Lekcja 207.: Badanie historii rodziny i praca świątynna

Badanie historii rodziny i praca świątynna

W domu Pana możemy dokonywać obrzędów za naszych zmarłych przodków

młode osoby trzymające karty obrzędów świątynnych

W miłosiernym planie Ojca Niebieskiego ci, którzy umarli, nie otrzymawszy zbawczych obrzędów ewangelii Jezusa Chrystusa, nie są zgubieni na zawsze. Jesteśmy w stanie udzielić naszym zmarłym przodkom potrzebnej pomocy, badając historię rodziny i wykonując służbę świątynną. Ta lekcja może pomóc uczniom w odnajdowaniu imion i nazwisk ich zmarłych przodków oraz w przygotowaniach do dokonania za nich obrzędów w świątyniach Pana.

Przykładowe ćwiczenia

Błogosławieństwa związane z badaniem historii rodziny i pracą świątynną

Pomóż uczniom w zastanowieniu się nad błogosławieństwami dostępnymi dzięki badaniu historii rodziny i pracy świątynnej. Jeśli uczniowie mieli powiązane z tymi sprawami osobiste przeżycia, możesz poprosić ich, aby opowiedzieli o błogosławieństwach, których byli świadkami.

Jeśli zajdzie taka potrzeba, możesz także pokazać film pt. „Improve Your Temple Experience; Change Your Life” [Udoskonal swoje doświadczenia w świątyni: zmień swoje życie] (3:21), dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 1:42 do 3:21.

Inną możliwością jest podzielenie się poniższym świadectwem.

Pierre-Alban, 17-latek mieszkający we Francji, podzielił się następującym świadectwem o swojej wizycie w świątyni:

Kiedy po raz pierwszy udałem się do Świątyni w Bernie w Szwajcarii, poszedłem tam z rodziną i przyjaciółmi. Przyniosło mi to wielką radość. Wszyscy poczuliśmy obecność Ducha. Wiedziałem, że to, co robię, jest dobre i że Bóg jest dumny z naszej pracy. Wiem, że świątynia przynosi nam wiele błogosławieństw. Kiedy znajdujemy czas na pracę świątynną na rzecz naszych przodków, Ojciec Niebieski nas błogosławi. Będzie zadowolony z tego, co uczyniliśmy dla Jego dzieci w Jego domu. (Pierre-Alban C., For the Strength of Youth, kwiecień 2022, wewnętrzna strona przedniej części okładki)

• Jakie błogosławieństwa są dostępne dzięki badaniu historii rodziny i pracy świątynnej?

• W jaki sposób możesz zacząć pomagać komuś, kto chce uczestniczyć w pracy świątynnej i badaniu historii rodziny, ale nie wie, jak zacząć?

Wykonywanie obrzędów za zmarłych

Możesz podzielić się przeżyciami osób z historii Kościoła, którzy dowiedzieli się o chrzcie za zmarłych, gdy po raz pierwszy nauczano o nim w tej dyspensacji. Możesz poprosić uczniów, aby przeczytali podany fragment z publikacji Saints [Święci], tom 1., Standard of truth [Sztandar prawdy] i omówili w parach, czego się dowiedzieli.

W październiku 1840 roku święci zgromadzili się w Nauvoo na konferencji generalnej. Józef nauczył ich więcej o chrzcie za zmarłych, wyjaśniając, że duchy zmarłych czekają, aż ich żyjący krewni przyjmą ten obrzęd zbawienia w ich imieniu.

W przerwach między sesjami konferencji święci pośpieszyli nad rzekę Missisipi, gdzie kilku starszych stało po pas w wodzie, przyzywając ich do przyjęcia chrztu za swoich zmarłych dziadków, ojców, matki, rodzeństwo i dzieci. Niedługo potem Hyrum przyjął chrzest za swojego brata, Alvina.

