« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មីនា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ មេសា ។ និក្ខមនំ ៧–១៣ ៖ ‹ ចូរនឹកចាំពីថ្ងៃនេះ គឺពីថ្ងៃដែលអ្នករាល់គ្នាបានចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទមក › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មីនា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ មេសា ។ និក្ខមនំ ៧–១៣ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

រូបគំនូរ ម៉ូសេ និងអើរ៉ុននៅក្នុងដំណាក់របស់ផារ៉ោន ដោយ រ៉ូប៊ឺត ធី បារ៉ែត

ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មីនា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ មេសា

និក្ខមនំ ៧–១៣

« ចូរនឹកចាំពីថ្ងៃនេះ គឺពីថ្ងៃដែលអ្នករាល់គ្នាបានចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទមក »

សមត្ថភាពរបស់បងប្អូនដើម្បីទទួលការណែនាំមកពីព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងការបង្រៀនរបស់បងប្អូន នឹងរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលបងប្អូនមានបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយនឹងការសិក្សា និក្ខមនំ ៧–១៣ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

សូមគិតអំពីសំណួរមួយ ឬពីរដែលនឹងលើកទឹកចិត្តសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យចែកចាយការយល់ដឹង និងបទពិសោធន៍នានាដែលពួកគេមាន នៅពេលពួកគេបានសិក្សា និក្ខមនំ ៧–១៣ រៀងៗខ្លួន និងជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចសួរថា « តើបងប្អូនបានអានអ្វីខ្លះនាសប្ដាហ៍នេះ ដែលបានពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូនលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? » ឬ « តើបងប្អូនបានអានអ្វីខ្លះ ដែលជាពរជ័យមួយដល់គ្រួសាររបស់បងប្អូន ? »

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

និក្ខមនំ ៧–១២

យើងអាចជ្រើសរើសបន្ទន់ដួងចិត្តរបស់យើង ។

ដើម្បីជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យគិតអំពីឆន្ទៈរបស់ពួកគេដើម្បីបន្ទន់ដួងចិត្តរបស់គេតាមព្រះ នោះបងប្អូនអាចសូមឲ្យពួកគេម្នាក់ៗអានវគ្គបទគម្ពីរដូចតទៅនេះមួយ ៖ និក្ខមនំ ៧:១៤–២៥; ៨:៥–១៥; ៨:១៦–១៩; ៨:២០–៣២; ៩:១–៧; ៩:៨–១២; ៩:២២–២៦; ១០:១២–១៥; ១០:២១–២៩; ១២:២៩–៣៣ ។ រួចហើយ ពួកគេអាចសរសេរពាក្យ ឬឃ្លានានាដាក់លើក្ដារខៀន ដែលពិពណ៌នាពីរបៀបដែលផារ៉ោនបានឆ្លើយតបនឹងគ្រោះកាចទាំងដប់ ដែលព្រះបានបញ្ជូនមកលើពួកសាសន៍អេស៊ីព្ទ ។ ( បងប្អូនអាចកត់ចំណាំថា កំណែបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បង្ហាញថាផារ៉ោនមានព្រះទ័យរឹងទទឹងដោយខ្លួនឯង ) ។ ហេតុអ្វីផារ៉ោនបានឆ្លើយតបតាមរបៀបដែលទ្រង់បានធ្វើដូច្នេះ ? ហេតុអ្វីពេលខ្លះវាពិបាកដើម្បីបន្ទន់ដួងចិត្ត និងឆន្ទៈរបស់យើងតាមព្រះ ? តើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើការលំបាកទាំងនេះដោយរបៀបណា ?
ដោយការយករបស់រឹងមួយ និងរបស់ទន់មួយមកកាន់ថ្នាក់រៀន បងប្អូនអាចជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃការមានដួងចិត្តរឹងទទឹង ឬទន់ភ្លន់ ។ បងប្អូនអាចហុចរបស់ទាំងពីរទៅជុំវិញថ្នាក់ ខណៈនរណាម្នាក់អានការពិពណ៌នាមួយអំពីព្រះទ័យរបស់ផារ៉ោនដែលមាននៅក្នុង និក្ខមនំ ៧–១០ ( ដូចជា និក្ខមនំ ៩:២២–៣៥ ) ។ ហេតុអ្វីពាក្យ « រឹងទទឹង » ជាការពិពណ៌នាដ៏ល្អមួយអំពីព្រះទ័យរបស់ផារ៉ោន ? តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីអត្ថន័យនៃការមានដួងចិត្តទន់ភ្លន់ ? ( ប្រសិនបើវាជួយបាន សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចរកមើលការយល់ដឹងនៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងនេះមួយ ឬច្រើនបាន ៖ នីហ្វៃទី១ ២:១៦; ម៉ូសាយ ៣:១៩; អាលម៉ា ២៤:៧–៨; ៦២:៤១; អេធើរ ១២:២៧ ) ។ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយយើងឲ្យបន្ទន់ដួងចិត្តរបស់យើងដោយរបៀបណា ? វីដេអូ « A Change of Heart » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) អាចបន្ថែមដល់ការយល់ដឹងរបស់ពួកគេបាន ។
ដើម្បីជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យគិតអំពីមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជូនគ្រោះកាចមកលើស្រុកអេស៊ីព្ទ នោះបងប្អូនអាចអញ្ជើញឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ម្នាក់ៗជ្រើសរើសយកសេចក្ដីយោងមួយមកពីបញ្ជីដូចតទៅនេះ ហើយស្វែងរកមូលហេតុដែលសមហេតុផលទាំងឡាយ ៖ និក្ខមនំ ៣:២០; ៧:៥, ១៧; ៩:១៤–១៦; ១០:១–២ ។ បងប្អូនក៏អាចអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេបានរៀនថា « នៅគ្រប់លើផែនដីគ្មានអ្នកឯណាដូច [ ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ឡើយ » ( និក្ខមនំ ៩:១៤ ) ។

