บทที่ 84: หลักคำสอนและพันธสัญญา 71–75

ประเมินผลการเรียนรู้ของท่าน 5

หลักคำสอนและพันธสัญญา 51–75

การใคร่ครวญและประเมินผลการเรียนรู้ทางวิญญาณจะช่วยให้เราเข้าใกล้พระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้น บทเรียนนี้จะช่วยให้นักเรียนจดจำและประเมินได้ว่าประสบการณ์ด้านการศึกษาหลักคำสอนและพันธสัญญาช่วยให้พวกเขาเติบโตทางวิญญาณอย่างไร

กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทำได้

หมายเหตุ: ท่านอาจมีเวลาในชั้นเรียนไม่เพียงพอที่จะทำทุกโอกาสในการประเมินที่มีให้ในบทเรียนนี้ เลือกส่วนที่ท่านรู้สึกว่าจะเป็นประโยชน์ต่อนักเรียนมากที่สุดในการประเมินการเรียนรู้ของพวกเขา

ประเมินการเติบโตของท่าน

ท่านอาจให้โอกาสนักเรียนแบ่งปันคำตอบของคำถามต่อไปนี้กับเพื่อนร่วมชั้นหลายคน ซึ่งอาจทำได้โดยให้เวลาพวกเขาหนึ่งนาทีเพื่อหาเพื่อนร่วมชั้นและแต่ละคนแบ่งปันคำตอบของพวกเขา อาจทำเช่นนี้ซ้ำได้หลายครั้ง

(ท่านอาจต้องการยกตัวอย่างโดยแบ่งปันกิจกรรมที่ท่านชื่นชอบ ลองแสดงภาพหรือให้ดูภาพเครื่องมือที่ใช้วัดความก้าวหน้าในกิจกรรมของท่าน ตัวอย่างเช่น หากท่านชื่นชอบการวิ่ง ท่านอาจแสดงนาฬิกาจับเวลาและอธิบายวิธีใช้เพื่อวัดการเติบโต)

• กิจกรรมใดที่ท่านสนุกกับการเข้าร่วม?

• ท่านจะรู้ได้อย่างไรว่าท่านกำลังพัฒนาหรือไม่? มีเครื่องมือเฉพาะที่ท่านใช้ในการวัดความก้าวหน้าของท่านหรือไม่?

เช่นเดียวกับการวัดความก้าวหน้าทางร่างกายที่ช่วยให้เราเห็นการเติบโต เราต้องใช้เวลาประเมินการเติบโตทางวิญญาณ พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงเป็นเครื่องมือในการช่วยให้เราวัดความก้าวหน้าทางวิญญาณ วิธีหนึ่งที่เราจะอัญเชิญพระวิญญาณบริสุทธิ์เพื่อช่วยให้เราเห็นความก้าวหน้าคือ การไตร่ตรองบทเรียนทางวิญญาณที่ได้เรียนรู้ร่วมกับการสวดอ้อนวอน และพิจารณาว่าเราเติบโตทางวิญญาณได้อย่างไรเมื่อเราประยุกต์ใช้บทเรียนเหล่านั้นในชีวิต

เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่านบันทึกและพระคัมภีร์จากช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาของเซมินารี (หลักคำสอนและพันธสัญญา 51–75) โดยดูจากบทเรียนที่ได้เรียนรู้และเป้าหมายที่ตั้งไว้ แสดงคำถามต่อไปนี้เพื่อช่วยให้นักเรียนทบทวนการเติบโตทางวิญญาณของพวกเขา นักเรียนอาจเลือกเขียนคำตอบลงในสมุดบันทึกการศึกษาหรือไตร่ตรองคำตอบ

• ท่านทำสิ่งใดบ้างเพื่อประยุกต์ใช้ความจริงทางวิญญาณที่ได้เรียนรู้ในเซมินารี? การประยุกต์ใช้ความจริงเหล่านี้ช่วยให้ท่านเติบโตทางวิญญาณอย่างไร?

• ท่านสังเกตเห็นได้อย่างไรว่าพระบิดาบนสวรรค์และพระผู้ช่วยให้รอดทรงช่วยท่านขณะประยุกต์ใช้สิ่งที่ท่านเรียนรู้จากความพยายามที่จะเป็นเหมือนพระองค์มากขึ้น?

