« ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ កក្កដា ។ អាលម៉ា ៣០–៣១ ៖ ‹ គុណធម៌នៃព្រះបន្ទូលនៃព្រះ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ កក្កដា ។ អាលម៉ា ៣០–៣១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២០

គ្រប់ការណ៍ទាំងអស់បង្ហាញថា មានព្រះមួយអង្គ( អាលម៉ា និង កូរីហូរ ) ដោយ វលធើរ រេន

ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ កក្កដា

អាលម៉ា ៣០–៣១

« គុណធម៌នៃព្រះបន្ទូលនៃព្រះ »

បន្ទាប់ពីអាន អាលម៉ា ៣០–៣១ ហើយស្វែងរកការបំផុសគំនិតសម្រាប់ជីវិតរបស់អ្នកផ្ទាល់ សូមស្ដាប់រកការបំផុសគំនិតពីសារលិខិតដែលនឹងផ្ដល់ពរជ័យដល់សិស្សរបស់អ្នក ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាសិស្សមានការស្ទាក់ស្ទើរដើម្បីចែកចាយ អ្នកអាចទុកពេលឲ្យពួកគេពីរបីនាទីដើម្បីរៀនសារឡើងវិញពី អាលម៉ា ៣០–៣១ ឬការកត់ចំណាំនានាដែលពួកគេបានធ្វើនៅក្នុងការសិក្សារបស់ពួកគេនៅឯគេហដ្ឋានក្នុងសប្ដាហ៍នេះ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចចែកចាយជាមួយនឹងដៃគូម្នាក់ ឬសិស្សផ្សេងទៀតនូវសារលិខិតមួយដ៏មានអនុភាពដែលពួកគេបានរកឃើញ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

អាលម៉ា ៣០:៦–៣១

មារសត្រូវព្យាយាមបោកបញ្ឆោតយើងជាមួយនឹងគោលលទ្ធិក្លែងក្លាយ ។

នៅពេលអ្នកពិចារណាពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់សិស្សអ្នក តើវានឹងជួយពួកគេឲ្យយល់ពីភាពខុសគ្នារវាងសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ និងការក្លែងបន្លំរបស់សាតាំងដែរឬទេ ប្រសិនបើអ្នកប្រើឧបករណ៍សម្រាប់មេរៀននោះ ? ប្រសិនបើវាជួយ អ្នកអាចបង្ហាញពួកគេនូវវត្ថុក្លែងក្លាយមួយចំនួន ដូចជាក្រដាសប្រាក់ក្លែងក្លាយ ឬបាយឡុកបាយឡ ជាមួយនឹងក្រដាសប្រាក់ពិត ឬអាហារពិត ។ តើយើងអាចដឹងថា វត្ថុទាំងនោះជាវត្ថុក្លែងក្លាយតាមរបៀបណា ? បន្ទាប់មក សិស្សអាចរកឃើញការបង្រៀនខុសឆ្គងរបស់កូរីហូរនៅក្នុង អាលម៉ា ៣០:៦–៣១ ។ តើអ្វីទៅដែលជារឿងទាក់ចិត្តចំពោះការបង្រៀនទាំងនេះ ? តើសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អផ្ដល់ឲ្យយើងនូវអ្វីខ្លះដែលការបង្រៀនក្លែងក្លាយរបស់សាតាំងពុំអាចផ្ដល់ឲ្យបាន ? សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយអ្វីដែលបានជួយអាលម៉ាឲ្យដឹងរវាងគោលលទ្ធិពិត និងគោលលទ្ធិក្លែងក្លាយ ( សូមមើល អាលម៉ា ៣០:៣២–៥៤ ) ។ តើវិធីអ្វីផ្សេងទៀតដែលសិស្សបានរកឃើញថាមានប្រយោជន៍ ?
ដើម្បីជួយសិស្សរៀនរបៀបការពារខ្លួនពីឥទ្ធិពលនៃគោលលទ្ធិក្លែងក្លាយ អ្នកអាចរំឭកឡើងវិញនូវការអធិប្បាយអំពីអ្នកប្រឆាំងព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុង គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ ក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ។ តើខណាមួយនៅក្នុង អាលម៉ា ៣០:៦–៣១ បង្ហាញថា កូរីហូរស័ក្ដិសមចំពោះការអធិប្បាយនេះ ? តើការបង្រៀនរបស់គាត់ណាមួយដែលស្រដៀងគ្នានឹងការបង្រៀនខុសឆ្គងនៅជំនាន់របស់យើង ? ( សូមមើល អាលម៉ា ៣០:១២–១៨, ២៣–២៨ ) ។ តើយើងអាចចៀសវាងពីការបោកបញ្ឆោតដោយការបង្រៀនទាំងនេះដោយរបៀបណា ?

