Stary Testament, 2022
25–31 lipca. Ks. Estery: „Na taki czas, jak obecny”


„25–31 lipca. Ks. Estery: ‘Na taki czas, jak obecny’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej: Stary Testament, 2022 (2021)

„25–31 lipca. Ks. Estery”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej, 2022

modląca się Estera

Estera — James Johnson

25–31 lipca

Ks. Estery

„Na taki czas, jak obecny”

Wszystkie pisma święte świadczą o Jezusie Chrystusie. Zastanów się nad tym, jak pomożesz dzieciom zrozumieć udział Zbawiciela w historii o Esterze.

Zapisz swoje odczucia

ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Puść w obieg po sali ilustrację przedstawiającą Esterę (zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną). Gdy dzieci trzymają ilustrację, poproś je, by powiedziały o czymś z dziejów Estery.

ikona nauczania

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

Ks. Estery 2:5–7

Mogę służyć mojej rodzinie.

Gdy rodzice Estery umarli, jej kuzyn, Mordochaj, zaopiekował się nią. Możesz wykorzystać tę historię do tego, by porozmawiać o służeniu członkom naszych rodzin.

Propozycje zajęć

  • Na tablicy narysuj postacie symbolizujące Esterę, jej rodziców i jej kuzyna Mordochaja. Wyjaśnij, że rodzice Estery zmarli, więc ktoś musiał zaopiekować się Esterą. Przeczytaj dzieciom werset Ks. Estery 2:7. Niech spróbują usłyszeć, co zrobił Mordochaj. Skłoń dzieci do zastanowienia się nad potrzebami członków ich rodziny, które dzieci mogą zaspokoić.

  • Poproś niektóre dzieci, by udawały, że robią coś miłego w akcie służby względem kogoś z ich rodziny. Poproś pozostałe, by zgadywały, co to za czynność. Poproś dzieci, by porozmawiały o tym, co robią, by wnieść błogosławieństwa w życie swojej rodziny. Opowiedz o tym, co ty robisz w tym celu.

  • Zaśpiewajcie razem pieśń o pomaganiu członkom naszych rodzin, np. „Gdy pomagamy” (Śpiewnik dla dzieci, str. 108). Złóż świadectwo o tym, że pomaganie naszym rodzinom daje nam szczęście.

Ks. Estery 4:15–16

Mogę być odważny.

Dzieci, które uczysz, znajdą się w sytuacjach, w których będą potrzebowały pomocy Pana, by mieć odwagę. Jak pomożesz im uczyć się z przykładu odwagi Estery?

Propozycje zajęć

  • Czy dzieci, które uczysz, rozumieją, co to znaczy być odważnym? Podaj prostą definicję, np. „Być odważnym oznacza robić to, co jest prawe, nawet gdy się boisz”. Opowiedz historię Estery (zob. „Królowa Estera” w publikacji Historie ze Starego Testamentu) i wyjaśnij dzieciom, na czym polegała odwaga Estery. Niech dzieci wykorzystają figurki ze strony z zadaniami na ten tydzień, by ponownie opowiedzieć tę historię.

  • Pokaż ilustrację przedstawiającą Esterę (zob. zarys lekcji na ten tydzień w publikacji pt. Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną). Zaśpiewaj razem z dziećmi pieśń o odwadze, np. „Będę dzielnym sługą” (Śpiewnik dla dzieci, str. 85). Zwróć uwagę na słowa i zwroty, które opisują Esterę. Złóż świadectwo o tym, że Zbawiciel może pomóc dzieciom mieć odwagę.

  • Opowiedz dzieciom o sytuacjach, w których Jezus Chrystus był odważny, np. gdy cierpiał za nasze grzechy w Getsemane i na krzyżu (zob. Ew. Mateusza 26:36–39; 27:33–35). Poproś dzieci, by opowiedziały o sytuacji, gdy były odważne (możesz z wyprzedzeniem skontaktować się z ich rodzinami i poprosić, by przytoczyły przykłady takich sytuacji). Co pomogło im mieć odwagę? Opowiedz dzieciom, jak tobie Pan pomógł być odważnym, gdy się bałeś.

    Estera i król

    Estera przed królem — Minerva K. Teichert

ikona nauczania

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

Ks. Estery 4:14.

Mogę być narzędziem w rękach Boga.

Gdy Estera była pełna obaw, Mordochaj dodawał jej odwagi, mówiąc, że być może Pan uczynił ją królową „właśnie na taki czas, jak obecny” (Ks. Estery 4:14). Zastanów się, jak Pan przygotowuje dzieci na chwile, gdy to one będą miały możliwość wnieść błogosławieństwa w życie innych.

Propozycje zajęć

  • Poproś kogoś, by zagrał dla dzieci pieśń na instrumencie muzycznym. Możesz też pokazać zdjęcie przedstawiające kogoś grającego na instrumencie. Porozmawiajcie o tym, co to znaczy być instrumentem w rękach Boga. Przejrzyjcie wspólnie historię Estery (zob. „Królowa Estera” w publikacji Historie ze Starego Testamentu). Poproś dzieci, by porozmawiały o tym, w jakim sensie Estera była narzędziem w rękach Pana, by wypełnić Jego cele. Jak możemy być narzędziami dla Pana?

