Stary Testament, 2022
4–10 lipca. II Ks. Królewska 2–7: „Jest prorok w Izraelu”


„4–10 lipca. II Ks. Królewska 2–7: ‘Jest prorok w Izraelu’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Stary Testament, 2022 (2021)

„4–10 lutego. II Ks. Królewska 2–7”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2022

Obraz
Elizeusz pokazuje słudze rydwany ognia

Ilustracja przedstawiająca Elizeusza pokazującego swojemu słudze rydwany ognia, © Review & Herald Publishing / na licencji goodsalt.com

4–10 lipca

II Ks. Królewska 2–7

„Jest prorok w Izraelu”

Przygotowując się do nauczania, przeczytaj rozdziały II Ks. Królewska 2–7 w poszukiwaniu natchnienia we własnym życiu. Następnie posłuchaj podszeptów dotyczących przesłań, które pobłogosławią członków twojej klasy.

Zapisz swoje odczucia

Obraz
ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Czasami, zanim członkowie klasy będą w stanie podzielić się spostrzeżeniami z osobistego studiowania pism świętych, mogą potrzebować czasu, żeby przejrzeć przeczytane wcześniej rozdziały. Możesz dać im na to parę minut na początku lekcji. Następnie poproś ich o podzielenie się czymś, czego się nauczyli.

Obraz
ikona nauczania

Nauczaj doktryny

II Ks. Królewska 2–6

Bóg może działać cuda w naszym życiu.

  • Przy omawianiu cudów opisanych w rozdziałach II Ks. Królewska 2–6 pomocne może być poproszenie członków klasy o zdefiniowanie słowa cud. Możesz podzielić się z nimi wypowiedzią Prezydenta Howarda W. Huntera: „[Cuda] to manifestacje [Bożej] mocy, których nie jesteśmy w stanie wytłumaczyć ani w pełni zrozumieć […]. Te znaki i fenomeny były najbardziej widoczne w życiu i posłudze Jezusa Chrystusa, Syna samego Boga. Jednak, choć były zaskakujące i przepełnione dziwem, liczne cuda Chrystusa były jedynie odbiciem tych większych, których Jego Ojciec dokonał wcześniej i wciąż dokonuje wokół nas […]. Zawsze dostrzeżemy pełno cudów, jeśli tylko będziemy mieć oczy, które widzą, i uszy, które słyszą” („The God That Doest Wonders”, Ensign, maj 1989, str. 15–16). W jaki sposób te spostrzeżenia pomagają nam dostrzec rękę Boga w naszym życiu?

  • Możesz poprosić członków klasy o wypisanie niektórych cudów opisanych w rozdziałach II Ks. Królewskiej 2–6. Co te cuda mówią nam o Panu? Członkowie klasy mogą również chcieć porozmawiać o cudach, dużych lub małych, które przydarzyły się im samym lub ich rodzinom. W jaki sposób możemy efektywniej rozpoznawać cuda Boga w naszym życiu, w tym te, które wyglądają inaczej, niż sobie wyobrażaliśmy?

  • Członków klasy może zainspirować porównanie niektórych cudów, których dokonał Elizeusz, z tymi, których dokonał Jezus Chrystus (zob. II Ks. Królewska 4:8–37Ew. Łukasza 7:11–16; II Ks. Królewska 4:42–44Ew. Jana 6:1–13; II Ks. Królewska 5:1–15Ew. Łukasza 17:11–19). Czego na podstawie tych cudów uczymy się o Zbawicielu i Jego prorokach?

II Ks. Królewska 5:1–19

Jeśli będziemy pokorni i posłuszni, Jezus Chrystus może nas uleczyć.

  • Jedną z lekcji, jakie możemy wynieść z uleczenia Naamana z trądu, jest to, jak ważna jest pokora. Aby rozpocząć dyskusję, możesz napisać na tablicy Duma NaamanaPokora Naamana. Członkowie klasy mogą następnie przeszukać fragment II Ks. Królewska 5:1–19 i wypisać na tablicy sformułowania, które ukazują dumę lub pokorę Naamana. W jaki sposób przypominamy czasem Naamana? W czym czasami przypominamy jego sługi? W jaki sposób przekonaliśmy się o tym, o czym przekonał się Naaman?

  • Kolejna lekcja, jaką możemy wynieść z tej historii, dotyczy wartości, jaką ma posłuszeństwo wobec Boga w małych sprawach. Możesz zacząć od przeczytania wersetów II Ks. Królewska 5:9–12 i poproszenia członków klasy o podzielenie się przemyśleniami o tym, dlaczego Naaman „odszedł pałając gniewem” (werset 12.). Dlaczego czasami wolimy zrobić „coś trudnego”, o co poprosi nas Bóg, zamiast czynić proste rzeczy (werset 13.)? Jaką wartość ma robienie tych prostych rzeczy?

II Ks. Królewska 6:8–23

„Więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi”.

  • Wszyscy miewamy chwile, w których czujemy się samotni lub wystraszeni. Rozważ, w jaki sposób omawianie historii opisanych we fragmencie II Ks. Królewska 6:8–23 może pomóc członkom klasy, którzy tak się czują. Możesz zacząć po prostu od zapytania ich, co w tych wersetach robi na nich wrażenie. Mogą też podzielić się doświadczeniami, w których „[Pan otworzył ich] oczy” (werset 17.) i pomógł im zobaczyć, że nie są sami (zob. także „Dodatkowe materiały”). W jaki sposób możemy pomagać sobie nawzajem „nie bać się” (werset 16.)?

Obraz
ikona dodatkowych materiałów

Dodatkowe materiały

„Otwórzmy duchowe oczy”.

Odnosząc się do wizji zapisanej w rozdziale II Ks. Królewska 6:8–23, Starszy Ronald A. Rasband powiedział:

„Nie wiadomo, czy będą wysłane wozy ogniste, aby rozproszyć nasze obawy i pokonać demony, ale jedno jest pewne. Pan jest z nami, pamięta o nas i błogosławi nas tak, jak tylko On może to czynić. Modlitwa może przyzwać siłę i objawienie, których potrzebujemy, aby skupić się na Jezusie Chrystusie i Jego zadość czyniącej ofierze. Pan wie, że czasami będziemy odczuwać strach. Doświadczyłem tego — wy też […]. W tym Kościele być może jest nas niewielu w świetle tego, jak świat określa sferę wpływów, ale kiedy otworzymy duchowe oczy, ujrzymy, że ‘więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi’ [II Ks. Królewska 6:16]” („Nie smućcie się”, Liahona, listopad 2018, str. 18–19).

Doskonalenie nauczania

Zachęcaj uczniów, żeby zwracali się do pism świętych. Przy każdej okazji zachęcaj członków klasy, aby zwracali się do pism świętych i słów żyjących proroków po rady, odpowiedzi na pytania oraz wsparcie. Słowo Boga jest największym źródłem prawdy. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 21).

Drukuj