“Mga Dapat Tandaan: Ang Kasugtanan,” Dali, Magsunod sa Akon—Para sa Mga Indibidwal kag Mga Pamilya: Daan nga Katipan 2022 (2021)
“Mga Dapat Tandaan: Ang Kasugtanan,” Dali, Magsunod sa Akon—Para sa Mga Indibidwal kag Mga Pamilya: 2022
Mga Dapat Tandaan
Ang Kasugtanan
Sa bilog nga Daan nga Katipan, pirme mo mabasahan ang tinaga nga kasugtanan. Sa karon masami naton ginapanumdom ang mga kasugtanan bilang sagrado nga mga promisa sa Dios, pero sa dumaan nga kalibutan, ang mga kasugtanan importante man nga bahin sang inter-akyson sang mga tawo sa kada isa. Para sa ila proteksyon kag kaluwasan, kinahanglan sang mga tawo nga magsalig sa kada isa, kag ang mga kasugtanan isa ka paagi nga masiguro ang ina nga pagsalig.
Gani sang nakighambal ang Dios kay Noe, Abraham, ukon kay Moises parte sa mga kasugtanan, ginaagda Niya sila sa pagsulod sa kaangtanan nga may pagsalig sa Iya. Isa sa pinakabantog nga halimbawa sang kasugtanan sa Daan nga Katipan amo ang ginhimo sang Dios sa ila ni Abraham kag Sara—kag dayon ginpabakod sang ila mga kaliwat nga sanday Isaac kag Jacob (nga gintawag man nga Israel). Masami naton ini ginatawag nga kasugtanan kay Abraham, bisan pa nga sa Daan nga Katipan simple lang ini nga ginatawag nga “ang kasugtanan.” Makita mo nga ang Daan nga Katipan labaw sa tanan istorya sang katawhan nga nagkabig sa ila mga kaugalingon nga manunubli sining kasugtanan—ang katawhan sang kasugtanan.
Ang kasugtanan kay Abraham nagapadayon nga importante sa karon, labi na sa mga Santos sa Ulihing mga Adlaw. Ngaa? Bangud kita katawhan man sang kasugtanan, direkta man kita ukon indi nga mga kaliwat ni Abraham, Isaac, kag Jacob (tan-awa sa Mga Taga-Galacia 3:27–29). Sa sining rason, importante nga maintiendihan kon ano ang kasugtanan kay Abraham kag kon paano ini magamit sa aton sa karon.
Ano ang Kasugtanan kay Abraham?
Gusto ni Abraham nga “mangin mas matutum nga sumulunod sang pagkamatarong” (Abraham 1:2), gani gin-agda sia sang Dios nga magsulod sa kaangtanan sang kasugtanan. Indi si Abraham ang una nga may amo sini nga handum, kag indi sia ang una nga nakabaton sang kasugtanan. Ginpangayo niya “ang pagpakamaayo sa mga amay” (Abraham 1:2)—mga bugay nga gintanyag paagi sa kasugtanan kay Adan kag Eva kag sang ulihi sa mga nagpangayo sining mga bugay sing matutom.
Ang kasugtanan sang Dios kay Abraham nagpromisa sang matahum nga mga bugay: palanublion nga duta, dako nga kaliwat, pagbaton sang mga ordinansa sang priesthood, kag ngalan nga pagatahuron sa mga henerasyon nga magaabot. Pero ang tutok sining kasugtanan indi lamang sa mga bugay nga mabaton ni Abraham kag sang iya pamilya kundi sa bugay nga sila mangin sa tanan nga mga anak sang Dios. “Mangin pagpakamaayo ikaw,” siling sang Dios, “kag sa imo pakamaayuhon ang tanan nga mga panimalay sang duta” (Genesis 12:2–3).
Naghatag bala ining kasugtanan sang pinasulabi nga pribelihiyo sa ila ni Abraham, Sara, kag sa ila mga kaliwat sa tunga sang mga anak sang Dios? Sa punto lamang nga isa ini ka pribelihiyo sa pagpakamaayo sa iban. Ang panimalay ni Abraham ang “[magadala sining] pag-alagad kag Pagkapari sa tanan nga nasyon,” nga ginapaambit “ang mga bugay sang Ebanghelyo, nga amo ang mga bugay sang kaluwasan, nga amo ang kabuhi nga wala’y katapusan” (Abraham 2:9, 11).
