Lekcja 156.: Artykuły wiary i Deklaracje oficjalne I i II

Deklaracja oficjalna II

Objawienie dotyczące kapłaństwa

Kiedy ewangelia rozprzestrzeniała się po świecie w XX wieku, przywódcy Kościoła modlili się o przewodnictwo w sprawie zasad, które ograniczały członkom Kościoła pochodzenia afrykańskiego możliwość otrzymania kapłaństwa. Wielu świętych zdecydowało się wykazać wiarą w Jezusa Chrystusa, kiedy zadawano im pytania dotyczące tej zasady. 8 czerwca 1978 roku Pierwsze Prezydium ogłosiło objawienie, które zniosło te ograniczenia. Ta lekcja może pomóc uczniom działać z wiarą, gdy mierzą się z niepewnymi sytuacjami lub duchowymi pytaniami.

Przykładowe ćwiczenia

Przykłady wiary

Możesz rozpocząć lekcję od poproszenia uczniów, aby pomyśleli o znanych im osobach, które wykazały się wielką wiarą w Jezusa Chrystusa w trudnej sytuacji. Następnie wyjaśnij, że Starszy Helvécio Martins (1930–2005), Siedemdziesiąty, wraz ze swoją żoną o imieniu Rudá, znaleźli się kiedyś w sytuacji, która wymagała wielkiej wiary. Ty lub jeden z uczniów może przeczytać na głos poniższą historię.

W kwietniu 1972 roku misjonarze z Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich odwiedzili mieszkanie Helvécio i Rudy Martinsów w Rio de Janeiro w Brazylii. Martinsowie szybko zdobyli świadectwo o prawdziwości przesłania misjonarzy. Dowiedzieli się także o zasadzie Kościoła, która uniemożliwiała czarnoskórym mężczyznom pochodzenia afrykańskiego bycie ustanowionym do kapłaństwa. Helvécio i Rudá, którzy byli z pochodzenia Afrykańczykami, mieli pytania do misjonarzy (zob. „Elder Helvécio Martins of the Seventy” [Starszy Helvécio Martins, Siedemdziesiąty], Ensign, maj 1990, str. 106; Mark Grover, The Autobiography of Elder Helvécio Martins [Autobiografia Starszego Helvécio Martinsa] [1994], str. 43).

• Jakie pytania zadałbyś misjonarzom, gdybyś był w podobnej sytuacji?

• Jakie są możliwe reakcje na taką sytuację?

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad niepewnymi sytuacjami, z którymi mierzą się obecnie lub z którymi borykali się w przeszłości. Może to obejmować duchowe pytania, na które obecnie nie ma odpowiedzi. Swoje sytuacje lub pytania mogą zapisać w dziennikach do studiowania. Zachęć uczniów, aby zwracali uwagę na nauki lub podszepty Ducha, które mogą im pomóc w takiej sytuacji.

Działanie z wiarą

Aby pomóc uczniom dostrzec, w jaki sposób rodzina Martinsów zareagowała na tę sytuację, możesz poprosić jednego z nich o przeczytanie na głos następujących akapitów:

Kiedy rodzina Martinsów dowiedziała się o ograniczeniach dotyczących kapłaństwa, postanowiła działać z wiarą. Wkrótce zostali ochrzczeni i wiernie służyli w Kościele przez wiele lat. Starszy Martins powiedział później: „Odnaleźliśmy prawdę i nic nie mogło nas powstrzymać od życia zgodnie z jej nakazami”.

W 1975 roku Kościół ogłosił rozpoczęcie budowy świątyni w São Paulo w Brazylii. „’Chociaż nie spodziewaliśmy się, że tam wejdziemy, pracowaliśmy przy budowie świątyni, tak jak inni członkowie’ — wspomina Starszy Martins. ‘W końcu to był dom Pana’. Siostra Martins sprzedała swoją biżuterię, aby pomóc w zbieraniu funduszy, a Brat Martins służył w komitecie ds. promocji” (w: „Elder Helvécio Martins of the Seventy” [Starszy Helvécio Martins, Siedemdziesiąty], Ensign, maj 1990, str. 106).

• Co zwróciło waszą uwagę w reakcji rodziny Martinsów?

• Jak myślicie, dlaczego zdecydowali się działać z wiarą w tej sytuacji?

Jeśli zajdzie taka potrzeba, zwróć uwagę, że rodzina Martinsów zamiast skupiać się na tym, czego nie wiedziała, skupiła się na prawdzie, którą Bóg objawił im poprzez Ducha Świętego.

