Lekcja 148.: Sukcesja w Prezydium: Wybrani przez Pana, by przewodzić Kościołowi
„Lekcja 148.: Sukcesja w Prezydium: Wybrani przez Pana, by przewodzić Kościołowi”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium (2025)
„Sukcesja w Prezydium”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium
Lekcja 148.: Doktryna i Przymierza 135–136
Sukcesja w Prezydium
Wybrani przez Pana, by przewodzić Kościołowi
Obraz
Brigham Younga i Józef Smith
Żyjący w czasach Józefa Smitha członkowie Kościoła nigdy wcześniej nie doświadczyli sytuacji, w której umiera prorok. Męczeńska śmierć Józefa i Hyruma była nie tylko trudnym emocjonalnie wydarzeniem, ale także źródłem potencjalnego zamieszania i niepewności co do tego, kto będzie przewodził Kościołowi. Pan jednak przygotował sposób, aby Jego Kościół w dalszym ciągu był pod proroczym przywództwem. Celem tej lekcji jest upewnić uczniów, że Pan nie przestaje kierować Swoim dziełem nawet wtedy, gdy umiera prorok.
Przykładowe ćwiczenia
Nowy przywódca Kościoła
Na rozpoczęcie lekcji możesz opowiedzieć następującą historię:
Wyobraźcie sobie, że macie przyjaciela o imieniu Gabriel, który niedawno wraz ze swoją rodziną przystąpił do Kościoła. Pewnego dnia po seminarium zadaje ci kilka pytań dotyczących przywództwa w Kościele. Zastanawia się, co się dzieje, kiedy umiera Prezydent Kościoła oraz w jaki sposób wybierany jest nowy prorok. Zastanawia się też, jak możemy być pewni, że prorokiem jest właściwa osoba.
W skali od 1 do 5 (1 — nisko, 5 — wysoko), jak oceniasz swoją zdolność do udzielenia odpowiedzi na pytanie Gabriela?
Jak sądzisz, dlaczego ważne jest zrozumienie, jak przebiega wymiana przywódców w Kościele?
Możesz zachęcić uczniów, aby zabiegali o pomoc Ducha Świętego w procesie uczenia się, gdy będziemy studiować wzór, który Pan ustanowił w kwestii wyboru osób, które przewodzą Jego Kościołowi. Poproś, aby zabiegali o objawienie w kwestii tego, dlaczego ta wiedza jest dla nich ważna właśnie w tym momencie ich życia.
Kto miał zająć miejsce Józefa Smitha?
Dla uczniów korzystne może być zrozumienie kontekstu wydarzeń, które doprowadziły do pierwszej wymiany przywódców Kościoła. Aby to zrobić, możesz streścić lub przeczytać następujące informacje:
Żyjący w czasach Józefa Smitha członkowie Kościoła nigdy wcześniej nie doświadczyli sytuacji, w której umiera prorok. Oprócz ogromnego smutku po śmierci Józefa niektórzy nie byli pewni, co dalej stanie się z Kościołem. Większość apostołów usłyszała o śmierci Józefa i Hyruma, przebywając na misjach we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Po usłyszeniu tych smutnych wieści oni i inni misjonarze wyruszyli w podróż powrotną do Nauvoo.
Pod nieobecność Prezydenta Kościoła kilka osób przedstawiło różne opinie na temat tego, co powinno się stać z przywództwem Kościoła.
Poproś, aby troje uczniów wyszło na środek klasy. Możesz poprosić każdego z nich o przeczytanie na głos jednego z trzech przytoczonych poniżej akapitów. Do twojej wiadomości: pierwszy z przedstawionych opisów odnosi się do Sidneya Rigdona. Drugi odnosi się do Brighama Younga. Trzeci odnosi się do Jamesa Stranga. Nie ujawniaj jeszcze uczniom, o kogo chodzi.
Pierwszy Doradca w Pierwszym Prezydium powiedział, iż w wizji powiedziano mu, że Józefa nikt nie może zastąpić. Zaoferował, że będzie „strażnikiem” Kościoła.
Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów powiedział, że Józef Smith nadał upoważnienie Zbawiciela Kworum Dwunastu, aby to ono przewodziło Kościołowi.
Członek Kościoła, który został ochrzczony na cztery miesiące przed śmiercią Józefa, przedstawił list z podpisem Józefa Smitha, w którym ten wyznaczył go na swojego następcę.
Jak sądzicie, jak zareagowalibyście na te wydarzenia, gdybyście byli wówczas członkami Kościoła?
Jakie wątpliwości budziłyby w was te twierdzenia?
Wzór ustanowiony przez Pana
Możesz poprosić uczniów, aby odszukali fragmenty z pism świętych, wypowiedzi przywódców Kościoła oraz inne wyznaczone przez Boga źródła, z których możemy dowiedzieć się, że prorok jest wybranym sługą Pana. Podczas studiowania poproś uczniów, aby skorzystali z poniższej ulotki, aby poznać, w jaki sposób święci dowiedzieli się, za kim mają podążać po śmierci Józefa Smitha:
Za kim podążać po śmierci Józefa Smitha
Przed swoją śmiercią Prorok Józef Smith nauczał Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Prorok Józef Smith
Bracia… zbliża się coś ważnego. Być może zabiją mnie moi wrogowie. Jeśli tak się stanie, a powierzone mi klucze i moc nie zostaną wam przekazane, zostaną one utracone z ziemi. Lecz jeśli tylko mogę z powodzeniem przekazać je na wasze głowy, wówczas pozwólcie mi stać się ofiarą morderczych rąk, jeśli Bóg na to pozwoli, a mogę pójść z przyjemnością i satysfakcją, wiedząc, że moja praca została wykonana i że położony jest fundament, na którym ma być wzniesione królestwo Boże w tej dyspensacji pełni czasów.
