« ថ្ងៃទី ២១–២៧ ខែ កញ្ញា នីហ្វៃទី៣ ១២–១៦ ៖ ‹ យើងជាក្រឹត្យវិន័យ ហើយជាពន្លឺ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ២១–២៧ ខែ កញ្ញា នីហ្វៃទី៣ ១២–១៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ៖ ឆ្នាំ ២០២០
ថ្ងៃទី ២១–២៧ ខែ កញ្ញា
នីហ្វៃទី៣ ១២–១៦
« យើងជាក្រឹត្យវិន័យ ហើយជាពន្លឺ »
នៅពេលអ្នកសិក្សា នីហ្វៃទី៣ ១២–១៦ សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលនឹងមានន័យចំពោះកុមារដែលអ្នកបង្រៀន ។ គម្រោងមេរៀននេះផ្តល់នូវសេចក្តីពិតមួយចំនួន ប៉ុន្តែព្រះវិញ្ញាណអាចចង្អុលបង្ហាញអ្នកនូវសេចក្តីពិតផ្សេងទៀត ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
សូមហុចរូបភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវមួយតៗគ្នាជុំវិញថ្នាក់ ។ សូមឲ្យកុមារប្ដូរវេនគ្នាកាន់រូបភាពនោះ ហើយចែកចាយអ្វីមួយដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀន ដូចជាអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅផ្ទះនាសប្តាហ៍នេះ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ ៖ កុមារតូចៗ
ខ្ញុំអាចធ្វើជាគំរូល្អដល់មនុស្សដទៃ ។
ជួនកាល កុមារអាចពុំដឹងច្រើនពីរបៀបដែលគំរូរបស់ពួកគេអាចផ្តល់ពរដល់មនុស្សដទៃឡើយ ។ សូមប្រើខគម្ពីរទាំងនេះ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យបញ្ចាំងពន្លឺរបស់ពួកគេ ។
សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស
-
សូមប្រាប់កុមារថា នីហ្វៃទី៣ ១២:១៤–១៦ គឺសំដៅទៅលើពួកគេ ហើយក្រោយមកសូមអានខគម្ពីរនេះឲ្យឮៗ ។ ពេលណាដែលអ្នកអានពាក្យ « អ្នក » ឬ « របស់អ្នក » សូមចង្អុលទៅកុមារ ហើយសូមឲ្យពួកគេចង្អុលទៅខ្លួនពួកគេ ។
-
សូមបង្ហាញពិលមួយទៅកុមារ ហើយអញ្ជើញកុមារម្នាក់ឲ្យបើកពិលនោះ ។ សូមពន្យល់ថា ពេលយើងធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ វាដូចជាការបើកពន្លឺមួយដែលអាចជួយមនុស្សដទៃធ្វើតាមទ្រង់ផងដែរ ។ បន្ទាប់មក សូមគ្រប ឬលាក់ពន្លឺនោះ ហើយសូមឲ្យកុមារប្រាប់នូវរឿងពីរបីដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីធ្វើជាគំរូល្អដល់មនុស្សដទៃ ។ រាល់ពេលដែលពួកគេធ្វើ សូមឲ្យពួកគេបើកពន្លឺនោះ ( សូមមើលទំព័រសកម្មភាពនាសប្ដាហ៍នេះផងដែរ ) ។
-
សូមច្រៀងចម្រៀងមួយជាមួយគ្នាដែលលើកទឹកចិត្តកុមារឲ្យចាំងចែងដូចជាពន្លឺមួយ ដូចជាបទ « រះឡើង » ឬបទ « ខ្ញុំជាដួងតារា » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ លេខ ៩៦, ៨៤ ) ។ សូមប្រាប់កុមារអំពីពន្លឺដែលអ្នកឃើញនៅក្នុងពួកគេ ពេលពួកគេធ្វើ « កិច្ចការល្អ » ហើយពន្យល់អំពីរបៀបដែលពន្លឺ និងគំរូរបស់ពួកគេជួយមនុស្សដទៃ និងបំផុសគំនិតអ្នកឲ្យធ្វើកិច្ចការល្អផងដែរ ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌ឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ ។
ខគម្ពីរនេះអាចជួយកុមារឲ្យយល់ថា ព្រះនឹងព្រះសណ្តាប់ និងឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ ។
សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស
-
ពេលអ្នកអាន នីហ្វៃទី៣ ១៤:៧ សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យធ្វើសកម្មភាពដែលតំណាងឲ្យការអញ្ជើញនីមួយៗរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខគម្ពីរនេះ ។ ឧទាហរណ៍ ពួកគេអាចលើកដៃរបស់ពួកគេ ( ចូរសូម ), ធ្វើដៃដូចជាមើលកែវយឹត ( ចូររក ), ឬធ្វើជាគោះ ( ចូរគោះ ) ។ សូមជួយកុមារឲ្យគិតអំពីអ្វីៗដែលពួកគេអាចនិយាយ និងសូមនៅក្នុងការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ ។ សូមពន្យល់ថា យើងអាចទូលទៅព្រះវរបិតាសួគ៌នូវអ្វីគ្រប់យ៉ាង ហើយទ្រង់នឹងព្រះសណ្តាប់ ដោយសារទ្រង់ស្រឡាញ់ពួកយើង ។
-
សូមឲ្យកុមារបង្ហាញនូវអ្វីដែលពួកគេធ្វើជាមួយដៃ ភ្នែក និងក្បាលរបស់ពួកគេពេលពួកគេអធិស្ឋាន ។ សូមច្រៀងចម្រៀងមួយបទដូចជាបទ « យើងបន្ទន់កេសា » ដើម្បីជួយ ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១៨ ) ។ យើងកំពុងនិយាយជាមួយនរណាពេលយើងអធិស្ឋាន ? សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ព្រះសណ្តាប់ការអធិស្ឋានរបស់យើង ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះសព្វព្រះទ័យឲ្យខ្ញុំស្តាប់ ហើយធ្វើអ្វីដែលទ្រង់បង្រៀន ។