Możesz poprosić uczniów, aby sporządzili listę znanych im prawd o Ojcu Niebieskim, Jezusie Chrystusie i ewangelii, które pomogą im iść naprzód z wiarą w obliczu pytań lub niepewnych sytuacji. Następnie poproś ich, aby podzielili się tym, co zapisali i wyjaśnili, w jaki sposób te prawdy mogą pomóc im iść naprzód z wiarą.

Deklaracja oficjalna II

Aby pomóc uczniom zrozumieć okoliczności związane z ograniczeniami dotyczącymi kapłaństwa oraz objawienie, które je zniosło, poproś ich, aby odnaleźli w swoich pismach świętych wstęp do Deklaracji oficjalnej II. Jeśli to konieczne, rozdaj egzemplarze wstępu uczniom, którzy mają starsze wydania pism świętych.

Przeczytaj wstęp do Deklaracji oficjalnej II i odszukaj informacje historyczne związane z tą deklaracją.

• Jak myślisz, co z tego akapitu jest ważne, aby to zrozumieć?

Wyjaśnij, że zdanie: „W kronikach Kościoła brak jest jasnych przesłanek, co do genezy tej praktyki” oznacza oficjalne stanowisko Kościoła wobec ograniczeń dotyczących kapłaństwa. Ważne jest, abyśmy nie spekulowali, dlaczego ograniczenie zostało wprowadzone.

Możesz także wskazać odsyłacz do II Ks. Nefiego 26:33 w pierwszym zdaniu wstępu. Możesz poprosić uczniów, aby przeczytali ten werset i podzielili się prawdami, o których warto pamiętać, rozważając tę zasadę.

Deklaracja oficjalna II zawiera oficjalne ogłoszenie objawienia otrzymanego przez Pierwsze Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów w dniu 1 czerwca 1978 roku.

Zamiast studiować Deklarację oficjalną II razem jako klasa, możesz poprosić uczniów, aby przestudiowali ją w małych grupach. Jeśli jest taka możliwość, mogą skorzystać z materiałów z przemówienia pt. „The Long-Promised Day” [Z dawna obiecany dzień] (Liahona, czerwiec 2018, str. 34–37), aby lepiej zrozumieć niektóre zdania zawarte w Deklaracji oficjalnej II.

Przeczytaj cztery akapity znajdujące się pod słowami „Drodzy Bracia” w Deklaracji oficjalnej II. Możesz zaznaczyć słowa lub zwroty, które są dla ciebie ważne.

• Co zwróciło twoją uwagę w tym, co przeczytałeś?

• Co dzięki temu doświadczeniu zrozumiałeś o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie lub co wobec Nich poczułeś?

Wpływ tego objawienia

Objawienie to miało głęboki wpływ na mężczyzn i kobiety na całym świecie. Wkrótce po jego otrzymaniu wysłano misjonarzy do Afryki. Od tamtego czasu na kontynencie afrykańskim wybudowano świątynie, a setki tysięcy ludzi pochodzenia afrykańskiego na całym świecie otrzymały obrzędy ewangelii zarówno dla siebie, jak i w zastępstwie za zmarłych przodków.

Wyjaśnij, że wśród osób, na które miało wpływ to objawienie, byli Helvécio i Rudá Martinsowie. Poproś ucznia, aby przeczytał klasie na głos poniższe akapity:

Dowiedziawszy się o objawieniu, które rozszerza kapłaństwo na wszystkich godnych mężczyzn, Helvécio Martins wspominał:

„Nie umiałem opanować swoich emocji. Rudá i ja poszliśmy do sypialni, uklękliśmy i zaczęliśmy się modlić. Ze łzami w oczach dziękowaliśmy Ojcu w Niebie za wydarzenie, o którym jedynie marzyliśmy. Ten dzień naprawdę nadszedł, i to w naszym doczesnym życiu” (The Autobiography of Elder Helvécio Martins [Autobiografia Starszego Helvécio Martinsa] [1994], str. 69–70).

Wkrótce po objawieniu z 1978 roku rodzina Martinsów została zapieczętowana w świątyni. Helvécio Martins został miejscowym przywódcą kapłańskim, a z czasem został powołany, by służyć jako członek Kworum Siedemdziesiątych (zob. „Elder Helvécio Martins of the Seventy”, str. 106).

• Jak mogłaby wyglądać sytuacja rodziny Martinsów, gdyby nie zdecydowali się rozwijać wiary w Jezusa Chrystusa?

• Czego nauczyłeś się z przykładu rodziny Martinsów, co mogłoby pomóc ci w niepewnych sytuacjach lub gdybyś miał pytania, na które nie znajdujesz odpowiedzi?

  W ramach dyskusji możesz zapisać na tablicy następującą prawdę: Kiedy działamy z wiarą w niepewnych sytuacjach, przygotowujemy się na otrzymanie błogosławieństw od Pana.

