“17–23 เมษายน มัทธิว 18; ลูกา 10: ‘ข้าพเจ้าจะต้องทำอะไรเพื่อจะได้รับชีวิตนิรันดร์?,’” จงตามเรามา—สำหรับโรงเรียนวันอาทิตย์: พันธสัญญาใหม่ 2023 (2022)
“17–23 เมษายน มัทธิว 18; ลูกา 10,” จงตามเรามา—สำหรับโรงเรียนวันอาทิตย์: 2023
17–23 เมษายน
มัทธิว 18; ลูกา 10
“ข้าพเจ้าจะต้องทำอะไรเพื่อจะได้รับชีวิตนิรันดร์?”
อ่าน มัทธิว 18 และ ลูกา 10 บันทึกความประทับใจทางวิญญาณของท่าน เมื่อท่านได้รับความประทับใจ ท่านอาจจะถามตามที่เอ็ลเดอร์ริชาร์ด จี. สก็อตต์แนะนำว่า “มีอะไรที่ข้าพเจ้าควรรู้อีกหรือไม่” (“เพื่อให้ได้รับการชี้นำทางวิญญาณ,” เลียโฮนา, พ.ย. 2009, 8)
เชื้อเชิญให้แบ่งปัน
บทเหล่านี้มีตัวอย่างมากมายของคำสอนพระกิตติคุณซึ่งต่างจากที่โลกสอนเรา สมาชิกชั้นเรียนอาจยกตัวอย่างที่พวกเขาพบในการอ่านสัปดาห์นี้ พระเจ้าทรงอวยพรเราอย่างไรเมื่อเราประยุกต์ใช้คำสอนของพระองค์?
สอนหลักคำสอน
เราต้องให้อภัยผู้อื่นถ้าเราอยากได้รับการให้อภัยจากพระเจ้า
-
ท่านจะใช้อุปมาเรื่องทาสที่ไม่ยอมให้อภัยสร้างแรงบันดาลใจแก่สมาชิกชั้นเรียนให้อภัยมากขึ้นได้อย่างไร? บางทีท่านอาจจะเขียนคำถามต่อไปนี้ไว้บนกระดานและเชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนไตร่ตรองขณะบุคคลหนึ่งเล่าอุปมา: เจ้าองค์นั้นเป็นตัวแทนของใคร? ทาสที่ไม่ยอมให้อภัยเป็นตัวแทนของใคร? เพื่อนทาสเป็นตัวแทนของใคร? หนี้หมายถึงสิ่งใด? เชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนแบ่งปันว่าอุปมานี้มีข่าวสารอะไรให้พวกเขาเป็นส่วนตัว (ดู “แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม” ด้วย)
-
ท่านอาจจะเชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนนำอุปมาเรื่องทาสที่ไม่ยอมให้อภัยมาใช้สอนบทเรียนเดียวกันเกี่ยวกับการให้อภัยโดยใช้สถานการณ์และรายละเอียดปัจจุบัน (ท่านอาจจะให้พวกเขาทำงานเป็นกลุ่ม) สนทนาว่าอุปมาดังกล่าวตอบคำถามของเปโตรว่าเขาควรให้อภัยกี่ครั้งอย่างไร
เพื่อได้รับชีวิตนิรันดร์ เราต้องรักพระผู้เป็นเจ้าและรักเพื่อนบ้านของเรา
-
แนวคิดนี้อาจจะให้แง่มุมใหม่ของอุปมาเรื่องชาวสะมาเรียใจดีแก่สมาชิกชั้นเรียน: เชื้อเชิญให้พวกเขาสมมติว่ากำลังสอบสวนคดีทำร้ายร่างกายและชิงทรัพย์บนถนนระหว่างเมืองเยรีโคกับเยรูซาเล็ม ขอให้สมาชิกชั้นเรียนสองสามคนเตรียมมาเป็นตัวแทนของแต่ละคนในอุปมาและพูดถึงสิ่งที่เขาพัวพันในคดีนี้ ตัวอย่างเช่น มีเหตุผลอะไรบ้างที่ปุโรหิตและชาวเลวีไม่หยุดเพื่อช่วยชายที่บาดเจ็บ? เหตุใดชาวสะมาเรียหยุดช่วย? เจ้าของโรงแรมเสริมความนึกคิดอะไรได้บ้าง? ชายที่บาดเจ็บรู้สึกอย่างไรต่อคนแต่ละคน? พึงแน่ใจว่าการสนทนาสร้างแรงบันดาลใจให้สมาชิกชั้นเรียนเป็นเหมือนชาวสะมาเรียใจดีกับเจ้าของโรงแรม และไม่เป็นเหมือนปุโรหิตกับชาวเลวี
-
อุปมาเรื่องชาวสะมาเรียใจดีตอบคำถามที่พระเยซูตรัสถามอย่างไรใน ลูกา 10:25–29? เชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนพูดถึงเวลาที่พวกเขารู้สึกเหมือนเป็น “ชายคนหนึ่ง” (ข้อ 30) ที่ต้องการความช่วยเหลืออย่างยิ่ง ความช่วยเหลือมาได้อย่างไร? พวกเราสมาชิกวอร์ดจะทำงานด้วยกันเพื่อช่วยคนอื่นๆ เหมือนชาวสะมาเรียใจดีกับเจ้าของโรงแรมได้อย่างไร?
