« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ តុលា–ថ្ងៃទី៣ ខែ វិច្ឆិកា ។ ធីម៉ូថេទី១ និង២, ទីតុស, ភីលេម៉ូន ៖ ‹ ចូរធ្វើជាគំរូដល់ពួកអ្នកជឿ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ តុលា –ថ្ងៃទី ៣ ខែ វិច្ឆិកា ។ ធីម៉ូថេទី១ និង ២, ទីតុស, ភីលេម៉ូន » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩
ថ្ងៃទី ២៨ ខែ តុលា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ វិច្ឆិកា
ធីម៉ូថេទី ១ និង ទី២ , ទីតុស, ភីលេម៉ូន
« ចូរធ្វើជាគំរូដល់ពួកអ្នកជឿ »
សូមអាន ធីម៉ូថេទី ១ និង ទី ២, ទីតុស និង ភីលេម៉ូន ដោយគិតអំពីសិស្សរបស់អ្នក ។ គំនិត និងចំណាប់អារម្មណ៍ដែលកើតឡើងនឹងជួយអ្នកដឹកនាំសិស្សទៅរកសារបទគម្ពីរដែលទាក់ទង ហើយដឹកនាំព្រះវិញ្ញាណចូលមកក្នុងថ្នាក់របស់អ្នក ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
វាអាចមានប្រយោជន៍ចំពោះសិស្សដើម្បីស្ដាប់ឮសិស្សផ្សេងទៀតនិយាយអំពីភាពជោគជ័យ និងការប្រឈមរបស់ពួកគេជាមួយនឹងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ទាំងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងជាក្រុមគ្រួសារ ។ សូមពិចារណាចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ដោយអញ្ជើញសិស្សឲ្យនិយាយអំពីអ្វីដែលនឹងដំណើរការល្អនៅក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
ធីម៉ូថេទី ១ និង ទី ២, ទីតុស
ការយល់ដឹងគោលលទ្ធិពិតនឹងជួយយើងឲ្យចៀសវាងពីការត្រូវគេបោកបញ្ឆោតបាន ។
-
សិស្សរបស់អ្នកកំពុងរស់នៅក្នុងគ្រាមួយដែលមានគោលលទ្ធិខុសឆ្គងជាច្រើនកំពុងត្រូវបានបង្រៀន ។ ធីម៉ូថេ និងទីតុសក៏បានរស់នៅក្នុងគ្រាមួយបែបនោះដែរ ដូច្នេះប្រហែលជាការទូន្មានរបស់ប៉ុលទៅកាន់ពួកគាត់អាចមានប្រយោជន៍ដល់សិស្សរបស់អ្នក ។ វគ្គបទគម្ពីរមួយចំនួនដែលមាននូវការទូន្មានរបស់ប៉ុលមាននៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ។ អ្នកអាចចាត់សិស្សម្នាក់ៗឲ្យអានវគ្គមួយក្នុងចំណោមវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះ ហើយចែកចាយអ្វីដែលគាត់រៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃគោលលទ្ធិពិត( សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ៣១:៥ ) ។
ប្រសិនបើយើងគឺជា « គំរូដល់ពួកអ្នកជឿ » យើងអាចដឹកនាំមនុស្សដទៃទៀតទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់បាន ។
-
