Eliasz przeciwko kapłanom Baala — Jerry Harston

27 czerwca – 3 lipca

I Ks. Królewska 17–19

„Jeżeli Pan jest Bogiem, idźcie za nim”

Większość dzieci uwielbia opowieści. Pomóż im rozpoznać prawdy, które wzmocnią ich wiarę w Jezusa Chrystusa, znajdujące się w rozdziałach I Ks. Królewska 17–19.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Pokaż dzieciom ilustracje w zarysie lekcji na ten tydzień w publikacji Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Poproś je, by opowiedziały o tym, co wiedzą o historiach ukazanych na obrazkach. Czego uczymy się z tych historii?

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

I Ks. Królewska 17

Pan błogosławi ludziom, którzy mają wiarę.

W rozdziale I Ks. Królewska 17 podano kilka przykładów osób wielkiej wiary. W efekcie wielkiej wiary Eliasz został nakarmiony przez kruki w czasie głodu; wdowa i jej syn zyskali wielokrotność jedzenia, a Eliasz wskrzesił z martwych syna tej wdowy.

Propozycje zajęć

• Pokaż ilustracje lub przedmioty, które pasują do historii opisanych w rozdziale I Ks. Królewska 17, na przykład zdjęcia ptaków, chleba lub chłopca. Opowiedz dzieciom te historie (możesz wykorzystać rozdział pt. „Prorok Eliasz” w publikacji pt. Historie ze Starego Testamentu). Poproś dzieci, by znalazły obrazek lub przedmiot, który pasuje do każdej historii. Zwróć uwagę, że Eliasz i wdowa wierzyli w Jezusa Chrystusa i zostały na nich zesłane wspaniałe błogosławieństwa.

• Niech dzieci pomyślą o tym, jak mogą pokazać, że mają wiarę w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa, co oznacza, że wierzą w Nich i ufają Im. Zaśpiewaj z dziećmi pieśń o wierze, np. „Ja Ojca w niebie mam” (Śpiewnik dla dzieci, str. 8).

I Ks. Królewska 18:17–39

Mogę świadomie podążać za Jezusem Chrystusem.

Eliasz usilnie prosił lud Izraela, by zdecydował się podążać za Jezusem Chrystusem. Pomóż dzieciom dostrzec, że one mogą dokonać tego samego wyboru.

Propozycje zajęć

• Wyjaśnij dzieciom, że ludzie współcześni Eliaszowi nie byli pewni, czy chcą podążać za Panem. Opowiedz historię o tym, jak Eliasz zachęcał ich, by świadomie podążali za Panem. Znajduje się ona we fragmencie I Ks. Królewska 18:17–39 (zob. także rozdział pt. „Prorok Eliasz i kapłani Baala” w publikacji pt. Historie ze Starego Testamentu). Opowiedz dzieciom o tym, dlaczego ty postanowiłeś podążać za Jezusem Chrystusem i zapytaj je, dlaczego one zdecydowały się podążać za Nim.

• Przeczytaj dzieciom słowa, które Eliasz wypowiedział do ludu: „Jeżeli Pan jest Bogiem, idźcie za nim” (I Ks. Królewska 18:21). Co to znaczy podążać za Jezusem Chrystusem? Skłoń dzieci do pomyślenia o konkretnych czynnościach, jakie wykonają, by podążać za Jezusem Chrystusem. Poproś je, by narysowały siebie w trakcie tych czynności.

  

  Możemy świadomie podążać za Jezusem Chrystusem.

I Ks. Królewska 19:9–12

Duch Święty przemawia do mnie cichym, spokojnym głosem.

Z pewną pomocą małe dzieci mogą rozpoznać wpływ Ducha Świętego w swoim życiu. Zastanów się, jak możesz im w tym pomóc.

Propozycje zajęć

• Podsumuj z dziećmi historię opisaną we fragmencie I Ks. Królewska 19:9–12. Przeczytaj wersety 11–12. Poproś dzieci, by wykonywały ruchy, które symbolizują silny wiatr, trzęsienie ziemi i ogień. Następnie poproś, by usiadły bardzo spokojnie, podczas gdy ty przeczytasz łagodnym głosem zakończenie wersetu 12.: „A po ogniu cichy łagodny powiew”. Poproś je, by spróbowały mówić cichym, łagodnym głosem. Powiedz im o sytuacjach, w których słyszałeś podszept pochodzący od Ducha Świętego.

• Pomóż dzieciom rozpoznać, kiedy mogą czuć wpływ Ducha Świętego. Na przykład zagraj lub zaśpiewaj pełną czci pieśń o Jezusie i spytaj je, jak się czują, gdy o Nim myślą. Spytaj, jak się czują w czasie innych pełnych czci zajęć, na przykład, gdy modlą się ze swoimi rodzinami lub przyjmują sakrament. Wyjaśnij im, że te uczucia pochodzą od Ducha Świętego. Opowiedz, jak moc Ducha Świętego stanowi błogosławieństwo twojego życia.