អាលម៉ា ៣០:៣៩–៤៦

គ្រប់អ្វីទាំងអស់ធ្វើទីបន្ទាល់អំពីព្រះ ។

ដោយសារយើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយស្រដៀងគ្នានឹងជំនាន់របស់អាលម៉ាដែរ ដែលមនុស្សមួយចំនួនបង្រៀនថា គ្មានព្រះទេ នោះទីបន្ទាល់របស់អាលម៉ានៅក្នុង អាលម៉ា ៣០:៣៩–៤៤ អាចមានប្រយោជន៍ចំពោះសិស្សរបស់អ្នក ។ អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យអានខគម្ពីរទាំងនេះ ហើយធ្វើបញ្ជីមួយនៅលើក្ដារខៀនអំពីសេចក្ដីពិត និងភស្ដុតាងដែលអាលម៉ាបានផ្ដល់ឲ្យ ដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ថាមានព្រះមួយអង្គ ។ តើទីបន្ទាល់អ្វីផ្សេងទៀតដែលយើងមានថាព្រះមានព្រះជន្មរស់ ? ជាផ្នែកនៃការពិភាក្សានេះ សូមពិចារណាពីការចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺត នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ។ អ្នកក៏អាចអញ្ជើញសិស្សម្នាក់មកថ្នាក់ដោយត្រៀមខ្លួនច្រៀងទំនុកតម្កើងមួយអំពីសេចក្ដីល្អរបស់ព្រះ ដូចជា « ទ្រង់ធំណាស់ណា៎ »( ទំនុកតម្កើងល.រ. ៣៨ ) ឬអ្នកអាចច្រៀងទំនុកតម្កើងរួមគ្នា ។
នៅពេលអាលម៉ានិយាយជាមួយកូរីហូរ នោះលោកបានទទួលអារម្មណ៍ថា កូរីហូរបាន « ច្រានចោលព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ដើម្បីកុំឲ្យព្រះវិញ្ញាណមានកន្លែងនៅក្នុង [ គាត់ ] » ( អាលម៉ា ៣០:៤២ ) ។ សូមពិចារណាសុំឲ្យសិស្សស្រាវជ្រាវ អាលម៉ា ៣០:៣៩–៤៦ ហើយរកមើលសេចក្ដីយោងទាក់ទងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើរតួនាទីអ្វីខ្លះនៅក្នុងការថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់យើងពីភាពប្រាកដប្រជារបស់ព្រះ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? តើយើងអាចជួយមនុស្សដែលមានភាពសង្ស័យ ឬសំណួរឲ្យស្វែងរកសេចក្ដីពិតតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្ដេច ?

