ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំ
ថ្ងៃទី ១៨-២៣ ខែ មិថុនា ។ ម៉ាថាយ ២៧, ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣, យ៉ូហាន ១៩ ៖ ‹ វា​បាន​បញ្ចប់​ហើយ ›


« ថ្ងៃទី ១៧-២៣ ខែ មិថុនា ម៉ាថាយ ២៧, ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣, យ៉ូហាន ១៩ ៖ ‹ វា​បាន​បញ្ចប់​ហើយ ›» ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំ—សម្រាប់​ថ្នាក់​សាលា​ថ្ងៃ​អាទិត្យ ៖ ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )

« ថ្ងៃទី ១៧-២៣ ខែ មិថុនា ម៉ាថាយ ២៧,​ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣, យ៉ូហាន ១៩ » ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំ—សម្រាប់​សាលា​ថ្ងៃ​អាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩

ព្រះគ្រីស្ទ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​លោក​ពីឡាត់

ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​គ្រង​មកុដ​បន្លា, ដោយ អាន់តូនីអូ ស៊ីស៊ើរី

ថ្ងៃទី ១៧-២៣ ខែ មិថុនា

ម៉ាថាយ ២៧, ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣, យ៉ូហាន ១៩

« វា​បាន​បញ្ចប់​ហើយ »

សូម​ចាប់​ផ្ដើម​ការ​រៀប​ចំ​ដើម្បី​បង្រៀន​ដោយ​ការ​អាន ម៉ាថាយ ២៧, ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣ និង យ៉ូហាន ១៩ ប្រកប​ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន ។ សូម​ចងចាំ​ថា អ្នក​នឹង​អាច​ថ្លែង​ជា​សាក្សី​ប្រកប​ដោយ​អានុភាព​អំពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង​ដង្វាយធួន​របស់​ទ្រង់ នៅពេល​អ្នក​រស់នៅ​ដោយ​សក្ដិសម​នឹង​ព្រះវិញ្ញាណ ។

កត់ត្រា​ចំណាប់​អារម្មណ៍

រូបតំណាង​ចែក​ចាយ

អញ្ជើញ​ឲ្យ​មាន​ការ​ចែកចាយ

វា​អាច​នឹង​ជាជំនួយ​ដើម្បី​សរសេរ​នៅ​លើ​ក្ដារខៀន​នូវ​ពាក្យ ឬ​ឃ្លា​មួយ​ចំនួន​ដើម្បី​រំឭក​សិស្ស​អំពី​ព្រឹត្តការណ៍​ទាំងឡាយ​ដែល​បាន​ពិពណ៌នា​នៅក្នុង​ជំពូក​នានា​ក្នុង​សប្ដាហ៍​នេះ ។ ចូរ​សុំ​ឲ្យ​សិស្ស​សរសេរ​នៅលើ​ក្ដារខៀន​នូវ​ពាក្យ​មួយចំនួន​ដែល​ពិពណ៌នា​ថាតើពួកគេមានអារម្មណ៍​យ៉ាង​ណា នៅពេល​ពួកគេ​អាន​អំពី​ព្រឹត្តការណ៍​ទាំងនេះ ។ ហេតុអ្វី​ក៏​ពួកគេ​មាន​អារម្មណ៍​បែបនោះ ?

រូបតំណាង​ការ​បង្រៀន

បង្រៀន​គោលលទ្ធិ

ម៉ាថាយ ២៧, ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣, យ៉ូហាន ១៩

ព្រះ​ឆន្ទៈ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​ដើម្បី​រងទុក្ខ គឺ​បង្ហាញ​អំពី​សេចក្ដីស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់​ចំពោះ​ព្រះ​បិតា និង​យើង​ទាំងអស់​គ្នា ។