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

I Ks. Królewska 17:8–16

Kiedy Pan prosi mnie o poświęcenie, mogę być posłuszny, mając wiarę.

Wdowa z Sarepty ufała Panu i Jego prorokowi, mimo że była proszona o wielkie poświęcenie. Ta historia może pomóc dzieciom, gdy Pan będzie prosić je o poświecenie.

Propozycje zajęć

• Przeczytaj dzieciom fragment I Ks. Królewska 17:8–16. Poproś je, by odgrywały historię, gdy ty będziesz ją czytać po raz drugi. Zatrzymuj się w różnych miejscach tej historii i pytaj dzieci, jak by się czuły, gdyby były Eliaszem lub tą wdową. Poproś dzieci, aby powiedziały, czego nauczyły się na podstawie tej historii.

• Poproś jedno dziecko, by narysowało na tablicy to, co wdowa miała dać Eliaszowi zgodnie z prośbą Pana (zob. I Ks. Królewska 17:12–13). Poproś inne dziecko, by narysowało na tablicy, co wdowa otrzymała w zamian (zob. I Ks. Królewska 17:15–16). O poświęcenie czego prosi nas Pan? Poproś dzieci, by opowiedziały o tym, jakich błogosławieństw doświadczyły w zamian za poświęcenie czegoś.

I Ks. Królewska 18:17–39

Mogę świadomie podążać za Jezusem Chrystusem.

Izraelici byli niezdecydowani, czy mają podążać za Panem. Zastanów się nad tym, jak możesz zainspirować dzieci, by poważnie traktowały ścieżkę bycia uczniem, którą obrały.

Propozycje zajęć

• Wyznacz każdemu dziecku do przeczytania kilka wersetów z fragmentu I Ks. Królewska 18:17–39. Poproś, by każde dziecko narysowało to, co opisuje jego fragment. Wyjaśnij dzieciom treść tych wersetów, jeśli to konieczne. Niech wykorzystają swe obrazki, by opowiedzieć tę historię. Czego uczymy się z niej o Panu?

• Poproś dzieci, by opowiedziały o sytuacjach, gdy musiały wybrać między dwiema różnymi rzeczami. Co pomogło im podjąć decyzję? Skłoń je do zastanowienia się nad sytuacjami, w których będą musiały wybrać między podążaniem za Jezusem Chrystusem a niepodążaniem za Nim. Jakie prawdy zawarte we fragmencie I Ks. Królewska 18:17–39 mogą pomóc im w podjęciu decyzji?

I Ks. Królewska 19:9–12

Duch Święty przemawia do mnie cichym, spokojnym głosem.

Świat jest pełen zakłóceń, przez co trudno jest słyszeć cichy, łagodny głos Ducha. Jak pomożesz dzieciom go usłyszeć?

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, by uważnie posłuchały, gdy bardzo cicho będziesz czytać im wersety I Ks. Królewska 19:11–12. Poproś, by poszukały w rozdziale I Ks. Królewska 19 wersetów, które czytałeś, i dowiedziały się, co robił Eliasz. Porozmawiajcie o tym, co dzieci musiały zrobić, by cię usłyszeć, i pomóż im porównać to z tym, co my musimy robić, by słyszeć „cichy łagodny” głos Ducha. Niech dzieci kolejno czytają inne wersety rozdziału I Ks. Królewska 19 bardzo cicho, a pozostałe dzieci niech odnajdują te wersety w piśmie świętym.

• Powiedz dzieciom o innych fragmentach pism świętych, które opisują, jak Duch komunikuje się z nami (zob. Przewodnik po pismach świętych, „Natchnienie, natchnąć”, pismaswiete.koscioljezusachrystusa.org). Poproś dzieci, by porozmawiały o sytuacjach, gdy czuły, jak Duch Święty je prowadzi lub świadczy im o czymś. Co wtedy robiły? Co może utrudniać nam rozpoznawanie wpływu Ducha Świętego? Przeczytajcie wspólnie werset Ks. Moroniego 4:3. Zachęć dzieci, by wybrały jedną rzecz, którą będą robić, by „zawsze [mogły] mieć z sobą Jego Ducha”.

Zachęć do nauki w domu

Skłoń dzieci do zastanowienia się nad czymś, co chcą zrobić dzięki wpływowi dzisiejszej lekcji. Mogą na przykład wyznaczyć sobie cel z zakresu rozwoju duchowego, intelektualnego, fizycznego lub społecznego, by upodobnić się do Jezusa Chrystusa.

Doskonalenie nauczania

Pomagaj dzieciom rozpoznawać działanie Ducha. „Jedną z najważniejszych rzeczy, jaką możesz uczynić jako nauczyciel, jest pomóc tym, których nauczasz, rozpoznać wpływ Ducha Świętego […]. Pomóż [dzieciom] dostrzec związek pomiędzy tym, co czują, a wpływem Ducha Świętego” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 11).