Aneks

Pomysły na różnorodność

Pomysły na różnorodność

To źródło zawiera wiele sposobów na to, jak pomóc uczniom w aktywnym uczestnictwie w lekcjach. Nawet najbardziej przekonująca technika nauczania może stać się nieskuteczna i nudna, jeśli jest używana zbyt często. Choć nie powinieneś wybierać metod nauczania tylko dla różnorodności, zastanów się, jak urozmaicić sposoby, w które będziesz nauczać podczas każdej lekcji. Korzystanie z różnorodnych metod nauczania może pomóc w dotarciu do większej liczby uczniów. Oto kilka pytań, które warto rozważyć przy doborze ćwiczeń do uwzględnienia w doświadczeniu związanym z uczeniem się:

• Czy to ćwiczenie sprzyja temu, aby doświadczenie było skoncentrowane na Chrystusie, oparte na pismach świętych i skupione na nauczanej osobie? Więcej informacji na ten temat znajdziesz w szkoleniu pt. „Szkolenie dotyczące zastosowania i dostosowywania programu nauczania seminarium”.

• Czy to ćwiczenie zaprasza Ducha Świętego, aby nauczał i dawał świadectwo? Zastanów się, w jaki sposób ćwiczenie to może wpłynąć na atmosferę czci, która jest niezbędna, aby Duch Święty mógł wypełniać Swoją rolę.

• W jaki sposób ta metoda przedstawia święte słowo Boga? Pisma święte i słowa proroków muszą być przedstawiane w godny i święty sposób.

• Czy każdy z uczniów będzie traktowany z godnością? Staraj się zawsze pielęgnować uczucia jedności i miłości. Unikaj ćwiczeń, które mogłyby sprawić, że u któregoś z uczniów pojawią się uczucia dyskomfortu, zniechęcenia lub wyobcowania.

• Czy to ćwiczenie jest warte poświęconego na nie czasu? Czas, kiedy gromadzisz się z uczniami na seminarium, jest cenny. Skuteczne ćwiczenia nie muszą wcale zabierać zbyt dużo czasu.

• Ile czasu i zasobów będzie wymagało przygotowanie się do tego ćwiczenia? Ważnym jest, aby dobrze zarządzać cennym czasem i zasobami.

Pomysły można często wykorzystać w więcej niż jednym momencie lekcji. W wielu przypadkach przedstawienie uczniom przykładu wykonania tego, o co ich prosisz, pomoże im w odniesieniu większego sukcesu. Upewnij się, że sam dobrze rozumiesz ćwiczenie i że jesteś w stanie przekazać uczniom jasne instrukcje i, jeśli to konieczne, dać im przykład, zanim sami je zaczną. Ćwiczenia są podzielone na następujące kategorie:

1. Studiowanie pism świętych, aby zrozumieć wątek i rozpoznać zasady lub doktrynę ewangelii

2. Pogłębianie zrozumienia z użyciem cytatów i fragmentów z pism świętych

3. Mówienie o tym, czego się uczymy

4. Przedstawienie tego, czego się uczymy

Aby przekazać swoje uwagi lub zaproponować dodatkowe pomysły, wyślij wiadomość e-mail na adres [e-mail]. Uwzględnij w temacie „Pomysły na różnorodność”.

1. Studiowanie pism świętych, aby zrozumieć wątek wydarzeń i rozpoznać zasady lub doktrynę ewangelii

Lekcje często zawierają ćwiczenia, podczas których uczniowie studiują serię wersetów, aby zrozumieć kluczowy kontekst i fabułę bloku na tyle dobrze, aby móc rozpoznać przekazywane zasady lub doktrynę. Podane ćwiczenia to przykładowe sposoby na to, jak w tym pomóc.

Interpretacja sztuki

Wykorzystaj ilustracje przedstawiające ewangelię, aby omówić jakąś historię. Pokaż uczniom ilustrację z kościelnej biblioteki multimedialnej i poproś, aby przestudiowali odnoszące się do niej wersety. Zapytaj uczniów:

• Co byście zmienili?

• Czym jest interpretacja sztuki (tej informacji nie ma w tekście)?

• Które wersety z pism świętych zostały przedstawione?

Zróżnicowanie: zamiast pokazywać całą ilustrację na początku lekcji, aby rozpocząć dyskusję, podziel ją na części. Pokazuj uczniom po jednej i poproś, aby zgadli, co przedstawia cała ilustracja. Poproś ich, aby opisali to, co widzą, i domyślali się tego, czego nie widzą.

Zróżnicowanie: wybierz kilka ilustracji przedstawiających Zbawiciela i umieść je na tablicy. Poproś uczniów, aby powoli przyjrzeli się kolorom, ostrości i układowi ilustracji oraz rozpoznali, czego każda z nich uczy o tym, kim jest Jezus Chrystus. Po rozpoznaniu danej zasady możesz zadać następujące pytania:

• Która ilustracja przedstawiająca Chrystusa symbolizuje zasadę, którą odnaleźliście, i dlaczego?

• Która z tych ilustracji przedstawiających Jezusa pomaga wam poczuć, jak ważna jest dana prawda?

• Czego chcielibyście, aby któryś z waszych przyjaciół dowiedział się o Jezusie Chrystusie, gdy będzie myśleć o tej prawdzie?

Dodawanie dialogów do ilustracji

Dodawanie dialogów do ilustracji

Skopiuj ilustracje z publikacji Scripture Stories for Children [Historie na podstawie pism świętych dla dzieci] i wklej je do ulotki dla uczniów. Dodaj dymki, w których uczniowie będą mogli napisać, co mówią lub myślą postacie.

Wiadomość lub recenzja książki

Wiadomość lub recenzja książki

Zadaj każdemu z uczniów fragment z pisma świętego do przestudiowania. Następnie podaj im wymagania dotyczące wiadomości lub recenzji książki (na kartce lub na tablicy). Może ona uwzględniać głównych bohaterów, fabułę, jedną lub dwie poznane lekcje (z przytoczeniem wersetów, z których pochodzą) oraz przykład zastosowania ich przez nastolatka. Daj uczniom czas, aby mogli podzielić się z kolegą lub koleżanką tym, co przygotowali.

Zróżnicowanie: możesz podzielić uczniów na małe grupy; niech każdy z uczniów w grupie opracuje jeden z aspektów jakiegoś opowiadania lub recenzji książki: główne postaci, fabuła, wyciągnięte lekcje lub zastosowania).

Określanie pytań

Kiedy uczniowie przeczytają dany blok pism świętych, poproś ich, aby wypisali pytania, w odpowiedzi na które te wersety mogą pomóc. Rzuć uczniom wyzwanie, aby zamiast prostych pytań skłaniających do wyszukiwania, wypisali znaczące pytania istotne dla nastolatka. Na przykład zamiast pytać: „Czym według Almy jest wiara? Czym, według niego, wiara nie jest?”, uczniowie mogą zapytać: „Co muszę zrobić, aby samemu się przekonać, że coś, czego nauczał Zbawiciel, jest prawdą?”. Jeśli bloków pisma świętego do przestudiowania jest więcej niż jeden, uczniowie mogą wypisać swoje pytania i podzielić się nimi z kolegą lub koleżanką, który przestudiował inny blok. Uczniowie mogą poszukać odpowiedzi na pytania swoich kolegów i koleżanek oraz się nad nimi zastanowić.