Kiedy Vilate Kimball obserwowała starszyznę w rzece, zapragnęła przyjąć chrzest za swoją matkę, która zmarła ponad dziesięć lat wcześniej. Żałowała, że Heber nie wrócił z Anglii i nie mógł przeprowadzić obrzędu, ale ponieważ Józef wzywał świętych, aby jak najszybciej odkupili zmarłych, postanowiła przyjąć chrzest za swoją matkę od razu.

Emma Smith również myślała o rodzinie. Jej ojciec, Isaac Hale, zmarł w styczniu 1839 roku […].

Emma kochała swojego ojca i przyjęła za niego chrzest w rzece. Nie przyjął on przywróconej ewangelii w tym życiu, ale miała ona nadzieję, że ten stan rzeczy nie będzie trwał wiecznie. (Saints [Święci], 1:423–424)

• Co w tych doświadczeniach wydało ci się wartościowe?

Oprócz innych wymienionych informacji możesz zwrócić uwagę na to, że chrzty te zostały dokonane nie w świątyni, a w rzece Missisipi. W owym czasie w Nauvoo nie było ani świątyni, ani chrzcielnicy. Uczniowie mogą również zauważyć, że Emma Smith przyjęła chrzest za swojego ojca. Możesz wyjaśnić, że później Pan objawił wzorzec polegający na tym, że kobiety dokonywały obrzędów za kobiety, a mężczyźni — za mężczyzn (zob. Saints [Święci], 1:578–579).

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 124:29–36 i znajdź informacje o tym, co Pan objawił Józefowi Smithowi na temat chrztów, których święci w Nauvoo dokonywali za zmarłych.

• Co Takiego Pan objawił?

• Czego możemy się również o Nim dowiedzieć z tych wersetów?

  Uczniowie prawdopodobnie rozpoznają na temat Pana różne prawdy, które podkreślają wagę, jaką przykłada On do Swoich świątyń. Jedną z nich jest to, że Pan akceptuje obrzędy dokonywane przez nas za naszych zmarłych przodków w Jego świętych świątyniach.

  Uczniowie mogą również wspomnieć o prawdach dotyczących charakteru Pana. Mogą rozpoznać, że Jezus Chrystus jest cierpliwy i sprawiedliwy, gdyż obiecał świętym „wystarczający czas” (wersety 31., 33.) na zbudowanie świątyni. Choć dalsza część tej lekcji skupia się na wykonywaniu obrzędów w świątyniach szczególnie za naszych przodków, możesz (jeśli uczniowie mają takie pragnienie) poświęcić nieco czasu na omówienie atrybutów Jezusa Chrystusa.

• Czego możemy się nauczyć w oparciu o to, że Pan użył słów: „chrzty za waszych zmarłych”? (zob. Doktryna i Przymierza 124:32–33; 127:5).

Starszy Quentin L. Cook z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział na temat naszych przodków następującą rzecz:

Starszy Quentin L. Cook

Pan we wstępnych wskazówkach mówił o „chrzcie za waszych zmarłych” [Doktryna i Przymierza 127:5, wyróżnienie dodane]. Nasze doktrynalne zobowiązanie dotyczy naszych własnych przodków. Jest tak, ponieważ celestialna organizacja niebios opiera się na rodzinach. (Quentin L. Cook, „Korzenie i gałęzie”, Liahona, maj 2014, str. 45)

• Jaki wpływ miało na was zdobywanie informacji o przodkach? Jaki wpływ może jeszcze wywrzeć?

• Jak sądzicie, w jaki sposób wykonywanie obrzędów świątynnych za waszych zmarłych przodków może wpłynąć na waszą relację z Ojcem Niebieskim?

Rola, jaką możecie odegrać w Pańskim dziele zbawienia

Możesz poprosić uczniów, aby zastanowili się nad swoimi przeżyciami związanymi z badaniem historii rodziny i pracą świątynną poprzez zastanowienie się, w jakim stopniu podane zdania odnoszą się do nich.

