« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មករា -ថ្ងៃទី ៣ ខែ កុម្ភៈ ម៉ាថាយ ៣, ម៉ាកុស ១, លូកា ៣ ៖ ‹ ចូររៀបចំផ្លូវទទួលព្រះអម្ចាស់ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មករា -ថ្ងៃទី ៣ ខែ កុម្ភៈ ម៉ាថាយ ៣, ម៉ាកុស ១, លូកា ១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩
ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មករា -ថ្ងៃទី ៣ ខែ កុម្ភៈ
ម៉ាថាយ ៣, ម៉ាកុស ១, លូកា ៣
« ចូររៀបចំផ្លូវទទួលព្រះអម្ចាស់ »
នៅពេលអ្នកអាន ហើយពិចារណា ម៉ាថាយ ៣, ម៉ាកុស ១និង លូកា ៣ សូមកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ដែលអ្នកបានទទួល ។ ការធ្វើបែបនេះនឹងយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលរៀបចំខ្លួន. ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ និងគំនិតដូចតទៅនេះអាចជួយអ្នកឲ្យបំផុសគំនិតសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់របស់អ្នកឲ្យយល់ ហើយអនុវត្តគោលលទ្ធិនៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងនេះ ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យចែកចាយអំពីរបៀបដែលការរៀនសូត្រចេញពីគម្ពីរសញ្ញាថ្មីកំពុងផ្ដល់ពរជ័យដល់ជីវិតរបស់ពួកគេ អ្នកអាចសរសេរសំណួរដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ តើអ្វីមួយដែលអ្នកបានធ្វើ ដោយសារតែអ្វីដែលអ្នកបានអាននៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីនៅ សប្ដាហ៍នេះ គឺជាអ្វី ?
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
ពួកសិស្សរៀបចំខ្លួនឯង និងមនុស្សដទៃទៀតឲ្យទទួលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
តើយើងរៀបចំខ្លួនបែបណាសម្រាប់ភ្ញៀវដ៏សំខាន់ម្នាក់មកលេង ? សំណួរមួយបែបនេះអាចជួយអ្នកឲ្យបង្កើតជាការពិភាក្សាមួយអំពីរបៀបដែលយ៉ូហានបាទីស្ទបានរៀបចំមនុស្សឲ្យទទួលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បន្ទាប់មកអ្នកអាចបំបែកសិស្សជាបីក្រុមដើម្បីអាន ម៉ាថាយ ៣:១–៦, ម៉ាថាយ ៣:៧–១២ និង លូកា ៣:១០–១៥ ដោយរកមើលរបៀបដែលយ៉ូហានបាទីស្ទបានរៀបចំមនុស្សឲ្យទទួលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ ចូរឲ្យក្រុមនីមួយៗប្ដូរវេនគ្នាចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។
-
ដូចជាយ៉ូហានបាទីស្ទបានធ្វើដែរ ពួកព្យាការីនៅរស់ជួយយើងឲ្យរៀបចំខ្លួនទទួលព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងពួកព្យការី សម័យទំនើប និងយ៉ូហានបាទីស្ទ អ្នកអាចរំឭកឡើងវិញនូវការបង្រៀនរបស់យ៉ូហានបាទីស្ទនៅក្នុង ម៉ាថាយ ៣:១–១២ និង លូកា ៣:២–១៨ និងពាក្យទូន្មានមួយចំនួនមកពីសន្និសីទទូទៅថ្មីៗនេះ ។ តើការគោរពតាមពាក្យទូន្មានមកពីព្យាការីជួយយើងឲ្យរៀបចំខ្លួនទទួលព្រះអង្គ សង្គ្រោះតាមរបៀបណា ?
-
ការបកប្រែរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លូកា ៣:៤–១១ ( នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ) ផ្ដល់គំនិតចូលទៅក្នុងបេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទលើសពីអ្វីដែលមាននៅក្នុង លូកា ៣:៤–៦ ។ តើសិស្សរៀនអ្វីខ្លះចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងសេចក្ដីត្រូវការរបស់យើងដើម្បីប្រែចិត្ត ?