  • ដើម្បី​ជួយ​សិស្ស​អ្នក​ឲ្យ​យល់​អំពី​ដំណើរ​រឿង​នៃ​ការ​សុគត​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បង្ហាញ​សេចក្ដីស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ សូម​សាកល្បង​ធ្វើ​សកម្មភាព​ដូច​នេះ ៖ ចូរ​កាត់​ក្រដាស​រាង​បេះដូង​មួយ​ឲ្យ​ដល់​សិស្ស​ម្នាក់ៗ ហើយ​អញ្ជើញ​ពួកគេ​ឲ្យ​សរសេរ​នៅ​លើ​ក្រដាស​បេះដូង​របស់​ពួកគេ​នូវ​ឃ្លា​មួយ​ចេញ​មកពី កូរិនថូសទី ១ ១៣:៤-៧ ដែល​ពិពណ៌នា​អំពី​សប្បុរសធម៌ ។ បន្ទាប់មក​សុំ​ឲ្យ​ពួកគេ​ស្រាវជ្រាវ​នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៧, ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣ ឬ យ៉ូហាន ១៩ ហើយ​សរសេរ​នៅ​ម្ខាង​ទៀត​នូវ​ខគម្ពីរ​មួយចំនួន​ដែល​បង្ហាញ​អំពីរបៀបដែល​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បាន​បង្ហាញ​សេចក្ដីស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ ដែលបាន​ពិពណ៌នា​នៅ​ក្នុង​ឃ្លា​ដែល​ពួកគេ​បាន​ជ្រើសរើស ។ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​ចែកចាយ​នូវ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​រកឃើញ ។ តើ​មាន​បទពិសោធន៍​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​បាន​ជួយ​ដល់​សិស្ស​ឲ្យ​យល់​ពី​សេចក្ដីស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?

    មកុដ​បន្លា

    ពួក​ទាហាន « ក្រង​ភួង​បន្លា​បំពាក់​លើ​ព្រះសិរ​ទ្រង់ » ( ម៉ាកុស ១៥:១៧ ) ។

  • តើ​អ្នក​អាច​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ​ដើម្បី​លើក​ទឹកចិត្ត​ដល់​សិស្ស​ឲ្យ​ចែកចាយ​ទីបន្ទាល់​របស់​ពួកគេ​អំពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​រៀន​នៅ​សប្ដាហ៍​នេះ ? សូម​ពិចារណា​ធ្វើ​ការ​អញ្ជើញ​សិស្ស​ឲ្យ​ស្វែងរក​ទំនុក​តម្កើង​ដែល​ពិពណ៌នា​អំពី​ព្រឹត្តការណ៍​នានា​ដែល​ពួកគេ​អាន ឬ​អារម្មណ៍​របស់​ពួកគេ​អំពី​ការ​រងទុក្ខ និង​ការ​ឆ្កាង​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមពិចារណា​ធ្វើ​ការ​ច្រៀង​ចម្រៀង​មួយ ឬ​ពីរ​បទ​អំពី​រឿង​នេះ​ជា​រួមគ្នា ។ តើ​ការ​សិក្សា​អំពី​ម៉ោង​ចុង​ក្រោយ​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​អាច​បំផុសគំនិត​យើង​អំពី​សេចក្ដីពិត ហើយ​ធ្វើ​តាម​ទ្រង់​យ៉ាង​ដូចម្ដេច ?