និក្ខមនំ ១២

បុណ្យរំលង និងពិធីសាក្រាម៉ង់បង្រៀនអំពីការដោះលែងតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យរំលងបានជួយកូនចៅសាសន៍អ៊ីស្រាអែលឲ្យចងចាំថា ព្រះអម្ចាស់បានដោះលែងពួកគេចេញពីសេវកភាព ។ ដើម្បីជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យយល់ពីនិមិត្តសញ្ញានៃបុណ្យរំលង បងប្អូនអាចគូសជួរឈរពីរនៅលើក្ដារខៀន ដែលមានចំណងជើងថា និមិត្តសញ្ញា និង អត្ថន័យដែលអាចមាន ដោយដាក់រូបភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅពីលើជួរឈរនោះ ។ សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចសិក្សា និក្ខមនំ ១២:១–១៣ ហើយសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវអ្វីមួយមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលអាចតំណាងឲ្យការដោះលែងរបស់យើងតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចពិភាក្សាពីអ្វីដែលនិមិត្តសញ្ញាទាំងនេះបង្រៀនយើងអំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( សូមមើលតារាងនៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » សម្រាប់យោបល់ពីរបីបន្ថែម ) ។ វីដេអូ « The Passover » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) អាចជួយពួកគេឲ្យស្រមៃឃើញពីអ្វីដែលពួកគេបានអាននៅក្នុង និក្ខមនំ ១២ បាន ។

ដូចជាអាហារបុណ្យរំលងដែរ ពិធីសាក្រាម៉ង់ជួយយើងឲ្យចងចាំដល់ព្រះរំដោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សម្រាប់មនុស្សមួយចំនួន ពិធីសាក្រាម៉ង់មិនអាចជារឿងខាងវិញ្ញាណជានិច្ចនោះទេ ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលការពិភាក្សាអំពី និក្ខមនំ ១២ អាចជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ទាំងអស់ឲ្យរកឃើញអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅមួយអំពីពិធីសាក្រាម៉ង់ ។ ឧទាហរណ៍ ក្រោយពីសិស្សក្នុងថ្នាក់រំឭក និក្ខមនំ ១២ ហើយ បងប្អូនអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយអ្វីដែលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅពេលនោះ អាចនិយាយប្រសិនបើកូនប្រុស ឬកូនស្រីម្នាក់សួរពួកគេថា តើបុណ្យរំលងមានន័យយ៉ាងណាចំពោះពួកគេនោះ ។ រួចហើយ សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចពិភាក្សាពីអ្វីដែលពួកគេអាចនិយាយ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់បានសួរថា តើពិធីសាក្រាម៉ង់មានអត្ថន័យយ៉ាងណាចំពោះពួកគេ រួមទាំងការយល់ដឹងនានាដែលពួកគេបានទទួលពីបុណ្យរំលងផងដែរ ។ បងប្អូនអាចផ្តល់ពេលវេលាឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់សញ្ជឹងគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីចងចាំដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរាល់ថ្ងៃ ។ វីដេអូ « Always Remember Him » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) អាចជួយពួកគេបាន ។

5:28

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

បុណ្យរំលងបង្រៀនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

និមិត្តសញ្ញា	អត្ថន័យដែលអាចមាន
និមិត្តសញ្ញា កូនចៀម ( និក្ខមនំ ១២:៣–៥ )	អត្ថន័យដែលអាចមាន ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
និមិត្តសញ្ញា ឈាមនៅលើធ្នឹមទ្វារ ( និក្ខំមនំ ១២:៧ )	អត្ថន័យដែលអាចមាន ព្រះលោហិតដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលសង្គ្រោះយើង
និមិត្តសញ្ញា ការបរិភោគសាច់ចៀម ( និក្ខមនំ ១២:៨ )	អត្ថន័យដែលអាចមាន ការធ្វើឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះជាផ្នែកមួយនៃជីវិតរបស់យើង
និមិត្តសញ្ញា បន្លែល្វីង ( និក្ខមនំ ១២:៨ )	អត្ថន័យដែលអាចមាន ភាពល្វីងជូរចត់នៃសេវកភាព ( អំពើបាប )

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ស្តាប់ ។ « ការស្ដាប់គឺជាទង្វើនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ … សូមទូលទៅព្រះវរបិតាសួគ៌ដើម្បីជួយបងប្អូនឲ្យយល់ពីអ្វីដែលសិស្សក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូននិយាយ ។ នៅពេលបងប្អូនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសារលិខិតដែលបាននិយាយ ឬមិនបាននិយាយរបស់ពួកគេ នោះបងប្អូននឹងកាន់តែយល់អំពីតម្រូវការរបស់ពួកគេ កង្វល់របស់ពួកគេ និងបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគេ » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ៣៤ ) ។