„9–15 maja. IV Ks. Mojżeszowa 11–14; 20–24: ‘Nie buntujcie się przeciwko Panu. Nie lękajcie się’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Stary Testament, 2022 (2021)
„9–15 maja. IV Ks. Mojżeszowa 11–14; 20–24”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2022
9–15 maja
IV Ks. Mojżeszowa 11–14; 20–24
„Nie buntujcie się przeciwko Panu. Nie lękajcie się”
Jednym z najlepszych sposobów, aby dowiedzieć się, na czym się skupić, jest zapytanie członków klasy, co miało dla nich szczególne znaczenie podczas studiowania pism świętych. Dzięki temu będziesz wiedział, co jest dla nich ważne i o czym są gotowi się uczyć.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Aby zachęcić członków klasy do dzielenia się przemyśleniami, jakie mieli podczas studiowania, czasami wystarczy zadać proste pytanie, np. „Czego nauczył was w tym tygodniu Duch Święty w trakcie studiowania pism świętych?”. Następnie daj im wystarczająco dużo czasu na zastanowienie się i udzielenie odpowiedzi.
Nauczaj doktryny
Wypowiadanie się przeciwko prorokowi Boga obraża Pana.
-
Lektura rozdziału IV Ks. Mojżeszowa 12 może pomóc członkom klasy zrozumieć, jak poważnym występkiem jest wypowiadanie się przeciwko prorokowi Pana. Możesz poprosić członków klasy o przeczytanie tego rozdziału i omówienie uczuć, jakimi Pan darzy Swoje sługi. Jak myślicie, co to znaczy wypowiadać się przeciwko prorokowi Pana, na podstawie wersetów 1–2? Jakie niebezpieczeństwa wynikają z takiego postępowania? Czego możemy się nauczyć na podstawie czynów Mojżesza i Izraelitów z wersetów 13. i 15.?
„Mojżesz był człowiekiem bardzo skromnym”.
-
Niektórzy mogą dziwić się, czytając, iż przywódca tak silny, jak Mojżesz, który stawał przed faraonem i dzięki mocy Pana dokonywał niesamowitych cudów, był również „bardzo skromny” lub łagodny. Możesz posłużyć się wersetem IV Ks. Mojżeszowa 12:3, aby rozpocząć dyskusję o tym, czym jest prawdziwa skromność i łagodność. Możesz odnieść się do definicji „Łagodny, łagodność” w Przewodniku po pismach świętych (scriptures.ChurchofJesusChrist.org). Na forum klasy możecie również poszukać dowodów skromności bądź łagodności Mojżesza w rozdziale IV Ks. Mojżeszowa 12.
-
Na jakich innych przykładach możemy uczyć się od Mojżesza skromności lub łagodności (zob. np. II Ks. Mojżeszowa 18:13–25; IV Ks. Mojżeszowa 11:26–29; List do Hebrajczyków 11:24–27; Ks. Mojżesza 1:10–11)? Możecie też przeczytać i omówić, w jaki sposób Zbawiciel wykazywał się skromnością i łagodnością (zob. Ew. Mateusza 11:29; 27:11–14; Ew. Łukasza 22:41–42; Ew. Jana 13:4–5). Czego przykłady Mojżesza, Zbawiciela lub innych znanych nam osób uczą nas o łagodności? Dlaczego Bóg chce, abyśmy byli łagodni?
Pokładając wiarę w Panu, możemy mieć nadzieję na przyszłość.
-
Omawiając historię 12 Izraelitów posłanych na zwiad do ziemi obiecanej, którzy złożyli meldunek, możesz zapytać członków klasy, w jaki sposób mogliby odnieść tę historię do sytuacji, z którymi sami się mierzą. Pomocne może okazać się poproszenie członków klasy o wypisanie z fragmentu IV Ks. Mojżeszowa 13:23–33 wszystkiego, co mogliby porównać do czegoś w swoim życiu. Dla przykładu: ziemia obiecana może symbolizować coś, co Pan chce, abyśmy osiągnęli, kiść winogron — błogosławieństwa, a olbrzymi — wyzwania, z którymi będziemy się mierzyć, i tak dalej. Zachęć członków klasy, aby podzielili się przemyśleniami o tym, czego ich zdaniem Pan chce, aby nauczyli się z tej historii.
Obrazmężczyźni pokazują Mojżeszowi owoceDziesięciu z izraelickich zwiadowców bało się; Jozue i Kaleb mieli wiarę. © Lifeway Collection / za pozwoleniem goodsalt.com
Jeżeli będziemy z wiarą spoglądali ku Jezusowi Chrystusowi, będzie On mógł uleczyć nas duchowo.
-
Aby zachęcić członków klasy do omówienia historii opisanej w wersetach IV Ks. Mojżeszowa 21:4–9 i podbudować ich wiarę w Zbawiciela, możesz wypisać na tablicy takie pytania, jak: Co symbolizuje miedziany wąż? Co symbolizują ukąszenia wężów? Dlaczego niektórzy ludzie nie chcieli spojrzeć na miedzianego węża? W jaki sposób możemy na niego dziś „spoglądać”? Członkowie klasy mogą podzielić się odpowiedziami, które odnajdą podczas lektury fragmentów IV Ks. Mojżeszowa 21:4–9; I Ks. Nefiego 17:40–41; Ks. Almy 33:18–22 i Ks. Helamana 8:13–15. Do jakich prostych rzeczy zachęca nas Zbawiciel, abyśmy mogli zostać przez Niego uleczeni? Dlaczego czasami trudno jest zrobić coś tak prostego (zob. przemyślenia na ten temat, które znajdują się w „Dodatkowych materiałach”)? Członkowie klasy mogą opowiedzieć, jak robienie tych rzeczy przywiodło moc Zbawiciela do ich życia.
Dodatkowe materiały
„Rzeczy niepozorne i proste”.
Starszy L. Whitney Clayton opowiadał o biskupie, który doradzał członkom okręgu zmagającym się z rozmaitymi trudnościami:
„Rady, jakich udzielał członkom okręgu, bardzo często skupiały się na powrocie do prostych praktyk wiary: studiowania Księgi Mormona […], płacenia dziesięciny i oddanej służby w Kościele. Jednak często otrzymywał na to sceptyczną odpowiedź: ‘[…] Co te rzeczy mają wspólnego z problemami, z którymi ja się zmagam?’.
[…] Osoby, które rozmyślnie wykonują te ‘niepozorne i proste’ rzeczy [Ks. Almy 37:6] — osoby posłuszne w na pozór nieistotnych działaniach — są błogosławione wiarą i siłą wykraczającą daleko poza te akty posłuszeństwa, wiarą i siłą, która rzeczywiście może wydawać się z nimi całkowicie niezwiązana” („Co wam powie, czyńcie!”, Liahona, maj 2017, str. 98).
Doskonalenie nauczania
Skup się na tym, co najważniejsze. Nie jest możliwe omówienie każdej historii czy zasady. Podejmując decyzję o tym, jak poprowadzić zajęcia, podążaj za Duchem i bierz pod uwagę potrzeby członków klasy. Pamiętaj, że to dom, a nie sala lekcyjna, powinien być głównym miejscem nauki ewangelii.