« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ កញ្ញា ។ កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣ ៖ ‹ ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )
« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ កញ្ញា ។ កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ៖ ឆ្នាំ ២០២៣
ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ កញ្ញា
កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣
« ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ »
យោបល់ដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ការបង្រៀនកុមារនៅក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូននឹងកើតមាន នៅពេលបងប្អូនសិក្សាប្រកបដោយការអធិស្ឋាននៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣ ដោយគិតដល់ពួកគេនៅក្នុងចិត្ត ។ គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនអាចរកបាននៅក្នុងគម្រោងនេះ ។
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
របៀបមួយដើម្បីអញ្ជើញកុមារឲ្យចែកចាយ គឺត្រូវរំឭកពួកគេអំពីអ្វីដែលបងប្អូនបានអញ្ជើញពួកគេឲ្យធ្វើ កាលពីមេរៀនមុន ។ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ ៖ កុមារតូចៗ
ខ្ញុំអាចផ្ដល់ឲ្យដល់អ្នកខ្វះខាតដោយអំណរ ។
វាតែងតែជារឿងល្អជានិច្ចដើម្បីបម្រើមនុស្សដទៃ ប៉ុន្តែវាកាន់តែប្រសើរទៅទៀតដែលត្រូវបម្រើដោយអំណរ ។ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលនឹងបំផុសគំនិតកុមារម្នាក់ៗឲ្យធ្វើជា « អ្នកដែលថ្វាយដោយអំណរ » ។
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យអានតាមឃ្លា « ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ » ( កូរិនថូស ទី២ ៩:៧ ) នេះសាឡើងវិញ ។ តើការធ្វើជា « អ្នកដែលថ្វាយដោយអំណរ » មានន័យដូចម្ដេច ? សូមបង្ហាញរូបភាពមុខរីករាយ និងមុខក្រៀមក្រំ រួចសួរកុមារថា តើរូបណាមួយដែលជាអ្នកដែលថ្វាយដោយអំណរ ។
-
សូមច្រៀងចម្រៀងមួយបទអំពីការបម្រើ ដូចជាបទ « ពេលយើងជួយ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១០៨ ) ឲ្យបានច្រើនដង ។ លើកទីមួយ សូមឲ្យកុមារច្រៀងដោយអំណរ បន្ទាប់មកឲ្យពួកគេច្រៀងដោយប្រើអារម្មណ៍ ឬឥរិយាបថផ្សេងៗ ដូចជា ក្រៀមក្រំ នឿយហត់ ខឹង ឬភ័យខ្លាច ។ សូមរំឭកកុមារថា ព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងជួយមនុស្សដទៃដោយមានចិត្តរីករាយ ។ បន្ទាប់មក សូមច្រៀងចម្រៀងនោះម្ដងទៀតដោយអំណរ ។
-
សូមជួយកុមារឲ្យធ្វើរូបភាពមុខញញឹម និងមុខក្រញ៉ូវ ។ សូមឲ្យពួកគេលើករូបភាពមុខញញឹមរបស់ពួកគេឡើង នៅពេលពួកគេឮពាក្យ ញញឹម ឬ ការញញឹម កាលដែលពួកគេច្រៀងបទ « ញញឹម » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១២៨ ) ។ ពួកគេអាចធ្វើដូចគ្នានេះជាមួយរូបភាពមុខក្រញ៉ូវ និងពាក្យ ក្រញ៉ូវ និង មុខក្រញ៉ូវ ។ សូមជួយកុមារឲ្យស្គាល់ថាតើមុខមួយណាដែលរីករាយ និងមុខមួយណាដែលមិនរីករាយ ។ សូមពន្យល់ថា របៀបមួយដើម្បីរីករាយ និងបម្រើអ្នកដទៃ គឺត្រូវញញឹម និងជួយអ្នកដទៃឲ្យញញឹម ។
-
សូមដាក់ផែនការធ្វើសកម្មភាពក្នុងថ្នាក់មួយដើម្បីបម្រើនរណាម្នាក់ ដូចជា កុមារម្នាក់ដែលពុំមកអង្គការបឋមសិក្សា ឬសមាជិកវួដម្នាក់ ឬអ្នកជិតខាងម្នាក់ដែលត្រូវការជំនួយ ។ បងប្អូនអាចដាក់ផែនការទៅសួរសុខទុក្ខសមាជិកម្នាក់នោះដល់ផ្ទះ សរសេរសំបុត្រខ្លី ឬគូររូប ឬចម្អិនអាហារទៅជូនគាត់ ។
-
