« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ វិច្ឆិកា ។ យ៉ាកុប ៖ ‹ ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូលទៅ កុំឲ្យគ្រាន់តែស្ដាប់ប៉ុណ្ណោះ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ២០១៩ ) ។

« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ វិច្ឆិកា ។ យ៉ាកុប » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩

អ័ប្រាហាំនៅលើវាលទំនាបម៉ាមរេ ដោយ ហ្គាន រ៉មនី ខ្ល័រសុន

ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ វិច្ឆិកា

យ៉ាកុប

« ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូលទៅ កុំឲ្យគ្រាន់តែស្ដាប់ប៉ុណ្ណោះ »

ពីមុនអានគម្រោងមេរៀននេះ សូមអានសំបុត្ររបស់យ៉ាកុប ហើយផ្ដោតយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការបំផុសគំនិតដែលអ្នកទទួលបាន ។ តើអ្នករកឃើញគោលការណ៍អ្វីខ្លះដែលនឹងផ្ដល់ពរជ័យ ហើយស្អាងដល់សិស្សរបស់អ្នក ? សូមយោងមកគម្រោងមេរៀននេះដើម្បីទទួលបានគំនិតសម្រាប់ការបង្រៀនបន្ថែមទៀត ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយខគម្ពីរមកពីយ៉ាកុប ដែលវាបំផុសគំនិតពួកគេឲ្យធ្វើជាអ្នក « ប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូល » ( យ៉ាកុប ១:២២ ) ។ ប្រសិនបើវាពុំមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួនពេកទេ ពួកគេក៏អាចចែកចាយអំពីកិច្ចការដែលពួកគេទទួលអារម្មណ៍ថា ពួកគេត្រូវធ្វើ ទាំងផ្ទាល់ខ្លួន ឬជាក្រុមគ្រួសារ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

យ៉ាកុប ១:៥–៦

នៅពេលយើងទូលសូមព្រះដោយសេចក្ដីជំនឿ ព្រះប្រទានដោយសន្ធាឥតបន្ទោសផង ។

គោលការណ៍ទាំងឡាយដែលបានបង្រៀននៅក្នុង យ៉ាកុប ១:៥–៦ បានដឹកនាំយ៉ូសែប ស្ម៊ីធទៅរកបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណមួយដែលបានផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់លោក ហើយវាអាចផ្ដល់ពរជ័យដល់យើងម្នាក់ៗដូចគ្នាដែរ ។ ប្រហែលជាអ្នកអាចសរសេរសំណួរដូចតទៅនេះ នៅលើក្ដារខៀន ហើយសូមឲ្យសិស្សពិចារណាវាដោយស្ងៀមស្ងាត់ ៖ តើ យ៉ាកុប ១:៥–៦ មានឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ? តើបទពិសោធន៍របស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធជាមួយនឹងខគម្ពីរទាំងនេះបានបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីការស្វែងរកប្រាជ្ញាចំពោះសំណួររបស់អ្នកផ្ទាល់ ? ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១០–១៧ ) ។ តើបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលបានបង្រៀនអ្នកថា « ទីបន្ទាល់របស់យ៉ាកុប [ គឺជា ] ការពិត » ? ( យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:២៦ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយគំនិតដែលពួកគេមាន បន្ទាប់ពីពិចារណាសំណួរទាំងនេះ ។
ប្រហែលជាសិស្សអាចរៀបរាប់អំពី យ៉ាកុប ១:៥–៦ ជាពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ តើការណ៍នេះជួយពួកគេឲ្យយល់ខគម្ពីរទាំងនេះកាន់តែប្រសើរឡើងតាមរបៀបណា ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យចងចាំថា ព្រះបានសន្យាប្រទានដោយសទ្ធាឥតបន្ទោសផងដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ នៅពេលពួកគេមករកទ្រង់នៅក្នុងការអធិស្ឋាន សូមឲ្យសិស្សចែកចាយបទពិសោធនដែលបានសន្យានៅក្នុង យ៉ាកុប ១:៥–៦ ត្រូវបានបំពេញនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ តើពួកគេបានរៀនអ្វីខ្លះ នៅពេលពួកគេទូលសូមព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យបញ្ជាក់សំណួររបស់ពួកគេផ្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ?

យ៉ាកុប ១:២–៤, ៥:៧–១១

ការស៊ូទ្រាំដោយអត់ធ្មត់ នៅទីបំផុតវាដឹកនាំទៅរកភាពល្អឥតខ្ចោះ ។

ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពីការបង្រៀនរបស់យ៉ាកុបស្ដីពីការអត់ធ្មត់នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍នានា នៅពេលពួកគេត្រូវមានការអត់ធ្មត់ និងអ្វីដែលពួកគេបានរៀនមកពីបទពិសោធន៍នោះ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចស្រាវជ្រាវ យ៉ាកុប ១:២–៤, ៥:៧–១១ រកគោលការណ៍ដែលពួកគេអាចអនុវត្តទៅនឹងបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។. ហេតុអ្វីភាពអត់ធ្មត់គឺជារឿងចាំបាច់ នៅពេលយើងខិតខំឆ្ពោះទៅរកភាពល្អឥតខ្ចោះ ? តើមានអ្វីខ្លះដែលបានជួយសិស្សឲ្យអភិវឌ្ឍភាពអត់ធ្មត់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ?