W skali od 1 do 5 (1 = nieprawdziwe, 5 = bardzo prawdziwe) oceń, jak dobrze opisują cię podane zdania.

Wiem, jak znaleźć imiona i nazwiska moich przodków.

Wiem, jak przedłożyć imiona i nazwiska moich przodków świątyni.

Chcę znajdować imiona i nazwiska moich przodków i wykonywać za nich obrzędy w świątyni.

Czuję, jak ważne jest wykonywanie pracy za moich zmarłych krewnych.

Zachęć uczniów, aby podzielili się tym, co zrozumieli na temat pracy świątynnej i badania historii rodziny oraz jakie mają powiązane z tym przeżycia. Zapytaj, czego chcą się dowiedzieć i w czym potrzebują pomocy. Poproś ich, aby uczyli się od siebie nawzajem i od Ducha Świętego poprzez omawianie błogosławieństw, jakie może przynieść praca świątynna i praca nad historią rodziny.

Jeśli zajdzie taka potrzeba, możesz pokazać jeden z podanych filmów.

„Focus on the Temple” [Skupcie się na świątyni] (7:18; do obejrzenia od oznaczenia czasu 3:50 do 4:36)

„Spiritual Dynamite” [Duchowy dynamit] (2:40)

„Gathering the Family of God” [Gromadzenie rodziny Boga] (4:18)

Kroki, które możecie podjąć

Wyeksponuj poniższe kroki, które mogą pomóc uczniom zaangażować się w pracę nad historią rodziny i pracę świątynną. Zachęć uczniów, którzy te kroki podjęli już wcześniej, aby pomagali innym uczniom na tyle, na ile to możliwe.

• Krok 1: Utwórz konto kościelne.

• Krok 2: Przejrzyj broszurę Moja rodzina: historie, które nas zbliżają, stronę FamilySearch lub aplikację Drzewo genealogiczne.

• Krok 3: Skorzystaj z funkcji Gotowe obrzędy.

• Krok 4: Umów wizytę i udaj się do świątyni.

Poproś jednego z uczniów, aby pokazał, jak korzystać z funkcji Gotowe obrzędy. Zachęć uczniów, aby pobrali aplikację Drzewo genealogiczne i nauczyli się z niej korzystać. W aplikacji mogą kliknąć ikonę świątyni, a następnie odnośnik Gotowe obrzędy, aby odnaleźć imiona i nazwiska członków rodziny, za których mogą wykonać obrzędy. Pomóż uczniom dowiedzieć się, jak wysłać zgłoszenie i wydrukować karty imienne, aby zabrać je do świątyni. Gdy uczniowie znajdą już imiona i nazwiska niektórych przodków, zachęć ich, aby dowiedzieli się, w jaki sposób są ze sobą spokrewnieni oraz jakie dane osobowe tych przodków są dostępne. Poproś uczniów, którzy posiadają rekomendację świątynną, aby umówili się na wizytę w świątyni.

W razie potrzeby poniższe informacje mogą dostarczyć dodatkowych wskazówek.

• „How do I create a Church account using ChurchofJesusChrist.org?” [Jak utworzyć konto kościelne, korzystając ze strony: KosciolJezusaChrystusa.org?]

• „Jak chcesz zacząć?”

• „Jak rozpocząć tworzenie drzewa genealogicznego na stronie FamilySearch: Dodawanie pierwszych czterech pokoleń”

• Moja rodzina. Historie, które nas zbliżają

• „Gotowe obrzędy”

Kiedy uczniowie będą pomagać sobie nawzajem w odnajdowaniu imion i nazwisk do zabrania do świątyni, możesz poprosić, aby dzielili się swoimi przemyśleniami i przeżyciami. Zachęć ich, aby pomyśleli o Zbawicielu i Jego pragnieniu, abyśmy pomagali naszym przodkom. Możesz zadać następujące pytania:

• Jak sądzicie, w jaki sposób uczestnictwo w pracy świątynnej i pracy nad historią rodziny może już teraz pomóc wam przygotować się do zawarcia i dotrzymania przymierzy z Bogiem w Jego świątyni?

