« ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ កុម្ភៈ ។ លោកុប្បត្តិ ១២–១៧; អ័ប្រាហាំ ១–២ ៖ ‹ ចង់ធ្វើជាអ្នកដើរតាមសេចក្ដីសុចរិតកាន់តែខ្លាំងឡើង › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ កុម្ភៈ ។ លោកុប្បត្តិ ១២–១៧; អ័ប្រាហាំ ១–២ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២២
ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ កុម្ភៈ
លោកុប្បត្តិ ១២–១៧; អ័ប្រាហាំ ១–២
« ចង់ធ្វើជាអ្នកដើរតាមសេចក្ដីសុចរិតកាន់តែខ្លាំងឡើង »
តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះនៅសប្ដាហ៍នេះ នៅពេលបងប្អូនបានសិក្សា លោកុប្បត្តិ ១២–១៧ និង អ័ប្រាហាំ ១–២ ? សូមប្រាកដថា បងប្អូនឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់មានឱកាសចែកចាយអ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបង្រៀនពួកគេ ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
ដើម្បីផ្ដល់ឱកាសឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ចែកចាយអ្វីមួយដែលពួកគេបានរៀនមកពី លោកុប្បត្តិ ១២–១៧ និង អ័ប្រាហាំ ១–២ ពួកគេម្នាក់ៗអាចជ្រើសរើសបុគ្គលម្នាក់ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះ ហើយបំពេញប្រយោគមួយដូចតទៅនេះ ៖ « អ័ប្រាហាំបានបង្រៀនខ្ញុំ » ឬ « សារ៉ាបានបង្រៀនខ្ញុំ » ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
លោកុប្បត្តិ ១៥:១–៦; ១៧:១៥–២២; អ័ប្រាហាំ ១:១–១៩
ព្រះនឹងប្រទានពរដល់យើងចំពោះសេចក្ដីជំនឿ និងបំណងប្រាថ្នាសុចរិតរបស់យើង ។
-
បទពិសោធន៍របស់អ័ប្រាហាំ និងសារ៉ាដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង លោកុប្បត្តិ ១៥; ១៧; អ័ប្រាហាំ ១ អាចជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យបន្ដសេចក្ដីជំនឿថា បំណងប្រាថ្នាសុចរិតរបស់ពួកគេនឹងត្រូវបានបំពេញតាមពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ តើបងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពីគោលការណ៍នេះតាមរបៀបណា ? យោបល់មួយគឺ ត្រូវអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យស្រាវជ្រាវ លោកុប្បត្តិ ១៥:១–៦ និង អ័ប្រាហាំ ១:១–១៩ ហើយរៀបរាប់ពីបំណងប្រាថ្នារបស់អ័ប្រាហាំ និងស្ថានភាពលំបាកនានា ។ តើអ័ប្រាហាំ និងសារ៉ាបានបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេក្នុងគ្រានៃការលំបាកដោយរបៀបណា ? ( សូមមើល ហេព្រើរ ១១:៨–១៣ ) ។ នៅទីបញ្ចប់ តើបំណងប្រាថ្នាដ៏សុចរិតរបស់ពួកគេត្រូវបានបំពេញដោយរបៀបណា ? ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ១៧:១៥–២២; ២១:១–៣; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៣:២៩; អ័ប្រាហាំ ១:៣១ ) ។ តើយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងដោយរបៀបណា នៅពេលបំណងប្រាថ្នាសុចរិតរបស់យើងមិនទាន់បានបំពេញនៅឡើយ នៅពេលដែលយើងចង់ឲ្យវាបំពេញចប់សព្វគ្រប់ ? ប្រហែលជាសិស្សក្នុងថ្នាក់អាចចែកចាយពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានគាំទ្រពួកគេនៅក្នុងស្ថានភាពបែបនោះ ។
-
សមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូនមួយចំនួនអាចទទួលបានការគាំទ្រតិចតួចមកពីក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ នៅពេលពួកគេខិតខំរស់នៅតាមដំណឹងល្អ—ហើយពួកគេអាចថែមទាំងប្រឈមមុខនឹងការផ្ទុយទៀតផង ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះមកពីគំរូរបស់អ័ប្រាហាំនៅក្នុង អ័ប្រាហាំ ១:១–១៩ ដែលអាចជួយអស់អ្នកដែលខិតខំរស់នៅដោយសុចរិតនៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ?