Wywiad z autorem

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są autorami historii z pism świętych i ktoś przeprowadza z nimi wywiad na temat tego, co zapisali. Uczniowie mogą przeczytać historię z pism świętych, a następnie na zmianę pełnić rolę dziennikarza i autora. Oto kilka pytań, jakie może zadać osoba przeprowadzająca wywiad:

• Których aspektów tych wersetów chcielibyście, aby czytelnicy nie przeoczyli?

• Co określilibyście jako myśl przewodnią lub jedną z myśli przewodnich?

• Jak sądzisz, w jaki sposób czytelnicy mogą zastosować je w swoim życiu?

Poproś uczniów, aby opowiedzieli, czego dowiedzieli się dzięki temu przeżyciu. Wykorzystaj ich komentarze, aby sformułować prawdę zapisaną pogrubioną czcionką.

Dopasowywanie

Podaj kilka odsyłaczy do pism świętych w jednej kolumnie oraz pasujące do nich prawdy w drugiej. Uczniowie mogą studiować fragmenty i dopasowywać do nich prawdy.

Najważniejsza prawda

Najważniejsza prawda

Kiedy uczniowie będą studiować rozdział pisma świętego, który zawiera wiele możliwych do rozpoznania prawd, możesz poprosić, aby zaczęli od studiowania na własną rękę. Każdy może sam zdecydować, które trzy lub cztery prawdy lub idee są jego zdaniem w danym bloku pisma świętego najważniejsze, a następnie je zapisać. Następnie możesz podzielić uczniów na pary i poprosić ich o porównanie znalezionych przez siebie prawd. Niech każda para uczniów określi, które dwie prawdy są jej zdaniem najważniejsze, i je zapisze. Uwaga: uczniowie mogą wskazać prawdy inne niż te cztery, które wybrali na początku. Następnie niech każda para połączy się z inną w czwórkę. W ramach tej czwórki niech uczniowie podzielą się swoimi pomysłami i je porównają, a następnie wspólnie ustalą, która prawda w tekście jest dla nich najważniejsza.

Oś czasu z ilustracjami

Oś czasu z ilustracjami

Pokaż kilka ilustracji przedstawiających historie z pism świętych, które uczniowie będą studiować. Wyeksponuj wersety, które przeczytają uczniowie. Poproś uczniów, aby ułożyli ilustracje we właściwej kolejności.

Schematy fabuły

Schematy fabuły

Pomóż uczniom w rozpoznaniu przekazywanych doktryn lub zasad w historiach z pism świętych, posługując się w tym celu schematem fabuły. Określ różne elementy fabuły, w tym:

1. Sytuację początkową (kto, co, gdzie, kiedy).

2. Nasilający się konflikt lub działanie. Wskaż zmiany, które wpłynęły na życie osób opisanych w tej historii.

3. Moment kulminacyjny. To jest główny moment historii. Często zachodzi w nim poważna zmiana, np. bohater historii pokonuje przeszkodę lub coś odkrywa.

4. Wygaszanie akcji. Konsekwencje momentu kulminacyjnego, w którym działania maleją.

5. Rozwiązanie. Ta część opisuje nowe zrozumienie, którego ludzie nabierają za sprawą swoich przeżyć.

Zapiszcie na tablicy odsyłacze do każdego elementu fabuły. Poproś uczniów, aby przeczytali wersety do każdego elementu fabuły i albo narysowali to, o czym czytają, albo sporządzili listę kluczowych wydarzeń. Kiedy uczniowie zakończą ostatni krok, poproś, aby przyjrzeli się całej historii i zapisali deklarację prawdy, którą poznali.

Puzzle

Puzzle

Zrób proste puzzle z ilustracji, która przedstawia blok pism świętych. Na odwrocie każdego kawałka napisz odsyłacze do pism świętych. Możesz podzielić uczniów na grupy i przydzielić każdej z nich po jednym elemencie układanki. Niech uczniowie przestudiują odsyłacze i przygotują się do podsumowania przydzielonych wersetów. Kiedy grupy będą przedstawiać swoje podsumowanie pozostałym, mogą przyklejać elementy do tablicy, aby powstał kompletny obrazek.

Teatr czytelników

W przypadku historii z dużą ilością dialogów zorganizuj wersety pism świętych w jeden scenariusz tak, aby każda osoba mogła szybko odnaleźć swoje kwestie. Wersety, które nie są dialogami, niech czyta narrator. Możesz przepisać wersety z pism świętych i zaznaczyć każdą część przy użyciu pisaka innego koloru. Uwaga: pamiętaj, że członkowie Boskiej Trójcy zawsze powinni być przedstawiani z najwyższym szacunkiem. Jeśli w historii z pism świętych, dla której chciałbyś przeprowadzić to ćwiczenie, jest przedstawiony członek Boskiej Trójcy, wliczając w to Jezusa Chrystusa, poproś, aby Jego słowa odczytywał narrator.

Czytanie pism świętych

Istnieje wiele sposobów na czytanie pism świętych podczas zajęć. Każdy z nich może służyć innym celom. Wybierając metody czytania, bierz pod uwagę potrzeby osób w twojej klasie.

• Czytanie w ciszy: uczniowie mogą w ciszy czytać samodzielnie. Da im to czas na rozważanie pism świętych i czytanie we własnym tempie.

• Czytanie w parach lub grupach: pozwala ono na aktywne uczestnictwo większej liczbie uczniów oraz umożliwia zmniejszenie poziomu stresu wiążącego się z czytaniem na głos.

• Nauczyciel lub nagranie audio: nauczyciel może przeczytać tekst lub odtworzyć nagranie, a następnie poprosić uczniów o śledzenie tekstu w swoich egzemplarzach pism świętych.

• Czytanie na głos: możesz poprosić całą grupę o wspólne czytanie wersetów. Kilkoro ochotników może czytać na głos pozostałym; możesz też poprosić o to wcześniej i dać im czas na przygotowanie. Powiedz uczniom, że jeśli nie czują się komfortowo z czytaniem, mogą „spasować”.

Przeszukiwanie pism świętych

Przygotuj na oddzielnych paskach kilka pytań dotyczących serii wersetów z pism świętych. Poproś uczniów o wyjście na środek sali i zadaj im jedno pytanie. Poproś, aby wrócili do swoich ławek i poszukali odpowiedzi. Kiedy już znajdą odpowiedź, poproś ich o ponowne wyjście na środek sali i przyjęcie następnego zagadnienia do zbadania. Ćwiczenie to możesz również przeprowadzić w małych grupach.

