Pierwsza orka — James Taylor Harwood

17–23 maja

Doktryna i Przymierza 51–57

„Wierny, sprawiedliwy i mądry szafarz”

Czasami natchnienie do nauczania może nadejść podczas omawiania pism świętych z członkami rodziny lub przyjacielem.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Możesz przedstawić następujący cytat Quentina L. Cooka: „Mam nadzieję, że każdy z nas przyjrzał się osobiście i na forum rodziny tym sprawom, za które jesteśmy odpowiedzialni i o które mamy się troszczyć” („Sprawowanie pieczy — święta odpowiedzialność”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 94). Następnie możesz zapytać uczniów, czego nauczyli się z rozdziałów 51–57 na temat sprawowania przez nich pieczy, czyli szafarstwa.

Nauczaj doktryny

Doktryna i Przymierza 51:9, 15–20

Pan chce, abyśmy byli wiernymi, sprawiedliwymi i mądrymi szafarzami.

• Jak nakłonisz uczniów do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób słowa Pana z rozdziału 51. odnoszą się do nich? Napisz na tablicy: Co mi Pan powierzył? i poproś uczniów, aby zapisali odpowiedzi (zob. część pt. „Dodatkowe materiały”, w której podane są przykłady). W wersetach 9., 15–20 mogą odszukać zasady, które nauczają, jak być lepszymi szafarzami i odnieść je do swoich odpowiedzi. Możesz też skupić się na słowach „wierny”, „sprawiedliwy” i „mądry” (werset 19.) i przedyskutować, w jaki sposób każde z tych słów może poprowadzić nas, gdy wypełniamy nasze szafarstwo. W razie potrzeby przejrzyjcie definicję „Szafarz, szafarstwo” w Przewodniku po pismach świętych (strona internetowa scriptures.ChurchofJesusChrist.org).

Członkowie żyjący według prawa poświęcenia oddali Kościołowi wszystko.

Doktryna i Przymierza 52:10; 53:3; 55:1–3

Dar Ducha Świętego jest nadawany poprzez nałożenie rąk.

• W wielu wersetach tych objawień wspomniane jest otrzymanie Ducha Świętego przez nałożenie rąk. Jeśli dyskusja na ten temat byłaby wartościowa dla twojej klasy, możesz zapytać uczniów, czego nauczyli się z wersetów Doktryna i Przymierza 52:10; 53:3; 55:1–3 na temat daru Ducha Świętego. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przeczytajcie Dzieje Apostolskie 8:14–17; 19:1–6. Być może uczniowie mogą opowiedzieć o swoich doświadczeniach związanych z otrzymaniem daru Ducha Świętego lub o tym, co mogą zrobić, aby nadal odczuwać Jego wpływ.

Doktryna i Przymierza 52:9–11, 22–27

Możemy dzielić się ewangelią wszędzie.

• Kiedy Pan wysłał kilku przywódców Kościoła do Missouri, powiedział im, aby wykorzystali czas podróży na „głoszenie po drodze” (wersety 25–27). Przeczytanie fragmentów Doktryna i Przymierza 52:9–11, 22–27 może zapoczątkować dyskusję na temat tego, jak możemy dzielić się ewangelią „po drodze”, czyli w normalnych życiowych sytuacjach. Uczniowie mogą porozmawiać o tym, w jaki sposób dzielenie się ewangelią jest naturalną częścią ich życia.

Doktryna i Przymierza 52:14–19

Bóg dał wzór, jak unikać bycia zwiedzionym.

• Aby opowiedzieć o wzorze, jaki Pan objawił we fragmencie Doktryna i Przymierza 52:14–19, możesz przedstawić przykłady innych wzorów, które mogą być znane uczniom, takich jak plany budowlane lub wzory zachowania. Uczniowie mogą wymienić własne przykłady. Dlaczego te wzory są cenne? W jaki sposób możemy skorzystać ze wzoru opisanego w wersetach 14–19, aby unikać bycia zwiedzionym, co jest powszechne w dzisiejszym świecie?

Doktryna i Przymierza 54

Mogę zwrócić się do Pana, gdy poczuję się zraniony decyzjami innych ludzi.

• Wielu z nas doświadczyło rozczarowania, gdy ktoś, na kim polegaliśmy, nie wypełnił swoich zobowiązań. Doświadczyli tego święci z Colesville w stanie Nowy Jork, którzy chcieli się osiedlić na ziemi Lemana Copleya w stanie Ohio. Aby uczyć się na podstawie tego doświadczenia, uczniowie mogą przejrzeć wprowadzenie do rozdziału 54. (zob. także „Saints”, tom I str. 125–128; „A Bishop unto the Church”, Revelations in Context, str. 78–79 [oraz na stronie internetowej Kościoła — przyp. tłum.]). Mogą wyobrazić sobie, że mają przyjaciela wśród świętych z Colesville i odkryli w rozdziale 54. rady, jakich mogą mu udzielić. Mogą też przejrzeć to objawienie pod kątem czegoś, co może pomóc osobie, która cierpi z powodu decyzji podjętych przez kogoś innego. (Możesz wskazać obietnicę z wersetu 6. daną tym, którzy dotrzymują przymierza).

• Werset Doktryna i Przymierza 54:10 zawiera kilka wyrażeń, które uczniowie mogą uznać za ważne: „cierpliwi w utrapieniach”, „wcześnie [mnie] szukali”, „odpoczynek dla swych dusz”. Uczniowie mogą wybrać wyrażenie do rozważenia i przestudiowania. Mogą przy tym skorzystać z przypisów lub innych źródeł, dzięki którym poznają powiązane fragmenty z pism świętych. Następnie mogą przedstawić swoje przemyślenia.

Dodatkowe materiały

Nasze szafarstwo.

Prezydent Spencer W. Kimball wyjaśnił: „W Kościele szafarstwo to wyraz świętego duchowego lub doczesnego zaufania, z którym wiąże się odpowiedzialność. Ponieważ wszystko należy do Pana, jesteśmy szafarzami naszych ciał, myśli, rodzin i własności (zob. Doktryna i Przymierza 104:11–15). Wierny szafarz to osoba, która panuje w sposób prawy, troszcząc się o siebie i dostrzegając biednych oraz potrzebujących” („Welfare Services: The Gospel in Action”, Ensign, listopad 1977, str. 78).

Doskonalenie nauczania

Inspiruj uczniów do wspierania się nawzajem. Stwórz w klasie taką atmosferę, w której uczniowie będą mogli wspierać się nawzajem i dodawać sobie otuchy. Poproś, aby opowiedzieli o pomysłach i strategiach, które ulepszają ich studiowanie osobiste i z rodziną (zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 36).