„13–19 czerwca. I Ks. Samuela 8–10; 13; 15–18: ‘Wojna należy do Pana’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej. Stary Testament, 2022 (2021)
„13–19 czerwca. I Ks. Samuela 8–10; 13; 15–18”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej, 2022
Dawid i Goliat — Steve Nethercott
13–19 czerwca
I Ks. Samuela 8–10; 13; 15–18
„Wojna należy do Pana”
Chociaż zajęcia zaproponowane poniżej są przeznaczone dla dzieci młodszych lub starszych, możesz dostosować którekolwiek z nich do potrzeb swoich uczniów.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Pokaż ilustrację przedstawiającą Dawida i Goliata w zarysie lekcji na ten tydzień w publikacji pt. Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Poproś dzieci, by opowiedziały, co wiedzą o tej historii i zadawaj im pytania, by przypomniały sobie te szczegóły, które pominęły.
Nauczaj doktryny: młodsze dzieci
Pan wie, co mam w sercu.
Opowiedzenie historii o tym, jak Pan powiedział Samuelowi, by wybrał Dawida na króla, może uświadomić dzieciom, że Pan zna każdego z nas indywidualnie.
Propozycje zajęć
-
Opowiedz o tym, jak Pan powiedział Samuelowi, że Dawid zostanie królem Izraela (zob. I Ks. Samuela 16:1–13). Gdy będziesz opowiadać tę historię, możesz poprosić jedno dziecko, by grało rolę Samuela. To dziecko może dać papierową koronę innemu dziecku, które gra Dawida. Złóż swoje świadectwo o tym, że Pan znał serce Dawida i że zna On każdego z nas.
-
Opowiedz o sytuacji, w której czułeś, że Pan cię zna. Zaśpiewajcie pieśń o tym, że Zbawiciel zna nas i kocha, np. „Jezus to przyjaciel nasz” (Śpiewnik dla dzieci, str. 37).
Wiara w Jezusa Chrystusa pomaga mi być odważnym.
Dzieci z łatwością utożsamiają się z młodym Dawidem, ponieważ Dawid poradził sobie z wielkim wyzwaniem, chociaż był niskiego wzrostu. Dzieci powinny z twoją pomocą zauważyć, że źródłem odwagi i siły Dawida była jego wiara w Jezusa Chrystusa.
Propozycje zajęć
-
Przejrzyjcie wspólnie historię o Dawidzie i Goliacie (zob. Rozdział pt. „Dawid i Goliat” w publikacji pt. Historie ze Starego Testamentu). Niech dzieci kolejno odgrywają scenki z tej opowieści. Podpowiedz dziecku, które gra Goliata, by powiedziało: „Stawcie mi wojownika, a będziemy walczyć z sobą” (I Ks. Samuela 17:10). Nakłoń dziecko, które ma być Dawidem, by powiedziało: „Ja wyszedłem do ciebie w imieniu Pana” (I Ks. Samuela 17:45). Złóż świadectwo o tym, że gdy mamy wiarę w Pana, On nam doda odwagi, jak Dawidowi.
-
Wykorzystaj stronę z zadaniami przeznaczonymi na ten tydzień, by pokazać dzieciom, jak wysoki mógł być Goliat w porównaniu z młodym chłopcem, jakim był Dawid. Wyjaśnij, że żołnierze Izraela bali się Goliata. Poproś dzieci, by udawały, że się boją. Następnie pokaż ilustrację przestawiającą Jezusa Chrystusa i powiedz dzieciom, że Dawid mógł być dzielny, ponieważ pokładał wiarę w Panu. Poproś, by dzieci wstały i starały się być tak wysokie, jak są odważne.
-
Niech dzieci maszerują, jak gdyby były Dawidem idącym do walki z Goliatem, i śpiewają pieśń o odwadze, np. „Będę dzielnym sługą” (Śpiewnik dla dzieci, str. 85).
Prawdziwi przyjaciele mogą być moim błogosławieństwem.
Historia przyjaźni Jonatana i Dawida jest doskonałym przykładem błogosławieństw, które stają się naszym udziałem dzięki prawdziwym przyjaciołom.
Propozycje zajęć
-
Narysuj na tablicy dwie postacie. Jedna będzie symbolizować Dawida, a druga Jonatana. Przeczytaj dzieciom kilka zdań z fragmentu I Ks.Samuela 18:1–4, które podkreślają miłość tej dwójki przyjaciół do siebie nawzajem. Daj każdemu dziecku papierowe serce i zapytaj, jak mogą okazać miłość przyjacielowi. Poproś każde dziecko, które wypowie swój pomysł, by umieściło swoje papierowe serce na tablicy.
-
Opowiedz dzieciom o prawdziwym przyjacielu, który pomaga ci żyć ewangelią lub umacniać twą wiarę w Jezusa Chrystusa. Poproś dzieci, by opowiedziały, kto pomaga im. Niech dzieci odegrają scenkę, jak robią coś miłego dla przyjaciela.
