„Myśli do zapamiętania: Czytanie Starego Testamentu”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Stary Testament, 2022 (2021)

„Myśli do zapamiętania: Czytanie Starego Testamentu”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2022

Myśli do zapamiętania

Czytanie Starego Testamentu

Odkryj osobiste znaczenie

Jakie uczucia cię ogarniają, kiedy myślisz, że będziesz mógł studiować w tym roku Stary Testament? Żądza wiedzy? Niepewność? Strach? Wszystkie te emocje mają rację bytu. Stary Testament jest jednym z najstarszych zbiorów tekstów na świecie, w związku z czym może się wydawać zarówno ekscytujący, jak i budzący obawy. Teksty te pochodzą ze starożytnej kultury, która może wydawać się obca, czasami dziwna, a nawet nieprzyjemna. A jednak bohaterami tych zapisów są ludzie, którzy doświadczali tego, co nam znajome, i rozpoznajemy w tych zapisach tematy ewangelii, które świadczą o boskości Jezusa Chrystusa i Jego ewangelii.

Zaiste, życie takich postaci, jak Abraham, Sara, Anna czy Daniel, w wielu kwestiach bardzo różniło się od naszego. Doświadczały one jednak radości z posiadania rodziny, sprzeczek rodzinnych, momentów wiary i chwil niepewności oraz sukcesów i porażek — tak jak my wszyscy. A co najważniejsze, wykazywały się wiarą, pokutowały, zawierały przymierza, doświadczały duchowych przeżyć i nigdy się nie poddawały w swoich wysiłkach, by być posłusznymi Bogu.

Jeśli zastanawiasz się, czy Stary Testament może nabrać dla ciebie i twojej rodziny osobistego znaczenia w tym roku, pamiętaj, że tak się stało w przypadku rodziny Lehiego i Sarii. Nefi opowiadał historie o Mojżeszu i przekazywał nauki Izajasza, gdy jego bracia potrzebowali wsparcia, korekty lub pokazania czegoś z innej perspektywy. Kiedy Nefi powiedział: „Moja dusza lubuje się w pismach świętych” (II Ks. Nefiego 4:15), mówił o zapisach, które teraz są częścią Starego Testamentu.

Poszukuj Pana

Jeśli zastanawiasz się, czy ty i twoja rodzina możecie zbliżyć się do Jezusa Chrystusa poprzez studiowanie Starego Testamentu, pamiętaj, że sam Zbawiciel nas do tego zachęca. Kiedy powiedział przywódcom żydowskim: „Pisma […] składają świadectwo o mnie” (Ew. Jana 5:39), mówił o pismach, które nazywamy Starym Testamentem. Aby odnaleźć Zbawiciela w słowach, które czytasz, być może będziesz musiał z cierpliwością je rozważać i szukać duchowego przewodnictwa. Czasami odniesienia do Niego wydają się bardzo bezpośrednie, jak w oświadczeniu Izajasza: „Dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany […], i nazwą go […]: Książę Pokoju” (Ks. Izajasza 9:5). Gdzie indziej Zbawiciel jest ukazany w bardziej subtelny sposób, poprzez symbole i podobieństwa — na przykład w opisach składania ofiar ze zwierząt (zob. III Ks. Mojżeszowa 1:3–4) lub w opowieści o Józefie wybaczającym swoim braciom i ratującym ich przed głodem.

Jeśli twoim pragnieniem jest znaleźć większą wiarę w Zbawiciela poprzez studiowanie Starego Testamentu, to ją znajdziesz. To może być cel twoich badań pism świętych w tym roku. Módl się, aby Duch poprowadził cię ku fragmentom, opowieściom i proroctwom, które przybliżą cię do Jezusa Chrystusa, i skoncentruj się na nich.