ការគ្រាន់តែស្តាប់បន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះពុំគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ។ មានតែអស់អ្នកដែលរស់នៅតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចទប់ទល់នឹងព្យុះនៃជីវិតបាន ។
សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស
-
សូមច្រៀងបទ « មនុស្សប្រាជ្ញា និង មនុស្សល្ងង់ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១៣២ ) ជាមួយគ្នា ឬអាន នីហ្វៃទី៣ ១៤:២៤–២៧ ។ សូមជួយកុមារឲ្យដាក់ជំនួសឈ្មោះរបស់ពួកគេលើពាក្យ « មនុស្សប្រាជ្ញា » ពេលពួកគេច្រៀង ។ ហេតុអ្វីផ្ទះរបស់មនុស្សមានប្រាជ្ញាបន្តនៅរឹងមាំអំឡុងពេលខ្យល់ព្យុះ ? សូមរំឭក ខទី ២៤ ដើម្បីសង្កត់ធ្ងន់ថា គាត់បានស្តាប់តាម និងធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូល ។
-
សូមបង្ហាញកុមារនូវដុំថ្មមួយ និងដីខ្សាច់មួយចំនួន ។ សូមឲ្យពួកគេចង្អុលទៅថ្ម ពេលពួកគេពិពណ៌នាអំពីជម្រើសមួយ ដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយចង្អុលទៅដីខ្សាច់ ពេលពួកគេពិពណ៌នាអំពីជម្រើសមួយដែលពុំធ្វើតាមទ្រង់ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពេលយើងធ្វើអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូល នោះយើងរឹងមាំដូចជាផ្ទះដែលសង់នៅលើថ្ម ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ ៖ កុមារធំៗ
ខ្ញុំគួរតែស្រេកឃ្លាននូវសេចក្ដីសុចរិត ។
មនុស្សគ្រប់គ្នាអាចមានភាពស្រេកឃ្លាន ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលអំពីអារម្មណ៍ទាំងនេះ ដើម្បីបង្រៀនយើងអំពីរបៀបដែលយើងគួរតែមានអារម្មណ៍អំពីការស្វែងរកសេចក្តីសុចរិត ។
សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស
-
ដោយពុំឲ្យកុមារផ្សេងទៀតស្តាប់ឮ សូមឲ្យកុមារម្នាក់ធ្វើជាបរិភោគ ឬផឹក ហើយឲ្យកុមារផ្សេងទៀតទាយថា តើគាត់កំពុងធ្វើអ្វី ។ តើការបរិភោគអាហារឆ្ងាញ់ ឬផឹកទឹកស្អាតវាមានអារម្មណ៍បែបណា ? តើយើងចិញ្ចឹមបីបាច់វិញ្ញាណរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យអាន នីហ្វៃទី៣ ១២:៦ ដើម្បីស្វែងយល់ពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះសព្វព្រះទ័យឲ្យយើង « ស្រេកឃ្លាននូវ » ។ តើយើងអាចបង្ហាញថា យើងចង់បានសេចក្តីសុចរិតច្រើនដូចយើងចង់បរិភោគអាហារ និងផឹកទឹកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
សូមយករូបភាពអាហារ និងភេស្ជជៈ ហើយដាក់សេចក្តីយោងបទគម្ពីរទាំងនេះលើអាហារ និងភេស្ជជៈដូចជា សុភាសិត ១១៩:១០៣; យ៉ូហាន ៦:៣៥; នីហ្វៃទី២ ៣២:៣; អេណុស ១:៤;ឬ នីហ្វៃទី៣ ២០:៨ ។ សូមកុមារឲ្យអានវគ្គបទគម្ពីរនេះ ហើយពិពណ៌នាអំពីអ្វីដែលខគម្ពីរនេះបង្រៀនពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើ ដើម្បីបង្ហាញថា យើងស្រេកឃ្លាននូវសេចក្តីសុចរិត ។ សូមចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ « ពោរពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណ » ហើយអញ្ជើញកុមារឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ពួកគេផងដែរ ។
ខ្ញុំគួរធ្វើរឿងល្អៗសម្រាប់ហេតុផលត្រឹមត្រូវ ។
ខគម្ពីរទាំងនេះបង្ហាញថា កិច្ចការល្អៗពុំគ្រប់គ្រាន់ទេ—កិច្ចការរបស់យើងត្រូវតែបានបំផុសគំនិតដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ និងបំណងប្រាថ្នាដើម្បីបម្រើទ្រង់ ។
សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស
-
សូមឲ្យកុមារស្រាវជ្រាវ នីហ្វៃទី៣ ១៣:១–៤, ៥–៨, ឬ ១៦–១៨ ហើយរកមើលកិច្ចការល្អៗដែលបានថ្លែងនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ( សូមពន្យល់ថា ការធ្វើ « ទាន » មានន័យថា ការផ្តល់ដល់អ្នកក្រ ) ។ ហេតុអ្វីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថា កុំឲ្យធ្វើដូចមនុស្សមួយចំនួនដែលធ្វើកិច្ចការទាំងនេះ ?