• W jaki sposób możesz działać z wiarą, gdy znajdujesz się w obliczu niepewnych sytuacji lub duchowych pytań?

  Jeśli będzie taka potrzeba, uczniowie mogą odnaleźć pomysły w akapitach 5–7 z części „Zdobywanie duchowej wiedzy” publikacji pt. Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument (2023).

• W jaki sposób Pan pobłogosławił ciebie lub kogoś, kogo znasz, dzięki temu, że działałeś z wiarą?

Możesz także przytoczyć przykład z własnego życia. Możesz także pokazać film pt. „Struggling with the History of Race and the Priesthood” [Zmaganie się z historią rasy i kapłaństwa] (4:04), strona internetowa ChurchofJesusChrist.org.

Możesz też poprosić uczniów, aby odszukali w pismach świętych przykłady tego, jak Pan błogosławił ludzi, którzy działali z wiarą. Przykładem może być wdowa z Sarepty (I Ks. Królewska 17:8–24), rodzina Lehiego (I Ks. Nefiego 2:2–5; 17:1–3) oraz prorok Józef Smith (Józef Smith — Historia 1:8–17).

Przygotuj plan

Przypomnij uczniom sytuację lub pytanie z ich życia, o których myśleli na początku lekcji. Potem poproś ich, aby w swoich dziennikach do studiowania odpowiedzieli na następujące pytania:

• Czego się dzisiaj nauczyłeś lub co takiego poczułeś, co może pomóc ci w niepewnych sytuacjach lub w obliczu duchowych pytań?

• Co konkretnie zrobisz, aby wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa w tych sytuacjach?

Dodatkowe zasoby

Gdzie mogę dowiedzieć się więcej o ograniczeniach dotyczących kapłaństwa i objawieniu ogłoszonym w Deklaracji oficjalnej II?

Zob. następujące źródła:

• „Extending the Blessings of the Priesthood” [Rozszerzanie błogosławieństw kapłaństwa] (Liahona, czerwiec 2018)

• „Priesthood and Temple Restriction” [Ograniczenia w dostępie do kapłaństwa i świątyni] (Tematy związane z historią Kościoła)

• „Race and the Priesthood” [Rasa i kapłaństwo] (Gospel Topics Essays) [Eseje z serii Tematy ewangelii]

• „Revelations in the Summer of 1978” [Objawienie dane w lecie 1978 roku] (osobisty esej Starszego Ahmada Corbitta, Siedemdziesiątego)

W jaki sposób przywódcy Kościoła zabiegali o przewodnictwo Pana przed otrzymaniem tego objawienia?

Prezydent Spencer W. Kimball (1895–1985), który był Prezydentem Kościoła, kiedy otrzymano to objawienie, wspominał:

Wiedziałem, że przed nami było coś niezwykle ważnego dla wielu dzieci Bożych […]. Dzień po dniu w samotności, z namaszczeniem i powagą ducha udawałem się do wyższych pomieszczeń świątyni i ofiarowywałem tam mą duszę oraz chęć do pracy, aby wprowadzić ten program. Chciałem czynić Jego wolę. Rozmawiałem z Nim i powiedziałem: „Panie, chcę jedynie tego, co jest właściwe […]. Chcemy tylko tego, czego Ty pragniesz i chcemy tego wtedy, kiedy Ty tego chcesz, a nie wcześniej […]”.

Pan bardzo wyraźnie wyjaśnił mi, co należy zrobić. (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [Nauki Prezydentów Kościoła: Spencer W. Kimball] [2006], str. 238–239)

Jak czuli się przywódcy Kościoła, którzy doświadczyli tego objawienia?

Prezydent Gordon B. Hinckley (1910–2008), który był członkiem Kworum Dwunastu Apostołów, kiedy Pan udzielił tego objawienia, świadczył o tym, co czuł, będąc tego dnia w świątyni:

Zjednoczyliśmy się w modlitwie w najświętszych okolicznościach. Sam Prezydent Kimball zmówił tę modlitwę […]. W pokoju panowała atmosfera pełna czci i świętości. Ja sam czułem, jakby otworzył się kanał między tronem niebieskim a klęczącym, błagającym prorokiem Boga, do którego przyłączyli się jego bracia. Duch Boży tam był. I przez moc Ducha Świętego prorok uzyskał pewność, że rzecz, o którą się modlił, była właściwa […].

Wszyscy wiedzieliśmy, że przyszedł czas na zmianę i że ta decyzja przyszła z niebios. Odpowiedź była jasna. A w naszym doświadczeniu i zrozumieniu zapanowała całkowita jedność. (Gordon B. Hinckley, „Priesthood Restoration” [Przywrócenie kapłaństwa], Ensign, październik 1988, str. 69–70)

Dodatkowe ćwiczenia

Filmy

W trakcie lekcji możesz wykorzystać jeden lub kilka z poniższych filmów. Filmy te mogą pomóc uczniom dostrzec przykłady wiernych świętych zarówno przed, jak i po otrzymaniu objawienia, które zniosło ograniczenia związane z dostępem do kapłaństwa.