เราเลือก “ส่วนที่ดีนั้น” โดยทำการเลือกที่นำไปสู่ชีวิตนิรันดร์ทุกวัน
-
หลังจากอ่าน ลูกา 10:38–42 พร้อมกันในชั้นเรียนแล้ว ท่านอาจจะถามสมาชิกชั้นเรียนว่าพวกเขาอาจตอบสนองต่อพระดำรัสแนะนำของพระผู้ช่วยให้รอดอย่างไรถ้าพวกเขาเป็นมารธา ประสบการณ์นี้อาจจะส่งผลต่อการเลือกในอนาคตของพวกเขาอย่างไร? เราจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งใดในชีวิตเราสมควรได้รับเวลาและความสนใจมากกว่านี้? สมาชิกชั้นเรียนอาจค้นคว้าข่าวสารของประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์ “ดี ดีกว่า ดีที่สุด” (เลียโฮนา, พ.ย. 2007, 104–108) เพื่อหาคำแนะนำที่สามารถช่วยพวกเขาได้
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม
หนี้ในอุปมาเรื่องทาสที่ไม่ยอมให้อภัย
เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับหนี้ในอุปมาเรื่องทาสที่ไม่ยอมให้อภัยว่า
“มีความเห็นแตกต่างกันบ้างท่ามกลางนักวิชาการเกี่ยวกับค่าของเงินที่กล่าวถึงในเรื่องนี้—ขออภัยที่ใช้สกุลเงินของสหรัฐในการอ้างอิง—แต่เพื่อให้เข้าใจง่าย หากหนี้ขนาดเล็ก 100 เดนาริอันที่ยกให้ไม่ได้มีค่าเท่ากับ 100 ดอลลาร์ในสมัยของเรา หนี้ 10,000 ตะลันต์ที่ยกให้ได้อย่างง่ายดายก็อาจมีค่าถึง 1 พันล้านดอลลาร์—หรือมากกว่า!
“ในฐานะที่เป็นหนี้ส่วนบุคคล จึงเป็นเงินจำนวนมหาศาล—เกินกว่าจะเข้าใจได้ (ไม่มีใครสามารถจับจ่ายใช้สอยมากขนาดนั้น!) เพื่อจุดประสงค์ของอุปมาเรื่องนี้ หนี้ดังกล่าว ควร จะเข้าใจยาก ควร จะอยู่เหนือความสามารถของเราที่จะรู้ซึ้ง ไม่ต้องบอกเลยว่าอยู่เหนือความสามารถของเราที่จะจ่ายคืนได้ นั่นเพราะว่านี่ไม่ใช่เรื่องราวของทาสสองคนถกเถียงกันในพันธสัญญาใหม่ นี่คือเรื่องราวของเราทุกคน ครอบครัวมนุษย์ที่ตก—ลูกหนี้มรรตัย ผู้ล่วงละเมิด และนักโทษ เราทุกคนเป็นลูกหนี้ คำพิพากษาคือการจองจำเราทุกคน และเราทุกคนคงจะอยู่ที่นั่นหากไม่ใช่เพราะพระคุณของพระมหากษัตริย์ ผู้ทรงปลดปล่อยเราเป็นอิสระเพราะพระองค์ทรงรักเราและ ‘ทรงหวั่นไหวด้วยความสงสาร [เรา]’ [หลักคำสอนและพันธสัญญา 121:4]” (“เพราะฉะนั้นพวกท่านจงเป็นคนดีพร้อม—ในที่สุด,” เลียโฮนา, พ.ย. 2017, 41)