„14–20 lutego. I Ks. Mojżeszowa 18–23: ‘Czy jest cokolwiek niemożliwego dla Pana?’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej. Stary Testament, 2022 (2021)
„14–20 lutego. I Ks. Mojżeszowa 18–23”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej, 2022
Sara i Izaak — Scott Snow
14–20 lutego
I Ks. Mojżeszowa 18-23
„Czy jest cokolwiek niemożliwego dla Pana?”
Gdy zastanawiasz się nad tym, jak wyjść naprzeciw potrzebom dzieci, które nauczasz, weź pod uwagę poniższy zarys lekcji zarówno dla starszych, jak i dla młodszych dzieci.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
By pomóc dzieciom opowiedzieć o tym, co już wiedzą o historiach opisanych w rozdziałach I Ks. Mojżeszowa 18–23, pokaż jedną lub kilka ilustracji ukazujących te zdarzenia. Poproś dzieci, by powiedziały to, co pamiętają z tych wydarzeń.
Nauczaj doktryny: młodsze dzieci
I Ks. Mojżeszowa 18:9–14; 21:1–7
Mogę zaufać, że Bóg dotrzyma obietnic.
Chociaż Bóg obiecał Sarze i Abrahamowi na starość syna, wydawało się mało prawdopodobne, że ta obietnica zostanie spełniona. Jak możesz wykorzystać tę historię, by pomóc dzieciom wierzyć, że Bóg zawsze dotrzymuje Swych obietnic?
Propozycje zajęć
-
Opowiedz w skrócie o Bożej obietnicy złożonej Abrahamowi i Sarze, że będą mieli dziecko, i o wypełnieniu się tej obietnicy (zob. I Ks. Mojżeszowa 17:15–19; 18:9–14; 21:1–7). Możesz też zaprosić na lekcję małżeństwo z okręgu: niech przebiorą się za Abrahama i Sarę i opowiedzą tę historię. Wyjaśnij dzieciom, że Abraham i Sara byli za starzy na to, by mieć dzieci. Zadaj dzieciom pytanie z wersetu I Ks. Mojżeszowa 18:14: „Czy jest cokolwiek niemożliwego dla Pana?”. Złóż świadectwo o tym, że Pan może wypełnić Swoje obietnice, nawet gdy wydają się niemożliwe do spełnienia.
-
Obiecaj dzieciom coś, co spełnisz pod koniec zajęć (na przykład pozwolisz im pokolorować obrazek). W czasie lekcji przypominaj im o swojej obietnicy, a pod koniec lekcji dotrzymaj słowa. Powiedz, że Pan zawsze dotrzymuje Swoich obietnic.
-
Poproś dzieci, by opowiedziały o sytuacji, w której musiały czekać na coś, czego bardzo pragnęły. Zaśpiewajcie wspólnie pieśń, która stanowi świadectwo o Bożych obietnicach, np. „Słuchaj przykazań” (Śpiewnik dla dzieci, str. 68–69). Pomóż dzieciom uświadomić sobie, co obiecuje nam Bóg, jeśli jesteśmy Mu wierni.
-
Pokaż ilustracje przedstawiające chrzest lub sakrament (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 103, 104, 107, 108). Wyjaśnij, jakie obietnice składamy Bogu i co Bóg obiecuje nam w zamian, gdy jesteśmy chrzczeni lub gdy przyjmujemy sakrament (zob. Oddani wierze, str. 16–18).
Abraham był posłuszny Panu.
Abrahamowi było bardzo trudno wypełnić przykazanie złożenia ofiary z syna. Zastanów się, jak odpowiednio wykorzystać tę historię, by zachęcić dzieci do posłuszeństwa Bogu, nawet gdy jest to trudne lub gdy nie w pełni znają powody, dla których dane nam zostały Jego przykazania.
Propozycje zajęć
-
Pokaż ilustrację przedstawiającą Abrahama i Izaaka (zob. zarys lekcji na ten tydzień w Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną) i użyj jej, by opowiedzieć historię Abrahama i Izaaka (zob. także „Abraham i ofiarowanie Izaaka” w publikacji pt. Opowieści Starego Testamentu). Pokaż ilustrację przedstawiającą Jezusa Chrystusa i powiedz dzieciom, pod jakimi względami historia Abrahama i Izaaka przypomina ofiarę, jaką Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus złożyli dla nas.
-
Zagrajcie w prostą grę, w której chodzi o to, by dzieci postępowały według wskazówek. Mogą to być na przykład wskazówki, jak dojść do portretu Zbawiciela ukrytego w sali lekcyjnej. O robienie jakich rzeczy prosi nas Ojciec Niebieski? Pomóż dzieciom zrozumieć, że przestrzeganie Jego przykazań pomoże nam powrócić do Niego i Jezusa Chrystusa i żyć z Nimi ponownie.
Nauczaj doktryny: starsze dzieci
I Ks. Mojżeszowa 18:9–14; 21:1–7
Pan wypełnia Swoje obietnice, nawet gdy wydają się niemożliwe do spełnienia.
