Seminarium
Lekcja 12.: Doktryna i Przymierza 2: Nasze serca zwrócą się ku naszym przodkom


„Lekcja 12.: Doktryna i Przymierza 2: Nasze serca zwrócą się ku naszym przodkom”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium (2025)

„Doktryna i Przymierza 2: Nasze serca zwrócą się ku naszym przodkom”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium (2025)

Lekcja 12.: Doktryna i Przymierza 2; Józef Smith — Historia 1:27–65

Doktryna i Przymierza 2; Józef Smith — Historia 1:27–65

Nasze serca zwrócą się ku naszym przodkom

Praca nad historią rodziny

Kiedy anioł Moroni, prorok z Księgi Mormona, ukazał się Józefowi Smithowi, zacytował kilka proroctw z pism świętych. Jednym z tych proroctw była deklaracja Malachiasza, że prorok Eliasz powróci i „serca dzieci zwrócą się ku ich ojcom” (Józef Smith — Historia 1:38–39). Lekcja ta może pomóc uczniom wziąć udział w proroctwie Pana o zwróceniu ich serc ku ich przodkom.

Przykładowe ćwiczenia

Moja rodzina

Aby skłonić uczniów do refleksji o ich przodkach i o tym, dlaczego zajmujemy się historią rodziny, możesz poprosić ich, aby wykonali poniższe ćwiczenie.

Uwaga: Niektórzy uczniowie mają trudną sytuację rodzinną. Okazuj wrażliwość osobom, które mogą czuć się zakłopotane, na przykład w kwestii wiecznego połączenia z rodziną lub z powodu braku wiedzy o swoich biologicznych rodzinach.

Korzystne może być przedstawienie dodatkowego materiału: „W jaki sposób praca świątynna i praca nad historią rodziny może przyczynić się do uzdrowienia relacji rodzinnych?

Wypisz tyle osób z twojego drzewa genealogicznego, ile jesteś w stanie. Zobacz, ile pokoleń wymieniłeś.

  • W jaki sposób te osoby wpłynęły na twoje życie?

  • O jakim znaczącym przeżyciu jednego z tych członków rodziny możesz opowiedzieć?

Pomóż uczniom zrozumieć, że angażowanie się w pracę nad historią rodziny i pracę świątynną to jeden ze sposobów urzeczywistnienia planu Ojca Niebieskiego, aby zjednoczyć Jego dzieci na wieczność. Aby pomóc uczniom ocenić, jakie jest ich obecne nastawienie do udziału w pracy nad historią rodziny, możesz skorzystać z poniższych podpowiedzi.

Które z tych zdań w najlepszy sposób odzwierciedla twój stosunek do historii rodziny?

  • Uwielbiam poznawać historię rodziny i dostrzegam wyraźny powód, dla którego to robię.

  • Wiem, że historia rodziny jest ważna, ale nie poświęcam na nią zbyt wiele czasu.

  • Wiem, że historia rodziny jest ważna, ale pozwalam innym członkom rodziny się nią zająć.

  • Nie widzę wyraźnego powodu poznawania historii rodziny.

Zachęć uczniów, aby podczas studiowania Doktryny i Przymierzy 2 zastanowili się nad tym, jak treść tego rozdziału wpływa na ich uczucia związane z pracą nad historią rodziny i pracą świątynną.

ikona szkoleniaNauczaj poprzez Ducha: Aby uzyskać więcej informacji o samoocenie uczniów, zobacz szkolenie pt. „Stwarzaj nauczanym osobom okoliczności i możliwości, dzięki którym może je nauczać Duch Święty” w publikacji pt. Rozwój umiejętności nauczyciela. Część: Nauczaj poprzez Ducha.

Powrót proroka Eliasza

młody Józef Smith studiuje pisma święte

Aby przedstawić kontekst Doktryny i Przymierzy 2, możesz pokazać ilustrację przedstawiającą anioła Moroniego, który ukazuje się Józefowi. Następnie poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co pamiętają o tej wizycie. Alternatywnie możesz własnymi słowami przedstawić poniższe akapity lub poprosić jednego z uczniów o przeczytanie ich na głos.

Kiedy anioł Moroni ukazał się 17-letniemu Józefowi Smithowi, zacytował kilka starożytnych proroctw zapisanych w Biblii. Proroctwa te objawiły dodatkowe informacje o przyszłym dziele Józefa i obejmowały wydarzenia, które będą miały miejsce przed Drugim Przyjściem Zbawiciela, a także po tym wydarzeniu.

Jednym ze starotestamentowych proroctw, które przytoczył Moroni, jest treść Ks. Malachiasza 3:23–24. Słowa Moroniego zapisane w Józef Smith — Historia 1:38–39 i Doktrynie i Przymierzach 2 ujawniają, że prorok Eliasz powróci na ziemię przed Drugim Przyjściem Zbawiciela.

Uczniowie mogą być zaciekawieni tym, że powrót Eliasza jest wspomniany w każdym tomie pism świętych (zob. Ks. Malachiasza 3:23–24; III Nefi 25:5–6; Doktryna i Przymierza 2; Józef Smith — Historia 1:38–39). Gdy uczniowie będą czytać poniższe wersety, pomóż im zrozumieć słowa i wyrażenia, które mogą być im nieznane.