Ining kasugtanan amo ang bugay nga ginahandum ni Abraham. Pagkatapos nga mabaton ini, siling ni Abraham sa iya tagipusuon, “Ang imo alagad matutum nga nagpangita sa imo; karon nakita ko ikaw” (Abraham 2:12).
Linibo ka tuig na ina nga nagligad, pero ining kasugtanan ginpanumbalik sa aton panahon (tan-awa sa 1 Nefi 22:8–12). Kag karon nagakatuman ini sa mga kabuhi sang katawhan sang Dios. Sa matuod, ang katumanan sang kasugtanan nagakusog sa ulihing mga adlaw samtang nagaprogreso ang buluhaton sang Dios, nga nagabugay sang mga pamilya sa bilog nga kalibutan. Kag ang bisan sin-o, pareho kay Abraham, nga gusto mangin mas matutom nga sumulunod sang pagkamatarong, ang bisan sin-o nga matutom nga nagapangita sang Ginuo, sarang mangin kabahin sini.
Ano ang Kahulugan sa Akon sang Kasugtanan kay Abraham?
Anak ka sang kasugtanan. Naghimo ka sang kasugtanan upod sa Dios sang ginbunyagan ka. Ginabag-o mo inang kasugtanan tagsa nga mag-ambit ka sang sakramento. Kag nagahimo ka sang sagrado nga mga kasugtanan sa templo. Sa tingob, ining mga kasugtanan nagahimo sa imo nga partisipante sa kasugtanan kay Abraham, nga ang kabug-osan makita sa mga ordinansa sang templo. Sa gintudlo ni Pangulong Russell M. Nelson, “Sa ulihi, sa balaan nga templo, mahimo kita nga mangin isigka-manunubli sang mga bugay sang wala katapusan nga pamilya, nga sadto ginpromisa kay Abraham, Isaac, Jacob, kag sa ila kaliwatan.”1
Paagi sining mga kasugtanan kag mga ordinansa, kita mangin katawhan sang Dios (tan-awa sa Exodo 6:7; Deuteronomio 7:6; 26:18; Ezequiel 11:20). Mangin lain kita sa kalibutan sa aton palibot. Ginhimo sang aton mga kasugtanan nga posible para sa aton ang mangin tampad, komitido nga mga disipulo ni Jesucristo. “Ang aton mga kasugtanan,” ginpaathag ni Pangulong Nelson, “nagabugkos sa aton sa Iya kag nagahatag sa aton sang diosnon nga gahum.”2 Kag kon ginabugayan sang Dios sang Iya katawhan sang Iya gahum, may upod ini nga imbitasyon kag pagpaabot nga bugayan man nila ang iban—nga sila mangin “pagpakamaayo” sa “tanan nga panimalay sang duta” (Abraham 2:9, 11).
Amo ini ang malahalon nga paghangop nga ginhatag sa aton tungod sa Pagpanumbalik sang kasugtanan kay Abraham paagi sa Propeta nga si Joseph Smith. Gani kon mabasa mo ang parte sa mga kasugtanan sa Daan nga Katipan, indi lang pagpamensara ang relasyon sang Dios kay Abraham, Isaac, kag Jacob. Pamensara man ang Iya relasyon sa imo. Kon imo mabasa ang parte sa promisa nga indi maisip nga kaliwatan (tan-awa sa Genesis 28:14), indi lang pagpamensara ang minilyon nga nagatawag karon kay Abraham nga ila amay. Pamensara man ang promisa sang Dios sa imo nga wala katapusan nga mga panimalay kag wala katapusan nga pagtubo (tan-awa sa Doktrina kag mga Kasugtanan 131:1–4; 132:20–24). Kon imo mabasa ang parte sa promisa nga duta nga palanublion, indi lang pagpamensara ang duta nga ginpromisa kay Abraham. Pamensara man ang selestiyal nga kapalaran sang duta mismo—ang palanublion nga ginpromisa sa “mapainubuson” nga “nagahulat sa Ginuo” (Mateo 5:5; Salmo 37:9, 11; tan-awa man sa Doktrina kag mga Kasugtanan 88:17–20). Kag kon imo mabasa ang parte sa promisa nga ang katawhan sang kasugtanan sang Dios magabugay sang “tanan nga mga panimalay sang duta” (Abraham 2:11), indi lang pagpamensara ang pag-alagad ni Abraham ukon sang mga propeta nga naggwa halin sa iya. Pamensara man ang sarang mo himuon—bilang sumulunod sa kasugtanan ni Jesucristo—agud mangin bugay sa mga pamilya sa imo palibot.