យ៉ាកុប ១:៣–៨, ២១–២៥, ២:១៤–២៦

« សេចក្តីជំនឿដែលគ្មានការប្រព្រឹត្តតាម នោះឈ្មោះថាស្លាប់ហើយ » ។

វិធីមួយដើម្បីពិភាក្សានូវការបង្រៀនរបស់យ៉ាកុបអំពីសេចក្ដីជំនឿ និងការអនុវត្តគឺបំបែកសិស្សជាពីរក្រុម—ក្រុមមួយរុករកហេតុផលដែលសេចក្ដីជំនឿតម្រូវឲ្យមានការប្រព្រឹត្ត ហើយក្រុមមួយទៀតរុករកហេតុផលដែលការប្រព្រឹត្តតម្រូវឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿ ។ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះបាន ពួកគេអាចអាន ម៉ាថាយ ៧:២១–២៣, យ៉ាកុប ១:៦–៨, ២១–២៥, ២:១៤–២៦ និង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ––ប្រវត្តិ ១:១៩ ។ បន្ទាប់មក ក្រុមនីមួយៗអាចចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ហើយពិភាក្សាអំពីហេតុផលដែលសេចក្ដីជំនឿ និងការប្រព្រឹត្តគឺជារឿងចាំបាច់ ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យពិចារណាកាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីឃ្លាដែលគួរតែចងចាំថា « សេចក្តីជំនឿដែលគ្មានការប្រព្រឹត្តតាម នោះឈ្មោះថាស្លាប់ហើយ » ( យ៉ាកុប ២:២៦ ) អ្នកអាចសរសេរប្រយោគដូចខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ សេចក្តីជំនឿដែលគ្មានការប្រព្រឹត្តតាមគឺប្រៀបបាន ដែលគ្មាន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីវិធីប្រកបដោយការច្នៃប្រឌិតមួយដើម្បីបំពេញប្រយោគនេះ ហើយចូរឲ្យពួកគេសរសេរគំនិតរបស់ពួកគេនៅលើក្ដារខៀន ។ ពួកគេក៏អាចទទួលបានប្រយោជន៍មកពីការធ្វើសកម្មភាពនេះផងដែរ ដោយការធ្វើការជាគូ ឬជាក្រុមតូចៗ ។ ដំណើររឿងដែលបានប្រាប់ដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » អាចបន្ថែមការយល់ដឹងរបស់ពួកគេអំពីគោលការណ៍នេះ ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបន្តអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

យ៉ាកុប ២:១–៩

ក្នុងនាមជាពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងគួរស្រឡាញ់មនុស្សគ្រប់រូប ទោះជាស្ថានភាពរបស់ពួកគេយ៉ាងណាក្ដី ។

ដើម្បីជួយបំផុសគំនិតសិស្សឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទដល់មនុស្សគ្រប់រូប ដោយមិនគិតពីស្ថានភាពរបស់ពួកគេ ឬរូបរាងខាងក្រៅរបស់ពួកគេ អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សប្ដូរវេនគ្នាអានខគម្ពីរនៅក្នុង យ៉ាកុប ១:៩–១១, ២:១–១០, ៥:១–៦ ។ សូមពិភាក្សាសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ តើការ « រើសមុខគេ » មានន័យដូចម្ដេច ? ( យ៉ាកុប ២:៩ ) ។ ហេតុអ្វីពេលខ្លះយើងប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដែលមានប្រាក់ មានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ ឬអំណាច ខុសពីអ្នកដែលគ្មានអ្វីទាំងអស់ ? តើយើងអាចចៀសវាងការប្រព្រឹត្តិចំពោះមនុស្សផ្សេងៗគ្នាខុសគ្នាដោយផ្អែកទៅលើស្ថានភាពរបស់ពួកគេតាមរបៀបណា ? តើពួកអ្នកដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះដ៏ស្មោះត្រង់គឺជាអ្នកមានជាងគេបំផុតតាមរបៀបណា ? ( សូមមើល យ៉ាកុប ២:៥ ) ។

យ៉ាកុប ៣

ពាក្យសម្ដីដែលយើងប្រើមានអនុភាពដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សដទៃឈឺចាប់ ឬមានពរ ។

