Przemienienie — Carl Heinrich Bloch

10–16 kwietnia

Ew. Mateusza 15–17; Ew. Marka 7–9

„Tyś jest Chrystus”

Jednym z twoich głównych celów jako nauczyciela, jest pomaganie innym osobom w budowaniu ich wiary w Jezusa Chrystusa. Pamiętaj o tym podczas studiowania pism świętych w tym tygodniu. Co z tego, co znalazłeś, może pomóc członkom klasy bardziej wierzyć w Niego?

Zachęć do wymiany myśli

Jednym ze sposobów, na jakie możesz zachęcać członków klasy, aby studiowali pisma święte osobiście i z rodzinami, jest poproszenie ich, aby każdego tygodnia opowiadali, w jaki sposób studiowanie pism świętych pomogło im otrzymywać objawienia i pobłogosławiło ich życie. Na przykład, w jaki sposób studiowanie tych wersetów wpłynęło na wybory podjęte przez nich w tym tygodniu?

Nauczaj doktryny

Ew. Mateusza 16:13–17

Świadectwo o Jezusie Chrystusie przychodzi przez objawienie.

• Czy któryś z członków twojej klasy musiał wyjaśnić komuś, skąd wie, że ewangelia jest prawdziwa? Czego, według zapisu w Ew. Mateusza 16:13–17, nauczał Zbawiciel o tym, w jaki sposób otrzymujemy świadectwo? Możesz opowiedzieć o tym, w jaki sposób Alma zdobył świadectwo (zob. Ks. Almy 5:45–46) lub czego Pan nauczał Olivera Cowdery’ego o objawieniu (zob. Doktryna i Przymierza 6:14–15, 22–23; 8:2–3). Co, waszym zdaniem, mógłby powiedzieć Piotr, Alma lub Oliver Cowdery, gdyby ktoś zapytał ich o to, skąd wiedzą, że ewangelia jest prawdziwa?

• W twojej klasie mogą być osoby, które modlą się, aby otrzymać osobiste objawienie, ale nie wiedzą, jak je rozpoznać, kiedy przyjdzie. Na stronie HearHim.ChurchofJesusChrist.org możesz znaleźć filmy, w których przywódcy Kościoła opowiadają o tym, jak rozpoznają głos Pana. Możesz z klasą obejrzeć jeden lub kilka tych filmów i porozmawiać o tym, co filmy te przekazują na temat otrzymywania objawienia. Jakie inne nauki lub fragmenty pism świętych, które mogą być pomocne dla kogoś, kto chce rozpoznać osobiste objawienie, mogą wskazać członkowie klasy? (Zob. na przykład I Ks. Królewska 19:11–12; List do Galacjan 5:22–23; Ks. Enosa 1:1–8; Doktryna i Przymierza 6:22–24; 8:2–3; 9:7–9).

Ew. Mateusza 16:13–19; 17:1–9

Klucze kapłańskie są niezbędne dla naszego zbawienia.

• Aby rozpocząć dyskusję na temat kluczy kapłańskich, możesz zapisać na tablicy następujące odsyłacze: Ew. Mateusza 16:19; Doktryna i Przymierza 107:18–20; 128:8–11; 132:18–19, 59 i Józef Smith — Historia 1:72 oraz hasło „Klucze kapłaństwa” z Przewodnika po pismach świętych (strona internetowa scriptures.ChurchofJesusChrist.org). Następnie poproś członków klasy, aby przeczytali jeden lub kilka z tych fragmentów i przedstawili, czego nauczyli się z nich na temat kluczy kapłańskich. Dlaczego potrzebujemy kluczy kapłańskich?

• Aby pomóc członkom klasy wzmocnić ich świadectwo o przywróceniu kluczy kapłańskich w dniach ostatnich, możesz poprosić połowę klasy o przestudiowanie Ew. Mateusza 17:1–9, a drugą połowę o przestudiowanie rozdziału Doktryna i Przymierza 110. Następnie mogą oni opowiedzieć o tym, czego się nauczyli i zwrócić uwagę na podobieństwa w tych dwóch relacjach. Pomocny może być film „Priesthood Keys: The Restoration of Priesthood Keys” [Klucze kapłaństwa: Przywrócenie kluczy kapłańskich] (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org).

Klucze kapłańskie to upoważnienie do kierowania korzystaniem z kapłaństwa.

Ew. Marka 9:14–30

Kiedy poszukujemy większej wiary, zaczynamy od wiary, którą mamy.

• Starszy Jeffrey R. Holland użył historii o ojcu chcącym uzdrowić syna, aby nauczać nas, jaka powinna być nasza postawa względem Pana, kiedy czujemy, że nasza wiara jest niewystarczająca (zob. „Wierzę”, Liahona, maj 2013, str. 93–95). Po przeczytaniu na forum klasy Ew. Marka 9:14–30 możecie omówić wspólnie trzy obserwacje Starszego Hollanda (zob. „Dodatkowe materiały”).

Dodatkowe materiały

Trzy spostrzeżenia, które pomagają nam pogłębić wiarę.

Po przytoczeniu historii z Ew. Marka 9:14–29 Starszy Jeffrey R. Holland nauczał:

„Pierwsze spostrzeżenie w tej historii jest takie, że ojciec w obliczu próby wiary najpierw wyraża swą siłę, a później przyznaje, że jest ona ograniczona. Najpierw twierdząco i bez wahania oświadcza: ‘Wierzę’. Wszystkim, którzy pragną większej wiary, mówię: pamiętajcie tego mężczyznę! W chwili trwogi czy zwątpienia bądź w trudnych czasach stójcie twardo na ziemi, którą już zdobyliście, nawet jeśli jest to mały skrawek […].

Drugie spostrzeżenie jest odmianą pierwszego. Kiedy zaczynają się problemy i rodzą pytania, nie rozpoczynajcie swych poszukiwań wiary od mówienia, czego wam brakuje, jakby prowadziło was ‘[niedowiarstwo]’ […]. Nie proszę was, abyście pretendowali do wiary, której nie macie. Proszę was natomiast, abyście z oddaniem działali zgodnie z wiarą, którą posiadacie […].

Ostatnie spostrzeżenie: Kiedy wkrada się zwątpienie i pojawiają trudności, nie bójcie się prosić o pomoc. Jeśli pragniemy jej z taką pokorą i szczerością jak ten ojciec, możemy ją uzyskać” („Wierzę”, Liahona, maj 2013, str. 93–94).

Doskonalenie nauczania

Zadawaj pytania, które budują świadectwo. Zadawanie pytań, które zachęcają członków klasy do składania świadectwa, może być skutecznym sposobem na zaproszenie Ducha. Na przykład: podczas omawiania Ew. Mateusza 16:13–17 możesz zapytać: „Czego nauczyliście się o Zbawicielu, co umocniło wasze świadectwo o Jego roli jako Zbawiciela?”. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 32).