Symulacja

Przygotuj salę lekcyjną w taki sposób, aby przedstawić historię z pism świętych, która będzie czytana danego dnia. Na przykład jeśli czytasz Doktrynę i Przymierza 121, krzesła mogą być ustawione tak, aby odtworzyć wielkość celi więzienia w Liberty. Ta metoda pomoże uczniom w uzyskaniu wizualnego wyobrażenia o tym, czego będą się uczyć. Podczas studiowania Doktryny i Przymierzy 136 możesz podzielić uczniów na kompanie pionierskie; następnie mogą oni wybrać kapitana, który będzie przemawiał.

Znak stopu

Udostępnij uczniom zapisaną pogrubioną czcionką prawdę. Powoli przeczytaj im kilka wersetów i poproś o podniesienie ręki lub powiedzenie „stop”, gdy rozpoznają w którymś z nich coś, co pomaga w przekazaniu tej prawdy. Następnie poproś uczniów o podzielenie się tym, co zauważyli.

Podsumowanie przez uczniów

Przed lekcją przedstaw jednemu lub kilkorgu z uczniów kontekst lub treść fragmentów z pism świętych, które chciałbyś, aby podsumowali na forum grupy. Możesz je wydrukować i rozdać dzień wcześniej lub wręczyć uczniom, gdy będą wchodzili do klasy. Poproś ich o przygotowanie się do podzielenia się tym podsumowaniem, gdy zostaną o to poproszeni w odpowiednim momencie lekcji.

Tłumaczenie wersetu

Kiedy uczniowie przeczytają dany blok pism świętych, możesz poprosić, aby wybrali werset do przetłumaczenia lub przepisali każdy werset własnymi słowami. Pomóż im przećwiczyć wyszukiwanie definicji lub korzystanie z innych fragmentów z pism świętych oraz narzędzi do studiowania, aby zrozumieć trudne słowa i sformułowania.

Prawda czy fałsz

Zapisz różne prawdziwe lub fałszywe zdania na temat istotnych szczegółów dotyczących danych fragmentów z pism świętych. Poproś uczniów, aby wskazali, czy wstępnie się z tymi zdaniami zgadzają, czy też nie. Poproś, aby podczas studiowania danego bloku pism świętych znaleźli dowody przemawiające za lub przeciw tym zdaniom. Następnie niech uczniowie w miarę czytania fragmentu z pism świętych przepiszą te błędne zdania w sposób prawidłowy.

Wykorzystaj zdjęcie

Poproś uczniów, aby wybrali zdjęcie, które jest dla nich ważne. Może to być zdjęcie z ich telefonu albo zdjęcie przyniesione z domu. Poproś ich o przygotowanie odpowiedzi na następujące zagadnienia:

• Wprowadzenie opisujące to, co działo się przed zrobieniem zdjęcia.

• Główny sens lub cel zdjęcia.

• Kilka szczegółów, które są dla nich ważne.

Kiedy uczniowie podzielą się już swoimi przemyśleniami, mogą przeczytać wskazany blok pism świętych związany z lekcją i przygotować te same trzy zagadnienia na temat danego bloku.

Wizualizacja

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie historię lub fragment przestudiowanego tekstu. Uczniowie mogą zamknąć oczy i skupić się na wizualizacji opisanych przez nauczyciela obrazów. Możesz na przykład poprosić uczniów, aby wyobrazili sobie, że są pasterzami, którzy postąpili zgodnie z zaproszeniem anioła i odnaleźli Dzieciątko Jezus leżące w żłobie. Następnie możesz powiedzieć coś takiego: „Wchodzicie do stajenki, gdzie Maria trzyma Dzieciątko Jezus. Kogo widzicie? Jakie zwierzęta sobie wyobrażacie? Jak sobie wyobrażacie reakcję Mari na wasze przybycie? Kontynuuj zadawanie pytań, które pomogą uczniom w wyobrażeniu sobie tej sytuacji.

Chmura słów

Chmura słów

Poproś uczniów, aby rozpoznali słowa i sformułowania, które ich zdaniem są istotne w danym fragmencie z pism świętych. Zrób chmurę słów z najczęstszymi lub najważniejszymi słowami i sformułowaniami, które wskażą. Wielkość słów może pokazywać to, jak bardzo są istotne.

2. Pogłębianie zrozumienia dzięki cytatom i fragmentom z pism świętych

Lekcje często zawierają kilka fragmentów z zestawu podstawowych pism świętych, aby pomóc uczniom w pogłębieniu zrozumienia studiowanych zasad lub doktryn. Będą też lekcje, które będą zawierały wiele cytatów z wypowiedzi przywódców Kościoła. Poniższe ćwiczenia to kilka sposobów, na jakie możesz pomóc uczniom w studiowaniu różnych fragmentów z pism świętych lub cytatów i dawać im okazje do odkrywania prawdy na własną rękę.

Przygotowanie stanowisk do uczenia się

Przygotowanie stanowisk do uczenia się

Ustaw w całej klasie stanowiska do uczenia się. Każde stanowisko może obejmować umieszczone na ścianach lub biurkach instrukcje. Instrukcje te mogą zawierać fragmenty z pism świętych lub cytaty do przeczytania oraz pytania lub inne ćwiczenia do wykonania. Uczniowie mogą przemieszczać się w małych grupach, omawiając przy każdym stanowisku to, czego się dowiedzieli. Mogą też robić to indywidualnie i przemieszczać się we własnym tempie. Przy każdym stanowisku możesz umieścić duży arkusz papieru, aby każda grupa lub poszczególni uczniowie zapisywali na nim swoje odpowiedzi. Mogą przeczytać to, co zapisały inne osoby, i się nad tym zastanowić.

Napisanie własnych przypisów

Poproś uczniów, aby dodawali przypisy do studiowanych fragmentów z pism świętych. Można je dodawać poprzez zrobienie powiązań pomiędzy studiowanymi fragmentami a innymi fragmentami z pism świętych oraz wypowiedziami przywódców kościoła. Uczniowie mogą zapisywać powiązane odsyłacze na marginesie lub korzystać z funkcji robienia powiązań w Bibliotece ewangelii. Mogą podzielić się jak największą liczbą dodatkowych odsyłaczy, które zawierają więcej przemyśleń na dany temat. Zróżnicowanie: uczniowie mogą korzystać z zakładek w swojej Bibliotece ewangelii, aby łączyć różne fragmenty z pism świętych i cytaty z lekcji.

Zdefiniuj

Niech uczniowie wskażą słowo lub pojęcie, które jest trudne do zrozumienia. Niech wyszukają zasoby, wliczając w to pisma święte i narzędzia do studiowania (Przewodnik po pismach świętych, Tematy i pytania), które pomogą im dowiedzieć się więcej. Niech zdefiniują pojęcie lub sformułowanie własnymi słowami.

Luźne notatki

Luźne notatki

Gdy uczniowie będą studiować, rozdaj im kartki z dymkami lub sekcjami, w których będą mogli zapisać to, co odkryją.