• W jaki sposób badanie historii rodziny i służba w świątyni pogłębiają waszą miłość do Zbawiciela?

Dodatkowe zasoby

Dlaczego moi przodkowie mnie potrzebują?

Starszy Gerrit W. Gong z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Starszy Gerrit W. Gong

Szanujemy naszych przodków, gdy otwieramy niebiosa poprzez pracę świątynną i pracę nad historią rodziny oraz gdy stajemy się łączącym ogniwem w łańcuchu naszych pokoleń […].

Bezinteresowna służba w świątyni dla naszych bliskich sprawia, że Zadośćuczynienie Zbawiciela staje się czymś realnym dla nich i dla nas. Gdy jesteśmy uświęceni, możemy powrócić do domu — do obecności Boga — jako rodziny zjednoczone na wieczność. (Gerrit W. Gong, „Każdy z nas ma jakąś historię”, Liahona, maj 2022, str. 44–45)

Jakie błogosławieństwa wynikają z pracy świątynnej oraz pracy nad historią rodziny?

Starszy Quentin L. Cook z Kworum Dwunastu Apostołów obiecał:

Starszy Quentin L. Cook

Obiecuję, że dokonywane w duchu miłości obrzędy za przodków wzmocnią i będą chronić naszą młodzież i rodziny w świecie, który staje się coraz bardziej zepsuty. (Quentin L. Cook, „Wielka miłość do dzieci naszego Ojca”, Liahona, maj 2019, str. 79)

Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Starszy Dale G. Renlund

Jest to urzekająco zdumiewające, że dzięki historii rodziny i pracy świątynnej możemy pomóc w odkupieniu zmarłych.

Kiedy zaangażujemy się w pracę nad historią rodziny i pracę świątynną, to otrzymamy też prawo do „uzdrawiających” błogosławieństw obiecanych nam przez proroków i apostołów […]. Ta długa lista zawiera m.in. następujące błogosławieństwa:

• Większe zrozumienie Zbawiciela i Jego zadość czyniącej ofiary;

• Większy wpływ Ducha Świętego, aby poczuć siłę i dostrzec kierunek dla naszego życia;

• Większa wiara, która skutkuje głębszym nawróceniem do Zbawiciela i trwaniem przy Nim;

• Większa umiejętność i motywacja do nauki oraz pokuty z powodu zrozumienia tego, kim jesteśmy, skąd przyszliśmy i jaśniejszej wizji tego, dokąd zmierzamy;

• Większy wpływ mocy oczyszczenia, uświęcenia i zmiany w naszym sercu;

• Większa radość poprzez zwiększoną umiejętność odczuwania miłości Pana;

• Więcej błogosławieństw dla rodziny, bez względu na jej aktualną, przeszłą czy przyszłą sytuację oraz na to, jak niedoskonałe wydaje się jej drzewo genealogiczne;

• Większa miłość i uznanie wobec przodków i żyjących krewnych, abyśmy już nie czuli się samotni;

• Większa moc, by rozróżnić, co ma być uzdrowione, a co za tym idzie — służba bliźnim z pomocą Pana;

• Większa ochrona przed pokusami i nasilającym się wpływem przeciwnika oraz

• Większa pomoc w uzdrawianiu zatroskanych, złamanych czy zaniepokojonych serc oraz leczeniu wszelkich ran.

Jeśli modliliście się o któreś z tych błogosławieństw, zaangażujcie się w historię rodziny i pracę świątynną. Jeśli tak postąpicie, otrzymacie odpowiedzi na modlitwy. (Dale G. Renlund, „Historia rodziny i praca świątynna: Zapieczętowanie i uzdrowienie”, Liahona, maj 2018, str. 47)

Co mogę zrobić, jeśli mieszkam daleko od jakiejkolwiek świątyni?

