Apostolskie 24:24–27 i Dzieje Apostolskie 26:1–3, 24–29, zapisuj słowa lub wyrażenia, które wskazują na to, w jaki sposób poszczególni rzymscy przywódcy zareagowali na nauki Pawła:
Feliks
Festus
Król Agryppa
Podczas podróży statkiem do Rzymu, by stanąć na sąd przed Cezarem, Paweł prorokował, że zarówno statkowi, jak i jego pasażerom zagraża niebezpieczeństwo i że zostanie wyrządzona im wielka szkoda (zob. Dzieje Apostolskie 27:10). Przeczytaj rozdział 27. i odszukaj, w jaki sposób pasażerowie statku zareagowali na ostrzeżenia Pawła. Czego możesz nauczyć się z ich doświadczenia?
Czy kiedykolwiek zareagowałeś na nauki przywódców Kościoła w podobny sposób? Jakie są możliwe konsekwencje takiego zachowania? Czego uczysz się z tych historii na temat podążania za radą udzieloną przez Pana, a przekazaną przez Jego sługi?
Zob. także 2 Nefi 33:1–2; Józef Smith—Historia 1:24–25; D. Todd Christofferson, „Głos ostrzeżenia”, Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 108–111.
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór rodzinny
Podczas czytania pism świętych wraz z rodziną Duch pomoże ci rozpoznać zasady, które powinieneś podkreślić lub omówić, aby wyjść naprzeciw potrzebom twoich bliskich. Proponowane tematy do omówienia:
Przed swoim nawróceniem Paweł wielokrotnie zawinił wobec Boga. Ponieważ jednak był gotów odpokutować, mógł powiedzieć: „Mam sumienie wolne od winy wobec Boga, i wobec wszystkich ludzi” (zob. także NiP135:4). W jaki sposób możemy oczyścić swoje sumienie z przewinień, jakich dokonaliśmy wobec Boga i bliźnich?
Do czego Pan powołał Pawła w tych wersetach? Kiedy mamy okazje dokonać czegoś podobnego?
Czy ktoś z twojej rodziny lubi węże? Możesz go poprosić o opowiedzenie historii zawartych w Dziejach Apostolskich 28:1–9. Twoje dzieci mogą z chęcią narysować ilustracje do tych historii lub przedstawić je w formie scenek. Czego możemy nauczyć się z tych wersetów? Jedną z lekcji może być to, że Bóg wypełnia obietnice, które dał Swoim sługom. Na przykład, możesz porównać obietnice złożone w Ew. Marka 16:18 z tym, w jaki sposób zostały wypełnione w życiu Pawła. Możesz poszukać w którymś z przemówień z ostatniej konferencji obietnicy, którą złożył jeden z Pańskich sług — być może takiej, która ma istotne znaczenie dla twojej rodziny — a następnie umieścić ją w widocznym miejscu w waszym domu. W jaki sposób możemy wykazać się wiarą w to, że ta obietnica zostanie wypełniona?
Bóg ochronił Pawła przed skutkami ukąszenia przez jadowitego węża
Podobnie jak Kościół za czasów Pawła (który nazwano sektą w wersecie 22.), tak i współczesny Kościół spotyka się z oporem ze strony ludzi. W jaki sposób Paweł reagował w sytuacjach, kiedy ludzie sprzeciwiali się Zbawicielowi i Jego Kościołowi? Czego możemy się nauczyć z doświadczenia Pawła?
Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Doskonalenie nauczania
Skoncentruj się na zasadach, które pobłogosławią twoją rodzinę. Studiując pisma święte, zadawaj sobie pytanie: „Co w tych wersetach będzie szczególnie ważne dla mojej rodziny?”. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 17).
Dzielny w świadectwie o Jezusie Chrystusie — Daniel A. Lewis. Paweł przed królem Agryppą.