Eksperci

Eksperci

Podziel uczniów na małe grupy i przydziel każdej z nich do przestudiowania konkretny temat. Daj grupom odpowiednio dużo czasu i materiałów do przestudiowania, tak aby każdy z członków grupy stał się ekspertem w danej dziedzinie. Po upływie wyznaczonego czasu podziel uczniów na nowe grupy, tak aby w każdej był „ekspert” od innego tematu. Następnie niech uczniowie opowiedzą, czego się dowiedzieli na swoje tematy.

Łączenie prawd z informacjami w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży

Wybierz rozdział broszury Dla wzmocnienia młodzieży. Przewodnik do dokonywania wyborów i poproś uczniów, aby znaleźli zdania, które podkreślają prawdę odkrytą podczas studiowania danego bloku pism świętych.

Wiersz za wierszem

Poproś uczniów, aby przepisali fragment z pism świętych do swoich dzienników do studiowania po jednym wersecie lub zdaniu. Między każdym wersetem lub zdaniem powinien zostać odstęp. Uczniowie mogą uważnie przestudiować poszczególne słowa w danym wersecie lub danym zdaniu i się nad nim uważnie zastanowić. Mogą również wyszukać powiązane odsyłacze lub inne informacje na temat tego wersetu w Bibliotece ewangelii. Następnie mogą zrobić to samo z następnym wersetem fragmentu. Przykłady, jak to zrobić, można znaleźć w artykule pt. „Fear Not” [Nie trwóżcie się], w czasopiśmie Dla wzmocnienia młodzieży [w wersji anglojęzycznej], luty 2021, str. 32.

Mapa myśli

Mapa myśli

Poproś uczniów, aby w swoich dziennikach do studiowania narysowali mapę myśli podobną do powyższej. Rozpoznaną zasadę lub doktrynę mogą zapisać w środkowym polu. Następnie niech poszukają dodatkowych fragmentów z pism świętych lub cytatów, które pogłębiają ich zrozumienie. W zewnętrznych polach mogą dodawać swoje przemyślenia na dany temat. Poproś uczniów, aby poszerzali swoją mapę myśli poprzez ciągłe dodawanie pól i łączenie ich z rzeczami, których się uczą.

Przenikające się pomysły

Przenikające się pomysły

Poproś uczniów, aby wybrali z tej lekcji dwa lub więcej tematów, które są pod pewnymi względami podobne, ale pod innymi się różnią. Narysuj schemat podobny do powyższego obrazka, na którym uczniowie będą mogli uporządkować, co te zagadnienia łączy, a co je różni. Można to zrobić z dwiema postaciami (przykład: Laman i Nefi) lub dwoma tematami (na przykład: Pascha i sakrament).

Dzielenie się swoimi przemyśleniami

Rozdaj uczniom po jednej kopii strony z wypisanym blokiem pism świętych i poproś, aby na górze zapisali swoje imiona. Daj im od jednej do dwóch minut na przeczytanie tego bloku i zapisanie przemyśleń, które przyszły im do głowy w wyniku studiowania.

Przykłady: uczniowie mogą zaznaczać przypisy, dzielić się cytatami proroków, podkreślać ważne sformułowania, zakreślać szczególne słowa, zapisywać zasady, a na marginesach dzielić się swoim świadectwem i innymi przemyśleniami.

Po upływie wyznaczonego czasu niech przekażą kartkę innemu uczniowi, aby zapisał na niej dalsze przemyślenia. Kiedy kilkoro uczniów zapisze swoje uwagi, niech oddadzą swoją kartkę pierwszej osobie. Zróżnicowanie: zamiast bloku pism świętych każda kartka może zawierać inne pytania dotyczące zastosowania w praktyce, które odnosi się do danego bloku. Kilkoro uczniów może odpowiedzieć na te pytania, korzystając z pism świętych, i złożyć swoje świadectwo na dany temat.

Losowanie cytatu

Włóż do czapki lub torby kilka cytatów, które przekazują jakąś prawdę z lekcji. Poproś, aby ochotnicy wylosowali z kapelusza cytat i opowiedzieli, w jaki sposób odnosi się on do prawdy, której się uczą, oraz co on dla nich oznacza. Pamiętaj, aby dać im czas na czytanie i przygotowania do podzielenia się swoimi przemyśleniami. Zróżnicowanie: gdy uczniowie już się wypowiedzą, niech wymienią się cytatami i znajdą nowych partnerów, z którymi będą mogli podzielić się swoim nowym cytatem.

Grupowanie fragmentów pism świętych

Grupowanie fragmentów pism świętych

Wybierz 16 odsyłaczy do pism świętych i zapisz każdy z nich w 16 zewnętrznych pogrupowanych kolumnach. Poproś uczniów, aby fragmenty z pism świętych z każdej dwójki przeczytali w parach lub małych grupach i określili, który odsyłacz byłby najbardziej wartościowy dla współczesnego nastolatka. Pogrupowany przez nich fragment przechodzi do następnej rundy. Niech uczniowie kontynuują omawianie każdej pary fragmentów, aż rozpoznają ten, który ich zdaniem jest najbardziej znaczący, i uzasadnią swój wybór. Uczniowie mogą podzielić się tymi fragmentami z kolegami i koleżankami w klasie.

Wybór ćwiczeń przez uczniów

Sporządź listę sześciu ćwiczeń związanych ze studiowaniem. Kiedy uczniowie rozpoznają prawdę z danego bloku pism świętych, wybierz losowo ćwiczenie do wykonania (rzucając kostką, wybierając kartę lub pasek papieru, albo używając generatora liczb losowych).

Możliwe przykłady:

1. Opowiedz historię z życia Jezusa, w której nauczał On o jakiejś prawdzie lub zademonstrował jej prawdziwość.

2. Znajdź doktrynalny fragment do opanowania lub inny fragment z pism świętych, który dotyczy tej prawdy.

3. Znajdź w pismach świętych przykładową historię o osobie, która żyła zgodnie z prawdą.

4. Znajdź wypowiedź przywódcy kościelnego, która tej prawdy naucza.

5. Opowiedz o osobistym przeżyciu kogoś, kto został dzięki tej prawdzie pobłogosławiony.

6. Wybierz własny przykład czegoś, co możemy zrobić, aby zgodnie z nią żyć. Znajdź fragment z pism świętych, który naucza podanego przez ciebie przykładu.

Studiowanie wężykiem

Studiowanie wężykiem

Na każdym biurku lub krześle umieść kartę z instrukcjami takimi, jak: „przeczytaj fragment lub cytat z pism świętych” albo „odpowiedz na pytanie z lekcji”. Uczniowie mogą zamieniać się miejscami i postępować zgodnie z instrukcjami z karty.

Sieć tematyczna

stanowisko do uczenia się 7 — element zastępczy

Poproś uczniów, aby przygotowali podobny do poniższego schemat, zaczynający się od zapisanej w środku pogrubioną czcionką prawdy lub tematu. Następnie niech uczniowie narysują linie prowadzące do zewnętrznych okręgów i opiszą okręgi, wpisując powiązane fragmenty z pism świętych, prawdy lub elementy głównego tematu. Na przykład, w środkowym okręgu uczniowie mogą zapisać zaproszenie króla Beniamina („Wierzcie w Boga”) z odsyłaczem „Ks. Mosjasza 4:9–10”. Następnie w zewnętrznych kręgach mogą wypisać rzeczy na temat Boga, w które król Beniamin zaprasza nas, abyśmy wierzyli.

