Król Dawid na tronie — Jerry Miles Harston

20–26 czerwca

II Ks. Samuela 5–7; 11–12; I Ks. Królewska 3; 8; 11

„Trwać będzie […] twoje królestwo na wieki”

Gdy będziesz czytać pisma święte, Duch Święty może zesłać ci wrażenia i inspirować cię, byś wiedział, co będzie miało największe znaczenie dla dzieci, które uczysz.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Poproś kilkoro dzieci, by opowiedziały o swoich doświadczeniach w czasie czytania pism świętych (osobiście, z rodziną lub w kościele). Kiedy i gdzie czytają pisma święte? Jak się czują, gdy czytają pisma święte? Jakich błogosławieństw zaznały dlatego, że przestrzegały tego przykazania?

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

II Ks. Samuela 5:19, 23

Jeśli potrzebuję przewodnictwa, mogę poprosić o nie Ojca Niebieskiego.

Te wersety opisują, w jaki sposób Dawid, jako król Izraela, modlił się o przewodnictwo i wskazówki. Jak możesz zainspirować dzieci, by zwracały się do Boga w modlitwie, gdy tego potrzebują?

Propozycje zajęć

• Wyjaśnij dzieciom, że gdy Dawid potrzebował pomocy, „zapytał” o odpowiedzi, modlił się o nie. Czytając dzieciom wersety II Ks. Samuela 5:19, 23, poproś je, by starały się usłyszeć słowo „zapytał”, i by złożyły ręce, gdy je usłyszą. Złóż świadectwo o tym, że zawsze możemy modlić się do Ojca Niebieskiego, gdy potrzebujemy pomocy.

• By skłonić dzieci, by pomyślały o tym, co mogą mówić, gdy się modlą, możesz zapytać, jak by dokończyły zdania typu: „Dziękujemy Ci za …” oraz „Prosimy Cię o …”. Niech dzieci narysują rzeczy, za które mogą dziękować lub o które mogą prosić w modlitwie.

  

  Możemy modlić się do Ojca Niebieskiego o pomoc i wskazówki.

• Opowiedz dzieciom o sytuacji, gdy modliłeś się do Ojca Niebieskiego o pomoc. W jaki sposób On odpowiedział na twoją modlitwę? Jaką różnicę czujesz, gdy On ci pomaga? Poproś dzieci, by opowiedziały o swoich doświadczeniach.

II Ks Samuela 7:16

Jezus Chrystus jest naszym Królem.

Gdy Dawid był królem Izraela, Pan powiedział mu, że „trwać będzie [jego] królestwo na wieki” (II Ks. Samuela 7:16). Ta obietnica odnosiła się do Osoby Jezusa Chrystusa, naszego Wiecznego Króla, który był potomkiem Dawida.

Propozycje zajęć

• Poproś jedno z dzieci, by udawało, że jest królem lub królową. Jeśli to możliwe, daj dziecku proste rekwizyty. Kim jest król lub królowa? Co robią? Powiedz dzieciom, że Dawid był królem i był przodkiem Jezusa Chrystusa, którego nazywamy „Królem królów” (Objawienie Jana 19:16). Zachęć dzieci, aby pomyślały o tym, jak możemy pokazać, że wierzymy w to, że Jezus Chrystus jest naszym Wiecznym Królem.

• W czasie gdy dzieci będą wykonywać zadania ze strony z zadaniami na ten tydzień, zaśpiewaj lub odtwórz nagranie pieśni, które mówią o Chrystusie jako naszym Królu, np. „Powołani służyć”, „Radujcie się, toż Pan” lub „Chrystus Panem mym” (Śpiewnik dla dzieci, str. 94–95; Hymny, nr 25, 69). Poproś dzieci, by nasłuchiwały słowa „król” i podniosły w górę obrazek przedstawiający Jezusa, gdy je usłyszą. Jak się czujemy, gdy śpiewamy pieśń o Jezusie?

I Ks. Królewska 8:57–58

Mogę chodzić drogami Boga.

Dla Izraelitów budowa i poświęcenie świątyni były sposobnością, aby zwrócić serca do Pana i ponownie zobowiązać się, by „[postępować] wszystkimi [Jego] drogami” (I Ks. Królewska 8:58). Jak możesz pomóc dzieciom w twojej klasie „postępować wszystkimi [Jego] ścieżkami”?