  • គំនូរ​អាច​ជួយ​សិស្ស​ឲ្យ​មើល​ឃើញ​នូវ​ព្រឹត្តការណ៍​មួយចំនួន​ដែល​ពួកគេ​អាន​សប្ដាហ៍នេះ ( សូមមើល « ធនធាន​បន្ថែម​ទាំងឡាយ » រក​រូបភាព​ដែល​ផ្ដល់​ឲ្យ ) ។ ​អ្នក​គួរតែ​បំបែក​សិស្ស​ជា​ក្រុមៗ ហើយ​ឲ្យ​រូបភាព​មួយ​ដល់​ក្រុម​នីមួយៗ ។ ក្រុម​ទាំងឡាយ​អាច​អាន​ជាមួយ​គ្នា​នូវ​ខគម្ពីរ​ដែល​ពិពណ៌នា​អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​បង្ហាញ​នៅ​ក្នុង​រូបភាព​របស់​ពួកគេ ។ ពួកគេ​អាច​ពិពណ៌នា​អំពី​អត្ថន័យ​នៃ​ខគម្ពីរ​ទាំងនោះ ហើយ​ចែកចាយ​ថា តើ​រូបភាព​បាន​ជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​យល់​ខគម្ពីរ​ទាំងនោះ​បាន​កាន់​តែ​ល្អ​ប្រសើរ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច​ខ្លះ ។ ក្រុម​នីមួយៗ​អាច​ចែកចាយ​គំនិត​របស់​ពួកគេ​ជា​មួយ​នឹង​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់ ។ អ្នក​ក៏​អាច​ពិចារណា​ធ្វើ​ការ​បង្ហាញ​វីដេអូ « Jesus Is Condemned before Pilate » និង « Jesus Is Scourged and Crucified » ផងដែរ ( LDS.org ) ។

  • អ្នក​នឹង​ពុំ​អាច​ពិភាក្សា​នូវ​រឿង​លម្អិត​ទាំងអស់​អំពី​ម៉ោង​ចុង​ក្រោយ​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​ក្នុង​ថ្នាក់​បាន​ទេ ប៉ុន្តែ​នេះ​ជា​សកម្មភាព​មួយ​ដែល​អាច​ជួយ​អ្នក​ពិភាក្សា​លម្អិត​នូវ​អ្វី​ដែល​មាន​អត្ថន័យ​បំផុត​ចំពោះ​មនុស្ស​ដែល​អ្នក​បង្រៀន ។ សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់ៗ​ឲ្យ​ជ្រើសរើស​ជំពូក​មួយ​មកពី​ការ​អាន​សប្ដាហ៍​នេះ ហើយ​ចំណាយ​ពេល​ពីរបី​នាទី​មើល​វា​ត្រួសៗ ស្វែងរក​ពាក្យ ឃ្លា ឬ​ព័ត៌មាន​លម្អិត​មួយ ដែល​បង្រៀន​ពួកគេ​អ្វីមួយ​ដែល​ប្រកប​ដោយ​អត្ថន័យ​អំពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង​បេសកកម្ម​របស់​ទ្រង់ ។ សូម​ផ្ដល់​ឱកាស​ដល់​ពួកគេ​ឲ្យ​ចែកចាយ​នូវ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​រកឃើញ ហើយ​ពន្យល់​ថា​ហេតុអ្វី​ក៏​វា​មាន​អត្ថន័យ​ចំពោះ​ពួកគេ ។

ម៉ាថាយ ២៧:១៤–៦០

ពួក​ព្យាការី​ពី​បុរាណ​បាន​មើលឃើញ​ជា​មុន​អំពី​ការ​រងទុក្ខ និង​ការ​ឆ្កាង​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

