« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ មីនា ។ យ៉ាកុប ១–៤ ៖ ‹ ចូរស្រុះស្រួលនឹងព្រះទៅតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ មីនា ។ យ៉ាកុប ១–៤ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២០
បានអភ័យទោសឲ្យហើយ ដោយ ហ្គ្រេក ខេ.អុលសិន
ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ មីនា
យ៉ាកុប ១–៤
ចូរស្រុះស្រួលនឹងព្រះទៅតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ
យ៉ាកុប ១–៤ មានការបង្រៀនជាច្រើនដែលអនុវត្តចំពោះជំនាន់របស់យើង ។ នៅពេលអ្នកអានជំពូកទាំងនេះ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលអ្នកអាចជួយសិស្សឲ្យរស់នៅតាមគោលលទ្ធិដែលយ៉ាកុបបានបង្រៀន ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
ដើម្បីជួយសិស្សចែកចាយការយល់ដឹងមកពី យ៉ាកុប ១–៤ អ្នកអាចចែកបំណែកប្រដាសតូចៗ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរមួយមកពីជំពូកទាំងនេះ ដែលពួកគេបានរកឃើញថាមានសារៈសំខាន់ ។ សូមដាក់បំណែកក្រដាសទាំងនោះទៅក្នុងប្រអប់មួយ រួចដកវាពីរបីចេញមក ហើយអញ្ជើញសិស្សដែលសរសេរសេចក្ដីយោងទាំងនោះឲ្យចែកចាយពីការយល់ដឹងរបស់ពួកគេ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
យ៉ាកុប ១:៦–៨, ១៥–១៩, ២:១–១១, ៤:១៨
ពួកថ្នាក់ដឹកនាំដ៏សុចរិតធ្វើការយ៉ាងឧស្សាហ៍សម្រាប់សុខុមាលភាពដល់ព្រលឹងទាំងឡាយ ។
-
អ្នកអាចចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពីការធ្វើការដ៏ឧស្សាហ៍របស់យ៉ាកុបក្នុងចំណោមប្រជាជនរបស់លោក ដោយសុំឲ្យសិស្សចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលពួកគេមានពេលទទួលពរជ័យតាមរយៈការបម្រើរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំម្នាក់ក្នុងសាសនាចក្រ ។ ឬសូមពិចារណាសុំឲ្យថ្នាក់ដឹកនាំម្នាក់របស់សាសនាចក្រក្នុងមូលដ្ឋាន—កាលពីមុន ឬពេលបច្ចុប្បន្ន—និយាយអំពីគ្រាដែលគាត់បានទទួលការបំផុសគំនិតឲ្យបម្រើមនុស្សម្នាក់ ។ បន្ទាប់មកសិស្សអាចរកពាក្យ ឬឃ្លានៅក្នុង យ៉ាកុប ១:៦–៨, ១៥–១៩, ២:១–១១និង ៤:១៨ ដែលជួយយើងឲ្យយល់នូវអារម្មណ៍របស់យ៉ាកុបចំពោះការហៅរបស់លោក និងមនុស្សដែលលោកបានបម្រើ ។ តើយើងធ្លាប់ឃើញថ្នាក់ដឹកនាំរបស់យើងតម្កើងការហៅរបស់ពួកគាត់តាមរបៀបណា ? តើខគម្ពីរទាំងនេះផ្ដល់យោបល់អ្វីខ្លះអំពីវិធីដែលយើងគួរគាំទ្រដល់ថ្នាក់ដឹកនាំរបស់យើង ?