Abraham i Sara usłyszeli, że będą mieć syna, ale wydawało się to niemożliwe — Abraham miał 100 lat, a Sara 90 (zob. I Ks. Mojżeszowa 17:17). Bóg spełnił Swoją obietnicę, a ta historia może pomóc dzieciom, które uczysz, wzmocnić swą wiarę w Boże obietnice dla nich.
Propozycje zajęć
-
Zapisz na osobnych kartkach każde słowo z pierwszego zdania w wersecie I Ks. Mojżeszowa 18:14. Rozdaj wszystkim dzieciom. Poproś, by ułożyły te słowa w prawidłowej kolejności. Przeczytajcie razem fragmenty I Ks. Mojżeszowa 18:9–14; 21:1–7. Znajdźcie po jednym przykładzie czegoś z życia Sary i Abrahama, co wydawało się niemożliwe, a Pan tego dokonał. Czego możemy się nauczyć z doświadczenia Sary i Abrahama, co zachęci nas do zaufania Bożym obietnicom?
-
Pokaż ilustracje z opowieści z pism świętych, w których Bóg dokonał czegoś, co wydawało się mało prawdopodobne lub trudne (np. zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 7, 8, 25, 26). Poproś dzieci, by powiedziały, co wiedzą o sytuacjach przedstawionych na tych ilustracjach. Pomóż im dostrzec, jak Pan w każdej sytuacji spełnia Swe obietnice. Opowiedz o tym, jak Pan dotrzymał obietnic w twoim życiu lub w życiu osób, które znasz (zob. przykłady obietnic Pana we fragmentach Ks. Malachiasza 3:10; Ew. Jana 14:26–27; Doktryna i Przymierza 89:18–21). Pozwól dzieciom opowiedzieć o podobnych sytuacjach, które znają.
Mogę uciec przed niegodziwością.
Opowieść o tym, jak Lot i jego rodzina uciekali z niegodziwego miasta, może natchnąć dzieci do tego, by uciekały od złych wpływów, które napotkają w życiu.
Ucieczka z Sodomy i Gomory — Julius Schnorr von Carolsfeld
Propozycje zajęć
-
Opowiedz w skrócie treść fragmentu I Ks. Mojżeszowa 19:15–26. Wyjaśnij, że rodzina Lota mieszkała w bardzo niegodziwym mieście i aniołowie ostrzegli ich, by uciekli. Przeczytajcie wspólnie wersety 15–17, 26. Skłoń dzieci do zastanowienia się nad tym, co mogą oznaczać dzisiaj dla nich słowa: „uchodź” przed złem i „nie oglądaj się za siebie” (werset 17.).
-
Pokaż ilustrację przedstawiającą Zbawcę i poproś dzieci, by postąpiły krok w jej kierunku za każdym razem, gdy wymienią coś, co mogą zrobić, by uciec przed niegodziwością i zbliżyć się do Chrystusa.
-
Porozmawiajcie o sytuacjach, w których przyjaciel może poprosić dzieci o zrobienie czegoś, o czym wiedzą, że jest niedobre. Jak byśmy „uszli” takiej sytuacji? Co moglibyśmy powiedzieć naszemu przyjacielowi?
Ojciec Niebieski zesłał Swojego Syna, który złożył siebie dla nas w ofierze.
Gdy mówisz o gotowości Abrahama, by złożyć w ofierze Izaaka, bądź wrażliwy na odczucia dzieci. Wykorzystaj tę historię, by pomóc im pogłębić uczucia miłości i wdzięczności za ofiarę Zbawiciela.
Propozycje zajęć
-
By ułatwić dzieciom naukę na podstawie fragmentu I Ks. Mojżeszowa 22:1–14, przeczytaj im te wersety i poproś, by narysowały obrazki przestawiające to, co czytasz. Dlaczego przykazanie Pana, by złożyć w ofierze Izaaka, było trudne do wypełnienia dla Abrahama? Czego dowiadujemy się o Abrahamie na podstawie tej historii?
-
Wykorzystaj ilustracje przestawiające Abrahama i Izaaka oraz Ukrzyżowanie (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 9, 57), by porównać historię opisaną w rozdziale I Ks. Mojżeszowa 22 z ofiarą Zbawiciela (zob. Ew. Mateusza 27:26–37). Czego dowiadujemy się o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie z opowieści o Abrahamie i Izaaku oraz o Ukrzyżowaniu?
-
Wyświetl film pt. „For God So Loved the World” (ChurchofJesusChrist.org) lub zaśpiewajcie razem pieśń o ofierze Zbawiciela, np. „Syna nam dał” (Śpiewnik dla dzieci, str. 20–21). Poproś dzieci, by opowiedziały o tym, jak ofiara Jezusa ukazuje miłość Ojca Niebieskiego do nas.
Zachęć do nauki w domu
Poproś, by dzieci powiedziały swoim rodzinom o sytuacji, w której Bóg błogosławił im, gdy przestrzegały jednego z Jego przykazań.
Doskonalenie nauczania
Pielęgnuj atmosferę pełną czci. W miarę potrzeby możesz przypominać dzieciom o postawie pełnej czci podczas lekcji. Możesz wtedy cicho śpiewać lub nucić pieśń albo pokazać ilustrację przedstawiającą Jezusa.