Starszy Gary E. Stevenson z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Starszy Gary E. Stevenson

Świątynie znajdują się coraz bliżej was. Jednak ci z was, którym odległość bądź okoliczności nie pozwalają na regularne uczęszczanie do świątyni, powinni zawsze pamiętać o tym, żeby zawsze być godnym wejścia do niej. Możecie wykonywać ważną pracę poza świątynią, prowadząc badania i podając imiona i nazwiska członków swojej rodziny. (Gary E. Stevenson, „Gdzie są klucze i upoważnienie kapłańskie?”, Liahona, maj 2016, str. 31)

Co mam zrobić, jeśli nie wiem, jak znaleźć moich przodków?

Starszy Benjamín De Hoyos, Siedemdziesiąty, powiedział:

Starszy Benjamín De Hoyos

Ci z was, którzy nie czują się zdolni do wykonania tej pracy, powinni wiedzieć, że nie są sami. Wszyscy możemy skorzystać z narzędzi przygotowanych przez Kościół, które znajdują się w centrach FamilySearch, wcześniej zwanych centrami historii rodziny. Centra FamilySearch zostały zaprojektowane tak, aby niemal każdy, z niewielką pomocą, mógł znaleźć informacje o swoich przodkach, mógł je odpowiednio uporządkować i zanieść do domu Pana. Prosimy, skontaktujcie się z konsultantami ds. historii rodziny w waszym okręgu lub gminie, którzy na każdym kroku udzielą wam wskazówek. (Benjamín De Hoyos, „Praca w świątyni i nad historią rodziny — jedno i to samo dzieło”, Liahona, maj 2023, str. 53–54)

Dodatkowe ćwiczenia

Połączenie z naszymi przodkami

Możesz poprosić kilkoro uczniów o podzielenie się tym, co wiedzą o swoich przodkach. Zachęć uczniów, aby podzielili się szczegółami, które pomogą im poczuć więź z tymi członkami rodziny. Możesz pokazać uczniom kartę obrzędów i poprosić uczniów, aby opowiedzieli, w jaki sposób karty te pomagają nam w dokonywaniu obrzędów za naszych przodków w świątyniach. Jeśli to konieczne, wyjaśnij, że karty obrzędów świątynnych pomagają śledzić pracę świątynną przy dokonywaniu obrzędów za naszych przodków.

W przygotowaniu się do pójścia do świątyni poprzez odnalezienie imienia i nazwiska przodka uczniom przydać się może artykuł pt. „Preparing Your Child for Temple Baptisms and Confirmations” [Przygotowanie dziecka do chrztów i konfirmacji w świątyni].

„Radosna nowina: Historia chrztów za zmarłych”

Dla uczniów cenne może być poznanie historii chrztów za zmarłych w tej dyspensacji. Możesz wykorzystać podany film i w różnych momentach zatrzymywać dyskusję, aby uczniowie mogli zadawać pytania lub dzielić się przemyśleniami.

„Glad Tidings: The History of Baptisms for the Dead” [Radosna nowina: Historia chrztów za zmarłych] (6:55)

Obiecane błogosławieństwa gromadzenia naszych rodzin

Jeśli uczniowie chcą skupić się na błogosławieństwach związanych z wykonywaniem w świątyni obrzędów za zmarłych przodków, możesz pokazać im jeden z podanych filmów. Zachęć uczniów, aby zapisali błogosławieństwa, które obiecał Pan i być może wybrali jedno lub dwa, o które będą zabiegać.