Zatrzymanie filmu

Wykorzystaj film, który ilustruje jakąś zasadę ewangelii lub o niej naucza. Zatrzymuj film w różnych momentach, aby zaciekawić uczniów lub pomóc im przeanalizować to, co oglądają. Możesz zadawać pytania, takie jak:

• „Co byś w tej sytuacji pomyślał lub poczuł albo jakie mogłyby ci towarzyszyć pytania?”

• „Które z przestudiowanych dziś przez ciebie fragmentów pism świętych mogłyby być pomocne?”

• „Co miałbyś nadzieję, że ta osoba zrozumie na temat przestudiowanej dziś prawdy?”

• „W którym miejscu tej historii widzisz dziś siebie?”

3. Mówienie o tym, czego się uczymy

W trakcie lekcji zapraszaj uczniów do dzielenia się swoimi przemyśleniami i spostrzeżeniami. Kiedy uczniowie wyjaśniają informacje, dzielą się nimi i świadczą o nich partnerowi lub w ramach małej grupy, Duch Święty często prowadzi ich ku uzyskaniu głębszego świadectwa o rzeczach, które wyrażają. Za sprawą mocy Ducha Świętego ich słowa i sformułowania mogą także mieć istotny wpływ na serca i umysły osób, które ich słuchają. Choć jest to ważne, dzielenie się swoimi przeżyciami może być z wielu powodów trudne. Pamiętaj, aby umożliwić uczniom „spasowanie”, jeśli nie czują się komfortowo. Podane pomysły mogą pomóc uczniom w mówieniu o tym, czego się uczą.

Analiza fragmentu

Zapisz na środku dużej kartki werset z pism świętych (możesz też umieścić go na tablicy). Pamiętaj, że kartka musi być wystarczająco duża, aby każdy uczeń mógł ją zobaczyć. Uczniowie mogą poświęcić kilka minut na zadanie jak największej liczby pytań na temat tego wersetu. Następnie daj im kilka minut, aby poszukali odpowiedzi na pytania w Bibliotece ewangelii. Ewentualnie możesz wydrukować ten fragment na kartce, a uczniowie mogą wykonać ćwiczenie samodzielnie.

Tablica pomysłów

Tablica pomysłów

Uczniowie mogą na karteczkach samoprzylepnych lub małych kartkach zapisać swoje pomysły dotyczące sposobów na stosowanie prawd ewangelii i przykleić je na tablicy. Możesz na przykład poprosić uczniów o zapisanie swoich pomysłów na to, w jaki sposób mogą zastosować daną zasadę ewangelii. Tablica pomysłów może zawierać dużą ilustrację przedstawiającą coś, co ma związek z tematem. Na przykład, jeśli uczniowie będą studiować informacje o drzewie życia, mogą wymienić sposoby, na jakie można zjeść owoc, i umieścić je na gałęziach drzewa na tablicy. Daj uczniom czas na przejrzenie tego, co zapisały inne osoby.

Poznanie grupy docelowej

Niech uczniowie wybiorą grupę docelową, której opowiedzą o tym, czego się uczą, w zrozumiały dla niej sposób. Ćwiczenie to uczniowie mogą wykonać w parach lub grupach. Dobrym pomysłem może być danie uczniom wielu opcji i umożliwienie im wyboru, którą grupę docelową chcą nauczać. Oto kilka możliwości do wyboru:

• Przyjaciel innego wyznania podczas misji.

• Dzieci z grupy zajęciowej Organizacji Podstawowej.

• Kolega ze szkoły.

• Członek rodziny.

Podtrzymywanie rozmowy

podtrzymywanie rozmowy

Przed rozpoczęciem dyskusji na forum całej grupy warto zachęcić uczniów, aby uważnie słuchali siebie nawzajem. Przed dyskusją możesz podsunąć uczniom podane pomysły. Może im to pomóc w uważnym słuchaniu siebie nawzajem i nawiązaniu budującej dyskusji, w której weźmie udział wielu uczniów. Możesz umieścić pomysły na widoku lub rozdać je uczniom w formie ulotki.

Dodaj coś — Powiedz, co ci się podobało w wypowiedzi kolegi lub koleżanki, i dodaj własne przemyślenia.

• „To mi przypomina…”

• „Zgadzam się, ponieważ…”

• „Prawda. Innym przykładem jest sytuacja, gdy…”

• „To świetny argument…”

Podsumuj — Powtórz swoimi słowami słowa kolegi lub koleżanki, a potem je skomentuj.

• „Słyszę, że mówisz…”

• „A zatem, jeśli dobrze cię rozumiem…”

• „Podobało mi się, jak powiedziałeś, że…”

Pytaj — Zadawaj innemu uczniowi pytania na temat jego wypowiedzi.

• „Czy możesz mi powiedzieć coś więcej na ten temat?”

• „Nie jestem pewny, czy dobrze zrozumiałem, że…?”

• „Rozumiem, o co ci chodzi; a co myślisz o…?”

• „A myślałeś kiedyś, że…?”

Przekazywanie kartki

Przekazywanie kartki

Przygotuj kartkę z instrukcjami, wśród których możesz uwzględnić fragmenty z pism świętych lub cytaty do przeczytania oraz pytania, na które należy udzielić odpowiedzi. Pamiętaj, aby zostawić wystarczająco dużo miejsca, żeby uczniowie mogli zapisać swoje odpowiedzi. Wręcz każdemu z uczniów kartkę i poproś, aby na górze zapisali swoje imiona i nazwiska. Niech uczniowie udzielą odpowiedzi na pierwsze pytanie. Następnie niech złożą kartkę, aby zakryć swoją odpowiedź. W dalszej kolejności niech przekażą kartkę koledze lub koleżance; niech następnie odpowie na kolejne pytanie lub podpowiedź. Niech każdy z uczniów złoży kartkę, aby zakryć swoją odpowiedź, i przekaże ją kolejnemu uczniowi. Po zakończeniu rundy kartki powinny wrócić do swoich pierwotnych autorów, którzy czytają to, co napisali koledzy i koleżanki.

Przygotowanie do podzielenia się

Podziel się ważnym pytaniem, na które chciałbyś, aby uczniowie odpowiedzieli. Pamiętaj, aby podzielić się nim kilka minut przed poproszeniem ich o udzielenie odpowiedzi. Na przykład możesz powiedzieć: „Chciałbym, aby za kilka minut niektórzy z was podzielili się swoimi przemyśleniami na temat ______________. Proszę, pomyślcie o tym, czym zechcecie się podzielić, kiedy będziemy studiować podany fragment”. Możesz poprosić uczniów, aby najpierw podzielili się odpowiedzią z partnerem lub grupą.