វាអាចកើតឡើងបានដែលសិស្សរបស់អ្នកពុំបានដឹងអំពីអនុភាពនៃគំរូល្អដែលពួកគេកំពុងធ្វើ ។ សូមពិចារណាអញ្ជើញពួកគេឲ្យនិយាយអំពីរបៀបដែលមនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ រួមបញ្ចូលទាំងសិស្សរួមថ្នាក់ បានបង្ហាញនូវគំរូនៃពួកសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ វាអាចជួយដល់ការពិភាក្សានោះ ប្រសិនបើអ្នកសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវពាក្យក្នុង ខទី ១២ ដែលពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលយើងគួរធ្វើជាគំរូ—ពាក្យសម្ដី កិរិយាប្រព្រឹត្ត ( វាក៏អាចមានន័យថា ជាការប្រព្រឹត្ត ឬអាកប្បកិរិយាផងដែរ ) សេចក្ដីសប្បុរស ព្រះវិញ្ញាណ សេចក្ដីជំនឿ និង សេចក្ដីបរិសុទ្ធ ។ សិស្សអាចពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើជាគំរូដល់ពួកអ្នកជឿតាមរបៀបទាំងនេះ ។
« ដ្បិតព្រះទ្រង់មិនបានប្រទានឲ្យយើងមានវិញ្ញាណដែលតែងតែខ្លាចឡើយ គឺឲ្យមានវិញ្ញាណដ៏មានអំណាចសេចក្តីស្រឡាញ់ និង ប្រាជ្ញានឹងធឹងវិញ » ។
-
នៅក្នុងគម្រោងមេរៀនសម្រាប់សប្ដាហ៍នេះនៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ សិស្សរបស់អ្នកត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យរកមើលនៅ ក្នុងធីម៉ូថេទី ២ នូវការទូន្មានរបស់ប៉ុលផ្ដល់ឲ្យទៅធីម៉ូថេ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តគាត់នៅក្នុងការងារបម្រើរបស់គាត់ ។ សូមឲ្យសិស្សចែកចាយការយល់ដឹងនានាដែលពួកគេរកឃើញ ឬប្រហែលជាអ្នកអាចទុកពេលឲ្យពួកគេពីរបីនាទីដើម្បីស្វែងរក ហើយចែកចាយការទូន្មានមួយចំនួនរបស់ប៉ុល ( ជំពូក ១ មានគំរូល្អៗមួយចំនួន ) ។ ពួកគេក៏អាចចែកចាយបទពិសោធន៍មួយដែលព្រះបានជួយពួកគេយកឈ្នះលើការភ័យខ្លាចរបស់ពួកគេ ហើយប្រទានដល់ពួកគេនូវ « វិញ្ញាណ …ដ៏មានអំណាច សេចក្តីស្រឡាញ់ និងប្រាជ្ញានឹងធឹង » ( ធីម៉ូថេទី ២ ១:៧ ) ។
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរអាចជួយយើងយកឈ្នះលើគ្រោះថ្នាក់នៃថ្ងៃចុងក្រោយ ។
-
បន្ទាប់ពីព្រមានធីម៉ូថេអំពី « គ្រាលំបាក » នឹងកើតមាន ប៉ុលបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអនុភាព និងសារៈសំខាន់នៃបទគម្ពីរ ( សូមមើល ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១, ១៤–១៧ ) ។ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពីសារៈសំខាន់នៃបទគម្ពីរនៅក្នុងគ្រាលំបាក អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យរំឭកឡើងវិញនូវការពិពណ៌នារបស់ប៉ុលអំពីគ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយដែលមាននៅក្នុង ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១–៧ ។ បន្ទាប់មកពួកគេអាចស្វែងរក ហើយចែកចាយបទគម្ពីរដែលធ្លាប់ជួយការពារពួកគេតតាំងនឹងគ្រាលំបាកដូចជាគ្រាទាំងនេះ ( គំរូមួយចំនួនមានសរសេរនៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ) ។ តើការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់យើងបានការពារយើងពីឧបសគ្គនៅក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះតាមរបៀបណា ?