Nauczaj doktryny: starsze dzieci
I Ks. Samuela 8:6; 9:15–17; 10:1–24; 16:1–13
Osoby, które służą w Kościele, są powołane przez Boga.
Historie o Bożym ustanowieniu Saula i Dawida na królów mogą pomóc twoim uczniom zrozumieć, jak ludzie są powoływani do służby w Kościele w dzisiejszych czasach. Te historie mogą podbudować wiarę w to, że powołania pochodzą od Boga, a dowiadujemy się o nich przez upoważnione sługi Boże.
Ilustracja przedstawiająca, jak Samuel namaszcza Saula, © Lifeway Collection / na licencji goodsalt.com
Propozycje zajęć
-
Na osobnych paskach papieru napisz następujące zdania i fragmenty pism świętych: ludzie chcieli mieć króla (I Ks. Samuela 8:6); Pan powiedział Samuelowi, że Saul będzie królem (I Ks. Samuela 9:15–17); Samuel namaścił Saula (I Ks. Samuela 10:1); Samuel przedstawił Saula ludowi (I Ks. Samuela 10:24). Poproś dzieci, by przeczytały te fragmenty pism świętych i ułożyły je we właściwym porządku.
-
Nauczcie się wspólnie piątego artykułu wiary. Pokrótce opisz dzieciom, w jaki sposób otrzymałeś swoje powołanie nauczyciela w Organizacji Podstawowej. Skąd wiesz, że to powołanie pochodzi od Boga? Złóż świadectwo o tym, że Bóg daje przywódcom natchnienie, by powoływali ludzi do służby.
„Pan patrzy na serce”.
To naturalne, że oceniamy ludzi po tym, co widzimy. Aby jednak upodobnić się do Jezusa, musimy między innymi nauczyć się patrzeć tak, jak On patrzy — „na serce” (I Ks. Samuela 16:7).
Propozycje zajęć
-
Poproś dzieci, by wyobraziły sobie, że poproszono je, aby wybrały króla. Na jakie cechy zwracałyby uwagę? Przeczytajcie wspólnie I Ks. Samuela 16:6–7, by dowiedzieć się, co Pan powiedział Samuelowi, gdy ten szukał nowego króla Izraela. Czego uczymy się z tych rad Pana?
-
Przygotuj lekcję poglądową, by pokazać dzieciom, że osąd na podstawie tego, „co jest przed oczyma” (werset 7.) może być błędny. Możesz pokazać na przykład jedzenie lub książkę, których opakowanie lub okładka nie pasuje do faktycznej zawartości. Co mówi werset I Ks. Samuela 16:7 oraz ta lekcja poglądowa o właściwym postrzeganiu siebie i innych ludzi?
-
Opowiedz o sytuacji, w której dowiedziałeś się, dlaczego powinieneś patrzeć „na serce”, a nie tylko na to, „co jest przed oczyma” (werset 7.). Pozwól dzieciom opowiedzieć o własnych podobnych doświadczeniach. Zaśpiewajcie pieśń, która podkreśla tę zasadę, np. „Nie będziesz sam” (Śpiewnik dla dzieci, str. 78–79).
Jezus Chrystus pomoże mi pokonać każde wyzwanie.
Dzieci mogą stawać wobec wyzwań, które wydają się być tak trudne, jak walka z olbrzymem wielkości Goliata. Przykład Dawida może napełnić je nadzieją, że Pan wesprze je w walce.
Propozycje zajęć
-
Wyznacz dzieciom do narysowania różne części historii opisanej we fragmencie I Ks. Samuela 17:20–54. Powieś te rysunki w odpowiedniej kolejności na tablicy i poproś dzieci, by opowiedziały o każdym narysowanym obrazku. Czego mamy się nauczyć na podstawie tej historii zgodnie z zamysłem Pana?
-
Pomóż dzieciom wypisać na tablicy listę różnych trudnych wyzwań, przed którymi może stanąć człowiek. Poproś, by dzieci znalazły to, co powiedział Dawid, co może dodać odwagi osobie stającej przed takimi wyzwaniami (zob. I Ks. Samuela 17:26, 32, 34–37, 45–47). Opowiedz dzieciom o tym, jak Jezus Chrystus pomógł tobie, gdy mierzyłeś się z wyzwaniami.
Zachęć do nauki w domu
Zapytaj dzieci o coś, o czym uczyły się dzisiaj. Zapisz to pytanie i daj każdemu dziecku kopię pytania, by wzięło je do domu i porozmawiało o nim z rodziną.
Doskonalenie nauczania
Zachęcaj dzieci, aby wyobrażały sobie treść pism świętych. Dzieci często uważają na lekcji lepiej, jeśli mogą patrzeć na ilustracje, które odnoszą się do historii lub nauk z pism świętych. Możesz wykorzystywać w tym celu ilustracje zawarte w publikacji pt. Album: Ewangelia w malarstwie lub na stronie ChurchofJesusChrist.org.