Odtąd na ramionach Dwunastu musi spoczywać odpowiedzialność za przewodzenie temu Kościołowi, aż wyznaczycie innych, którzy po mnie nastąpią. (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [Nauki Prezydentów Kościoła: Józef Smith] [2007], str. 533–534)
Józef Smith nauczał także, że jedyną grupą ponad Kworum Dwunastu Apostołów jest Pierwsze Prezydium, ale kiedy prorok umiera, Pierwsze Prezydium zostaje rozwiązane (zob. History, 1838–1856 [Manuscript History of the Church], tom B-1, str. 691, strona internetowa josephsmithpapers.org).
Bazując na tym, czego się dowiedzieliście — co pomogłoby wam w zareagowaniu na przytoczone wcześniej trzy twierdzenia?
Jaki wzór ustanowił Pan w kontekście kontynuacji przywództwa w Swoim Kościele po śmierci proroka?
Kiedy Brigham Young zwrócił się do świętych podczas ogólnego spotkania, wielu zapisało, iż doznali cudownego przeżycia i poczuli potwierdzenie od Ducha Świętego.
Prezydent George Q. Cannon (1827–1901), który później służył w Pierwszym Prezydium, powiedział:
Obraz
Prezydent George Q. Cannon
Brigham Young […] powstał i zwrócił się do ludzi […]. Ci, którzy byli wtedy obecni, nie byli w stanie zapomnieć o wrażeniu, jakie to na nich wywarło! Efekt był nie mniej zaskakujący, niż gdyby Józef powstał z martwych i ponownie przemówił w obecności zgromadzonych na zebraniu. Był to głos samego Józefa. I nie tylko usłyszano głos Józefa — w oczach zgromadzonych wyglądało, jakby stał przed nimi Józef we własnej osobie. Nigdy nie słyszeliśmy o wspanialszym i cudowniejszym wydarzeniu niż to, które miało miejsce w obecności tego zgromadzenia. Pan dał Swojemu ludowi świadectwo, które nie pozostawiało miejsca na wątpliwości co do tego, kim był człowiek, którego wybrał, aby im przewodził. Zarówno zobaczyli, jak i usłyszeli swymi naturalnymi oczami i uszami, a następnie do ich serc dotarły wypowiedziane wtedy słowa, którym towarzyszyła przekonująca moc Boga w ich sercach, a następnie zostali napełnieni Duchem i wielką radością. Panowało przygnębienie, a w niektórych sercach obecne były zapewne także zwątpienie i niepewność; lecz teraz było dla wszystkich jasne, że był to człowiek, któremu Pan nadał niezbędne upoważnienie, aby działać pośród nich w miejsce Józefa (George Q. Cannon, „Joseph Smith, the Prophet” [Józef Smith, Prorok], Juvenile Instructor, październik 1870, str. 174–175).
Emily Smith Hoyt, członkini Kościoła obecna wtedy, gdy Brigham Young zwracał się do świętych, zapisała:
Sposób rozumowania, wyraz twarzy, dźwięk jego głosu przyprawił o drżenie mą duszę. Na własne oczy widziałam ciało zamordowanego Józefa. Moje własne ręce poczuły lodowaty chłód śmierci na jego niegdyś szlachetnym czole. Wiedziałam, że Józef nie żyje. A jednak zaskoczona często mimowolnie zerkałam, aby upewnić się, czy to nie był on. To nie był on, to był Brigham Young, a jeśli ktoś wątpił w prawo Brighama do zarządzania sprawami świętych, jedyne, co mam do powiedzenia, to: Zdobądźcie ducha Bożego i przekonajcie się sami. Pan zadba o swoich (Emily Smith Hoyt, in Lynne W. Jorgensen, „The Mantle of the Prophet Joseph Passes to Brother Brigham: A Collective Spiritual Witness” [Opończa Proroka Józefa przechodzi na Brata Brighama: zbiorowe duchowe świadectwo], BYU Studies, tom 36., nr 4 [1996–1997], str. 164).
W jaki sposób to doświadczenie wpłynęłoby na was, gdybyście sami tam byli?
W jaki sposób do tego, co przestudiowaliście, może się odnosić Ks. Moroniego 10:5?
Poproś uczniów, aby opowiedzieli, czego się dowiedzieli dzięki studiowaniu. Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że kiedy umiera Prezydent Kościoła, Pierwsze Prezydium zostaje rozwiązane, a Kościołowi przewodzi Kworum Dwunastu Apostołów. Wyjaśnij, że służący w Pierwszym Prezydium apostołowie powracają na swoje miejsce w Kworum Dwunastu Apostołów, przysługujące im na mocy starszeństwa. Upewnij się, że uczniowie rozumieją również, iż apostoł, który służy najdłużej, jest Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów, i w związku z tym zostaje następnym Prezydentem Kościoła.
Uczniowie mogą również rozpoznać prawdę, iż dzięki Duchowi Świętemu możemy otrzymać świadectwo, że ci, którzy przewodzą Kościołowi, zostali powołani przez Boga.
Co możemy zrobić lub co zrobiliście, aby uzyskać duchowe świadectwo o tym, że nasz prorok został wybrany przez Pana, aby przewodzić Jego Kościołowi?
Na zakończenie możesz pozwolić uczniom na wykorzystanie tego, czego się dowiedzieli, aby udzielić odpowiedzi w odniesieniu do przykładowej historii z początku lekcji. Jedną z możliwości, aby to zrobić, jest poproszenie uczniów o odegranie tej scenki w parach. W ramach tej odpowiedzi możesz zachęcić uczniów także, aby złożyli własne świadectwo o tym, że prorok jest wybranym przywódcą Pana.