« ថ្ងៃទី ១១–១៧ ខែ មករា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២, យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧-៦៥ ៖ ‹ ចិត្តនៃកូនចៅនឹងបានបង្វែរមករកពួកឪពុករបស់ពួកគេវិញ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ១១–១៧ ខែ មករា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២, យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧-៦៥ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១

ទ្រង់ហៅឈ្មោះខ្ញុំ ដោយ ម៉ៃឃល ម៉ម

ថ្ងៃទី ១១–១៧ ខែ មករា

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ២, យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧–៦៥

« ចិត្តនៃកូនចៅនឹងបានបង្វែរមករកពួកឪពុករបស់ពួកគេវិញ »

ពីមុនអ្នកអានគំនិតនានានៅក្នុងគម្រោងមេរៀននេះ សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២ និង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧–៦៥ ហើយកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

ដើម្បីលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចែកចាយគំនិតយោបល់ និងបទពិសោធន៍ដែលពួកគេមាន នៅពេលពួកគេសិក្សាបទគម្ពីរទាំងនេះ អ្នកអាចសុំឲ្យពួកគេចែកចាយបទគម្ពីរមួយដែលធ្វើឲ្យពួកគេពិចារណាយ៉ាងខ្លាំងលើសពីធម្មតា ។ តើបទគម្ពីរធ្វើឲ្យពួកគេចាប់អារម្មណ៍លើរឿងអ្វីខ្លះ ?

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧–៦៥

យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវបានព្រះហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។

តើសិស្សរបស់អ្នកនឹងទទួលបានប្រយោជន៍ពីការរំឭកឡើងវិញស្ដីពីដំណើររឿងនៅក្នុង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧–៦៥ ដែរឬទេ ? អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសង្ខេបរឿងនេះ ឬសិស្សអាចប្រាប់ពីដំណើររឿងនេះដល់គ្នាទៅវិញទៅមកជាគូ ឬជាក្រុមតូចៗ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដាក់បញ្ចូលនូវព័ត៌មានលម្អិតឲ្យបានច្រើនតាមដែលពួកគេអាចធ្វើទៅបាន ។ តើដំណើររឿងនេះពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីការហៅរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ មកពីព្រះតាមរបៀបណា? តើយើងរៀនមេរៀនអ្វីខ្លះតាមរយៈដំណើររឿងនេះអំពីរបៀបដែលព្រះធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ?
សូមពិចារណាដាក់បង្ហាញវត្ថុ ឬរូបភាពដែលទាក់ទងនឹងកិច្ចការដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើ ដូចជាព្រះគម្ពីរមរមន ឬរូបភាពនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ សិស្សអាចរកឃើញខគម្ពីរនៅក្នុង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៣–៤២ ដែលបង្រៀនអំពីទិដ្ឋភាពទាំងនេះស្ដីពីបេសកកម្មរបស់ព្យាការី ។ តើកិច្ចការរបស់ព្រះសម្រាប់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ទាក់ទងនឹងកិច្ចការដែលព្រះមានសម្រាប់យើងតាមរបៀបណា ? តើពួកព្យាការីបច្ចុប្បន្នរបស់យើងបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីកិច្ចការនេះ ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២

អេលីយ៉ាបានមកដើម្បីបង្វែរដួងចិត្តរបស់យើងទៅរកបុព្វការីជនរបស់យើង ។

តើសិស្សរបស់យើងនឹងទទួលបានប្រយោជន៍មកពីការពិភាក្សាមួយថាតើអេលីយ៉ាគឺជានរណា និងអំណាចនៃការផ្សារភ្ជាប់ដែលលោកបានស្ដារឡើងវិញដែរឬទេ ? សិស្សអាចអានអំពីអេលីយ៉ានៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ឬរំឭកពីដំណើររឿងមួយពីជីវិតរបស់លោក( សូមមើល ពង្សាវតារក្សត្រទី ១ ១៧-១៨ ) ។ តើព័ត៌មាននេះដាក់បន្ថែមអ្វីខ្លះចំពោះការយល់ដឹងរបស់យើងស្ដីពីគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២ ? អ្នកក៏អាចលើកឡើងពីអត្ថន័យនៃការផ្សារភ្ជាប់អ្វីមួយផងដែរ ។ ប្រហែលជាវត្ថុមួយចំនួនអាចជួយ ដូចជាអាហារកំប៉ុង ថង់ប្លាស្ទីកដែលមានខ្សែរ៉ូតសម្រាប់បិទ ឬត្រាសម្រាប់បោះត្រាលើឯកសារមួយ ។ តើវត្ថុទាំងនេះអាចជួយយើងឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃការផ្សារភ្ជាប់ក្រុមគ្រួសាររួមគ្នាតាមរបៀបណា ? តើអំណាចនេះជួយបំពេញគោលបំណងនៃការបង្កបង្កើតផែនដីតាមរបៀបណា ? ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:៤៧-៤៨ និងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ) ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យមើលឃើញពីរបៀបដែលការព្យាករនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២ ត្រូវបានបំពេញ អ្នកអាចពិភាក្សាពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១១០:១៣-១៦ ។
ប្រហែលជាការរៀនសូត្រពី « សេចក្ដីសន្យាទាំងឡាយដែលបានធ្វើដល់ពួកឪពុក » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២:២ ) នឹងជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែប្រសើរអំពីអំណាចបព្វជិតភាពដែលអេលីយ៉ាត្រូវបានបញ្ជូនមកឲ្យស្ដារឡើងវិញ ។ តើ « ពួកឪពុក » គឺជានរណា ? ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២៧:៩-១០ ) ។ តើព្រះអម្ចាស់បានធ្វើការសន្យាអ្វីខ្លះជាមួយនឹងអ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុប ? ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ១៧:១-៨, ២២:១៦-១៨, ២៦:១-៥, ២៤, ២៨:១១-១៥, អ័ប្រាហាំ ២:៨-១១ ) ។ តើការ « បណ្ដុះ » ការសន្យាទាំងនេះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងមានន័យដូចម្ដេច ? តើការធ្វើកិច្ចការនេះអាចជួយយើងឲ្យបង្វែរដួងចិត្តយើងទៅរកបុព្វការីជនរបស់យើងតាមរបៀបណា ?