-
បងប្អូនអាចសូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាន ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លោកុប្បត្តិ ១៤:៣៦–៤០ ( នៅក្នុង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ) ហើយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនអំពីសេចក្ដីជំនឿ និងបំណងប្រាថ្នារបស់អ័ប្រាហាំ ។ ពួកគេក៏អាចចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេទទួលបានពរជ័យ នៅពេលពួកគេបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេក្នុងការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ផងដែរ ។
សេចក្ដីសញ្ញាអ័ប្រាហាំផ្ដល់ពរជ័យដល់ពួកយើងទាំងអស់គ្នា ។
-
ដើម្បីជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃសេចក្ដីសញ្ញាអ័ប្រាហាំ បងប្អូនអាចចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ( សូមមើលផងដែរ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « សេចក្ដីសញ្ញាអ័ប្រាហាំ » នៅលើគេហទំព័រ topics.ChurchofJesusChrist.org ) ។ សិស្សក្នុងថ្នាក់អាចបានរៀនអំពីសេចក្ដីសញ្ញាអ័ប្រាហាំមកពី អ័ប្រាហាំ ២:៦–១១ ដូចបានណែនាំដោយ គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ។ ប្រហែលជាសិស្សក្នុងថ្នាក់អាចចែកចាយពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ឬសិស្សក្នុងថ្នាក់អាចសិក្សាខគម្ពីរទាំងនេះរួមគ្នា ។ តើយើងទទួលបានសេចក្ដីសន្យា និងការទទួលខុសត្រូវអ្វីខ្លះ តាមរយៈសេចក្ដីសញ្ញាអ័ប្រាហាំនេះ ? វីដេអូ « Special Witness—President Nelson » អាចជួយឆ្លើយនឹងសំណួរនេះបាន ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org/media-library/video/2011-04-18-special-witness-president-nelson ) ។ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីទទួលពរជ័យនៃសេចក្ដីសញ្ញានេះ ? ក្នុងនាមជាពូជរបស់អ័ប្រាហាំ តើយើងអាចផ្ដល់ពរជ័យដល់ « អស់ទាំងគ្រួសារនៅលើផែនដី » ដោយរបៀបណា ?( អ័ប្រាហាំ ២:១១ ) ។
លោកុប្បត្តិ ១៤:១៨–១៩; ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លោកុប្បត្តិ ១៤:២៥–៤០
« មិលគីស្សាដែកគឺជាបុរសនៃសេចក្ដីជំនឿ » ។
-
ដោយសារតែការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ នោះសមាជិកនៃសាសនាចក្រភាគច្រើនស្គាល់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ប៉ុន្ដែសមាជិកមួយចំនួនមិនដឹងអំពីបុរសឈ្មោះមិលគីស្សាដែកទេ ។ ដើម្បីជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរៀនបន្ថែមទៀតអំពីលោក ប្រហែលជាបងប្អូនអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្រមៃថា ពួកគេត្រូវបានសូមឲ្យណែនាំលោកទៅកាន់នរណាម្នាក់ដែលមិនស្គាល់លោក ហើយធ្វើបញ្ជីមួយនៅលើក្ដារខៀនអំពីអ្វីដែលពួកគេនឹងនិយាយ ។ ពួកគេអាចផ្អែកអ្វីទាំងនេះលើអ្វីដែលពួកគេបានអាននៅក្នុង ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លោកុប្បត្តិ ១៤:២៦–២៧, ៣៣–៣៨ ( នៅក្នុង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ); អាលម៉ា ១៣:១៣–១៩ និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:១–៤ ។ តើយើងរៀនអ្វីខ្លះ អំពីបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ?
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
ពរជ័យនៃសេចក្ដីសញ្ញាអ័ប្រាហាំ ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា
« សេចក្ដីសញ្ញាដែលព្រះបានចុះជាមួយនឹងអ័ប្រាហាំ ហើយក្រោយមកបានបញ្ជាក់ជាមួយនឹងអ៊ីសាក និងយ៉ាកុបមានសារសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងបំផុត ។ … ព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញព្រះកាយនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ដើម្បីរំឭកសេចក្ដីសញ្ញាអ័ប្រាហាំនោះ ។ … ជាមួយនឹងការរំឭកជាថ្មីនេះ យើងបានទទួលនូវបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធ និងដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ច ដូចពួកគេកាលពីជំនាន់បុរាណបានទទួលដែរ ។ យើងមានសិទ្ធិទទួលភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អ រីករាយនឹងពរ័ជយនៃបព្វជិតភាព ហើយមានភាពស័ក្ដិសមនឹងពរជ័យដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់ព្រះ—ជាពរជ័យនៃជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច » ( « Covenants » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៨៧–៨៨ ) ។
« ពរជ័យដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់នៃសេចក្ដីសញ្ញាអ័ប្រាហាំ ត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យនៅក្នុងព្រះវិហារដ៏បរិសុទ្ធ ។ ពរជ័យទាំងនេះអនុញ្ញាតឲ្យយើងឆ្ពោះទៅមុខក្នុងដំណើររស់ឡើងវិញទីមួយ ហើយគ្រងបល្ល័ង្កទាំងឡាយ នគរទាំងឡាយ ក្សត្របុរីទាំងឡាយ និងអំណាចទាំងឡាយ អំណាចគ្រប់គ្រងទាំងឡាយ ដើម្បីទៅរក ‹ ភាពតម្កើងឡើង និងសិរីល្អក្នុងអ្វីៗគ្រប់ទាំងអស់ › [ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:១៩ ] » ( « Special Witnesses of Christ » Ensign ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០០១ ទំព័រ ៧ ) ។