Stary Testament, 2022
21–27 lutego. I Ks. Mojżeszowa 24–27: Przymierze jest odnowione


„21–27 lutego. I Ks. Mojżeszowa 24–27: Przymierze jest odnowione”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej. Stary Testament, 2022 (2021)

„21–27 lutego. I Ks. Mojżeszowa 24–27”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej, 2022

Obraz
Rebeka

Ilustracja przedstawiającą Rebekę — Dilleen Marsh

21–27 lutego

I Ks. Mojżeszowa 24–27

Przymierze jest odnowione

Gdy czytasz rozdziały I Ks. Mojżeszowa 24–27 i przygotowujesz się do nauczania, myśl o dzieciach z twojej klasy. Czego one potrzebują się dowiedzieć? Które z zajęć będą dla nich wartościowe? W zależności od potrzeb dzieci możesz wykorzystać zadania podane w niniejszym podręczniku lub w publikacji Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną.

Zapisz swoje odczucia

Obraz
ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Pod każdym krzesłem w sali przyklej pytanie o wydarzenie lub zasadę opisane w rozdziałach I Ks. Mojżeszowa 24–27. Niech dzieci w czasie lekcji odpowiedzą na pytania, jeśli potrafią, lub niech słuchają, jaka jest na nie odpowiedź.

Obraz
ikona nauczania

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

I Ks. Mojżeszowa 24:10–21

Mogę być życzliwy dla innych ludzi.

Sługa Abrahama był pod wrażeniem niezwykłej uprzejmości, którą okazała mu Rebeka, proponując wodę do picia nie tylko dla niego, ale i dla jego dziesięciu wielbłądów. Jej przykład może być przypomnieniem dla dzieci, by zawsze były życzliwe ludziom.

Obraz
starożytna studnia

Studnia w starożytnej Beer-Szebie, gdzie Abraham i Izaak kopali studnie.

Propozycje zajęć

  • Pokaż ilustrację przestawiającą Rebekę na stronie z zadaniami na ten tydzień. Wskazuj szczegóły obrazka, streszczając historię opisaną we fragmencie I Ks. Mojżeszowa 24:10–21, w którym Rebeka okazała życzliwość słudze Abrahama. Podkreśl, że jej słowa i życzliwy czyn były znakiem, że Rebeka jest tą osobą, która zgodnie z wolą Boga miała wyjść za Izaaka, syna Abrahama. Poproś dzieci, by udawały, że są sługą przybywającym z wielbłądami lub Rebeką czerpiącą wodę dla nich. Podaj im zdania z pisma świętego do powtórzenia, na przykład: „Daj mi, […] napić się trochę wody” (werset 17.) i „Również dla wielbłądów twoich naczerpię wody” (werset 19.). Dlaczego ważne jest, byśmy byli uprzejmi względem innych osób?

  • Opowiedz historię, w której Zbawiciel okazał komuś życzliwość. Poproś kilkoro dzieci, by powiedziały o swoich doświadczeniach związanych z okazywaniem uprzejmości.

  • Zaproponuj kilka zmyślonych sytuacji, w których dziecko może okazać życzliwość. Może to być zabawa z przyjaciółmi lub poznanie kogoś nowego w szkole. Zapytaj dzieci o to, co mogą zrobić, by okazać uprzejmość w tych sytuacjach.

  • Zaśpiewajcie razem pieśń o uprzejmości, np. „Życzliwy bądź” lub „Próbuję żyć tak jak Jezus” (Śpiewnik dla dzieci, str. 78–79, 83). Poproś dzieci, by słuchały słów i wstały, gdy usłyszą słowo „życzliwy” (lub inne do niego podobne). Jak możemy okazywać innym życzliwość? Strona z zadaniami na ten tydzień może ułatwić dyskusję na ten temat.

I Ks. Mojżeszowa 25:29–34

Mogę wybierać te rzeczy, które mają największe znaczenie.

Ezaw był najstarszym dzieckiem w rodzinie, dlatego to on miał dostać szczególne obowiązki i przywileje zwane pierworództwem. Pewnego dnia, gdy Ezaw był głodny, zamienił się ze swoim bratem, Jakubem, dając swoje pierworództwo za jedzenie. Ta historia może nauczyć dzieci, że powinniśmy przedkładać sprawy wieczne nad tymczasową satysfakcję.

Propozycje zajęć

  • Przynieś na lekcję przedmioty, które mogą ci się przydać w trakcie opowiadania historii o Ezawie, gdy sprzedawał swoje pierworództwo. Może to być na przykład miska lub ilustracja przedstawiająca osobę przyjmującą błogosławieństwo kapłańskie. Poproś dzieci, by wykorzystały te przedmioty, gdy będą opowiadać tobie, co wiedzą o tej historii. Rozdział pt. „Jakub i Ezaw” (w publikacji pt. Opowieści Starego Testamentu) może się do tego przydać. Przeczytajcie wspólnie werset I Ks. Mojżeszowa 25:34. Wyjaśnij, że osoba, która miała pierworództwo, miała specjalne przywileje i obowiązki związane z dbaniem o resztę rodziny.