starożytny prorok prowadzi zapisy — Prorok Starego Testamentu — Judith A. Mehr

Zachowane w boski sposób

Nie oczekuj, że Stary Testament zaprezentuje dokładną i precyzyjną historię ludzkości. Nie taki był cel jego autorów i kompilatorów. Pragnęli oni nauczyć ludzi czegoś o Bogu — o Jego planie dla Jego dzieci, o tym, co to znaczy być Jego ludem przymierza, i o tym, jak znaleźć odkupienie, gdy nie dotrzymujemy naszych przymierzy. Czasami robili to, opowiadając o wydarzeniach historycznych, zgodnie ze swoim zrozumieniem — włączając w to opowieści z życia wielkich proroków. Pierwsza Księga Mojżeszowa jest tego przykładem, podobnie jak księgi Jozuego, Sędziów oraz Pierwsza i Druga Królewska. Jednak inni pisarze Starego Testamentu nie chcieli skupiać się na historii. Zamiast tego nauczali, używając sztuki, na przykład poezji czy literatury. Do tej kategorii należą Księga Psalmów i Przypowieści Salomona. Następnie mamy cenne słowa proroków, od Izajasza do Malachiasza, którzy głosili słowo Boże starożytnemu Izraelowi — i słowa te cudownie możemy słyszeć również dzisiaj za pośrednictwem Biblii.

Czy wszyscy ci prorocy, poeci i kompilatorzy wiedzieli, że ich słowa będą czytane tysiące lat później na całym świecie? Nie wiadomo. Lecz z podziwem stwierdzamy, że tak właśnie się stało. Narody powstawały i upadały, miasta zostały podbite, królowie żyli i umierali, a Stary Testament przetrwał ich wszystkich, od pokolenia do pokolenia, od pisarza do pisarza, od tłumaczenia do tłumaczenia. Oczywiście pewne fragmenty zostały zagubione lub zmienione, jednak w cudowny sposób większość pism została zachowana¹.

Oto kilka rzeczy, o których należy pamiętać, czytając w tym roku Stary Testament. Możliwe, że Bóg zachował te starożytne zapisy, ponieważ cię zna i wie, przez co przechodzisz. Być może przygotował dla ciebie duchowe przesłanie w tych słowach, coś, co zbliży cię do Niego i zbuduje twą wiarę w Jego plan i Jego Umiłowanego Syna. A może poprowadzi cię do fragmentu lub przemyśleń, której pobłogosławią kogoś, kogo znasz — do przesłania, którym możesz podzielić się z przyjacielem, członkiem rodziny lub innym świętym. Jest tak wiele możliwości. Czyż zastanawianie się nad tym nie jest ekscytujące?

Księgi Starego Testamentu

W większości chrześcijańskich wersji Starego Testamentu księgi są zorganizowane inaczej, niż zostały ułożone, kiedy po raz pierwszy zostały zebrane w jeden zbiór. Podczas gdy Biblia hebrajska grupuje księgi w trzy kategorie — prawo, prorocy i pisma — większość chrześcijańskich Biblii wyróżnia cztery kategorie: prawo (I–V Ks. Mojżeszowa), historia (Ks. Jozuego – Ks. Estery), księgi poetyckie (Ks. Joba – Pieśń nad Pieśniami) i księgi prorockie (Ks. Izajasza – Ks. Malachiasza).

Dlaczego te kategorie są ważne? Dlatego, że rodzaj studiowanej księgi ma wpływ na to, jak ją badać.

Oto, kwestie, o których należy pamiętać, gdy zacznie się czytać „prawo”, czyli pierwsze pięć ksiąg Starego Testamentu. Księgi, których autorstwo jest przypisywane Mojżeszowi, prawdopodobnie przeszły przez ręce wielu skrybów i kompilatorów. Mimo że księgi Mojżeszowe — podobnie jak każde dzieło Boże przekazywane przez śmiertelników — noszą znamiona ludzkiej niedoskonałości, są natchnionym słowem Bożym (zob. Ks. Mojżesza 1:41; Artykuły wiary 1:8. W odniesieniu do świętej Księgi Mormona, pomocne są słowa Moroniego, który pomógł ją skompilować: „Jeśli znajdą się tutaj błędy, są one błędami ludzi; przeto nie potępiajcie tego, co pochodzi od Boga” (strona tytułowa Księgi Mormona). Innymi słowy księga pism świętych nie musi być wolna od ludzkich błędów, aby być słowem Bożym.