សូមអញ្ជើញកុមារម្នាក់ឲ្យដាក់ផែនការសកម្មភាពបម្រើដោយអំណរ ដល់សមាជិកម្នាក់ក្នុងគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។ អំឡុងការបង្រៀននៅសប្ដាហ៍ក្រោយ សូមឲ្យកុមារចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌តែងតែឆ្លើយតបការអធិស្ឋានជានិច្ច ប៉ុន្តែមិនតែងតែឆ្លើយតាមអ្វីដែលយើងរំពឹងទុកនោះទេ ។
បទពិសោធន៍របស់ប៉ុលអំពីការអធិស្ឋានដើម្បីឲ្យ « បន្លាមួយចាត់មកក្នុងសាច់ឈាម » ត្រូវដកយកចេញ បង្រៀនយើងថានៅពេលខ្លះ ព្រះពង្រឹងយើងនៅក្នុងឧបសគ្គរបស់យើង ជាជាងដកយកឧបសគ្គនោះចេញពីយើង ។
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមបង្ហាញដល់កុមារនូវរុក្ខជាតិមានបន្លាមួយដើម ( ឬរូបភាពរុក្ខជាតិបែបនេះមួយ ) ។ សូមជួយពួកគេឲ្យស្រមៃថា តើពួកគេមានអារម្មណ៍បែបណា ប្រសិនបើមានបន្លាមួយចាក់ជាប់នៅក្នុងស្បែករបស់ពួកគេរយៈពេលយូរនោះ ។ សូមសង្ខេប កូរិនថូស ទី២ ១២:៧–១០ ឲ្យកុមារស្តាប់ ដោយពន្យល់ថា « បន្លាមួយចាត់មកក្នុងសាច់ឈាម » របស់ប៉ុល គឺជាឧបសគ្គមួយ គឺជាអ្វីមួយដែលលំបាកសម្រាប់ជីវិតរបស់លោក ។ ទោះជាប៉ុលបានទូលសូមព្រះឲ្យដកយកការសាកល្បងនោះចេញក៏ដោយ ក៏ព្រះពុំបានយកវាចេញដែរ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះបានត្រាស់បង្រៀនប៉ុលថា ឧបសគ្គនានាអាចជួយយើងឲ្យរៀនដើម្បីមានភាពរាបសា ហើយទុកចិត្តលើទ្រង់ ។ បន្ទាប់មក ព្រះអាចធ្វើឲ្យយើងមានភាពរឹងមាំបាន ។
-
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ទ្រង់ញាណដឹងអំពីអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់យើង ហើយទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យយើងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវការ ទោះជាវាមិនមែនជាអ្វីដែលយើងគិតថា យើងត្រូវការវាក៏ដោយ ។ បងប្អូនក៏អាចនឹងចែកចាយបទពិសោធន៍មួយ នៅពេលដែលការអធិស្ឋានរបស់បងប្អូនត្រូវបានឆ្លើយតបនៅតាមរបៀប ឬពេលមួយដែលខុសពីការរំពឹងទុករបស់បងប្អូនផងដែរ ។ ដំណើររឿងដូចជា « The Diabetes Dilemma » ( Friend ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៤–៥ ) ឬ « Please Bless Ace » ( Friend ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៣២–៣៣ ) ក៏អាចជួយបានផងដែរ ។
-
សូមច្រៀងចម្រៀងមួយបទអំពីការអធិស្ឋានជាមួយកុមារ ដូចជាបទ « ការអធិស្ឋានរបស់កុមារ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៦–៧ ) ។ សូមសួរកុមារថា តើពួកគេនឹងថ្លែងដូចម្ដេច ទៅកាន់នរណាម្នាក់ដែលឆ្ងល់ថា តើព្រះវរបិតាសួគ៌ទ្រង់ព្រះសណ្ដាប់ ហើយឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេដែរឬអត់ ។ សូមច្រៀងចម្រៀងនោះម្ដងទៀត រួចចង្អុលបង្ហាញឃ្លាដែលពិពណ៌នាអំពីព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះយើង ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ ៖ កុមារធំៗ
ខ្ញុំអាចផ្ដល់ឲ្យដល់អ្នកខ្វះខាតដោយអំណរ ។
ប៉ុលចង់បំផុសគំនិតពួកបរិសុទ្ធឲ្យផ្ដល់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេដើម្បីជួយដល់ជនក្រីក្រ ។ តើបងប្អូននឹងប្រើពាក្យពេចន៍របស់លោក ដើម្បីបំផុសគំនិតកុមារឲ្យបម្រើមនុស្សដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមសរសេរពាក្យនានានៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ៩:៧ នៅលើក្ដារខៀន ដោយទុកចន្លោះសម្រាប់ពាក្យគន្លឹះ ។ សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យទាយថា តើពាក្យដែលនៅចន្លោះនោះគឺជាអ្វី ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យពួកគេអានខគម្ពីរនោះដើម្បីបំពេញចន្លោះ ។ តើការផ្ដល់ឲ្យ « ដោយស្តាយ ឬដោយបង្ខំ » មានន័យដូចម្ដេច ? តើការធ្វើជា « អ្នកដែលថ្វាយដោយអំណរ » មានន័យដូចម្ដេច ?