-
ការសិក្សាការទូន្មានរបស់ប៉ុលអំពីអនុភាពនៃបទគម្ពីរអាចជាឱកាសមួយសម្រាប់សិស្សដើម្បីលើកទឹកចិត្តគ្នានៅក្នុងការខិតខំរបស់ពួកគេដើម្បីសិក្សាបន្ទូលរបស់ព្រះ ។ ប្រហែលជាសិស្សអាចអាន ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១៤–១៧ និងស្គាល់ពរជ័យ និងការការពារដែលកើតចេញពីការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ បន្ទាប់មកពួកគេអាចចែកចាយបទពិសោធន៍នានាដែលពរជ័យទាំងនេះត្រូវបានបំពេញនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ដោយសារការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ អ្នកក៏អាចទុកពេលឲ្យសិស្សដើម្បីពិចារណានូវអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីមានបទពិសោធន៍កាន់តែមានន័យជាមួយនឹងបទគម្ពីរទាំងផ្ទាល់ខ្លួន និងជាគ្រួសារ ។
ពួកអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទអភ័យទោសដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ។
-
ពីមុនអ្នកចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពី សំបុត្រទៅកាន់ភីលេម៉ូន អ្នកអាចសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យចែកចាយព័ត៌មានមួយចំនួនអំពីភីលេម៉ូន និងអ្នកបម្រើរបស់គាត់ឈ្មោះ អូនេស៊ីម ( មានការពិពណ៌នាខ្លីមួយនៅក្នុងគម្រោងមេរៀនសម្រាប់សប្ដាហ៍នេះក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ) ។ បន្ទាប់មកអ្នកអាចបំបែកសិស្សជាពីរក្រុម ហើយផ្ដល់សំណួរដូចតទៅនេះដល់ក្រុមនីមួយៗ ៖ តើអ្នកមើលឃើញមានភាពស្រដៀងគ្នាអ្វីខ្លះរវាងអ្វីដែលប៉ុលយល់ព្រមធ្វើសម្រាប់អូនេស៊ីម និងអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះយល់ព្រមធ្វើសម្រាប់យើង ? កាលវាទំនងជាមានការលំបាកសម្រាប់ភីលេម៉ូនដើម្បីអភ័យទោសដល់ទាសកររបស់គាត់ដែលបានរត់ចេញ តើដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងធ្វើឲ្យការអភ័យទោសមានភាពងាយស្រួលតាមរបៀបណា ? បន្ទាប់ពីក្រុមចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀន សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយវគ្គបទគម្ពីរ ឬបទពិសោធន៍ដែលបានជួយពួកគេឲ្យយល់ដឹងអំពីការអភ័យទោសកាន់តែប្រសើរ ។ សារលិខិតរបស់អែលឌើរ ខេវិន អ័រ ដាន់ខិននៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » អាចជួយជាមួយនឹងការពិភាក្សានេះ ។
លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន
ដើម្បីបំផុសគំនិតសិស្សឲ្យអានសំបុត្រទៅដល់ហេព្រើរ សូមសួរថាតើពួកគេស្គាល់មនុស្សម្នាក់ដែលទទួលអារម្មណ៍ថា ព្រះនៅឆ្ងាយ មិនជិតស្និទ្ធ ឬមិនអាចទាក់ទងបានដែរឬទេ ។ សូមប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេនឹងរកឃើញខគម្ពីរនៅក្នុង ហេព្រើរ ១–៦ ដែលពួកគេអាចចែកចាយនឹងមនុស្សម្នាក់ដើម្បីបង្ហាញថា ព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអង្គដែលមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាដែលចង់ជួយយើងនៅពេលយើងរងទុក្ខ ។
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
ការទូន្មានរបស់ប៉ុលអំពីគោលលទ្ធិពិត ។
បទគម្ពីរដែលការពារយើងតតាំងនឹងគ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយបានពិពណ៌នានៅក្នុង ធីម៉ូថេទី ២ ៣:២ ។
|
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ |
បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
|---|---|