เปิดโอกาสให้นักเรียนแบ่งปันคำตอบที่ไม่เป็นเรื่องส่วนตัวมากเกินไป กระตุ้นให้นักเรียนรู้สึกไวต่อพระวิญญาณเมื่อพวกเขามองหาวิธีนำบทเรียนเหล่านี้ไปใช้ในชีวิตต่อไป

อธิบายจุดประสงค์ของพระบัญญัติ

ท่านอาจให้ดูประโยคแรกของคำกล่าวต่อไปนี้ของประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันโดยแทนที่คำว่า “กฎ” ด้วยช่องว่าง นักเรียนอาจแนะนำตัวเลือกที่เป็นไปได้สำหรับคำที่หายไป หลังจากนักเรียนพยายามระบุคำที่หายไปแล้ว ให้แสดงข้อความทั้งหมด

เพราะพระบิดาและพระบุตรทรงรักเราด้วยความรักอันไม่มีที่สิ้นสุดและสมบูรณ์แบบและเพราะทรงทราบว่าเราไม่สามารถเห็นทุกสิ่งเหมือนที่ทั้งสองพระองค์ทรงเห็น จึงประทานกฎที่จะนำทางและปกป้องเรา มีความเชื่อมโยงอย่างแน่นแฟ้นระหว่างความรักของพระผู้เป็นเจ้ากับกฎของพระองค์ (รัสเซลล์ เอ็ม. เนลสัน, “The Love and Laws of God” [การให้ข้อคิดทางวิญญาณที่มหาวิทยาลัยบริคัมยังก์, 17 ก.ย. 2019], 2, speeches.byu.edu)

• พระบัญญัติที่ช่วยให้ท่านรู้สึกได้รับการคุ้มครองและได้รับความรักจากพระผู้เป็นเจ้าคืออะไร?

  เชื้อเชิญให้นักเรียนใช้พระคัมภีร์และบันทึกเพื่อค้นหาคำตอบสำหรับคำถามต่อไปนี้

• กฎของพระผู้เป็นเจ้าที่เราเพิ่งศึกษาในหลักคำสอนและพันธสัญญามีอะไรบ้าง?

ท่านอาจให้นักเรียนเขียนคำตอบของคำถามบนกระดาน พวกเขาอาจกล่าวถึงสิ่งต่อไปนี้: การกลับใจ (58:42–43) การรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์ (59:9–13) ความบริสุทธิ์ทางเพศ (63:13–16) และการให้อภัยผู้อื่น (64:9–11)

แสดงสถานการณ์สมมติดังต่อไปนี้ เชื้อเชิญให้นักเรียนฝึกฝนว่าพวกเขาจะอธิบายจุดประสงค์ของพระบัญญัติกับเพื่อนอย่างไร คำถามที่ตามมาจากสถานการณ์สมมติอาจช่วยให้แนวทางสำหรับคำตอบของพวกเขา

ลองจินตนาการว่าเพื่อนคนหนึ่งแบ่งปันความคับข้องใจกับท่านเกี่ยวกับพระบัญญัติ เขาสงสัยว่าเหตุใดพระผู้เป็นเจ้าจึงประทานพระบัญญัติแก่เรา

เลือกพระบัญญัติที่ท่านศึกษาในพระคัมภีร์หลักคำสอนและพันธสัญญาปีนี้และแบ่งปัน:

• พระบัญญัตินั้นเป็นเครื่องป้องกันและนำทางจากพระบิดาในสวรรค์ของเราอย่างไร

• พระบัญญัตินั้นเป็นหลักฐานแห่งความรักของพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร

ถวายใจและความคิดที่เต็มใจของท่านแด่พระเจ้า

เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษา หลักคำสอนและพันธสัญญา 64:20–43 ท่านอาจขอให้นักเรียนวาดภาพดังเช่นต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษา ท่านอาจให้ดูภาพนี้และขอให้นักเรียนแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาจำได้เกี่ยวกับบทเรียนนั้น ขอให้พวกเขาระบายสีความคิดและใจที่พวกเขารู้สึกว่ากำลังมอบให้พระเจ้า

เชื้อเชิญให้นักเรียนหาภาพวาดหรือพยายามจดจำว่าภาพนั้นเป็นอย่างไร ช่วยให้นักเรียนจำได้ว่าการที่พวกเขาระบายสีใจและความคิดเป็นเพียงภาพรวมของช่วงเวลาหนึ่ง เปลี่ยนแปลงได้ ไม่ถาวร พวกเขาอาจแสวงหาความช่วยเหลือจากพระผู้ช่วยให้รอดเพื่อเต็มใจมอบความคิดและใจแด่พระองค์มากขึ้น กระตุ้นให้นักเรียนทบทวนประสบการณ์ของพวกเขาโดยตอบคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษา

• ท่านทำหรืออาจทำอะไรได้บ้างเพื่อเพิ่มความปรารถนาที่จะถวายใจและความคิดของท่านแด่พระผู้ช่วยให้รอด?