• „Gathering the Family of God” [Gromadzenie rodziny Boga] (2:10)

• „The Promised Blessings of Temple and Family History Work” [Obiecane błogosławieństwa pracy świątynnej i pracy nad historią rodziny] (3:26)

• „The Promised Blessings of Temple and Family History Work 2” [Obiecane błogosławieństwa pracy świątynnej i pracy nad historią rodziny, część 2] (4:04)

Wielu zmarłych pragnie zapieczętowania do swoich rodzin

Pomóż uczniom dostrzec, że wielu ich przodków pragnie, aby obrzędy świątynne zostały za nich dokonane. Możesz opowiedzieć historie, które przywódcy Kościoła przedstawili podczas konferencji generalnej.

Prezydent Russell M. Nelson podzielił się w kwietniu 2016 roku następującymi słowami:

Prezydent Russell M. Nelson

W ostatnim przesłaniu konferencyjnym przytoczyłem druzgocące doświadczenie sprzed lat, kiedy jako kardiochirurg nie zdołałem ocalić życia dwóch małych siostrzyczek […].

Trójka dzieci w rodzinie Ruth i Jimmy’ego Hatfieldów urodziła się z wrodzoną wadą serca. Ich pierwszy syn, Jimmy jun., zmarł bez postawienia diagnozy. Poznałem ich, kiedy rodzice szukali pomocy dla dwóch córeczek, Laural Ann oraz młodszej, Gay Lynn. Byłem załamany, kiedy obydwie dziewczynki zmarły po operacji. Co zrozumiałe, Ruth i Jimmy byli duchowo zdruzgotani […].

Pewnej majowej nocy ubiegłego roku zbudziły mnie dwie małe dziewczynki przebywające po drugiej stronie zasłony. I chociaż ani ich nie widziałem, ani nie słyszałem, poczułem ich obecność. W duchu usłyszałem ich błagania. Ich przesłanie było zwięzłe i jasne: „Bracie Nelson, nie zostałyśmy zapieczętowane! Czy możesz nam pomóc?” […].

W czerwcu ubiegłego roku dosłownie uklęknąłem przed Jimmym, który miał wówczas 88 lat i szczerze porozmawialiśmy. Powiedziałem o błaganiach jego córek oraz że byłby to dla mnie niezwykły przywilej, aby dokonać zapieczętowania jego rodziny […].

A niedawno w świątyni Payson w Utah miałem wielki zaszczyt zapieczętować Ruth do Jimmy’ego oraz ich czwórki dzieci do nich. Wendy i ja płakaliśmy, uczestnicząc w tej podniosłej uroczystości. Tego dnia uzdrowionych zostało wiele serc! (Russell M. Nelson, „Cena za moc kapłaństwa”, Liahona, maj 2016, str. 66–67)

Starszy Gary E. Stevenson podzielił się w kwietniu 2016 roku następującym przeżyciem:

Starszy Gary E. Stevenson

Dowiedziałem się ostatnio, że pewna matka regularnie prowadzi swoje dzieci do świątyni, żeby dokonały chrztów w zastępstwie zmarłych. Pewnego dnia, kiedy ta rodzina skończyła już chrzty i wychodziła ze świątyni, do baptysterium wszedł mężczyzna z dużym plikiem imion i nazwisk ze swojej rodziny. Zdając sobie sprawę, że w baptysterium nie ma już nikogo, kto mógłby mu pomóc, jeden z pracowników świątynnych zwrócił się do tej wychodzącej rodziny i zapytał dzieci, czy mogłyby wrócić do środka, ponownie się przebrać i pomóc przy tych chrztach. Chętnie się na to zgodziły. Kiedy dzieci uczestniczyły w obrzędach chrztu, ich matka, która przysłuchiwała się dokonywanym obrzędom, zaczęła rozpoznawać imiona i nazwiska, i ku zdziwieniu wszystkich zdała sobie nagle sprawę, że wśród rodzinnych nazwisk tego mężczyzny znajdowali się również przodkowie jej własnej rodziny. Jakże to urzekające i troskliwe miłosierdzie. (Gary E. Stevenson, „Gdzie są klucze i upoważnienie kapłańskie?”, Liahona, maj 2016, str. 31)