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 2 i odszukaj, dlaczego powrót Eliasza jest ważny dla dzieci Ojca Niebieskiego (zob. także Doktryna i Przymierza 128:17–19).

  • Jakie pytania nasuwają ci się w odniesieniu do tych wersetów?

    Poniższe informacje mogą stanowić odpowiedzi na pytania uczniów dotyczące Doktryny i Przymierzy 2:

    • „Kapłaństwo ręką proroka Eliasza” (werset 1.) odnosi się do mocy pieczętowania przywróconej przez Eliasza w Świątyni Kirtland 3 kwietnia 1836 roku (zob. także: Doktryna i Przymierza 110:13–16).

    • „Wielki i straszny dzień Pana” (werset 1.) odnosi się do Drugiego Przyjścia Zbawiciela.

    • „Obietnice dane ojcom” (werset 2.) mogą odnosić się do przymierza Abrahamowego i obietnic danych Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi (zob. także Doktryna i Przymierza 27:9–10).

    • Jednym ze sposobów, w jaki serca dzieci zwracają się ku ich ojcom, jest praca świątynna i praca nad historią rodziny.

    • Bez zapieczętowania rodzin cele istnienia ziemi nie zostałyby osiągnięte; ziemia zostałaby „całkowicie zniszczona” (werset 3., zob. także Doktryna i Przymierza 128:17–19).

  • W jaki sposób powrót Eliasza wpłynął na rodziny?

  • Jakie prawdy znajdujesz w Doktrynie i Przymierzach 2?

Uczniowie mogą wypisać na tablicy znalezione prawdy. Przykładowe prawdy: Bóg obiecał posłać Eliasza, aby przywrócił na ziemi pieczętującą moc kapłaństwa przed Drugim Przyjściem (zob. werset 1.). Nasze serca mogą zwrócić się ku naszym przodkom i możemy dokonywać za nich obrzędów w świątyniach (zob. werset 2.). Bez mocy, która jednoczy rodziny na wieczność, cele istnienia ziemi nie zostałyby osiągnięte (zob. werset 3.).

Nasze serca zwrócą się ku naszym ojcom

Wyrażenie, w którym jest mowa, że nasze „serca […] zwrócą się ku [naszym] ojcom” (Doktryna i Przymierza 2:2), może odnosić się konkretnie do Abrahama, Izaaka i Jakuba, czyli „ojców” Domu Izraela. Jednak dzisiaj to wyrażenie jest często używane w odniesieniu do wszystkich naszych przodków — matek, ojców i całej naszej rodziny ze wszystkich pokoleń.

  • Jakie doświadczenia związane ze świątynią i historią rodziny pozwoliły ci zwrócić serce ku twojej rodzinie?

  • W jaki sposób zwrócenie naszych serc ku naszym rodzinom może pomóc zwrócić nasze serca ku Zbawicielowi?

Aby skłonić uczniów do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób mogą zwrócić swoje serca, możesz poprosić ich, aby wymienili sposoby, na jakie mogą uczestniczyć lub już uczestniczą w pracy świątynnej i pracy nad historią rodziny. Możesz wypisać ich propozycje na tablicy i, jeśli to konieczne, dodać poniższe pomysły. Daj uczniom czas na lekcji na rozpoczęcie pracy nad wybranym ćwiczeniem.

W duchu modlitwy wybierz zadanie, które pozwoli ci wypełnić proroctwo Pana o zwróceniu serca ku członkom rodziny. Oto kilka pomysłów:

  • Przygotuj pytania, które możesz zadać starszemu członkowi rodziny na temat jego młodości lub życiowych doświadczeń. Następnie nagraj rozmowę z tym członkiem rodziny.

  • Zapisz lub udostępnij ważną historię z historii twojej rodziny. Na przykład, możesz zapisać, w jaki sposób pierwszy członek twojej rodziny przystąpił do Kościoła.

  • Użyj strony FamilySearch.org lub aplikacji Drzewo genealogiczne, aby:

    • Przejrzeć swoje drzewo genealogiczne i poznać koligacje z przodkami.

    • Przesłać zdjęcia rodzinne, łącznie z imionami i nazwiskami osób na każdym zdjęciu.

    • Zapisać ulubione historie lub wspomnienia o członkach rodziny.

    • Znaleźć zmarłych członków rodziny, za których można wykonać obrzędy świątynne. (Wybierz Świątynia, a następnie Gotowe obrzędy).

  • Zaplanuj czas, aby wraz z rodziną, grupą przyjaciół lub grupą młodzieży udać się do świątyni. Wspólnie znajdźcie imiona i nazwiska zmarłych członków rodziny, którzy potrzebują obrzędów świątynnych. Poproś członków rodziny, aby służyli Panu poprzez pomoc w wykonaniu tych świętych obrzędów.

Zachęć uczniów, aby pracowali nad wybranym zadaniem. Mogą zaangażować w ten proces członków swojej rodziny lub bliskich przyjaciół. Możesz zaplanować czas, w którym uczniowie będą mogli zdać sprawozdanie z postępów lub opowiedzieć klasie o swoich doświadczeniach.