• ท่านสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างในความปรารถนาที่จะถวายใจและความคิดของท่านแด่พระผู้ช่วยให้รอด?

• ความคิดและการกระทำของท่านมีอิทธิพลต่อความสัมพันธ์ของท่านกับผู้อื่นและกับพระเยซูคริสต์อย่างไร?

เปิดโอกาสให้นักเรียนสองสามคนแบ่งปันสิ่งที่มีความหมายจากประสบการณ์นี้และผลกระทบที่มีต่อพวกเขา

จากนั้นนักเรียนอาจวาดใจและความคิดที่สองลงในสมุดบันทึกการศึกษาถัดจากภาพวาดต้นฉบับ เชื้อเชิญให้พวกเขาระบายสีปริมาณของใจและความคิดที่พวกเขากำลังถวายพระผู้ช่วยให้รอดอันเป็นผลจากความพยายามในการปรับปรุง นักเรียนสามารถเปรียบเทียบภาพทั้งสองและพิจารณาว่าความเต็มใจที่จะถวายใจและความคิดของพวกเขาดีขึ้นหรือไม่

การรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์

ท่านอาจแสดงส่วนต่อไปนี้ของคำถามใบรับรองพระวิหาร และเชื้อเชิญให้นักเรียนแบ่งปันสิ่งที่เรียนรู้เกี่ยวกับการรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์ในปีนี้ (หากจำเป็น ท่านอาจให้เวลานักเรียนทบทวน หลักคำสอนและพันธสัญญา 59 สั้นๆ หรือรายการสมุดบันทึกทั้งหมดจากบทเรียนในหมวดนั้น)

ท่านมุ่งมั่นที่จะรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งที่บ้านและที่โบสถ์หรือไม่ …

เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของบทเรียนเกี่ยวกับหลักคำสอนและพันธสัญญา 59 ท่านอาจให้นักเรียนวางแผนวิธีที่จะให้เกียรติพระผู้ช่วยให้รอดในวันสะบาโต หากทำเช่นนั้น เชื้อเชิญให้พวกเขาใคร่ครวญสิ่งที่พวกเขาทำ ซึ่งอาจเป็นประโยชน์สำหรับอาสาสมัครในการแบ่งปันแผนบางส่วนกับชั้นเรียน

ท่านอาจแสดงคำถามต่อไปนี้เพื่อช่วยนักเรียนประเมินความพยายามของพวกเขาในการรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์ เชื้อเชิญให้นักเรียนเลือกคำถามสองหรือสามข้อจากรายการเพื่อตอบลงในสมุดบันทึกการศึกษา

• นึกถึงสิ่งที่ท่านทำเพื่อรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์ ประสบการณ์ในวันสะบาโตของท่านดีขึ้นอย่างไรเพราะเหตุนี้?

• ความพยายามของท่านในการรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์ทำให้ท่านเข้าใกล้พระบิดาบนสวรรค์และพระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้นอย่างไร?

• ท่านประสบความท้าทายอะไรบ้างในการรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์?

• ท่านต้องการเริ่มทำอะไรเพื่อรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์?

• เหตุใดการรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์จึงสำคัญ?

• มีอะไรบ้างในรายการที่ท่านยังไม่ได้ทำ ซึ่งท่านอาจเริ่มทำในวันอาทิตย์นี้เพื่อรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์?

• ท่านเคยให้เกียรติพระบิดาในสวรรค์และพระเยซูคริสต์ได้ดีขึ้นอย่างไรเมื่อท่านเริ่มหรือหยุดทำบางสิ่งในวันสะบาโต?

แม้ว่าคำถามเหล่านี้มีเจตนาให้นักเรียนประเมินความพยายามของตนเองในการรักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์ หากเหมาะสม ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนแบ่งปันคำตอบและประสบการณ์ของตนเอง

กระตุ้นให้นักเรียนพยายามรับพรของการให้เกียรติวันสะบาโต โดยเฉพาะผู้ที่อาจยังไม่ได้ลงมือทำ ท่านอาจเชื้อเชิญให้พวกเขาตั้งการเตือนในโทรศัพท์เพื่อทำบางสิ่งที่จะรักษาวันสะบาโตถัดไปให้ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น เป็นพยานถึงความปรารถนาของพระผู้ช่วยให้รอดที่จะให้พวกเขามาหาพระองค์และการรักษาวันสะบาโตเป็นวิธีหนึ่งที่เราจะเข้าใกล้พระองค์ได้