-
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យជួយបងប្អូនស្វែងរករូបភាព ដែលបង្ហាញព្រះអង្គសង្គ្រោះបម្រើមនុស្សដទៃ ( មានមួយចំនួននៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ) ។ សូមសួរថា តើពួកគេឃើញអ្វីនៅក្នុងរូបភាពទាំងនេះ ដែលជួយពួកគេឲ្យដឹងថា ព្រះយេស៊ូវបានបម្រើមនុស្សដទៃដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ សូមដាក់គោលដៅជាមួយកុមារទាំងអស់ ដើម្បីនិយាយថា បាទ/ចាស នៅពេលមានសមាជិកគ្រួសារ ឬមនុស្សដទៃទៀតស្នើសុំឲ្យយើងបម្រើនៅសប្ដាហ៍ក្រោយ ដូចជាតាមរយៈការជួយធ្វើការងារជុំវិញផ្ទះ ឬការមើលថែមនុស្សដទៃ ។
-
សូមជួយកុមារឲ្យលាបពណ៌ដុំថ្មតូចៗ ។ សូមពន្យល់ថាទាំងនេះគឺជា « ដុំថ្មនៃការបម្រើ » ដែលពួកគេអាចដាក់នៅក្នុងហោប៉ៅរបស់ពួកគេនៅសប្តាហ៍នេះ ដើម្បីជួយពួកគេចងចាំឲ្យបម្រើដល់អ្នកដទៃដោយអំណរ ។
-
សូមច្រៀងចម្រៀងមួយបទជាមួយគ្នាបទអំពីការបម្រើ ដូចជាបទ « សប្បាយធ្វើការ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១២៩ B ) ។ សូមជួយកុមារឲ្យគិតពីឃ្លាថ្មីៗនៃបទដែលពិពណ៌នាអំពីរបៀបផ្សេងៗដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌តែងតែឆ្លើយការអធិស្ឋានជានិច្ច ប៉ុន្តែមិនតែងតែប្រទានឲ្យខ្ញុំនូវអ្វីដែលខ្ញុំទូលសូមនោះទេ ។
ប៉ុលបានទូលសូមឲ្យព្រះដកចេញនូវភាពទន់ខ្សោយរបស់លោក ប៉ុន្តែព្រះបានញាណដឹងថា ភាពទន់ខ្សោយរបស់ប៉ុលនឹងធ្វើឲ្យលោកបន្ទាបខ្លួន ហើយព្រះនឹងធ្វើឲ្យលោករឹងមាំ ។
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យប្រៀបធៀប កូរិនថូស ទី២ ១២:៩–១០ និង អេធើរ ១២:២៧ ។ តើពាក្យ ឬឃ្លាអ្វីខ្លះដែលត្រូវបានថ្លែងច្រើនដង ? តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអំពីអ្វី ? ( បងប្អូនអាចនឹងចាំបាច់ត្រូវពន្យល់ថា ប៉ុលបានប្រៀបធៀបឧបសគ្គរបស់លោកទៅនឹងបន្លានៅក្នុងស្បែករបស់លោក ) ។ តើព្រះបានត្រាស់បង្រៀនប៉ុលដូចម្ដេចខ្លះអំពីការសាកល្បង ?
-
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យសរសេរការសាកល្បងមួយចំនួន ដែលមនុស្សមាននៅក្នុងជីវិតនេះ ។ សូមជួយពួកគេឲ្យពិចារណាពីរបៀបដែលនរណាម្នាក់អាចរៀនអំពីឧបសគ្គទាំងនេះ ហើយទទួលបានពរជ័យពីការសាកល្បងទាំងនេះ ។
-
សូមអានជាមួយកុមារនូវអត្ថបទ « The Diabetes Dilemma » ( Friend ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៤–៥ ) ។ សូមឲ្យកុមារចែកចាយបទពិសោធន៍នានា នៅពេលពួកគេអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីមួយ ហើយពុំបានទទួលវា ។ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនចេញពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។ បងប្អូនក៏អាចចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌តែងតែឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើងជានិច្ច ទៅតាមរបៀប និងពេលវេលាដែលនឹងប្រទានពរដល់យើងច្រើនបំផុត ។
លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យធ្វើជាអ្នកផ្ដល់ដោយអំណរនៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេនៅសប្ដាហ៍នេះ ហើយត្រឡប់មកថ្នាក់វិញនៅសប្ដាហ៍ក្រោយ ដើម្បីរាយការណ៍អំពីរបៀបដែលពួកគេបានបម្រើដល់មនុស្សដែលត្រូវការជំនួយ ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
ប្រឈមមុខនឹងការរំខានដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ « ពេលខ្លះ កុមារម្នាក់ធ្វើទង្វើដែលរំខានដល់ការរៀនរបស់កុមារផ្សេងទៀតនៅក្នុងថ្នាក់ ។ នៅពេលរឿងនេះកើតឡើង ចូរអត់ធ្មត់ ស្រឡាញ់ ហើយយល់អំពីឧបសគ្គនានាដែលកុមារនោះកំពុងប្រឈមមុខ ។ … ប្រសិនបើកុមារដែលធ្វើការរំខាននោះមានតម្រូវការពិសេស ចូរនិយាយនឹងអ្នកជំនាញពិការភាពរបស់វួដ ឬស្ដេក ឬចូលទៅគេហទំព័រ [ disabilities.ChurchofJesusChrist.org ] ដើម្បីស្វែងរករបៀបដែលបងប្អូនអាចបំពេញតម្រូវការទាំងនោះបានកាន់តែល្អប្រសើរ » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ២៦ ) ។