ដើម្បីបំផុសគំនិតសិស្សឲ្យបង្វែរដួងចិត្តរបស់ពួកគេទៅរកបុព្វការីជនរបស់ខ្លួន អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យដឹកនាំការពិភាក្សាមួយអំពីប្រធានបទនេះ ។ សូមពិចារណាដាក់បញ្ចូលអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាខាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិប្រចាំវួដ ។ អ្នកអាចចាប់ផ្ដើមដោយការអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២:២-៣ ហើយអញ្ជើញពួកអ្នកដឹកនាំការពិភាក្សាឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលដួងចិត្តរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្វែរទៅរកបុព្វការីជនរបស់ខ្លួន ។ តើមានរឿងអ្វីខ្លះដែលបានកើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ដែលបានជួយពួកគេឲ្យចង់រៀនអំពីពង្សប្រវត្តិរបស់ពួកគេ ? តើពួកគេអាចផ្ដល់យោបល់អ្វីខ្លះដើម្បីជួយសិស្សឲ្យចូលរួមនៅក្នុងការបម្រើផ្នែកពង្សប្រវត្តិ និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » និងវីដេអូ « ពរជ័យដែលបានសន្យានៃពង្សប្រវត្តិ » និង « បើយើងចាត់ទុកព្រះជាធំ » ( ChurchofJesusChrist.org ) ក៏អាចជួយបំផុសគំនិតសិស្សផងដែរ ។ អ្នកក៏អាចប្រាប់សិស្សឲ្យចូលទៅ FamilySearch.org សម្រាប់គំនិតនានាផងដែរ ។

3:23

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

គោលបំណងនៃការបង្កបង្កើត ។

ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា

« ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដែលកើតឡើងបានតាមរយៈដង្វាយធួន គឺជាគោលបំណងដ៏ធំបំផុតនៃការបង្កបង្កើត ។ បើនិយាយឲ្យអវិជ្ជមានទៅ ប្រសិនបើក្រុមគ្រួសារពុំបានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះផែនដីទាំងមូលនឹងត្រូវបានបំផ្លាញចោលទាំងស្រុង ។

« គោលបំណងនៃការបង្កបង្កើត ការធ្លាក់ និងដង្វាយធួនបង្រួបបង្រួមគ្នានៅលើកិច្ចការដ៏ពិសិដ្ឋដែលបានធ្វើឡើងក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ( « The Atonement » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៦ ទំព័រ ៣៥ ) ។ សូមមើលផងដែរ ម៉ូសេ ១:៣៩ ។

មនុស្សគ្រប់គ្នាអាចធ្វើអ្វីមួយបាន ។

ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានបង្រៀនថា « នៅក្នុងកិច្ចការនៃការប្រោសលោះដល់បុគ្គលដែលបានចែកឋានទៅ មាននូវកិច្ចការជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើ ។ … កិច្ចខិតខំរបស់យើងគឺពុំមែនប្រមូលផ្ដុំមនុស្សគ្រប់គ្នាធ្វើរឿងគ្រប់យ៉ាងនោះទេ ប៉ុន្តែលើកទឹកចិត្តមនុស្សគ្រប់គ្នាឲ្យធ្វើអ្វីមួយ » ( « Family History: ‘In Wisdom and in Order » Ensign ខែ មិថុនា ឆ្នាំ១៩៨៩ ទំព័រ ៦ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

រូមបញ្ចូលទាំងពួកអ្នករៀនដែលពុំបានសិក្សាព្រះគម្ពីរនៅគេហដ្ឋានផងដែរ ។ សូមធ្វើឲ្យប្រាកដថា សិស្សគ្រប់រូបមានអារម្មណ៍ស្រណុកក្នុងចិត្តដើម្បីចូលរួម ហើយចែកចាយក្នុងការពិភាក្សា សូម្បីតែអ្នកដែលពុំបានអាននៅឯគេហដ្ឋានក្ដី ។