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ ស្រឡាញ់តែខ្លួនឯង | បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ ស្រឡាញ់ប្រាក់ | បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ អួតអាង | បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ មានឫកខ្ពស់ | បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ ម្រមាថមើលងាយ | បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ មិនស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ | បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ រមិលគុណ | បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
គ្រាលំបាកនៃថ្ងៃចុងក្រោយ មានចិត្តមិនបរិសុទ្ធ | បទគម្ពីរដែលការពារយើង |
ថ្នាំលាបព្យាបាលរបួសនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយយើងអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃទៀត ។
អែលឌើរ ខេវិន អ័រ ដាន់ខិន បានបង្រៀនថា
« មិនមែនមានតែព្រលឹងតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះទេដែលនៅពេលណាមួយនោះក្លាយជាជនរងគ្រោះតែម្នាក់ឯង ដោយសារតែទង្វើធ្វេសប្រហែស អំពើធ្វើឲ្យឈឺចាប់ ឬ អាកប្បកិរិយាព្រៃផ្សៃពីសំណាក់មនុស្សដទៃនោះឡើយ ។ នេះគឺជាអ្វីមួយដែលយើងទាំងអស់គ្នាមានជារួម ។
« យើងមានអំណរគុណដែលព្រះមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីមេត្តាចំពោះបុត្រាបុត្រីទ្រង់ ដោយបានរៀបចំផ្លូវដើម្បីជួយតម្រែតម្រង់យើងនៅក្នុងបទពិសោធន៍ជីវិតដ៏លំបាកទាំងនេះ ។ ទ្រង់បានប្រទានរបៀបគេចខ្លួនមួយ សម្រាប់ជនរងគ្រោះមកពីអំពើអាក្រក់របស់មនុស្សដទៃ ។ ទ្រង់បានបង្រៀនយើងថា យើងអាចអភ័យទោសបាន ! …
« ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ កាលខ្ញុំកំពុងជួសជុលរបងផ្ទះ មានកំទេចឈើមួយបានមុតចូលម្រាមដៃខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានព្យាយាមឆ្កឹះកំទេចឈើនោះចេញ ហើយគិតថាវាបានចេញហើយ ប៉ុន្តែវាមិនបានចេញនោះទេ ។ ពេលវេលាចេះតែកន្លងទៅ ស្បែកបានដុះគ្របលើកំទេចឈើនោះ វាបង្កើតជាដុំពកមួយ ។ ដុំពកនោះរំខានណាស់ ហើយជួនកាលធ្វើឲ្យឈឺខ្លាំងទៀតផង ។
« ច្រើនឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំសម្រេចចិត្តត្រូវធ្វើអ្វីមួយ ។ ខ្ញុំបានយកថ្នាំមកលាបនៅលើដុំពកនោះ ហើយបិទបង់រុំដំបៅពីលើវា ។ ខ្ញុំបានធ្វើដូចនេះជាញឹកញាប់ ។ បងប្អូនមិនអាចនឹកស្មានពីការភ្ញាក់ផ្អើលរបស់ខ្ញុំបានទេ កាលខ្ញុំបកបង់រុំដំបៅចេញ កំទេចឈើបានផុសចេញពីម្រាមដៃខ្ញុំ ។
« ថ្នាំលាបនោះបានបន្ទន់ស្បែក ហើយធ្វើឲ្យមានកន្លែងដកចេញនូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលបណ្ដាលឲ្យមានការឈឺចាប់អស់ច្រើនឆ្នាំមកហើយនោះ ។ កាលកំទេចឈើបានដកចេញ ម្រាមដៃខ្ញុំបានជាសះស្បើយយ៉ាងរហ័ស រហូតមកដល់ថ្ងៃនេះ ពុំមានស្លាកស្នាមរបួសអ្វីឡើយ ។
« ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ដួងចិត្តដែលគ្មានការអត់ទោស ផ្ទុកនូវការឈឺចាប់យ៉ាងសន្ធឹក ។ ពេលយើងប្រើថ្នាំលាបព្យាបាលរបួសនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះទ្រង់នឹងបន្ទន់ចិត្តយើង ហើយជួយយើងកែប្រែ ។ ទ្រង់អាច ព្យាបាល ព្រលឹងដែលមានរបួស ( សូមមើល យ៉ាកុប ២:៨ ) » ( « The Healing Ointment of Forgiveness » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១៦ ទំព័រ ៣៣ ) ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
ការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណកើតឡើងនៅគេហដ្ឋាន ។ អ្នកនៅជាមួយនឹងសិស្សរបស់អ្នកក្នុងរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះរៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ។ អំឡុងថ្ងៃធម្មតា ពួកគេភាគច្រើនមានបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដ៏មានន័យ ។ សូមសួរសំណួរដែលលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅក្រៅថ្នាក់រៀន ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ១៨ ) ។