„4–10 lipca. II Ks. Królewska 2–7: ‘Jest prorok w Izraelu’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Stary Testament, 2022 (2021)
„4–10 lutego. II Ks. Królewska 2–7”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2022
Ilustracja przedstawiająca Elizeusza pokazującego swojemu słudze rydwany ognia, © Review & Herald Publishing / na licencji goodsalt.com
4–10 lipca
II Ks. Królewska 2–7
„Jest prorok w Izraelu”
Przygotowując się do nauczania, przeczytaj rozdziały II Ks. Królewska 2–7 w poszukiwaniu natchnienia we własnym życiu. Następnie posłuchaj podszeptów dotyczących przesłań, które pobłogosławią członków twojej klasy.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Czasami, zanim członkowie klasy będą w stanie podzielić się spostrzeżeniami z osobistego studiowania pism świętych, mogą potrzebować czasu, żeby przejrzeć przeczytane wcześniej rozdziały. Możesz dać im na to parę minut na początku lekcji. Następnie poproś ich o podzielenie się czymś, czego się nauczyli.
Nauczaj doktryny
Bóg może działać cuda w naszym życiu.
-
Przy omawianiu cudów opisanych w rozdziałach II Ks. Królewska 2–6 pomocne może być poproszenie członków klasy o zdefiniowanie słowa cud. Możesz podzielić się z nimi wypowiedzią Prezydenta Howarda W. Huntera: „[Cuda] to manifestacje [Bożej] mocy, których nie jesteśmy w stanie wytłumaczyć ani w pełni zrozumieć […]. Te znaki i fenomeny były najbardziej widoczne w życiu i posłudze Jezusa Chrystusa, Syna samego Boga. Jednak, choć były zaskakujące i przepełnione dziwem, liczne cuda Chrystusa były jedynie odbiciem tych większych, których Jego Ojciec dokonał wcześniej i wciąż dokonuje wokół nas […]. Zawsze dostrzeżemy pełno cudów, jeśli tylko będziemy mieć oczy, które widzą, i uszy, które słyszą” („The God That Doest Wonders”, Ensign, maj 1989, str. 15–16). W jaki sposób te spostrzeżenia pomagają nam dostrzec rękę Boga w naszym życiu?
-
Możesz poprosić członków klasy o wypisanie niektórych cudów opisanych w rozdziałach II Ks. Królewskiej 2–6. Co te cuda mówią nam o Panu? Członkowie klasy mogą również chcieć porozmawiać o cudach, dużych lub małych, które przydarzyły się im samym lub ich rodzinom. W jaki sposób możemy efektywniej rozpoznawać cuda Boga w naszym życiu, w tym te, które wyglądają inaczej, niż sobie wyobrażaliśmy?
-
Członków klasy może zainspirować porównanie niektórych cudów, których dokonał Elizeusz, z tymi, których dokonał Jezus Chrystus (zob. II Ks. Królewska 4:8–37 i Ew. Łukasza 7:11–16; II Ks. Królewska 4:42–44 i Ew. Jana 6:1–13; II Ks. Królewska 5:1–15 i Ew. Łukasza 17:11–19). Czego na podstawie tych cudów uczymy się o Zbawicielu i Jego prorokach?
Jeśli będziemy pokorni i posłuszni, Jezus Chrystus może nas uleczyć.
-
Jedną z lekcji, jakie możemy wynieść z uleczenia Naamana z trądu, jest to, jak ważna jest pokora. Aby rozpocząć dyskusję, możesz napisać na tablicy Duma Naamana i Pokora Naamana. Członkowie klasy mogą następnie przeszukać fragment II Ks. Królewska 5:1–19 i wypisać na tablicy sformułowania, które ukazują dumę lub pokorę Naamana. W jaki sposób przypominamy czasem Naamana? W czym czasami przypominamy jego sługi? W jaki sposób przekonaliśmy się o tym, o czym przekonał się Naaman?
-
Kolejna lekcja, jaką możemy wynieść z tej historii, dotyczy wartości, jaką ma posłuszeństwo wobec Boga w małych sprawach. Możesz zacząć od przeczytania wersetów II Ks. Królewska 5:9–12 i poproszenia członków klasy o podzielenie się przemyśleniami o tym, dlaczego Naaman „odszedł pałając gniewem” (werset 12.). Dlaczego czasami wolimy zrobić „coś trudnego”, o co poprosi nas Bóg, zamiast czynić proste rzeczy (werset 13.)? Jaką wartość ma robienie tych prostych rzeczy?
„Więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi”.
-
Wszyscy miewamy chwile, w których czujemy się samotni lub wystraszeni. Rozważ, w jaki sposób omawianie historii opisanych we fragmencie II Ks. Królewska 6:8–23 może pomóc członkom klasy, którzy tak się czują. Możesz zacząć po prostu od zapytania ich, co w tych wersetach robi na nich wrażenie. Mogą też podzielić się doświadczeniami, w których „[Pan otworzył ich] oczy” (werset 17.) i pomógł im zobaczyć, że nie są sami (zob. także „Dodatkowe materiały”). W jaki sposób możemy pomagać sobie nawzajem „nie bać się” (werset 16.)?
Dodatkowe materiały
„Otwórzmy duchowe oczy”.
Odnosząc się do wizji zapisanej w rozdziale II Ks. Królewska 6:8–23, Starszy Ronald A. Rasband powiedział:
„Nie wiadomo, czy będą wysłane wozy ogniste, aby rozproszyć nasze obawy i pokonać demony, ale jedno jest pewne. Pan jest z nami, pamięta o nas i błogosławi nas tak, jak tylko On może to czynić. Modlitwa może przyzwać siłę i objawienie, których potrzebujemy, aby skupić się na Jezusie Chrystusie i Jego zadość czyniącej ofierze. Pan wie, że czasami będziemy odczuwać strach. Doświadczyłem tego — wy też […]. W tym Kościele być może jest nas niewielu w świetle tego, jak świat określa sferę wpływów, ale kiedy otworzymy duchowe oczy, ujrzymy, że ‘więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi’ [II Ks. Królewska 6:16]” („Nie smućcie się”, Liahona, listopad 2018, str. 18–19).
Doskonalenie nauczania
Zachęcaj uczniów, żeby zwracali się do pism świętych. Przy każdej okazji zachęcaj członków klasy, aby zwracali się do pism świętych i słów żyjących proroków po rady, odpowiedzi na pytania oraz wsparcie. Słowo Boga jest największym źródłem prawdy. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 21).