« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ មករា ។ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៣-៥ ៖ ‹ កិច្ចការរបស់យើងនឹងចេញទៅ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ មករា ។ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៣-៥ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ២០២១
ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ មករា
គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៣-៥
« កិច្ចការរបស់យើងនឹងចេញទៅ »
ការសិក្សា គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៣-៥ ពីមុនអ្នកពិនិត្យមើលពីគំនិតនៅក្នុងគម្រោងមេរៀននេះនឹងជួយអ្នកទទួលបានការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ គម្រោងមេរៀនសម្រាប់សប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ អាចជួយអ្នកឲ្យយល់ពីប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបានដឹកនាំទៅរកវិវរណៈដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងកណ្ឌទាំងនេះ ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
សូមទុកពេលឲ្យសិស្សពីរបីនាទីដើម្បីរំឭកពីបទគម្ពីរដែលពួកគេបានអាននៅឯគេហដ្ឋាន ហើយរកមើលខគម្ពីរមួយដែលពួកគេគិតថាមានន័យ ។ បន្ទាប់មក អញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនជាមួយនឹងសិស្សម្នាក់ទៀត ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣:១–១៥
យើងគួរទុកចិត្តព្រះជាជាងខ្លាចមនុស្ស ។
-
ដូចជាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធដែរ យើងគ្រប់រូបមានបទពិសោធន៍កាលដែលយើងទទួលសម្ពាធពីមនុស្សដទៃឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលយើងដឹងថាវាខុសឆ្គង ។ តើយើងរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះមកពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣:១–១៥ ដែលអាចជួយយើងឲ្យបន្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះនៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ?
-
យ៉ូសែប ស៊្មីធ ទទួលបាននូវការផ្ចាញ់ផ្ចាលដោយសារខ្លាចមនុស្សជាជាងព្រះ ប៉ុន្តែលោកក៏ត្រូវការការលើកទឹកចិត្តដែរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលនៅក្នុង កណ្ឌទី ៣ ពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានផ្ចាញ់ផ្ចាលហើយលើកទឹកចិត្តដល់យ៉ូសែប ។ ឧទាហរណ៍ ពួកគេអាចសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវឃ្លាមកពី ខទី ១-៥ ដែលមាននូវការស្ដីបន្ទោសរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងឃ្លាផ្សេងទៀតដែលមាននូវការលើកទឹកចិត្តរបស់ទ្រង់ឲ្យប្រែចិត្ត ហើយបន្តស្មោះត្រង់ ។ តើបទពិសោធន៍របស់យ៉ូសែបបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើកំហុសរបស់យើង ?
ព្រះអម្ចាស់សុំឲ្យយើងបម្រើទ្រង់ដោយអស់ពីដួងចិត្តរបស់យើង ។
-
គុណសម្បត្តិដែលបានរៀបរាប់ពីពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤:៥-៦ ក៏ជាគុណសម្បត្តិនៃព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ ដែរ ។ ដើម្បីជួយសិស្សរៀនបន្ថែមទៀត អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យជ្រើសយកគុណសម្បត្តិមួយ ហើយស្វែងរកនិយមន័យ ឬបទគម្ពីរបន្ថែមដែលជួយពួកគេយល់កាន់តែប្រសើរឡើងពីគុណសម្បត្តិនោះ( ឧទាហរណ៍ សូមមើល សេចក្ដីថ្លែងការណ៍មកពីស៊ិស្ទើរ អេលែន អេស ដាល់ថុន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ) ។ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ ពួកគេក៏អាចចែកចាយពីហេតុផលដែលគុណសម្បត្តិដែលពួកគេបានជ្រើសយកគឺជាការតម្រូវការមួយសម្រាប់ការបម្រើនៅក្នុងនគរព្រះ ។ តើយើងអាចអភិវឌ្ឍគុណសម្បត្តិទាំងនេះបន្ថែមទៀតយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើលខទី ៧ ) ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤ ត្រូវបានលើកឡើងដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ស៊ីញ្ញ័រ ដែលចង់ដឹងពីរបៀបដែលលោកអាចជួយដល់កិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ កណ្ឌនេះក៏អាចជួយយើងគ្រប់គ្នាដែលចង់បម្រើព្រះអម្ចាស់ផងដែរ ។ នេះគឺជាវិធីមួយដើម្បីសិក្សាកណ្ឌនេះ ៖ សិស្សអាចធ្វើការជាក្រុមតូចៗដើម្បីសរសេរសេចក្ដីរៀបរាប់ពីការងារមួយសម្រាប់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ដោយប្រើ កណ្ឌទី ៤ ជាមគ្គុទេសក៍មួយ ។ តើគុណសម្បត្តិទាំងនេះខុសពីសេចក្ដីរៀបរាប់សម្រាប់ការងារផ្សេងទៀតយ៉ាងដូចម្ដេច ? ហេតុអ្វីគុណសម្បត្តិទាំងនេះចាំបាច់នៅក្នុងការធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះ ? សេចក្ដីថ្លែងការណ៍មកពីអែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ »អាចជួយសិស្សឲ្យយល់ពីសារៈសំខាន់នៃការអភិវឌ្ឍគុណសម្បត្តិទាំងនេះ ។
សាក្សីមួយអំពីសេចក្ដីពិតកើតមានដល់អស់អ្នកដែលរាបសា ហើយជឿ ។
-
ប្រសិនបើផ្ទាំងចំណារមាសត្រូវបានដាក់បង្ហាញឲ្យពិភពលោកមើល តើការណ៍នោះនឹងធ្វើឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាជឿថាព្រះគម្ពីរមរមនពិតដែរឬទេ ? ហេតុអ្វីដូច្នោះ ឬហេតុអ្វីពុំដូច្នោះ ? ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥:៧ ) ។ ប្រហែលជាសិស្សអាចស្រាវជ្រាវ កណ្ឌទី ៥ រកមើលការយល់ដឹងដែលអាចជួយពួកគេឲ្យឆ្លើយទៅមនុស្សម្នាក់ដែលសួររកភស្ដុតាងថា ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាព្រះគម្ពីរពិត ។ តើព្រះអម្ចាស់បង្រៀនអ្វីខ្លះដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និង ម៉ាទិន ហារីសដែលអាចជួយយើងឲ្យទទួលបានសាក្សីរបស់យើងផ្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ?
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
គុណធម៌មានន័យថាកម្លាំង ។
ស៊ិស្ទើរ អេលែន អេស ដាល់ថុន បានផ្ដល់ការពន្យល់អំពីគុណធម៌បែបនេះថា « គុណធម៌ គឺជាពាក្យមួយម៉ាត់ដែលយើងមិនសូវបានឮញឹកញាប់នៅក្នុងសង្គមនាសព្វថ្ងៃនេះទេ ប៉ុន្ដែពាក្យឫសជាភាសាឡាតាំង virtus មានន័យថាកម្លាំង ។ បុរសស្ត្រីដែលមានគុណធម៌មាននូវភាពថ្លៃថ្នូរដោយស្ងប់ស្ងាត់ និងភាពរឹងមាំពីក្នុងចិត្ត ។ ពួកគេមានភាពជឿជាក់ ដោយសារពួកគេស័ក្ដិសមដើម្បីទទួល ហើយដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ( « A Return to Virtue » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៧៩ ) ។
ការក្លាយជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ ៖
អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា មានប្រសាសន៍ថា « ដំណើរការនៃការក្លាយជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ពុំតម្រូវឲ្យយុវជនម្នាក់ស្លៀកពាក់អាវពណ៌ស និងក្រវ៉ាត់ក [ឬយុវនារីម្នាក់ស្លៀកសំពត់]ទៅសាលារៀនរាល់ថ្ងៃ ឬធ្វើតាមសេចក្ដីណែនាំជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាសម្រាប់ការចូលដេក និងការក្រោកពីដេកនោះទេ ។… ប៉ុន្តែអ្នកអាចបង្កើនបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកដើម្បីបម្រើព្រះ[ សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤:៣ ] ហើយអ្នកអាចចាប់ផ្ដើមគិតដូចដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគិត អាននូវអ្វីដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអាន អធិស្ឋានដូចជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអធិស្ឋាន ហើយទទួលអារម្មណ៍ដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមាន ។ អ្នកអាចចៀសវាងពីឥទ្ធិពលលោកិយដែលធ្វើឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចាកចេញ ហើយអ្នកអាចបង្កើនការជឿជាក់លើការស្គាល់ និងការឆ្លើយតបទៅនឹងការបំផុសគំនិតខាងវិញ្ញាណ »( « Becoming a Missionary » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៥ ទំព័រ ៤៥–៤៦ ) ។