Ankieta wśród uczniów

Przeprowadź wśród uczniów ankietę, rozdając im małe kartki. Uczniowie mogą odpowiedzieć anonimowo, a następnie swoje kartki umieścić w pudełku lub czapce. Możesz zebrać ich przemyślenia na temat jakiejś zasady, pytania lub decyzji, którą ktoś może podjąć w jakiejś historii. Ewentualnie, jeśli uczniowie mają dostęp do smartfona, możesz skorzystać z bezpłatnej i łatwej w użyciu aplikacji do przeprowadzania ankiet. Zadaj uczniom ćwiczenie związane ze studiowaniem i odnośnik do ankiety z pytaniem, a następnie poproś, aby odpowiedzieli na nie przy użyciu swoich telefonów. Będziesz mógł zobaczyć odpowiedzi i pokazać je podczas lekcji. Istnieje wiele bezpłatnych aplikacji ankietowych, które mogą to ułatwić.

„Sformułowania mocy”

Używaj „sformułowań mocy”, aby nauczyć uczniów, jak dzielić się przemyśleniami i wspomagać dyskusję podczas lekcji.

Jest to przydatne narzędzie dla uczniów, którzy są spokojni lub nie mają pewności, jak lub czym się dzielić. Aby pomóc uczniom w sformułowaniu tego, czym mogliby się podzielić, wyeksponuj poniższą listę sformułowań. Niech przestudiują dany blok pism świętych i przygotują się do opowiadania, korzystając z jednego lub kilku „sformułowań mocy”. Wspomagaj dyskusję lub poproś o to jednego z uczniów.

• Jeden z wersetów, które uwielbiam, to…

• Jedno sformułowanie, które wydało mi się odkrywcze, to…

• Lekcja, jaką należy z tego wyciągnąć, to…

• Znalazłem taką zasadę…

• Słowo, które wydało mi się interesujące/niejasne, to…

• Jedną związaną z tym fragmentem kwestią, którą musi poznać nastolatek, jest…

• Jedna rzecz, o której wiem, że jest prawdziwa, to…

• Jedna rzecz, której nie jestem pewien, to…

• Coś, co czuję, że powinienem dzisiaj z tym zrobić, to…

• Jedna rzecz, której dowiaduję się z tego o Zbawicielu, to…

Karty dla uczestników

Rozdaj karty, które uczniowie mogą trzymać jako pomoce wizualne do zadawanych przez ciebie pytań. Uczniowie mogą korzystać z kart, aby wskazywać swoje odpowiedzi lub kiedy są gotowi do podzielenia się swoimi przemyśleniami lub ich omówienia. Przykład:

• Karta w kolorze zielonym oznaczająca prawdę, karta w kolorze czerwonym oznaczająca fałsz

• Napis „jeszcze się zastanawiam” po jednej stronie i „jestem gotów do odpowiedzi” po drugiej

• Karta z cyframi lub literami, które odpowiadają różnym opcjom z tablicy. Wszyscy uczniowie wskazują dla swoich odpowiedzi cyfrę lub literę, dzięki czemu będziesz mógł zobaczyć ich odpowiedzi i wybrać uczniów, którzy podzielą się swoimi.

• Karta z wieloma odpowiedziami po obu stronach (patrz poniższy przykład). Kiedy będziesz prosić uczniów o udzielenie odpowiedzi, ich stanowisko powinno znaleźć się na górze w środku. Ty lub któryś z uczniów możecie następnie zwracać się do uczniów w zależności od stanowiska, które przedstawiają.

Karty dla uczestników

Zaczątek scenariusza

Podaj uczniom niedokończoną przykładową historię i poproś, aby dopisali do niej szczegóły tak, żeby była bardziej istotna i łatwiej było się z nią utożsamiać. Możesz na przykład powiedzieć coś takiego: „Wymyślmy historię o kimś w waszym wieku, o imieniu Julia, kto zmaga się z wyzwaniami życiowymi. Jakie to mogą być wyzwania?”. Gdy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, pomóż im zaproponować szczegóły, dzięki którym Julia (lub osoba o innym imieniu, które wybierzesz) będzie przypominać realną osobę. Możesz również dodać kluczowe szczegóły, które mają wpływ na dyskusję, na przykład główne pytanie Julii.

Możesz też poprosić uczniów, aby wymyślili własne historie i zapisali je na kartce. Mogą oni wymienić się tymi historiami i udzielić odpowiedzi na podstawie tego, czego się dowiedzieli.

SMS z wątkiem scenariusza

Przygotuj przykładową historię, która zaczyna się od pojedynczego SMS-a, ale nie ujawniaj uczniom okoliczności, które doprowadziły do jego wysłania. Możesz dać każdemu uczniowi pusty szablon rozmowy, jak np. ten poniżej, a następnie poprosić ich o napisanie dialogu.

SMS z wątkiem scenariusza

Błyskawiczne przyjaźnie

Błyskawiczne przyjaźnie

Możesz pomóc uczniom poczuć się swobodnie w dzieleniu się swoimi przemyśleniami, zapoznając ich najpierw ze sobą. To ćwiczenie może pomóc uczniom w poznaniu się nawzajem, a także w dzieleniu się swoimi spostrzeżeniami o pismach świętych. Podziel uczniów na pary, ustawiając dwa rzędy miejsc naprzeciwko siebie. Następnie poproś uczniów, aby zaznaczyli dany fragment z pism świętych i odpowiedzieli na związane z nim pytanie, które przygotowałeś. Poproś każdą stojącą naprzeciwko siebie parę, aby odpowiedziała na przygotowane przez ciebie pytanie dotyczące przyjaźni, które może pomóc im lepiej się poznać. Poproś uczniów, aby zamienili się parami i powtórzyli cały proces kilkakrotnie, posługując się różnymi pytaniami i fragmentami z pism świętych. Aby uczniowie mieli możliwość pracować ze wszystkimi partnerami, niech uczeń siedzący na jednym z krzeseł w narożniku się nie zmienia.

Tablica na karteczki samoprzylepne

Tablica na karteczki samoprzylepne

Umieść na tablicy kilka pytań, na które uczniowie mogą odpowiedzieć, lub wersety, na których temat mogą podzielić się swoimi przemyśleniami. Niech każdy z uczniów zapisze na karteczce samoprzylepnej swoje imię i nazwisko, a następnie umieści ją obok pytań lub wersetów, na które chce odpowiedzieć lub które chce skomentować.

Zróżnicowanie: kolory mogą wskazywać na to, czym uczniowie chcą się podzielić, np. spostrzeżenie, pytanie, powiązany odsyłacz itd.

Zrób zdjęcie

Poproś uczniów, aby wybrali przedmiot z sali lekcyjnej lub ilustrację w telefonie, które można wykorzystać do nauczania jakiejś zasady lub doktryny. Poproś, aby opowiedzieli o tym, w jaki sposób nauczaliby kogoś o tym, czego sami się nauczyli, przy użyciu rekwizytu lub ilustracji.