ដូចជាយ៉ាកុបដែរ ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងឡាយរបស់សាសនាចក្រ « តម្កើងការងាររបស់ [ ខ្លួន ] ថ្វាយព្រះអម្ចាស់ » ។
យើងគួរចៀសវាងពីអំនួត ហើយឈោងទៅជួយដល់មនុស្សដែលខ្វះខាត ។
-
ព្រះអម្ចាស់មានការព្រមានយ៉ាងខ្លាំងដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃអំពីអំនួត ។ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពីប្រធានបទនេះ អ្នកអាចទាក់ទងសិស្សពីរបីនាក់ទុកជាមុន ហើយសុំឲ្យពួកគេរកមើលវិធីដែលមារសត្រូវលើកកម្ពស់នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃទ្រព្យសម្បត្តិនៅក្នុងពិភពលោកយើងសព្វថ្ងៃនេះ ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយជាមួយនឹងសិស្សដទៃទៀតនូវអ្វីដែលពួកគេបានកត់សម្គាល់ឃើញ ។ សិស្សអាចធ្វើការជាគូដើម្បីអាន យ៉ាកុប ២:១២–២១ ហើយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនអំពីរបៀបដែលយើងគួរមើលទៅទ្រព្យសម្បត្តិខាងផ្នែកសម្ភារ ។ បន្ទាប់មកពួកគេអាចបង្កើត ហើយចែកចាយប័ណ្ណប្រកាសដែលលើកកម្ពស់គោលការណ៍នោះ ។ សូមទុកពេលឲ្យសិស្សពិចារណារៀងៗខ្លួននូវអ្វី ដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីអនុវត្តអ្វីដែលពួកគេរៀនមកពីសារលិខិតរបស់យ៉ាកុប ។
-
សិស្សរបស់អ្នកអាចពិនិត្យមើល យ៉ាកុប ២:១២–២១ ឡើងវិញ ហើយសរសេរសំណួររបស់ពួកគេផ្ទាល់ ដាក់បន្ថែមទៅក្នុងបញ្ជីរបស់អែលឌើរ ភែរី ។ តើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ ភែរី នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » បន្ថែមអ្វីខ្លះដល់ការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីការបង្រៀនរបស់យ៉ាកុប ?
ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យក្នុងព្រហ្មចារីភាព ។
-
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា អែលឌើរ ដេវីឌអេ បែដណា បានបង្រៀនថា យើងរស់នៅ « ក្នុងពិភពលោកមួយដែលមានការចំអកយ៉ាងខ្លាំងចំពោះបរិសុទ្ធភាពនៃការបង្កបង្កើតជីវិត ហើយបន្ទាបបន្ថោកតម្លៃនៃជីវិតមនុស្ស » ( « We Believe in Being Chaste » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៤១–៤៤ ) ។ តើអ្នកអាចជួយសិស្សឲ្យប្រើ យ៉ាកុប ២:២៣–៣៥ ដើម្បីប្រឆាំងនឹងសារលិខិតរបស់ពិភពលោកអំពីព្រហ្មចារីភាពដោយរបៀបណា ? វិធីមួយអាចជាការសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវសំណួរថា តើព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យយ៉ាងណាអំពីព្រហ្មចារីភាព ? ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ ។ សិស្សមួយចំនួនអាចស្រាវជ្រាវ យ៉ាកុប ២:២៣–៣៥ ហើយខ្លះទៀតអាចស្រាវជ្រាវសុន្ទរកថារបស់អែលឌើរ ភែរី ដែលបានយោងខាងលើ ។ ពួកគេអាចសរសេរចម្លើយដែលពួកគេរកឃើញនៅលើក្ដារខៀន ។ ដើម្បីពិភាក្សាអំពីបទដ្ឋាន និងពរជ័យដែលទាក់ទងនឹងការរស់នៅតាមច្បាប់ព្រហ្មចារីភាព អ្នកអាចពិនិត្យ « ភាពបរិសុទ្ធភាពខាងផ្លូវភេទ » ( ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ទំព័រ ៣៥–៣៧ ) ឬបង្ហាញវីដេអូមួយដែលមាននៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ។ តើពរជ័យនៃការរស់នៅក្នុងជីវិតមួយដ៏ស្អាតស្អំមានអ្វីខ្លះ ?
ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
យ៉ាកុបចង់ឲ្យយើងដឹងថា ទោះជាលោក និងប្រជាជនរបស់លោកបានរស់នៅរាប់រយឆ្នាំពីមុនការងារបម្រើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅលើផែនដីក្ដី ក៏ពួកគាត់បានស្គាល់ទ្រង់ ហើយបានរង់ចាំទ្រង់ដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះដែរ ។ យោងតាម យ៉ាកុប ៤:៤–៥ ហេតុអ្វីពួកសាសន៍នីហ្វៃបានគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ ? តើយើងមានអ្វីខ្លះនៅជំនាន់របស់យើងដែលដឹកនាំព្រលឹងរបស់យើងទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? តើយ៉ាកុបបានប្រើនិមិត្តសញ្ញា ឬភាពដូចគ្នាអ្វីខ្លះដើម្បីបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( សូមមើលផងដែរ លោកុប្បត្តិ ២២:១–១៣ ) ។
ខ្ញុំអាចចៀសវាងពីភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណដោយផ្ដោតលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើមានសិស្សរបស់អ្នកណាម្នាក់ធ្លាប់ពិនិត្យមើលភ្នែកក្នុងពេលថ្មីៗនេះដែរឬទេ ? ប្រសិនបើមាន អ្នកអាចសុំឲ្យបុគ្គលនេះពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលវេជ្ជបណ្ឌិតវាយតម្លៃការមើលឃើញរបស់គាត់ ។ សិស្សអាចចែកចាយអ្វីដែលពួកគេគិតឃើញថាជាអត្ថន័យនៃភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណ ។ តើភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណស្រដៀងគ្នានឹងភាពងងឹតភ្នែកតាមរបៀបណា ? សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រាប់វិធីនានាដែលពួកគេអាចវាយតម្លៃថា តើយើងមានភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណដែរឬអត់ ។ ពួកគេក៏អាចពិនិត្យមើល យ៉ាកុប ៤:៨–១៨ ឡើងវិញ ហើយណែនាំពីរឿងមួយចំនួនដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីបង្កើនលទ្ធភាពរបស់យើងក្នុងការ « មើលឃើញ » រឿងខាងវិញ្ញាណ ។
-
អែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក អែលឌើរ ឃ្វីនថិនអិល ឃុក បានបង្ហាញពីវិធីបួនយ៉ាងដែលមនុស្សអាចមើល « ហួសគំនូស » នៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ( សូមមើល « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ) ។ តើប្រសាសន៍របស់លោកបន្ថែមអ្វីខ្លះដល់ការយល់ដឹងរបស់យើងអំពី យ៉ាកុប ៤:១៣–១៥ ? តើការមើលហួសគំនូសមានន័យដូចម្ដេច ? តើយើងអាចចៀសវាងការមើលហួសគំនូសតាមរបៀបណា ?
លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន
ដើម្បីបំផុសគំនិតសិស្សឲ្យអាន យ៉ាកុប ៥–៧ សូមប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេនឹងរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួរនៅក្នុង យ៉ាកុប ៤:១៧ នៅពេលពួកគេអានជំពូកបីបន្ទាប់ទៀតប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ។
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
ឥរិយាបថរបស់យើងចំពោះទ្រព្យសម្បត្តិខាងសម្ភារ