កូរីហូរ ប្រឈមមុខនឹងអាលម៉ា ដោយ រ៉ូប៊ើត ធី បារែត

អាលម៉ា ៣១

បន្ទូលរបស់ព្រះមានអនុភាពដើម្បីដឹកនាំមនុស្សទៅរកសេចក្ដីសុចរិត ។

តើមានសិស្សរបស់អ្នកដែលអាចចែកចាយបទពិសោធន៍មួយដែល « គុណធម៌នៃព្រះបន្ទូលនៃព្រះ » ( អាលម៉ា ៣១:៥ ) បានជួយពួកគេ ឬមនុស្សម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់ឲ្យធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេឬទេ ? អ្នកគួរទាក់ទងទៅសិស្សទុកជាមុន ដើម្បីពួកគេអាចត្រៀមខ្លួនចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យចែកចាយខគម្ពីរចេញពី អាលម៉ា ៣១ ដែលអនុវត្តចំពោះបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។ សិស្សផ្សេងទៀតក៏អាចចែកចាយពីវិធីដែលបន្ទូលរបស់ព្រះបាន « មានប្រសិទ្ធភាពទៅលើគំនិត [ របស់ពួកគេ ] » ( អាលម៉ា ៣១:៥ ) ។ សិស្សអាចទទួលបានប្រយោជន៍ចេញពីការអានបទគម្ពីរផ្សេងទៀតដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ពីអនុភាពនៃបន្ទូលរបស់ព្រះ ( សូមមើល « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » សម្រាប់ឧទាហរណ៍មួយចំនួន ) ។
នៅពេលសិស្សបានសិក្សា អាលម៉ា ៣១ ក្នុងសប្ដាហ៍នេះ ពួកគេអាចទទួលបានការបំផុសគំនិតតាមរយៈគំរូនៃការអធិស្ឋានរបស់អាលម៉ាសម្រាប់ពួកសាសន៍សូរាំ ។ សូមពិចារណាសួរពួកគេថា ពួកគេរៀនអ្វីខ្លះចេញពីជំពូកនេះអំពីការឈោងទៅជួយដល់សមាជិកគ្រួសារ ឬមិត្តដែលបានចាកចេញពីផ្លូវនៃដំណឹងល្អ ឬកំពុងមានឧបសគ្គនឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ។ អ្នកក៏អាចសុំឲ្យពួកគេស្រាវជ្រាវ អាលម៉ា ៣១ រួមគ្នា ហើយសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវរឿងដែលពួកគេកត់សម្គាល់ឃើញអំពី អាលម៉ាដែលបានជួយលោកឲ្យសង្គ្រោះពួកសាសន៍សូរាំ ។ តើយើងអាចប្រើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះឲ្យបានច្រើននៅក្នុងការខិតខំរបស់យើងដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សដទៃតាមរបៀបណា ? ( សម្រាប់ការយល់ដឹងបន្ថែមទៀត អ្នកអាចចែកចាយពាក្យដកស្រង់របស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ) ។
តើសិស្សរកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុង អាលម៉ា ៣១:៣០–៣៨ ដែលអាចជួយមនុស្សដែលសោកសៅដោយសារអំពើបាបរបស់មនុស្សដទៃដូចជាអាលម៉ា ?

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

សូមសួរសិស្សថាតើគោលលទ្ធិ ឬគោលការណ៍អ្វីខ្លះអំពីដំណឹងល្អដែលពួកគេអាចបង្រៀន ដើម្បីតបតនឹងភាពខុសឆ្គងដែលអាលម៉ាបានរកឃើញនៅក្នុងពួកសាសន៍សូរាំ ។ សូមប្រាប់ពួកគេថា នៅពេលពួកគេអាន អាលម៉ា ៣២–៣៥ ពួកគេនឹងរកឃើញពីរបៀបដែលអាលម៉ាបានប្រើបន្ទូលរបស់ព្រះដើម្បីជួយពួកសាសន៍សូរាំមើលឃើញពីសេចក្ដីត្រូវការដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរ ។

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

បទគម្ពីរអំពីអនុភាពនៃបន្ទូលរបស់ព្រះ ។

គ្រប់ការណ៍ទាំងអស់បង្ហាញថា មានព្រះមួយអង្គមែន ។

ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ បានបង្រៀនថា « ភស្ដុតាងដ៏អស់កល្ប » ដែលអាលម៉ាបានផ្ដល់ចំពោះអត្ថិភាពរបស់ព្រះ « បន្តថ្លែងទីបន្ទាល់ចំពោះយើងសព្វថ្ងៃនេះ » ( សូមមើល អាលម៉ា ៣០:៤៤ ) ៖