Napisz, zanim się podzielisz

Zanim poprosisz ich o udzielenie odpowiedzi na głos, daj im czas na zapisanie odpowiedzi na ważne pytania w dziennikach do studiowania.

4. Przedstawienie tego, czego się nauczyli

Podczas lekcji uczniowie często są proszeni o zrobienie czegoś, co zilustruje to, co przestudiowali. Może to wymagać korzystania z umiejętności twórczych. Podane ćwiczenia to przykładowe sposoby na to, jak w tym pomóc uczniom.

Wiersz akrostychowy

Użyj pierwszych liter nazwy, miejsca lub doktryny, aby napisać sformułowania, wykorzystując to, czego nauczyli się na zajęciach. Na przykład, uczeń może napisać akrostych na bazie słowa „wiara”:

W — Wierność Jezusowi Chrystusowi.

I — Iść za wskazówkami Ducha Świętego.

A — Apostolskie nauki.

R — Refleksja.

A — Aby uzyskać Jego obiecane błogosławieństwa.

Tworzenie aplikacji

Tworzenie aplikacji

Uczniowie mogą zaprojektować na kartce papieru własną aplikację. Może ona zawierać przekazywaną w studiowanych fragmentach pism świętych prawdę oraz ćwiczenia, zdjęcia, fragmenty z pism świętych lub cytaty, które mogą pomóc komuś ją zastosować we własnym życiu.

Chiazm

Chiazm to figura retoryczna, w której druga połowa zdania, akapitu lub utworu odzwierciedla i powtarza pierwszą połowę w odwróconej kolejności. Główne przesłanie znajduje się w środku (przykład: Ks. Almy 36 ). Poproś uczniów, aby na podstawie tego, co przestudiują, napisali chiazm. Uczniowie powinni zapisać pogrubioną czcionką prawdę na środku i dorysować nad nią i pod nią linie z pomocniczymi fragmentami z pism świętych lub proroczymi wypowiedziami. Mogłoby to wyglądać tak:

A — jakie odczucia mają uczniowie w związku z daną prawdą lub związanymi z nią osobistymi doświadczeniami

B — co uczniowie rozumieją na temat tej prawdy

C — prawda lub zasada ewangelii

C — prawda lub zasada ewangelii

B — dodatkowe zrozumienie na temat prawdy

A — dodatkowe przeżycia i uczucia uczniów związane z prawdą

Studiowanie przy użyciu komiksów

Studiowanie przy użyciu komiksów

Rozdaj uczniom pusty szablon na komiks lub poproś, aby narysowali taki na kartce. Niech uczniowie przeczytają dany blok pism świętych i napiszą komiks, który zilustruje zawartą w nim historię. Ostatni kadr niech wykorzystają, aby podzielić się tym, co ich zdaniem jest najcenniejszą prawdą, jaką można poznać na podstawie tej historii. Następnie mogą podzielić się swoimi komiksami z kolegami i koleżankami. Ćwiczenie to mogą też wykorzystać do zilustrowania współczesnego zastosowania tej prawdy lub zasady.

Napisanie konspektu lekcji

Napisanie konspektu lekcji

Przygotuj zarys, który uczniowie będą mogli wykorzystać do przygotowania krótkiej lekcji, przemówienia, przesłania lub sposobu podzielenia się fragmentem z pism świętych. Możesz udostępnić im szablon zarysu, w którym będą zapisywać swoje odkrycia. Możesz polecić uczniom, aby w każdym polu wpisywali różne informacje. Na przykład, uczniowie mogą w pierwszym polu zapisać tytuł, w następnym podsumować kluczowe wersety, w trzech długich polach podać przykłady lub osobiste historie, a w ostatnim zapisać świadectwo.

Zrobienie broszury

Zrobienie broszury

Daj każdemu uczniowi kartkę i poproś o złożenie jej na trzy części. Uczniowie mogą zrobić stronę tytułową, która zawiera rozpoznaną przez nich zasadę lub doktrynę. Następnie mogą kontynuować tworzenie stron z podtytułami i szczegółami na podstawie tego, czego się uczą. Możesz poprosić, aby na odwrocie ulotki zapisali cele i plany, które przygotują w trakcie lekcji.

Kategorie do kolorowania

Wydrukuj skopiowaną stronę z blokiem pism świętych i udostępnij uczniom kredki do zaznaczania fragmentów. Wskaż kategorie, takie jak: „obiecane błogosławieństwa”, „akty wiary” lub „przykazania”. Każdej kategorii można przypisać kolor. Poproś uczniów o przestudiowanie wersetów i zaznaczanie pozycji pasujących do kategorii kolorystycznych w miarę tego, jak będą je znajdować. Poproś uczniów, aby opowiedzieli, co zaznaczyli oraz czego dowiedzieli się dzięki temu ćwiczeniu.

Ocena planu

Ocena planu

Aby pomóc uczniom w ocenie ich planów, możesz wykorzystać graficzny organizer. Niech uczniowie odpowiedzą na pytania w każdej części grafiki.

Schemat blokowy

Uczniowie mogą narysować grafikę, która ilustruje związek pomiędzy różnymi opisanymi w lekcji decyzjami lub koncepcjami. Na przykład, możesz wykorzystać podaną tabelę, aby pokazać, dokąd może prowadzić wiara w Jezusa Chrystusa lub pokładanie w Nim nadziei.

Schemat blokowy

Manualne zadania praktyczne

Rozdaj uczniom materiały, które mogą wykorzystać, jak np. klocki lub plastelinę, aby zrobić coś, co odzwierciedla to, co przestudiowali. Na przykład, uczniowie mogą wykorzystać klocki, aby zobrazować fortyfikacje, które dowódca Moroni nakazał zbudować swojemu ludowi (zob. Ks. Almy 48:7–9). Uczniowie mogą oznaczyć każdy klocek sposobem, w jaki możemy przygotować się duchowo do odpierania ataków Szatana.

Kolaż ilustracji

Kolaż ilustracji

W swoich telefonach lub w Bibliotece ewangelii uczniowie mogą wyszukać zdjęcia, które odnoszą się do danej prawdy. Mogą przygotować cyfrowy kolaż i pokazać go kolegom i koleżankom.

Poznawaj — bądź ciekaw — ucz się

Niech uczniowie podzielą kartkę na trzy kolumny. W pierwszej kolumnie niech zapiszą to, co już wiedzą na dany temat. W drugiej niech zapiszą, co chcą wiedzieć. Trzecią kolumnę niech wypełniają podczas lekcji, wpisując do niej rzeczy, których się uczą. Możesz poprosić ich o wskazanie tego, co (o ile cokolwiek), pomogło im w nauce lub wpłynęło na ich uczucia podczas lekcji.

Listy na przyszłość

Uczniowie mogą napisać do samych siebie list przeznaczony do otwarcia i przeczytania w konkretnym momencie (wyjazd na misję, ślub, narodziny pierwszego dziecka). Inną opcją może być poproszenie uczniów, aby napisali list do przyszłych członków swojej rodziny. Mogą też napisać list do uczniów z przyszłości, którzy przyjdą na seminarium, i opisać, czego się nauczyli i co czuli.