ដោយយោងលើ យ៉ាកុប ២:១៣–១៩ អែលឌើរ អិល ថម ភែរី បានបង្រៀនថា « យើងចាំបាច់ត្រូវនាំយកការប្រឹក្សារបស់យ៉ាកុបដាក់ក្នុងដួងចិត្ត ។ យើងគួរអានបទគម្ពីរនេះ ហាក់ដូចជាវាបានត្រូវសរសេរឡើងសម្រាប់យើងនៅជំនាន់នេះដូច្នោះដែរ ដោយសារវាគឺដូច្នោះមែន ។ ប្រសាសន៍របស់លោកគួរធ្វើឲ្យយើងសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរសំខាន់ជាច្រើន ។ តើរឿងទាំងឡាយនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងផ្ទាល់មានរបៀបរៀបរយដែរឬទេ ? តើយើងកំពុងវិនិយោគក្នុងរឿងដែលសំខាន់ជាងគេបំផុត ដែលមានភាពអស់កល្បជានិច្ចដែរឬទេ ? តើយើងមានទស្សនវិស័យដ៏អស់កល្បជានិច្ចមួយដែរឬទេ ? ឬតើយើងបានធ្លាក់ទៅក្នុងអន្ទាក់នៃការវិនិយោគក្នុងរឿងនៃលោកិយនេះមុន រួចហើយភ្លេចព្រះអម្ចាស់ដែរឬទេ ? »( « United in Building the Kingdom of God » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៧ ទំព័រ ៣៤ ) ។
វីដេអូអពីច្បាប់ព្រហ្មចារីភាព ( ChurchofJesusChrist.org )
-
« I Choose to Be Pure »
-
« Chastity: What Are the Limits ? »
-
« Law of Chastity »
ការមើលហួសគំនូស
អែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក អែលឌើរ ឃ្វីនថិនអិល ឃុកបានបង្រៀនអំពីរបៀបដែលយើងអាចមើល « ហួសគំនូស » ៖
« ការជំនួសសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដោយទស្សនវិជ្ជារបស់មនុស្ស »
« មនុស្សខ្លះទំនងជាមានភាពអាម៉ាស់ដោយសារភាពសាមញ្ញនៃសារលិខិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ពួកគេចង់បន្ថែមភាពស្មុគស្មាញ និងភាពមិនច្បាស់ទៅដល់សេចក្ដីពិតនោះ ដើម្បីធ្វើឲ្យវាមាននូវការដេញដោលច្រើនខាងប្រាជ្ញា ឬមានភាពស្រុះស្រួលច្រើននឹងនិន្នាការទ្រឹស្ដីនាពេលបច្ចុប្បន្ន ។ … យើងមើលហួសគំនូស នៅពេលយើងបដិសេធមិនទទួលយកភាពពិតដ៏សាមញ្ញនៃសេចក្ដីពិតនៃដំណងល្អ » ។
« ភាពជ្រុលនិយមអំពីដំណឹងល្អ »
« យើងកំពុងមើលហួសគំនូស នៅពេលយើងលើកកម្ពស់គោលការណ៍ណាមួយឲ្យលេចធ្លោរហូតដល់វាកាត់បន្ថយការតាំងចិត្តរបស់យើងចំពោះគោលការណ៍សំខាន់ស្មើគ្នាផ្សេងទៀត ឬនៅពេលយើងមានគោលជំហរដែលផ្ទុយទៅនឹងការបង្រៀនរបស់បងប្អូនប្រុស មិនថាវាមានតម្លៃប៉ុនណានោះទេ » ។
« ការបង្ហាញថាខ្លួនខ្លាំងពូកែជំនួសឲ្យភក្ដីភាពប្រចាំថ្ងៃ »
« សមាជិកខ្លះអះអាងថា ពួកគេនឹងលះបង់ខ្លួនដោយភាពរីករាយ ប្រសិនបើពួកគេបានទទួលការហៅធំៗមួយចំនួន ប៉ុន្តែពុំបានឃើញថា ការបង្រៀនតាមផ្ទះ ឬការបង្រៀនសួរសុខទុក្ខ [ ឥឡូវនេះហៅថា ការងារបម្រើ ] មានតម្លៃ ឬខ្លាំងក្លាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់កិច្ចការគាំទ្ររបស់ពួកគេឡើយ » ។
« ការលើកកម្ពស់ច្បាប់ខ្ពស់ជាងគោលលទ្ធិ »
« អស់អ្នកដែលបានតាំងចិត្តធ្វើតាមច្បាប់ដោយគ្មានសេចក្ដីយោងទៅនឹងគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍គឺងាយនឹងមើលហួសគំនូស » ( « Looking beyond the Mark » Ensign ឬ Liahona ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ៤២–៤៤ ) ។