Օգոստոսի 7-13-ը

Հռովմայեցիս 1-6

«Աստուծոյ զօրութիւն է փրկելու համար»

Ձեր դասարանի անդամների հետ մտքում աղոթելով կարդացեք Հռովմայեցիս 1-6 գլուխները։ Սա կօգնի ձեզ ավելի ուշադիր լինել Հոգու հուշումների հանդեպ, մինչ դուք կնախապատրաստվեք ուսուցանելու։

Հրավիրեք կիսվել

Դասարանի անդամներին տվեք մի քանի րոպե, որպեսզի Հռովմայեցիս 1-6 գլուխներում գտնեն մի հատված, որը Սուրբ Հոգին օգնել է նրանց ավելի լավ հասկանալ։ Ապա նրանք կարող են կողքին նստածի հետ կիսվել իրենց ընտրած հատվածով։

Ուսուցանեք վարդապետությունը

Հռովմայեցիս 1․16-17

«Ես Քրիստոսի աւետարանը ամօթ չեմ համարում»

• Շատ մարդիկ ունեցել են փորձառություններ, երբ նրանց ծաղրել են իրենց համոզմունքների համար: Եթե դասարանի անդամներն ունեն նման փորձառություններ, նրանց օգնելու համար հրավիրեք կարդալ Հռովմայեցիս 1․16-17 հատվածները և վերհիշել դեպքեր Գործք Առաքելոց գրքից, երբ Պողոսը ցույց է տվել, որ ինքը ավետարանը «ամոթ չի համարում»։ Թերևս դասարանի անդամները կարող են նշել պատճառներ՝ թե ինչու «ամոթ չեն համարում» Հիսուս Քրիստոսի ավետարանը: Կամ նրանք կարող են կիսվել փորձառություններով, երբ իրենք կամ ուրիշները ցույց են տվել, որ ավետարանը «ամոթ չեն համարում»:

  

  Մենք կարող ենք առանց ամաչելու կիսվել ավետարանի մասին մեր վկայություններով:

Հռովմայեցիս 2:28-29

Ճշմարիտ աշակերտությունն առկա է մեր ներսում, և ոչ միայն մեր գործերում

• Ինչպե՞ս ենք մենք գնահատում մեր աշակերտությունը: Հռովմեացիներին տրված Պողոսի խորհուրդը կօգնի մեզ հիշել, որ ավելի շատ կենտրոնանանք «սրտի [և հոգու]» (Հռովմայեցիս 2․29), ոչ թե՝ արտաքին գործողությունների վրա։ Որպեսզի օգնեք ձեր դասարանին հասկանալ Պողոսի խորհուրդը, գրատախտակին կարող եք արտագրել Հռովմայեցիս 2․28-29 հատվածները։ Հրէայ բառի փոխարեն գրեք Վերջին Օրերի Սուրբ և թլփատութիւնը բառի փոխարեն՝ ուխտը։ Այդ փոփոխությունն ի՞նչ է ավելացնում Պողոսի ուսմունքների վերաբերյալ մեր հասկացողությանը: Կարող եք քննարկել նաև օրինակներ, երբ մենք, որպես Եկեղեցու անդամներ, կատարում ենք գործեր, որոնք ավելի իմաստալից և զորեղ են, երբ կատարվում են «[սրտով և] հոգով» (Հռովմայեցիս 2․29)։

Հռովմայեցիս 3-6

«Ուր որ աւելի եղաւ մեղքը, այնտեղ աւելի եւս շատացաւ շնորհքը»

• Ինչպե՞ս կարող եք օգնել դասարանի անդամներին հասկանալ Պողոսի ուսմունքները հավատքի, գործերի և շնորհի մասին։ Կիսվեք հետևյալ երկու սցենարներով՝ օգնելով նրանց հասկանալ, որ մենք չպետք է դիտարկենք մեր բարի գործերը՝ որպես մեր արժանավորությունն ապացուցելու եղանակ, ոչ էլ պետք է դիտարկենք Քրիստոսի շնորհը՝ որպես մեր սխալներն ու մեղքերը արդարացնելու պատճառ: Դասարանի անդամները կարող են ճշմարտություններ փնտրել Հռովմայեցիս 3․20-31, 5․1-2, 6․1-2, 21-23 հատվածներում, որոնք կօգնեն Գլորիային և Ջաստինին։ «Օժանդակ նյութերում» տրված ուրիշ ի՞նչ ճշմարտություններ կան, որոնք կօգնեն դասարանի անդամներին հասկանալ թե՛ արդար գործեր կատարելու, թե՛ Քրիստոսի շնորհին ապավինելու կարևորությունը։