Wykonanie memów

Wykonanie memów

Niech każdy z uczniów wskaże jakąś zasadę z tego, co przestudiowali, i napisze chwytliwe hasło, które ją zilustruje. Poproś także, aby narysowali ilustrację przedstawiającą tę zasadę. Dopilnuj, aby uwzględnili też odsyłacz do pism świętych. Niech przedstawią i wyjaśnią swój mem. Możesz pokazać kilka przykładów z ostatniego wydania czasopisma Dla wzmocnienia młodzieży.

Sporządź plan, aby „iść i działać”.

Idź i działaj

Mapa drogowa

Na podstawie tego, czego się dowiedzieli i co poczuli podczas lekcji, uczniowie mogą przygotować plan skutecznego i prawego działania. Aby to zrobić, możesz poprosić, żeby określili, co chcieliby zrobić, i wymyślili konkretne kroki, które pomogą im w realizacji planów. Może to obejmować określenie przeszkód, które mogą napotkać, a także konkretne kroki w celu ich wyeliminowania. Gdy uczniowie będą przygotowywać swoje plany, zachęć ich, aby podzielili je na mniejsze kroki. Wprowadzanie małych zmian w czynnościach, które wykonują każdego dnia, może pomóc im częściej odnosić sukcesy.

Przygotuj plan „drzewa decyzji”

Drzewo decyzji

Uczniowie mogą wykorzystać drzewo decyzji, aby pomóc sobie w zastosowaniu danej zasady ewangelii poprzez wypisanie zalet i wad różnych decyzji. Mogą zacząć od jednego pytania dotyczącego danej zasady ewangelii, a następnie, po wymienieniu zalet i wad, oceniać swoje wybory, aby podjąć tę decyzję. Narysuj osobne drzewa dotyczące wszystkich pytań i decyzji z planu.

Przykład: przygotuj plan studiowania pism świętych.

Pytania:

1. Kiedy będę studiować pisma święte? (Narysuj jedno drzewo decyzji.)

2. Gdzie będę studiować pisma święte? (Narysuj kolejne drzewo decyzji.)

3. Ile czasu będę poświęcać na studiowanie pism świętych? (Narysuj trzecie drzewo decyzji.)

Na zakończenie tego procesu te trzy decyzje będą wspólnie formować plan lub cel z konkretnymi krokami prowadzącymi do jego osiągnięcia.

Nowa zwrotka hymnu

Uczniowie mogą wybrać hymn mówiący o przestudiowanej podczas lekcji prawdzie. Poproś ich, aby na podstawie tego, co przestudiowali, ułożyli nową zwrotkę hymnu. Uczniowie mogą wybrać kilka nowych wersetów do przedstawienia i odśpiewania.

Uczenie się oparte na projektach

Uczniowie mogą przygotować rozciągający się na kilka lekcji projekt, do którego będą dodawać podczas kolejnych lekcji/tygodni dalsze treści. Może to być wiersz, hymn, film, projekt plastyczny lub inne kreatywne dzieła, które zrobią podczas kolejnych lekcji.

Nowe zakończenie

Poproś uczniów, aby napisali na nowo zakończenie historii z pism świętych lub historii, którą będziesz się dzielić, tak, jak gdyby dana osoba podjęła inne/lepsze decyzje.

Przepisy

Przepisy

Niech uczniowie napiszą przepisy w oparciu o to, czego się uczą. Możesz zacząć od pokazania im przykładowego przepisu, który zawiera składniki, ilości i instrukcje. Następnie pomóż uczniom postępować według tego przepisu, aby uporządkować to, czego się uczą. Mogą zatytułować swój przepis „Jak być skutecznym misjonarzem” lub „Sposoby na skuteczniejsze studiowanie pism świętych”, a następnie, posiłkując się fragmentami z pism świętych i cytatów, uwzględnić w nim niezbędne elementy. Przykład: do rozdziału Doktryna i Przymierza 76 uczniowie mogą wymienić składniki, ilości i instrukcje potrzebne, aby stać się istotą celestialną. Zachęć ich, aby przy pisaniu swoich przepisów wykazali się kreatywnością. Mogą narysować ilustrację przedstawiającą produkt końcowy według przepisu.

Odgrywanie ról

Niech uczniowie odegrają przykładową historię. Jest wiele sposobów, aby to zrobić. Możesz poprosić ochotników, aby wyszli na środek sali i odegrali scenkę z podziałem na role. Ewentualnie uczniowie mogą odegrać scenkę w parach lub małych grupach. Możesz też odegrać rolę osoby, która ma pytania, i poprosić całą klasę, aby się odniosła do twoich pytań lub wątpliwości.

Krótki film

Poproś uczniów, aby zaplanowali nagranie krótkiego filmu. Mogą przygotować scenariusz i zdecydować, w jaki sposób wykorzystać coś, czego nauczyli się podczas lekcji. Jeśli to możliwe, uczniowie mogą nakręcić ten film i przedstawić go klasie.

Wpis w mediach społecznościowych

Wpis w mediach społecznościowych

Poproś uczniów, aby napisali wpis w mediach społecznościowych, w którym podzielą się swoimi osobistymi wierzeniami lub doświadczeniami związanymi z zasadami omawianymi podczas lekcji. Może to być wpis, który opublikują w sieci lub napiszą w swoich dziennikach do studiowania. Mogą też wyobrazić sobie, że ktoś opublikował pytanie związane z tym, czego uczyli się na zajęciach, i przygotować odpowiedź, wykorzystując zdobytą wiedzę. Uczniowie mogą też przestudiować niedawny wpis przywódcy Kościoła w mediach społecznościowych i zostawić pod nim odpowiedź lub dodającą otuchy notatkę. Artykuł, który pomoże uczniom w pisaniu znaczących wpisów w mediach społecznościowych: „Social Media: Power to Change Lives” [Media społecznościowe: moc, by zmieniać życie], Dla wzmocnienia młodzieży, kwiecień 2022.

Przedstawianie materiałów wizualnych

Przedstawianie materiałów wizualnych

Podziel uczniów na grupy, aby przy użyciu fragmentów z pism świętych, cytatów i innych pomocy do studiowania przygotowali plakaty lub wystawy ścienne do prezentacji w sali lekcyjnej. Na swoich plakatach lub wystawach mogą umieścić kluczowe wersety, pytania, na które dana historia z pism świętych może odpowiedzieć, wieczne prawdy, ilustracje itp. Uczniowie mogą się przemieszczać i oglądać prace innych grup.

Napisanie artykułu do czasopisma kościelnego

Uczniowie mogą wyobrazić sobie, że piszą artykuł do czasopisma Dla wzmocnienia młodzieży, Przyjaciel lub Liahona, dzieląc się tym, co przestudiowali i w jaki sposób może to pomagać młodzieży z całego świata. Możesz udostępnić im przykładowy artykuł. Zachęć uczniów, aby dodawali ilustracje, wykresy i infografiki.