  • Pokaż dzieciom dwie ilustracje: jedną przedstawiającą coś, co ma wielką duchową wartość (np. świątynię) oraz drugą, przedstawiającą coś, co daje tylko chwilowe szczęście (np. grę, zabawkę czy jakiś smakołyk). Poproś dzieci, by wybrały tę rzecz, która będzie bardziej nam pomocna w tym, żeby powrócić do naszego Ojca Niebieskiego. Powtórz to zadanie z innymi ilustracjami.

  • Zaśpiewajcie razem pieśń o podejmowaniu dobrych decyzji, np. „Wybierz dobro” (Śpiewnik dla dzieci, str. 82–83). Złóż świadectwo o tym, że jesteśmy błogosławieni i szczęśliwi, gdy wybieramy dobro.

Obraz
ikona nauczania

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

I Ks. Mojżeszowa 24:1–28

Będę błogosławiony, kiedy działam z wiarą i jestem życzliwy dla bliźnich.

Sługa Abrahama okazał wiarę, ufając Bożym wskazówkom, gdy szukał żony dla Izaaka. Rebeka okazała uprzejmość w sposobie, w jaki potraktowała sługę Abrahama. Jak możesz pomóc dzieciom brać przykład ze sługi Abrahama oraz Rebeki?

Propozycje zajęć

  • Przeczytajcie wspólnie fragment I Ks. Mojżeszowa 24:1–28. Pomóż dzieciom znaleźć przykłady wiary i życzliwości (zob. np. wersety 12–14 oraz 17–20). W jaki sposób sługa Abrahama i Rebeka zostali pobłogosławieni za to, że okazali wiarę i życzliwość? Napisz na tablicy Możemy okazywać wiarę poprzez … oraz Możemy okazywać życzliwość poprzez … . Poproś dzieci, by zaproponowały sposoby dokończenia tych zdań.

  • Na paskach papieru zapisz, co powiedział lub zrobił sługa Abrahama oraz co powiedziała lub zrobiła Rebeka w wersetach I Ks. Mojżeszowa 24:1–28. Poproś dzieci, aby każde z nich wybrało pasek papieru i by pracowały wspólnie, próbując zgadnąć, kto powiedział lub zrobił to, co jest zapisane na pasku (mogą zajrzeć do pism świętych, jeśli potrzebują pomocy). Czego uczy nas ta historia o życzliwości? Czego uczy nas o wierze? Inne przykłady życzliwości i wiary znajdują się we fragmentach I Ks. Mojżeszowa 24:29–33, 58–61.

  • Poproś dzieci, by pomyślały o dowolnym akcie życzliwości, jaki widziały. Poproś, by go zapisały i powiedziały o nim reszcie klasy lub swoim rodzinom w domu. Jak się czujemy, gdy ktoś jest dla nas życzliwy?

I Ks. Mojżeszowa 25:21–34

Będę cenił sprawy o wiecznym znaczeniu zamiast spraw o znaczeniu tymczasowym.

Ezaw zdecydował się wymienić coś o wielkiej wartości — swoje pierworództwo — na coś o mniejszym znaczeniu — chleb i miskę zupy. W trakcie lektury tych wersetów zastanów się, jak możesz pomóc dzieciom nadawać priorytet sprawom, które mają wieczne znaczenie.

Propozycje zajęć

  • Przeczytajcie razem historię Jakuba i Ezawa opisaną we fragmencie I Ks. Mojżeszowa 25:21–34. Gdy będziecie czytać, poproś wszystkie dzieci, by wybrały coś z tej historii, co mogą narysować. Następnie poproś je, by wykorzystały swoje rysunki do opowiedzenia tej historii własnymi słowami. Jeśli potrzebują pomocy, by zrozumieć, co to jest pierworództwo, zachęć je, by przeczytały opis hasła „Pierworództwo” w Przewodniku po pismach świętych (pismaswiete.koscioljezusachrystusa.org). Poproś dzieci, by wyobraziły sobie, że Ezaw poprosił je o radę, czy powinien wymienić swoje pierworództwo za miskę soczewicy. Co byśmy mu powiedzieli?

  • Opowiedz o sytuacji, w której musiałeś poświęcić coś dobrego na rzecz czegoś innego o większym znaczeniu. Możesz też wyświetlić film pt. „Continue in Patience” (ChurchofJesusChrist.org). W jaki sposób twoja historia lub treść filmu odnosi się do wyboru Ezawa opisanego we fragmencie I Ks. Mojżeszowa 25:29–34? Niech dzieci pomyślą o błogosławieństwach, jakie Ojciec Niebieski pragnie im ofiarować (np. silniejsze świadectwo, błogosławieństwa świątynne lub życie wieczne z Nim). Zachęć dzieci, by pomyślały, co skłonne byłyby poświęcić, żeby dostąpić tych cennych błogosławieństw.

Obraz
learning icon

Zachęć do nauki w domu

Poproś dzieci, by pomyślały o celu, który mogą sobie wyznaczyć, dotyczącym zasady, której nauczyły się dziś na zajęciach Organizacji Podstawowej. Mogą na przykład wyznaczyć sobie cel, że będą życzliwe dla pozostałych domowników.

Doskonalenie nauczania

Dzieci lubią mówić o tym, czego się uczą. Mimo młodego wieku mogą wzmacniać członków swoich rodzin. Zachęcaj dzieci z twojej klasy, by opowiadały swojej rodzinie o czymś, czego uczą się na zajęciach Organizacji Podstawowej (zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 30).

Drukuj