  • វា​អាច​នឹង​ជួយ​ពង្រឹង​ដល់​ជំនឿ​នៃ​អស់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ដែល​អ្នក​បង្រៀន​ដឹង​ថា ពួក​ព្យាការី​ពី​បុរាណ​បាន​ព្យាករទាយទុក​ជាមុន​នូវ​ព្រឹត្តការណ៍​ជាច្រើន​នៅ​ក្នុង​ម៉ោង​ចុង​ក្រោយ​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ វិធី​មួយ​ដើម្បី ជួយ​សិស្ស​ឲ្យ​មើល​ឡើងវិញ​ពី​ការ​ព្យាករ​ទាំងនេះ ហើយ​មើល​ឃើញ​ពី​របៀប​ដែល​ការព្យាករ​ទាំង​នេះត្រូវ​បាន​បំពេញ គឺ​ត្រូវ​ឲ្យ​បទគម្ពីរ​មួយ ឬ​ច្រើន​នៅក្នុង « ធនធាន​បន្ថែម​ទាំងឡាយ » ដល់​ពួកគេ​ម្នាក់ៗ ហើយ​សុំ​ពួកគេ​ឲ្យ​ស្វែងរក​ខគម្ពីរ​នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៧ ដែល​បង្ហាញ​ពី​របៀប​ដែល​បទគម្ពីរ​ទាំងឡាយ​ត្រូវ​បាន​បំពេញ ។ អ្នកអាច​ធ្វើ​ជា​តារាង​មួយ ដែល​ផ្គូផ្គង​ការ​ព្យាករ​ទៅ​នឹង​ការ​បំពេញ​ការ​ព្យាករ ។ អ្នក អាច​ផ្ដល់​យោបល់​ដល់​សិស្ស​ឲ្យ​សរសេរ​ខគម្ពីរ​ដែល​មាន​នូវ​ការ​ព្យាករណ៍​នៅ​រឹម​ព្រះគម្ពីរ​របស់​ពួកគេ​នៅ​ក្នុង ម៉ាថាយ ២៧ ។ តើ​យើង​រៀនអ្វីខ្លះមក​ពី​ការព្យាករ​ទាំងនេះ ? តើការព្យាករ​ទាំងនេះជួយពង្រឹងសេចក្តីជំនឿ​របស់យើង​ទៅលើ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?

ម៉ាថាយ ២៧:២៧–៤៩, ម៉ាកុស ១៥:១៦–៣២, លូកា ២៣:១១, ៣៥–៣៩, យ៉ូហាន ១៩:១–៥

ការ​ប្រឆាំង​ជំទាស់​ពុំ​អាច​បញ្ឈប់​កិច្ចការ​របស់​ព្រះ​បាន​ទេ ។

  • សិស្ស​មួយ​ចំនួន​របស់​អ្នក​អាច​នឹង​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ការ​ប្រឆាំង​ជំទាស់—ដូចជា ការ​វិនិច្ឆ័យ ឬ​ការ​ចំអក—នៅពេល​ពួកគេ​បាន​បង្ហាញ​ពី​ជំនឿ​របស់​ពួកគេ ឬ​ព្យាយាម​រស់នៅ​តាម​សេចក្ដីជំនឿ​របស់​ពួកគេ ។ សូម​ពិចារណា​ធ្វើ​ការ​ចាប់​ផ្ដើម​ការ​ពិភាក្សា​របស់​អ្នក​ដោយ​សុំ​ឲ្យ​សិស្ស​មួយចំនួន​ចែកចាយ​ពី​បទពិសោធន៍​ទាំងឡាយ​នៅពេល​រឿង​នេះ​កើត​ឡើង ។ តើ​ពេត្រុស​បាន​ឆ្លើយ​យ៉ាងណា ? សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ឲ្យ​អាន​ខគម្ពីរ​មួយ​ចំនួន​ទាំងនេះ ម៉ាថាយ ២៧, ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣ និង យ៉ូហាន ១៩ ដែល​ពិពណ៌នា​អំពី​ការ​បៀតបៀន​ដែល​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​បាន​ជួប ។ តើ​កិច្ចការ​របស់​ព្រះ​ជួប​នឹង​ការប្រឆាំង​ជំទាស់​ប្រភេទ​ណា​ខ្លះ​នៅ​សព្វថ្ងៃ​នេះ ? តើ​យើង​អាច​រៀន​អ្វីខ្លះ​មកពី​ការ​ឆ្លើយតប​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​ដែល​អាច​ជួយ​យើង​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ការ​ផ្ទុយ​នៅ​ក្នុង​ជំនាន់​របស់​យើង ? បទគម្ពីរ​ផ្សេងទៀត ដែល​អាច​ជួយ​យើង​នៅពេល​យើង​ប្រឈមមុខ​នឹង​ការ​ផ្ទុយ​រួមមាន ម៉ាថាយ ៥:១០, រ៉ូម ១២:១៤, ធីម៉ូថេទី ២ ៣ :១០-១២, អាលម៉ា ១:១៩-២៨ និង នីហ្វៃទី ៣ ១២:១០-១២ ។ តើ​យើង​អាច​រៀនអ្វីខ្លះមក​ពី​ខគម្ពីរ​ទាំងនេះ ?