យើងចាំបាច់ត្រូវនាំមកនូវ « ផលដែលសំណំនឹងការប្រែចិត្ត » ។
-
នៅក្នុង លូកា ៣:៨ យ៉ូហាន បាទីស្ទបានបង្រៀនមនុស្សថា ពីមុនពួកគេអាចជ្រមុជទឹកបាន ពួកគេចាំបាច់ត្រូវបង្ហាញ « ផល » ឬភស្តុតាងនៃការប្រែចិត្តរបស់ពួកគេសិន ។ តើអ្នកអាចជួយសិស្សឲ្យស្គាល់ភស្តុតាងនៃការប្រែចិត្តរបស់ពួកគេផ្ទាល់តាមរបៀបណា ? អ្នកអាចនឹងសុំពួកគេឲ្យស្រាវជ្រាវនៅក្នុង លូកា ៣:៨–១៤ ហើយរកមើលអ្វីដែលយ៉ូហានបានចាត់ទុកថាជា « ផល » នៃការប្រែចិត្ត ។ ពួកគេក៏អាចរំឭកឡើងវិញនូវ មរ៉ូណៃ ៦:១–៣ និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៣៧ ផងដែរ ។ អ្នកអាចនឹងគូរដើមឈើមួយដែលឲ្យផល នៅលើក្ដារខៀន ហើយឲ្យសិស្សសរសេរអក្សរនៅលើផ្លែនៃដើមឈើនោះនូវ « ផល » នៃការប្រែចិត្តដែលពួកគេរកឃើញ ។ ការធ្វើដូច្នេះក៏អាចជាពេលមួយដ៏ល្អដើម្បីពិភាក្សាអំពីអត្ថន័យនៃការប្រែចិត្តដ៏ពិតផងដែរ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា វិធីមួយដែលយើងអាច « តម្រង់ផ្លូវតូចថ្វាយទ្រង់ » ( លូកា ៣:៤ ) គឺតាមរយៈការប្រែចិត្តពីឧបសគ្គនានាដែលនឹងរារាំងយើងពីព្រះវិញ្ញាណ ។
-
ការច្រៀងទំនុកតម្កើងបទ « ឲ្យខ្ញុំកាន់តែវិសុទ្ធ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៧១ អាចបង្កើតឲ្យមានការពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលការប្រែចិត្តអាចជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សម្រាប់តន្ត្រីជាវីដេអូនៃទំនុកតម្កើងនេះ សូមមើលគេហទំព័រ mormontabernaclechoir.org ។
យើងធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅពេលយើងបានជ្រមុជទឹក ហើយទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
ដើម្បីរំឭកឡើងវិញនូវដំណើររឿងអំពីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សូមសាកល្បងគំនិតនេះ ៖ សូមឲ្យសិស្សប្រាប់របៀបដែលពួកគេប្រើ ម៉ាថាយ ៣:១៣–១៧ ដើម្បីបង្រៀនអំពីបុណ្យជ្រមុជទឹកដល់មនុស្សម្នាក់ ដូចជាកុមារម្នាក់ ឬមនុស្សម្នាក់ដែលកាន់សាសនាផ្សេង ។ ( ពួកគេក៏អាចប្រើរូបភាពនៅក្នុង គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ផងដែរ ) ។ តើពួកគេនឹងគូសបញ្ជាក់កត្តាសំខាន់អ្វីខ្លះនៃបុណ្យជ្រមុជទឹក ? ពួកគេអាចអនុវត្តគំនិតរបស់ពួកគេដោយការបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមក ។
-
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យចងចាំបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ពួកគេផ្ទាល់ ហើយសញ្ជឹងគិតអំពីសារៈសំខាន់នៃការរស់នៅតាមសេចក្ដីសញ្ញាណនៃ បុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ពួកគេ អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យអាន ម៉ាថាយ ៣:១៣–១៧ និងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ។ សិស្សទំនងជារីករាយនឹងចែកចាយអារម្មណ៍អំពីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ពួកគេផ្ទាល់ និងសេចក្ដីសញ្ញានៃបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ពួកគេ ។ ពួកគេក៏អាចច្រៀងបទ « ចូរមកតាមខ្ញុំ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៦៣ ។
-
យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានបង្រៀនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជ្រមុជទឹក « ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង ដោយភ្លើង » ( ម៉ាថាយ ៣:១១ ) ។ បុណ្យជ្រមុជទឹកដោយភ្លើងកើតឡើងនៅពេលយើងត្រូវបានបញ្ជាក់ ហើយយើងទទួលបានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ហេតុអ្វីយើងត្រូវមានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីរីកចម្រើននៅក្នុងនគរព្រះ ? តើឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះដែលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយភ្លើង និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានមកលើយើង ? ( សូមមើល អាលម៉ា ៥:១៤ ) ។ វីដេអូ « Baptism of the Holy Ghost » (LDS.org) អាចជួយក្នុងការពិភាក្សានេះ ។
-
នេះគឺជាសកម្មភាពមួយដែលនឹងជួយសិស្សឲ្យពិភាក្សាបន្ថែមទៀតអំពីគោលលទ្ធិនៃបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន និងសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរនៅលើចម្រៀកក្រដាស ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសយកចម្រៀកក្រដាស រួចហើយអានបទគម្ពីរនីមួយៗរួមគ្នា ។ សូមពិភាក្សា ថាតើសំណួរណាមួយមានចម្លើយយ៉ាងល្អបំផុតនៅក្នុងបទគម្ពីរនីមួយៗ ។ តើមានបទគម្ពីរ ឬគំនិតផ្សេងទៀតដែលអាចជួយឆ្លើយសំណួរទាំងនេះដែរឬទេ ?