  • Po przejrzeniu historii Estery przyczep karteczkę z imieniem jednego z bohaterów tej historii na plecach każdego dziecka. Poproś dzieci, by spróbowały dowiedzieć się, czyje imię mają na swoich plecach. W tym celu muszą zadawać innym dzieciom takie pytania, jak: „Czy ta osoba była dobra?” lub „Czy ta osoba była kobietą?”. Następnie omówcie, jak Mordochaj i Estera stali się narzędziami Pana w wybawieniu Żydów.

Ks. Estery 3:1–11; 4:10–17

Ojciec Niebieski pomaga mi być odważnym, gdy się boję.

W jakich sytuacjach widziałeś odwagę dzieci, które uczysz? Jakie własne doświadczenia możesz podać, które dotyczą udzielonej ci przez Pana pomocy, gdy musiałeś zachować odwagę?

Propozycje zajęć

  • Zapisz na tablicy Mordochaj okazał się odważny, bo … oraz Estera okazała się odważna, bo …. Poproś część dzieci o przeczytanie fragmentu Ks. Estery 3:1–11, a pozostałe — Ks. Estery 4:10–17. Poproś dzieci, by na podstawie przeczytanego tekstu uzupełniły zdania na tablicy. Następnie napisz Okażę odwagę, gdy …. Poproś dzieci, by wymieniły, co zgodnie z pragnieniem Pana powinny czynić, a co wymaga odwagi. W jaki sposób możemy naśladować Mordochaja i Esterę?

  • Skłoń dzieci do zastanowienia się nad sytuacjami, w których może być im trudno zrobić to, co właściwe i prawe. Zapisz na tablicy odważną wypowiedź Estery: „Udam się do króla […]. Jeśli mam zginąć, to zginę” (Ks. Estery 4:16). Niech dzieci z twoją pomocą odniosą słowa Estery do swojej sytuacji, zastępując „udam się do króla” słowami opisującymi trudny wybór, przed którym mogą stanąć. Następnie poproś je, by zastąpiły słowo „zginę” słowem opisującym coś niemiłego, co może wyniknąć z uczynienia rzeczy prawej i słusznej. Dlaczego lepiej jest czynić prawe i właściwe rzeczy, nawet gdy to może przynieść ze sobą trudne konsekwencje?

  • Wyświetl film pt. „Choose the Harder Right” (ChurchofJesusChrist.org). Poproś dzieci, by wybierały w życiu to, co jest trudne, ale dobre. Porozmawiajcie o tym, w jakim sensie Jezus Chrystus jest przykładem tej zasady.

Ks. Estery 4:1–3, 10–17

Post może mi pomóc i być błogosławieństwem dla innych.

W trudnych czasach Estera i Żydzi pościli. W jaki sposób możesz wyjaśnić dzieciom duchowe błogosławieństwa postu?

Propozycje zajęć

  • Poproś dzieci, by przygotowały listę spraw, w intencji których mogą pościć (jeśli jest taka potrzeba, dzieci mogą przeczytać definicję hasła „Post i ofiary postne” w publikacji pt. Oddani wierze, str. 116–119). Następnie poproś je o przeczytanie wersetów Ks. Estery 4:1–3, 10–17 i dowiedzenie się, dlaczego Żydzi i Estera pościli. Skłoń dzieci do zastanowienia się nad jakąś przyczyną, dla której mogą potrzebować specjalnej pomocy Pana. Zaproponuj, by uczyniły tę przyczynę częścią intencji swojego postu w najbliższą niedzielę postną.

  • Poproś dzieci, by udawały, że wyjaśniają przyjacielowi, dlaczego poszczą. Co by powiedziały? Odeślij je do hasła „Post, pościć” w Przewodniku po pismach świętych (pismaswiete.koscioljezusachrystusa.org), jeśli potrzebują pomocy. Powiedz o sytuacji, w której pościłeś, by uzyskać pomoc Pana. Poproś dzieci, by opowiedziały o własnych doświadczeniach związanych z postem.

ikona uczenia się

Zachęć do nauki w domu

Zaśpiewajcie razem pieśń o zasadzie, którą poznaliście w czasie dzisiejszej lekcji (zob. Spis tematycznyŚpiewniku dla dzieci, by znaleźć pomysły). Poproś dzieci, by zaśpiewały tę pieśń razem ze swoimi rodzinami.

Doskonalenie nauczania

Żyj zgodnie z tym, czego uczysz. Twoje nauczanie będzie miało większą moc, jeśli będziesz umiał świadczyć na bazie własnych doświadczeń o błogosławieństwach życia zgodnego z ewangelią. Gdy wybierasz zasady, których będziesz uczyć dzieci, zastanów się, w jaki sposób ty sam możesz pilniej przestrzegać tych zasad. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 13–14).