លូកា ២៣:៣៤-៤៣

ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​ប្រទាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម និង​ការ​អភ័យ​ទោស​ដល់​យើង ។

  • តើ​ការ​អាន​ដំណើរ​រឿង​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​ទូលសូម​ដល់​ព្រះបិតា​ឲ្យ​អភ័យទោស​ដល់​ពួក​ទាហាន ហើយ​ប្រទាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដល់​ចោរ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង នឹង​ជួយ​ដល់​សិស្ស​របស់​អ្នក​ឬទេ ? សូម​ពិចារណា​ធ្វើ​ការ​បំបែក​ថ្នាក់​ជា​ពីរ​ក្រុម​ហើយ​ចាត់​ក្រុម​មួយ​ឲ្យ​អាន លូកា ២៣:៣៤-៣៨ ( រួម​មាន​ខ ៣៤ លេខ​យោង  ដែល​ផ្ដល់​ជា​គំនិត​យោបល់​មក​ពី​ការ​បកប្រែ​របស់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ) ហើយ​ក្រុម​មួយ​ទៀត​ឲ្យ​អាន លូកា ២៣:៣៩-៤៣ ។ សមាជិក​នៃ​ក្រុម​នីមួយៗ​អាច​ពិភាក្សា​អំពី​អ្វី ដែល​ពួកគេ​រៀន​អំពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​មកពី ខគម្ពីរ​ទាំង​នេះ បន្ទាប់​មក​ចែកចាយ​គំនិត​របស់​ពួកគេ​ជាមួយ​នឹង​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ទាំងមូល ។ តើ​យើង​អាច​ធ្វើ​តាម​គំរូ​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច ?

  • ដើម្បី​ជួយ​សិស្ស​ណា​ម្នាក់​ក្នុង​ថ្នាក់​អ្នក​ដែល​អាច​នឹង​មាន​បញ្ហា​ក្នុង​ការ​អភ័យទោស​ដល់​អ្នកដទៃ ដូចជា​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ សូម​ពិចារណា​ធ្វើ​ការ​ចែកចាយ​សេចក្ដីថ្លែងការណ៍​ដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៅក្នុង « ធនធាន​បន្ថែម​ទាំងឡាយ » ។

រូបតំណាង​ការ​រៀនសូត្រ

លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​មាន​ការ​រៀន​សូត្រ​នៅ​ឯ​គេហដ្ឋាន

ដើម្បី​លើក​ទឹកចិត្ត​ដល់​សិស្ស​ឲ្យ​អាន ម៉ាថាយ ២៨; ម៉ាកុស ១៦; លូកា ២៤; និង យ៉ូហាន ២០–២១ អំឡុង​សប្ដាហ៍​ក្រោយ ហើយ​សុំ​ឲ្យ​ពួកគេ​គិត​អំពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​នឹង​និយាយ​ទៅ​នរណា​ម្នាក់​ដែល​បាន​និយាយ​ថា « ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​មើល​ឃើញ​នឹង​ភ្នែក​ទើប​ជឿ » ។ សូម​ប្រាប់​ពួកគេ​ថា ការ​អាន​នៅ​សប្ដាហ៍​ក្រោយ​នឹង​ជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​លើក​មក​ពិគ្រោះ​អំ​ពី​កង្វល់​នេះ ។

រូបតំណាង​ធនធាន​នានា

ធនធាន​បន្ថែម​ទាំងឡាយ

ម៉ាថាយ ២៧, ម៉ាកុស ១៥, លូកា ២៣, យ៉ូហាន ១៩

រូបភាព​នៃ​ការ​បៀតបៀន ការ​រងទុក្ខ និង​ការ​សុគត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ។

ការ​ព្យាករ​ពី​បុរាណ​អំពី​ការ​សាកល្បង និង​ការសុគត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។