-
សូមឲ្យបន្ទះក្រដាសមួយសន្លឹកទៅកុមារម្នាក់ៗ ដែលមានសរសេរសកម្មភាពសុចរិតនៅលើវា ( ឬឲ្យពួកគេគិតអំពីឧទាហរណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ) ។ សូមឲ្យពួកគេគិតអំពីហេតុផលល្អ និងហេតុផលអាក្រក់ចំពោះការធ្វើកិច្ចការទាំងនោះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យធ្វើរឿងល្អសម្រាប់ហេតុផលត្រឹមត្រូវជានិច្ច ។
សុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណកើតឡើងពីការស្តាប់ និងការធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀន ។
« ភ្លៀង » និង « ទឹកជន់ » កើតឡើងមកលើយើងទាំងអស់គ្នានៅក្នុងជីវិតនេះ ប៉ុន្តែយើងអាចទប់ទល់នឹងការសាកល្បង ប្រសិនបើយើងស្តាប់ និងធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបង្រៀន ។
សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស
-
សូមអាន នីហ្វៃទី៣ ១៤:២១–២៧ និង ១៥:១ ហើយអញ្ជើញកុមារឲ្យក្រោកឈរ គ្រប់ពេលដែលពួកគេអានពាក្យ « ធ្វើ » ។ ហេតុអ្វីព្រះអង្គសង្គ្រោះសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើការធ្វើនៅក្នុងការថ្លែងរបស់ទ្រង់ ហើយពុំមែនលើការស្តាប់ឮ ឬការចងចាំ ? សូមឲ្យកុមារគូររូបភាពមួយនៃ ខទី ២៤–២៥ ហើយសរសេរពាក្យ « ព្រះយេស៊ូវ » និងអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនឲ្យយើងធ្វើនៅលើថ្ម ។ សូមច្រៀងបទ « មនុស្សប្រាជ្ញា និង មនុស្សល្ងង់ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១៣២ ) ជាមួយគ្នា ។
-
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យក្រោកឈរ ហើយសូមឲ្យពួកគេស្រមៃថា ជើងម្ខាងរបស់ពួកគេតំណាងឲ្យការស្តាប់ឮបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយជើងម្ខាងទៀតតំណាងឲ្យការធ្វើតាមបន្ទូលនោះ ។ សូមឲ្យពួកគេលើកជើងដែលតំណាងឲ្យ « ការធ្វើ » ហើយឲ្យជើង « ស្តាប់ » ឲ្យស្មើគ្នា ។ តើមានអ្វីនឹងកើតឡើង ប្រសិនបើមានខ្យល់ដ៏ខ្លាំងមួយបានបោកបក់កាត់តាមបន្ទប់ ? សូមប្រើឧទាហរណ៍នេះ ដើម្បីបង្ហាញមូលហេតុដែលវាមានសុវត្ថិភាពជាងដើម្បី ធ្វើ អ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូល ហើយពុំមែនគ្រាន់តែស្តាប់ឮបន្ទូលរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះទេ ។
លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន
សូមឲ្យកុមាររើសយកអ្វីមួយដែលពួកគេបានរៀនអំពីការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវនាថ្ងៃនេះ ហើយសម្រេចចិត្តពីរបៀបដែលពួកគេនឹងអនុវត្តតាមការបង្រៀននោះ ។ តើសកម្មភាពរបស់ពួកគេនឹងជួយពួកគេក្លាយជាពន្លឺមួយសម្រាប់គ្រួសារ និងមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?