-
តើបទគម្ពីរទាំងនោះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីភាពចាំបាច់នៃបុណ្យជ្រមុជទឹក ? ( នីហ្វៃទី ៣ ១១:៣៨ )
-
តើបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយការពន្លិចតំណាងឲ្យអ្វី ? ( រ៉ូម ៦:៣–៥ )
-
តើសេចក្ដីសញ្ញានៃបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ខ្ញុំគួរផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរស់នៅរបស់ខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ម៉ូសាយ ១៨:៨–១០ )
-
ហេតុអ្វីយើងពុំជ្រមុជទឹកឲ្យទារក ? ( មរ៉ូណៃ ៨:៨-១២ )
-
ហេតុអ្វីវាក៏សំខាន់ដើម្បីឲ្យបុណ្យជ្រមុជទឹកត្រូវបានធ្វើឡើងដោយមនុស្សម្នាក់ដែលមានសិទ្ធិអំណាច ពុំមែនគ្រាន់ជាចេតនាស្មោះសរនោះ ? ( ហេព្រើរ ៥:៤ )
-
ប្រសិនបើខ្ញុំបានជ្រមុជទឹកចូលទៅក្នុងព្រះវិហារមួយផ្សេងរួចហើយ ហេតុអ្វីខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវជ្រមុជទឹកម្ដងទៀត ? (គ. និង ស. ២២:១–៤ )
-
ហេតុអ្វីការទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវមានបន្ទាប់ពីបុណ្យជ្រមុជទឹក ? ( យ៉ូហាន ៣:៥ )
-
លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន
ដើម្បីលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសិក្សា ម៉ាថាយ ៤ និង លូកា ៤–៥ នៅឯគេហដ្ឋាន សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិតអំពីការល្បួងមួយដែលពួកគេជួបប្រទះ ហើយប្រាប់ពួកគេថា ជំពូកទាំងនេះនឹងបង្រៀនពួកគេអំពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើ នៅពេលទ្រង់បានជួបប្រទះនឹងការល្បួងទាំងឡាយ ។
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
អត្ថន័យនៃសេចក្ដីសញ្ញាបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់យើង ។
អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល បានបង្រៀន ថា
« នៅពេលយើងយល់អំពីសេចក្ដីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់យើង និងអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះវានឹងផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើង ហើយវានឹងបង្កើតភក្ដីភាពទាំងស្រុងរបស់យើងចំពោះនគរព្រះ ។ … ការចូលទៅក្នុងនគរព្រះគឺជារឿងសំខាន់ណាស់ រហូតដល់ព្រះយេស៊ូវបានជ្រមុជទឹកដើម្បីបង្ហាញយើងអំពី ‹ ភាពតូចនៃផ្លូវនោះ › [ នីហ្វៃទី ២ ៣១:៩ ] ។ …
« នៅពេលយើងធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវ នោះយើងនឹងបង្ហាញថា យើងនឹងប្រែចិត្ត ហើយស្ដាប់បង្គាប់ក្នុងការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះវរបិតារបស់យើង ដែលគង់នៅលើស្ថានសួគ៌ផងដែរ ។ យើងបន្ទាបខ្លួនយើងដោយមានចិត្តសង្រេង និងវិញ្ញាណទន់ទាប នៅពេលយើងទទួលស្គាល់នូវអំពើបាបរបស់យើង ហើយស្វែងរកការអភ័យទោសចំពោះអំពើរំលងរបស់យើង [ សូមមើល នីហ្វៃទី ៣ ៩:២០ ] ។ យើងធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាថា យើងនឹងមានឆន្ទៈក្នុងការលើកដាក់មកលើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយនិងតែងតែចងចាំដល់ទ្រង់ជានិច្ច ។ …
« តាមរយៈការជ្រើសរើសរស់នៅក្នុងនគរ [ របស់ព្រះ ] យើងញែក—មិនមែនផ្ដាច់ខ្លួន—យើងចេញពីពិភពលោកនេះទេ ។ សម្លៀកបំពាក់របស់យើងនឹងសមរម្យ គំនិតយើងនឹងបរិសុទ្ធ ពាក្យសម្ដីយើងនឹងស្អាតស្អំ ។ រឿងកុន និងទូរទស្សន៍ដែលយើងមើល តន្ត្រីដែលយើងស្ដាប់ សៀវភៅ ទស្សនាវដ្ដី និងកាសែតដែលយើងអាន នឹងជាការលើកស្ទួយទឹកចិត្ត ។ យើងនឹងជ្រើសរើសមិត្តភក្ដិដែលជំរុញទៅកាន់គោលដៅដ៏អស់កល្បរបស់យើង ហើយយើងនឹងប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃទៀតដោយក្តីសណ្ដោស ។ យើងនឹងចៀសចេញពីអបាយមុខនៃភាពអសីលធម៌ ល្បែងស៊ីសង ថ្នាំជក់ គ្រឿងស្រវឹង និងថ្នាំខុសច្បាប់ ។ សកម្មភាពថ្ងៃអាទិត្យរបស់យើង នឹងឆ្លុះបញ្ចាំងពីព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ដែលឲ្យចងចាំថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយរក្សាវាឲ្យបរិសុទ្ធ ។ យើងនឹងធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ក្នុងរបៀបដែលយើងប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃ ។ យើងនឹងរស់នៅដោយសក្ដិសមដើម្បីចូលក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ »( « The Covenant of Baptism: To Be in the Kingdom and of the Kingdom » Ensign ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០០ ទំព័រ ៧–៨ ) ។