គំរូ​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​អំពី​ការ​អភ័យទោស ។

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បាន​បង្រៀន​ថា ៖

« អ្វី​ដែល​ទាក់ទង​យ៉ាង​ស្និទ្ធស្នាលទៅនឹង​កាតព្វកិច្ច​របស់​យើង​ដើម្បី​ប្រែចិត្ត គឺ​មាន​សេចក្ដីសប្បុរស​ក្នុង​ការ​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ធ្វើ​ដូចគ្នា—យើង​ត្រូវ​អភ័យទោស​ឲ្យ​ដូចជា​យើង​ត្រូវ​បាន​អភ័យទោស ។ នៅក្នុង​រឿង​នេះ យើង​ចូលរួម​នៅ​ក្នុង​ធាតុសំខាន់​នៃដង្វាយធួន​របស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប្រាកដ​ណាស់ គ្រា​ដ៏​អស្ចារ្យ​បំផុត​នៅ​ថ្ងៃសុក្រ ជា​ពេល​ដែលធម្មជាតិ​ញាប់ញ័រ ហើយ​វាំងនន​នៃ​ព្រះវិហារ​ត្រូវ​រហែកដាច់ នោះ​គឺ​ជា​គ្រា​ប្រកប​ដោយ​ក្ដីមេត្តាករុណា​ដែល​ពុំ​អាច​ថ្លែង​បាន ជា​គ្រា​ដែល​ព្រះគ្រីស្ទ​មានបន្ទូលថា ‹ ព្រះវរបិតា​អើយ សូម​អត់ទោស​ដល់​អ្នក​ទាំងនេះ​ផង ដ្បិត​គេ​មិន​ដឹង​ជា​គេ​ធ្វើ​អ្វី​ទេ ›ក្នុង​នាម ជា​អង្គគាំទ្រ​របស់​យើង​ជាមួយ​ព្រះបិតា នោះ​ទ្រង់​គឺ​នៅ​តែ​ធ្វើ​ការ​ទូលអង្វរ​ដូចគ្នា​នៅ​សព្វថ្ងៃនេះ—ជំនួស​អ្នក ហើយ​នឹង​ខ្ញុំ ។

« ដូច​នៅ​ក្នុង​រឿង​គ្រប់​យ៉ាងដែរ នៅ​ត្រង់នេះ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ដាក់​បទដ្ឋាន​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​តាម ។ ជីវិត​យើង​ខ្លីណាស់​ដើម្បី​ចំណាយ​ពេល​ទៅ​លើ​ការ​បីបាច់​គំនុំគំគួន​ទាំងឡាយ​នោះ ។… យើង​ពុំ​ចង់​ឲ្យ​ព្រះ​ចងចាំ​អំពើបាប​របស់​យើង តែ​បើ​យើង​ព្យាយាម​ចងចាំ​មិន​ចេះ​ឈប់​ឈរ​អំពី​អំពើបាប​របស់​អ្នកដទៃ នោះ​យើង​ច្បាស់​ជា​ខុស​ឆ្គង​ហើយ » (« The Peaceable Things of the Kingdom » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៦, ទំព័រ ៨៣ ) ។

ការ​កែលម្អ​ការ​បង្រៀន​របស់​យើង

ទាញ​យក​កម្លាំង​មកពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ « នៅ​ក្នុង​ការខិតខំ​របស់​អ្នក​ដើម្បី​រស់នៅ ហើយ​បង្រៀន​ឲ្យ​កាន់តែ​ដូចជា​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ អ្នក​នឹងត្រូវ​ជំពប់​ជើង​ដួលម្ដងម្កាល​ដោយ​ចៀស​ពុំ​រួច​នោះ​ទេ ។ ចូរ​កុំ​បាក់ទឹកចិត្តឡើយ តែ​ចូរ​ឲ្យ​កំហុស និងភាព​ទន់ខ្សោយរបស់អ្នក បង្វែរ​អ្នក​ឲ្យទៅ​រក​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះ​វិញ » ( ការបង្រៀន​តាម​របៀប​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ១៤ ) ។