Propozycje zajęć

• Pokaż dzieciom zdjęcie współczesnej świątyni oraz ilustrację przedstawiającą świątynię, którą zbudował Salomon (zob. zarys lekcji na ten tydzień w publikacji pt. Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną). Wyjaśnij, że gdy Salomon zbudował świątynię dla Izraelitów, zachęcał ich, by „postępowali wszystkimi [Pańskimi] drogami” (I Ks. Królewska 8:58). Powiedz dzieciom, jak dzięki świątyni łatwiej postępować ci drogami Pana. Poproś dzieci, by opowiedziały, co czują w związku ze świątynią. Zaśpiewaj razem z dziećmi pieśń o świątyni, np. „Gdy patrzę na świątynię” (Śpiewnik dla dzieci, str. 99).

• Rozdaj jednym dzieciom papierowe serca, a innym — papierowe ślady stóp. Przeczytaj werset I Ks. Królewska 8:58. Poproś dzieci, by trzymały serca w górze, gdy mówisz „serca”, oraz ślady stóp, gdy mówisz „postępowali wszystkimi jego drogami”. Wyjaśnij dzieciom, że idziemy drogami Pana, gdy podążamy za Jezusem i staramy się do Niego upodabniać. Spytaj dzieci o to, co robią, by postępować drogami Zbawiciela. Możecie zaśpiewać pieśń o naśladowaniu Jezusa, np. „Próbuję żyć tak jak Jezus” (Śpiewnik dla dzieci, str. 40–41).

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

II Ks. Samuela 7:16–17

Jezus Chrystus jest naszym Królem.

Wszyscy królowie, o których czytamy w Starym Testamencie, mieli wady i popełniali błędy — nawet ci dobrzy. Jednak Król, który był przepowiedziany w linii potomków Dawida — Jezus Chrystus — jest doskonały i będzie królował na wieki.

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, by przeczytały, co prorok Natan powiedział królowi Dawidowi zgodnie z treścią wersetów II Ks. Samuela 7:16–17. Zapytaj dzieci o to, co ich zdaniem oznacza to proroctwo. Jak królestwo Dawida może nie mieć końca? Pomóż dzieciom znaleźć i zapisać wersety, z których uczymy się o tym, że Jezus Chrystus, potomek Dawida, jest Królem, np. Ew. Łukasza 1:32–33; Ew. Jana 18:33–37 oraz Objawienie Jana 19:16. W jakim sensie Jezus Chrystus jest jak król? W jaki sposób możemy okazywać, że Jezus Chrystus jest naszym Wiecznym Królem?

• Zaśpiewaj z dziećmi hymny, które odnoszą się do Chrystusa jako naszego Króla, np. „Przyjdź Królu, Panie nasz!”, „Radujcie się, toż Pan” lub „Jezus w biedzie żyć musiał tu” (Hymny, nr 24, 25, 112). Czego uczymy się z tych hymnów o tym, co znaczy mieć Jezusa Chrystusa za Króla?

II Ks. Samuela 11

Mogę przezwyciężyć pokusę.

Dzieci, które uczysz, podejmują każdego dnia małe, ale ważne decyzje. Jak możesz pomóc im zrozumieć wagę wybierania tego, co prawe, nawet gdy jest to trudne?

Propozycje zajęć

• Przejrzyj z dziećmi rozdział II Ks. Samuela 11, zwracając uwagę na decyzje Dawida. Zapytaj dzieci, jakie dobre decyzje powinien był podjąć Dawid. Co możemy robić, aby wybrać prawość, gdy jesteśmy kuszeni?

• By opowiedzieć o kimś, kto w przeciwieństwie do Dawida oparł się pokusie, spytaj dzieci, czy pamiętają historię Józefa i żony Potyfara (zob. I Ks. Mojżeszowa 39:7–12). Możesz przejrzeć tę historię wraz z dziećmi i pomóc im porównać ją do historii Dawida. Czego uczymy się z historii Dawida i Józefa o opieraniu się pokusie?

Zachęć do nauki w domu

Skłoń dzieci do zastanowienia się nad tym, co mogłyby zrobić, by zastosować w praktyce to, czego się dziś nauczyły. Następnie zachęć je, by postąpiły zgodnie ze swoim planem.

Doskonalenie nauczania

Gdy prosisz o działanie, sprawdzaj postępy. Gdy prosisz dzieci o zrobienie czegoś, o czym się uczyły, sprawdź postępy w wykonaniu tego zadania na następnej lekcji. To będzie dla dzieci sygnałem, że zależy ci na tym, by ewangelia wnosiła błogosławieństwa w ich życie. Gdy dzieci będą opowiadać o swoich doświadczeniach, będą wzmocnione i pomogą sobie nawzajem żyć w zgodzie z ewangelią.