រូបភាពដ៏មានអនុភាពដែលយ៉ាកុបបានប្រើអាចផ្ដល់ជាការរំឭក និងការលើកទឹកចិត្តដ៏មានប្រយោជន៍ដើម្បីប្រើប្រាស់ពាក្យសម្ដី—ទាំងការនិយាយ និងការសរសេរ—ដើម្បីលើកស្ទួយមនុស្សដទៃ ។ សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលត្រួសៗក្នុង យ៉ាកុប ៣ រករូបភាពដែលពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលភាសាត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីបញ្ឈឺ ឬឲ្យពរដល់មនុស្សដទៃ សិស្សមួយចំនួនអាចរីករាយនឹងការគូររូបភាពទាំងនេះ ។ តើរូបភាពទាំងនេះឆ្លុះបញ្ចាំងសេចក្ដីណែនាំរបស់យ៉ាកុបនៅក្នុងជំពូកនេះតាមរបៀបណា ? ឧទាហរណ៍ តើពាក្យសម្ដីរបស់យើងប្រៀបបាននឹងភ្លើងតាមរបៀបណា ? តើរូបភាពអ្វីខ្លះដែលសិស្សអាចគិតឃើញ ដើម្បីបង្ហាញអំពីអនុភាពវិជ្ជមានដែលពាក្យសម្ដីអាចមាន ? អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចអនុវត្តពាក្យទូន្មានរបស់យ៉ាកុប ។

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

ដើម្បីលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យអាន ពេត្រុសទី១ និង ទី ២ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលការបង្រៀនខាងគោលលទ្ធិនៅក្នុងសំបុត្រទាំងនេះដែលមានការយល់ដឹងប្រសើរជាង ដោយសារតែការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ ។ តើការបង្រៀនទាំងនេះថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីបេសកកម្មរបស់ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធតាមរបៀបណា ?

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

យ៉ាកុប

សេចក្ដីជំនឿ និង សកម្មភាព ។

ប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ បានបង្រៀនថា

« មានរឿងព្រេងបុរាណមួយរបស់ពួកសាសន៍យូដា ដែលនិយាយពីអ្នកផលិតសាប៊ូម្នាក់ដែលពុំជឿលើព្រះឡើយ ។ ថ្ងៃមួយពេលគាត់កំពុងដើរជាមួយគ្រូអាចារ្យម្នាក់ គាត់បាននិយាយថា ‹ មានរឿងមួយដែលខ្ញុំមិនយល់សោះ ។ យើងមានសាសនាអស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ។ ប៉ុន្តែលោកគ្រូមើលចុះ គ្រប់ទីកន្លែងសុទ្ធតែមានអំពើអាក្រក់ អំពោះពុករលួយ ពុំទៀងត្រង់ អយុត្តិធម៌ ភាពឈឺចាប់ ភាពស្រែកឃ្លាន និង អំពើហិង្សា ។ វាសបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា សាសនាពុំបានធ្វើឲ្យពិភពលោកនេះល្អប្រសើរទាល់តែសោះ ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសូមសួរលោកគ្រូថា តើសាសនាល្អត្រង់ណាទៅ ? ›

« គ្រូអាចារ្យនោះពុំបានឆ្លើយតបនឹងសំណួរនោះឡើយ ប៉ុន្តែគាត់បានបន្តដើរជាមួយអ្នកផលិតសាប៊ូនោះ ។ នៅទីបំផុតពួកគេបានដើរទៅដល់សួនកុមារមួយកន្លែង ដែលមានក្មេងៗប្រឡាក់សុទ្ធតែភក់ កាលពួកគេកំពុងលេងនៅទីនោះ ។

« គ្រូអាចារ្យបាននិយាយថា ‹ មានរឿងមួយដែលខ្ញុំមិនយល់សោះ › ។ ‹ ចូរក្រឡេកមើលក្មេងៗទាំងនោះ ។ យើងមានសាប៊ូប្រើអស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ប៉ុន្តែក្មេងៗទាំងនោះនៅតែកខ្វក់ ។ តើសាប៊ូមានប្រយោជន៍ត្រង់ណាទៅ ? ›

« អ្នកផលិតសាប៊ូបានតបវិញថា ‹ លោកគ្រូ ប៉ុន្តែវាមិនយុត្តិធម៌ទេ ដែលយើងបន្ទោសសាប៊ូដោយសារតែក្មេងៗទាំងនេះកខ្វក់នោះ ។ គេត្រូវប្រើសាប៊ូនោះជាមុនសិន ទើបគេដឹងពីប្រសិទ្ធភាពរបស់វា › ។

« គ្រូអាចារ្យញញឹម ហើយនិយាយថា ‹ ប្រាកដណាស់ › ( « The Just Shall Live by Faith » Ensign ឬ Liahona ខែ មេសា ឆ្នាំ២០១៧ ទំព័រ ៤ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យមានបរិយាកាសមួយប្រកបដោយការគោរព ។ « សូមជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់របស់អ្នកយល់ថា កត្តានីមួយៗជះឥទ្ធិពលលើព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងថ្នាក់រៀន ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យជួយអ្នកបង្កើតនូវបរិយាកាសបើកទូលាយ មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងមានការគោរព ដើម្បីគ្រប់គ្នាមានអារម្មណ៍ថាសុវត្ថិភាពក្នុងការចែកចាយបទពិសោធន៍ សំណួរ និងទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ១៥ ) ។