• „Long-Promised Day” [Z dawna obiecany dzień] (8:41). Film ten przedstawia świętych w Ghanie, którzy długo czekali na możliwość dzierżenia kapłaństwa.

• „Be One — A Celebration of the Revelation on the Priesthood” [Bądźcie jednością — Świętowanie objawienia o kapłaństwie], od oznaczenia czasu 1:06:55 do 1:09:14. Czarnoskórzy święci w dniach ostatnich opisują, w jaki sposób kapłaństwo pobłogosławiło ich życie.

• Film: „A New Day” [Nowy dzień] (2:24). Czarnoskórzy święci w dniach ostatnich dzielą się swoimi reakcjami na objawienie z 1978 roku.

Ćwiczenie polegające na wyjaśnianiu

Uczniowie mogą doświadczyć w swoim życiu sytuacji, w których zostaną poproszeni o wyjaśnienie, dlaczego istniały ograniczenia dotyczące kapłaństwa. Możesz pozwolić im przećwiczyć to w klasie. Zanim przećwiczą wyjaśnianie, pomocne może być przypomnienie im, że nie znamy powodów, dla których ta zasada została wprowadzona (zob. Wstęp do Deklaracji oficjalnej II).

Możesz zaprosić uczniów, aby zastanowili się w ciszy nad podanymi poniżej pytaniami. Uczniowie mogą ćwiczyć udzielanie odpowiedzi w parach lub w małych grupach.

• Gdyby ktoś zapytał cię, dlaczego istniały ograniczenia w dostępie do kapłaństwa i świątyni, jakie prawdy, twoim zdaniem, najlepiej byłoby pomóc zrozumieć tej osobie? Dlaczego?

Kiedy uczniowie przećwiczą wyjaśnianie, poproś ich, aby powiedzieli, na których prawdach się skupili. Jeśli to konieczne, podkreśl, że wiemy, iż Bóg kocha wszystkie Swoje dzieci i zaprasza je, aby do Niego przyszły (zob. II Ks. Nefiego 26:33). Wiemy również, że prorocy zabiegają o przewodnictwo od Pana i otrzymują je, kierując Jego Kościołem.

Przykład działania z wiarą

Możesz podzielić się następującą wypowiedzią Prezydenta Dallina H. Oaksa z Pierwszego Prezydium: Poproś uczniów, aby odszukali, jak radził sobie z pytaniami, na które nie znajdował odpowiedzi, które go nurtowały, gdy obowiązywały ograniczenia dotyczące kapłaństwa.

Znałem ból i frustrację osób dotkniętych tymi restrykcjami i osób, które […] szukały powodów takiego stanu rzeczy. Sam badałem przyczyny, dla których tak było, i nie czułem potwierdzenia prawdy w żadnej z nich. W czasie moich poszukiwań wypełnionych modlitwą dowiedziałem się, że Pan zazwyczaj nie podaje powodów, dla których daje Swoim sługom przykazania czy wskazówki. Postanowiłem, że będę lojalny wobec naszych przywódców-proroków i że będę się modlił, by nadszedł dzień, w którym wszyscy ludzie będą cieszyć się błogosławieństwami kapłaństwa i świątyni — jak zostało to obiecane, gdy wprowadzano te ograniczenia. („President Oaks Remarks at Worldwide Priesthood Celebration” [Uwagi Prezydenta Oaksa na międzynarodowej uroczystości dotyczącej kapłaństwa], strona internetowa newsroom.ChurchofJesusChrist.org)

• Czego dowiedziałeś się z odpowiedzi Prezydenta Oaksa, co może ci pomóc, kiedy będziesz miał pytania dotyczące doktryny lub zasad Kościoła?

• Jak myślisz, dlaczego ważne jest, abyśmy byli lojalni wobec naszych proroczych przywódców, kiedy czekamy na odpowiedzi na nasze pytania?

Wybieranie wiary zamiast zwątpienia

Możesz pokazać film pt. „Doubt Not, but Be Believing” [Nie wątpcie, ale wierzcie] od oznaczenia czasu 15:26 do 20:28. W tym filmie Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów i Siostra Ruth L. Renlund opisują przykład dwojga ludzi, którzy w różny sposób zareagowali na pytania dotyczące ewangelii — jedna z wątpliwościami, a druga z wiarą. Po filmie poproś uczniów, aby podzielili się naukami lub spostrzeżeniami, które przykuły ich uwagę.