  Սցենար 1

  Գլորիա անունով ձեր ընկերուհին շատ է հոգնել հավատարիմ աշակերտ լինելու ջանքերի պատճառով։ Նա ջանասիրաբար աշխատում է անել ամեն բան, որը զգում է՝ պիտի անի, սակայն հաճախ մտահոգվում է, կարծելով, որ իր ջանքերն ապարդյուն են անցնում։ «Արդյո՞ք ես բավականաչափ լավն եմ»,- մտածում է նա։ «Արդյո՞ք Տերը կընդունի ինձ»։

  Սցենար 2

  Ջաստին անունով ձեր ընկերը շատ չի մտահոգվում, որ պիտի արդար ընտրություններ կատարի։ Նա հավատում է Հիսուս Քրիստոսին, հաճախում է եկեղեցու ժողովներին, ինչպես նաև սիրառատ հայր է ու լավ հարևան։ Այնուամենայնիվ, նա չի ապրում համաձայն այն չափանիշների, որոնք արժանի կդարձնեին նրան տաճարային երաշխավորագրին։ Երբ ընտանիքի անդամները և ընկերները փորձում են քաջալերել նրան նախապատրաստվելու տաճարի համար, նա արձագանքում է․ «Ես լավ մարդ եմ։ Հավատում եմ Քրիստոսին։ Նա արդեն իսկ վճարել է իմ մեղքերի գինը, և ես չեմ կարծում, որ Նա ինձ թույլ չի տա մտնել սելեստիալ արքայություն նման չնչին պատճառով»։

Օժանդակ նյութեր

Հավատ, շնորհ և գործեր

Սցենար 1

• Եթեր 12.27

• Մորոնի 10․32-33

• Ջ. Դեվն Քորնիշ, «Արդյո՞ք ես բավականաչափ լավն եմ։ Արդյոք ես կհասնե՞մ սելեստիալ արքայություն», Լիահոնա, նոյեմբեր 2016, 32-34։

• Նախագահ Դիտեր Ֆ․ Ուխդորֆն ուսուցանել է. «Փրկությունը չի կարող գնվել ապաշխարության փողով, այն գնվել է Աստծո Որդու արյունով: … Շնորհը Աստծո պարգև է, և Աստծո յուրաքանչյուր պատվիրանին հնազանդ լինելու մեր ցանկությունը մեր մահկանացու ձեռքը պարզելն է՝ մեր Երկնային Հորից այդ սուրբ պարգևը ստանալու համար» («Շնորհի պարգևը», Լիահոնա, մայիս 2015, 109-110)։

Սցենար 2

• Հակոբոս 2.17-26

• Հելաման 12․23-24

• Դ. Թոդ Քրիստոֆերսոն, «Իմ սիրո մեջ հաստատուն մնացեք», Լիահոնա, նոյեմբեր 2016, 48-51։

• Նախագահ Ուխդորֆն ուսուցանել է․ «Եթե շնորհը Աստծո պարգևն է, ապա ինչո՞ւ է այդքան կարևոր հնազանդությունն Աստծո պատվիրաններին: Այդ դեպքում, ինչո՞ւ անհանգստանալ Աստծո պատվիրաններով կամ ապաշխարությամբ: … Աստծո պատվիրաններին մեր հնազանդությունն առաջանում է որպես բնական արդյունք Աստծո բարության հանդեպ մեր անսահման սիրո և երախտագիտության: Անկեղծ սիրո այս ձևը և երախտագիտությունը հրաշքով կմիացնեն մեր գործերը Աստծո շնորհի հետ» («Շնորհի պարգևը», 109)։

Բարելավել մեր ուսուցումը

Ձեր կոչումը ոգեշնչված է: Որպես ուսուցիչ դուք կանչվել եք Տիրոջ կողմից՝ օրհնելու Իր զավակներին։ Տերն ուզում է, որ դուք հաջողության հասնեք, ուստի, եթե դուք արժանի ապրեք՝ ստանալով Նրա օգնությունը, Նա կտա ձեզ այն հայտնությունը, որը դուք փնտրում եք։ (Տես Ուսուցանել Փրկիչի ձևով, 5)։