Drugie Przyjście — Harry Anderson

22–28 maja

Józef Smith — Ew. Mateusza 1; Ew. Mateusza 24–25; Ew. Marka 12–13; Ew. Łukasza 21

„Syn Człowieczy przyjdzie”

Pamiętaj o tym, by rozpocząć przygotowania od przeczytania w duchu modlitwy rozdziałów: Józef Smith — Ew. Mateusza 1; Ew. Mateusza 24–25; Ew. Marka 12–13 i Ew. Łukasza 21. Samodzielnie staraj się uzyskać natchnienie, a potem przejrzyj ten zarys lekcji, aby znaleźć dodatkowe pomysły.

Zachęć do wymiany myśli

Na tablicy przygotuj listę przypowieści Zbawiciela, które znajdują się w partii materiału do czytania na ten tydzień: o drzewie figowym, o gospodarzu i złodzieju, o wiernym i niewiernym słudze, o dziesięciu pannach, o talentach, o owcach i kozłach. Poproś członków klasy, aby opowiedzieli o prawdach, których nauczyli się z tych przypowieści, a które mogą pomóc im przygotować się na Drugie Przyjście Pana. Co robią, aby stosować te prawdy w swoim życiu?

Nauczaj doktryny

Józef Smith — Ew. Mateusza 1:21–37

Proroctwa o Drugim Przyjściu Zbawiciela mogą pomóc nam z wiarą patrzeć w przyszłość.

• Dla niektórych członków klasy znaki towarzyszące Drugiemu Przyjściu Zbawiciela mogą być trudne do zrozumienia. Może im pomóc praca w grupach i rozpoznanie znaków, które znajdują się we fragmencie Józef Smith — Ew. Mateusza 1:21–37. Porównanie tych znaków ze znakami drogowy pomoże im lepiej zrozumieć ich znaczenie. Dlaczego znaki drogowe są ważne? W jaki sposób znaki Drugiego przyjścia są podobne do znaków drogowych? Czym się od nich różnią? Możesz nawet dać każdej grupie kartki w kształcie znaków drogowych i poprosić o napisanie na nich znaków, które poprzedzą Drugie Przyjście. Niech członkowie klasy opowiedzą o tym, co znaleźli, a następnie niech omówią występowanie tych znaków Drugiego Przyjścia w dzisiejszym świecie.

Józef Smith — Ew. Mateusza 1:26–27, 38–55; Ew. Mateusza 25:1–13

Musimy zawsze być gotowi na Drugie Przyjście Zbawiciela.

• Przypowieści znajdujące się we fragmentach Józef Smith — Ew. Mateusza 1:26–27, 38–55 i Ew. Mateusza 25:1–13 mogą pomóc członkom klasy zrozumieć, jak ważne jest przygotowanie się na Drugie Przyjście. Poproś członków klasy, aby przeszukali te wersety i opowiedzieli, do zrobienia czego, ich zdaniem, zaprasza nas Zbawiciel. Starszy David A. Bednar przedstawił jedną z interpretacji przypowieści o dziesięciu pannach, która może być pomocna (zob. „Dodatkowe materiały”). Dlaczego każdy z nas musi doświadczyć osobistego nawrócenia? Jak to zrobić? W jaki sposób fragment Doktryna i Przymierza 45:56–57 uzupełnia nasze zrozumienie tej przypowieści?

• Gdy uczycie się na temat powrotu Zbawiciela, możecie przeczytać lub zaśpiewać wspólnie hymny na temat Drugiego Przyjścia (zob. „Jezus Chrystus — Drugie Przyjście” w indeksie tematycznym na końcu śpiewnika).

Ew. Mateusza 25:14–46

Na Sądzie Ostatecznym zdamy Panu sprawozdanie z naszego życia.

• Przypowieści o talentach oraz o owcach i kozłach mogą zainspirować nas do zastanowienia się nad tym, jakie sprawozdanie z naszego życia złożymy Panu podczas Sądu Ostatecznego. Możecie wspólnie przeczytać te przypowieści. Następnie poproś wszystkich członków klasy, aby przedstawili po jednym pytaniu dotyczącym naszego życia, które być może zada Zbawiciel, gdy będziemy sądzeni. Daj członkom klasy trochę czasu, aby na podstawie odczuć w trakcie dyskusji mogli postanowić, co będą robić, by przygotować się na spotkanie ze Zbawicielem.

  

  Chrystus użył porównania do owiec i kozłów, aby nauczać o Sądzie Ostatecznym (zob. Ew. Mateusza 25:31–33).

• Aby rozpocząć dyskusję o Ew. Mateusza 25:34–40, możesz poprosić członków klasy, aby powiedzieli o przykładach ludzi, którzy w tych wersetach okazali współczucie. Daj im czas na zastanowienie się nad tym, kto może potrzebować ich służby. W jaki realny sposób możemy dawać jeść głodnym, przyodziewać nagich i odwiedzać chorych?

Dodatkowe materiały

Oliwa nawrócenia.

Starszy David A. Bednar podał możliwą interpretację przypowieści o dziesięciu pannach:

„Przyjmijmy, że oliwa w tej opowieści to oliwa nawrócenia [zob. Ew. Mateusza 25:4–9] […].

Czy tych pięć panien było samolubnych i nie chciało się dzielić, czy też prawidłowo rozumiało, że oliwy nawrócenia nie da się pożyczyć? Czy duchowa siła wynikająca z wytrwałego posłuszeństwa przykazaniom to coś, co można przekazać drugiej osobie? Czy wiedzę zdobytą poprzez pilne studiowanie i rozważanie pism świętych można przekazać komuś, kto jej potrzebuje? Czy pokój, jaki ewangelia przynosi wiernym świętym w dniach ostatnich, można przenieść na osobę, która przeżywa trudności lub zmaga się z wyzwaniami? Oczywista odpowiedź na wszystkie powyższe pytania brzmi: nie.

Jak właściwie wytłumaczyły to mądre panny, każdy z nas musi ‘kupić dla siebie’. Te natchnione kobiety nie opisywały tu żadnej transakcji handlowej, podkreślały raczej naszą osobistą odpowiedzialność za to, by utrzymywać płomień w naszych lampach świadectwa, i za to, by zdobyć wystarczającą ilość oliwy nawrócenia. Tę cenną oliwę gromadzi się kropla po kropli — ‘wiersz za wierszem, pojęcie za pojęciem’ (II Ks. Nefiego 28:30), cierpliwie i wytrwale” („Nawróceni do Pana”, Liahona, listopad 2012, str. 109).

Doskonalenie nauczania

Upewniaj się, że nauczasz prawdziwej doktryny. „Stale zadawaj sobie następujące pytanie: ‘W jaki sposób to, czego nauczam, pomoże moim uczniom w rozwinięciu wiary w Chrystusa, odpokutowaniu, zawarciu i dotrzymywaniu przymierzy z Bogiem oraz otrzymaniu Ducha Świętego?’” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 20).