« ក្រុមអវកាសយានិកមើលភពផែនដីពីទីអវកាសបានបញ្ជាក់ពីភាពស្រស់ស្អាតដែលមិនគួរឲ្យជឿរបស់វា និងរបៀបដែលវារស់រានមានជីវិត ។ ព្រឹទ្ធសមាជិកអាមេរិកឈ្មោះ ជេក ហ្គាន បានសរសេរអំពីបទពិសោធរបស់លោកនៅក្នុងអវកាសថា ‹ ខ្ញុំមិនអាចពណ៌នាពីភាពស្រស់ស្អាតនៃផែនដីនេះបានឡើយ ។ វាគឺជាបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យមួយដែលគួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងណាស់ ដើម្បីមើលឃើញផែនដីពីលើអវកាស ខណៈពេលដែលធ្វើដំណើរក្នុងល្បឿនលឿនជាងល្បឿនសំឡេងជាងម្ភៃប្រាំដង ។ ខ្ញុំក៏អាចមើលទៅលើភាពងងឹតនៃអវកាសនៅន្លែងដែលខ្វះអុកស៊ីសែន ហើយមើលផ្កាយ និងកាឡាក់ស៊ីជាច្រើនដែលមានអាយុរាប់លានឆ្នាំដែរ ។ សាកលលោកនេះមានទំហំធំធេងណាស់មិនអាចយល់បានឡើយ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានយល់ពីព្រះហស្តរបស់ព្រះនៅគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ។ ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍ពីវត្តមានរបស់ទ្រង់ក្នុងអំឡុងពេលប្រាំពីរថ្ងៃរបស់ខ្ញុំក្នុងលំហ ។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះបានបង្កើតផែនដីនេះ និងសាកលលោកនេះ ។ … ខ្ញុំដឹងថា ព្រះមានព្រះជន្មរស់ ហើយទ្រង់គឺជាព្រះដ៏បង្កបង្កើតនៃយើងគ្រប់គ្នា » ( សំបុត្រទៅកាន់អិម រ័សុល បាឡឺដ ចុះថ្ងៃទី ៣ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៨៨ ) » ( « God’s Love for His Children » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៨ ទំព័រ ៥៨ ) ។

ការបីបាច់មនុស្សដទៃដោយបន្ទូលរបស់ព្រះ ។

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានបង្រៀន ៖

« តើយើងពិតជាកំពុងចិញ្ចឹមបីបាច់យុវវ័យ និងសមាជិកថ្មីរបស់យើងតាមរបៀបមួយដែលនឹងគាំទ្រពួកគេ នៅពេលភាពតានតឹងនៃជីវិតកើតមានឡើងដែរឬទេ ? ឬ យើងកំពុងផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវសាសនាវិទ្យានៃនំធ្វីនគី—ដែលគ្មានកម្លាំងកាឡូរីខាងវិញ្ញាណ ?… អំឡុងពេលរដូវរងាដ៏រងាខ្លាំងជាច្រើនឆ្នាំកន្លងហើយ ប្រធាន ប៊យ ខេ ផាកគឺ បានកត់ចំណាំថាមានសត្វក្តាន់ល្អៗមួយចំនួនបានងាប់ដោយភាពអត់ឃ្លានខណៈដែលវាមានចំបើងពេញពោះ ។ នៅក្នុងកិច្ចខិតខំដ៏ស្មោះត្រង់ដើម្បីជួយ ភ្នាក់ងារនោះបានផ្តល់តែអ្វីសើរៗដែលសត្វក្តាន់នោះត្រូវការ ។ គួរឲ្យស្តាយណាស់ ពួកគេ ឲ្យចំណី សត្វក្តាន់នោះ ប៉ុន្តែពួកគេពុំបាន បីបាច់ វាឡើយ ។…

« ប្រាកដណាស់ សាតាំងពុំធ្វេសប្រហែសនៅក្នុងការបង្រៀនរបស់វាឡើយ ហេតុអ្វីយើងគួរមានការធ្វេសប្រហែសនោះ ? មិនថាយើងកំពុងបង្រៀនកូនៗនៅផ្ទះ ឬកំពុងឈរនៅពីមុខអ្នកស្ដាប់នៅក្នុងព្រះវិហារនោះទេ ចូរយើង កុំ ធ្វើឲ្យសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងពិបាកនឹងមើលឃើញពេក ។ … ផ្ដល់ការបង្រៀនដែលផ្ដោតខាងវិញ្ញាណ ។ សូមបង្រៀនពីគោលលទ្ធិដែលបានបើកសម្ដែង » ( « A Teacher Come from God » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទំព័រ ២៦–២៧ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ជួយសិស្សឲ្យរកឃើញសេចក្ដីពិតដោយខ្លួនឯង ។ តួនាទីមួយរបស់អ្នកក្នុងនាមជាគ្រូបង្រៀនគឺណែនាំសិស្សរបស់អ្នកឲ្យរកឃើញសេចក្ដីពិតនៅក្នុងបទគម្ពីរ ។ ពួកគេទំនងជាយល់ ហើយស្រឡាញ់គោលការណ៍ទាំងឡាយច្រើនជាង ប្រសិនបើពួកគេរកឃើញគោលការណ៍ទាំងនេះដោយខ្លួនឯងជាជាងគ្រាន់តែស្ដាប់គ្រូបង្រៀនម្នាក់និយាយពីគោលការណ៍ទាំងនោះ ។