Zacheusz siedzący na drzewie sykomory — James Tissot

15–21 maja

Ew. Mateusza 21–23; Ew. Marka 11; Ew. Łukasza 19–20 Ew. Jana 12

„Oto Król twój przychodzi”

W trakcie czytania Ew. Mateusza 21–23; Ew. Marka 11; Ew. Łukasza 19–20 i Ew. Jana 12 szukaj zasad, które trafią w potrzeby nauczanych przez ciebie osób. Duch Święty natchnie cię, abyś wiedział, jak pomóc członkom klasy odkryć te zasady.

Zachęć do wymiany myśli

Parę dni przed lekcją poproś kilkoro członków klasy, aby przygotowali się i opowiedzieli o odczuciach, które mieli podczas studiowania rozdziałów przydzielonych na ten tydzień. Poproś ich, aby opowiedzieli o błogosławieństwach, które otrzymali, gdy w ciągu tygodnia studiowali pisma święte.

Nauczaj doktryny

Ew. Łukasza 19:1–10

Zbawiciel zna nas osobiście.

• Członkowie twojej klasy czasami mogli czuć się w życiu pominięci lub zapomniani. Historia o Zacheuszu pomoże im zrozumieć, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus znają ich i troszczą się o nich. Aby pomóc członkom klasy odnieść tę historię do ich życia, poproś, aby wyobrazili sobie, że są Zacheuszem. Jak, myślicie, czego dowiedział się on o Zbawicielu z tego doświadczenia? Jaką naukę dotyczącą poszukiwania Zbawiciela możemy wyciągnąć z wysiłków Zacheusza?

Ew. Mateusza 21:1–11; Ew. Marka 11:1–11; Ew. Łukasza 19:29–44; Ew. Jana 12:12–16

Jezus Chrystus jest naszym Królem.

• Następujące proste ćwiczenie może stanowić wprowadzenie do dyskusji o triumfalnym wjeździe Zbawiciela do Jerozolimy: kilkoro członków klasy może rysować na tablicy przedmioty związane z byciem królem, takie jak korona czy tron, a pozostałe osoby niech zgadują, co jest rysowane. Następnie niech inni członkowie klasy narysują osiołka i gałęzie. Co te przedmioty mają wspólnego z królem? Możesz pokazać ilustrację przedstawiającą triumfalny wjazd Zbawiciela do Jerozolimy, która znajduje się w zarysie lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną i poprosić członków klasy o przeczytanie Ew. Marka 11:1–11. W jaki sposób ci ludzie rozpoznali w Jezusie swojego Króla? W jaki sposób oddajemy cześć Jezusowi Chrystusowi, jako naszemu Królowi poprzez nasze słowa i uczynki?

Ew. Mateusza 22:34–40

Dwa najważniejsze przykazania to miłowanie Boga i miłowanie naszych bliźnich jak siebie samych.

• Jak możesz pomóc członkom klasy zrozumieć, że „na tych dwóch przykazaniach” — miłowaniu Boga i naszych bliźnich — „opiera się cały zakon i prorocy” (Ew. Mateusza 22:40)? Gdy wspólnie przeczytacie Ew. Mateusza 22:34–40, możesz napisać na tablicy: Miłuj Boga i Miłuj bliźniego swego. Wręcz każdemu członkowi klasy pasek papieru z zapisanym na nim przykazaniem. Poproś kilkoro z nich, aby przeczytali swoje przykazanie i powiedzieli, w jaki sposób owo przykazanie pomaga przestrzegać jednego lub obu najważniejszych przykazań. Gdy omówią swoje przykazanie, mogą umieścić pasek papieru na tablicy. Dlaczego ważne jest, aby pamiętać, że wszystkie przykazania odnoszą się do tych dwóch najważniejszych przykazań (zob. „Dodatkowe materiały”)?

Ew. Mateusza 23:13–33

Będziemy bezpieczni, kiedy nie będziemy podążać za ślepymi przewodnikami.

• Czy członkom twojej klasy przyda się omówienie określenia „ślepi przewodnicy”, którego Zbawiciel użył, aby opisać duchową ślepotę faryzeuszy i uczonych w Piśmie (Ew. Mateusza 23:16)? Możesz zastanowić się nad tym, w jaki sposób przedstawić sytuację, w której ktoś podąża za osobą, która nic nie widzi. Członkowie klasy mogą też wypisać na tablicy cechy ślepych przewodników, według opisu w Ew. Mateusza 23:13–33. Aby uzupełnić listę, możesz przejrzeć dodatkowe fragmenty z pism świętych, z których uczymy się o duchowej ślepocie, takie jak II List do Koryntian 4:3–4; II Ks. Nefiego 9:28–32 i Ks. Jakuba 4:14. W jaki sposób możemy rozpoznać duchową ślepotę i jak możemy jej unikać?

Zbawiciel potępił faryzeuszy za to, że są hipokrytami i ślepymi przewodnikami.

Dodatkowe materiały

Miłowanie Boga i miłowanie naszych bliźnich jest podstawą wszystkiego, co robimy.

Odnosząc się do dwóch najważniejszych przykazań z Ew. Mateusza 22:37–39, Prezydent M. Russell Ballard nauczał:

„Posłuszeństwo tym dwóm przykazaniom to sposób na odczuwanie pokoju i radości w większej mierze. Gdy kochamy Pana i służymy Mu oraz kochamy naszych bliźnich i służymy im, w naturalny sposób odczuwamy szczęście, którego nie można odnaleźć w żaden inny sposób.

Miłość do Pana i do naszych bliźnich jest doktrynalną podstawą posługi, doktrynalną podstawą nauki skupionej w domu i wspieranej przez Kościół, doktrynalną podstawą oddawania czci Bogu w dniu sabatu oraz doktrynalną podstawą pracy Stowarzyszeń Pomocy i kworów starszych na rzecz zbawienia po obu stronach zasłony. Wszystkie te kwestie opierają się na boskim przykazaniu miłości Boga i naszych bliźnich. Czy istnieje coś bardziej podstawowego, ważnego i prostego?” („Prawdziwa, czysta i prosta ewangelia Jezusa Chrystusa”, Liahona, maj 2019, str. 29).

Doskonalenie nauczania

Nie musisz omówić wszystkiego. „Każda lekcja zawiera wiele kwestii wymagających omówienia, lecz aby dotknąć czyjegoś serca, nie trzeba tego robić podczas jednej lekcji. Wystarczy omówić jedną lub dwie z nich. Kiedy zagłębiasz się w potrzeby uczniów, Duch pomoże ci dostrzec zasady, historie lub wersety z pisma świętego, które będą miały dla nich szczególne znaczenie” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 7).