Pochodzenie Księgi Abrahama

Poszukiwanie odpowiedzi na nasze pytania może zbliżyć nas do Jezusa Chrystusa, jeśli będziemy stosować się do właściwych zasad. Studiowanie wiarygodnych źródeł jest ważne, gdy poszukujemy odpowiedzi na pytania związane z ewangelią. Zobacz temat „Korzystaj z wiarygodnych źródeł”, aby poznać więcej porad dotyczących odpowiadania na pytania.

Zarys

Księga Abrahama jest natchnionym pismem świętym danym poprzez objawienie Prorokowi Józefowi Smithowi. Pod pewnymi względami opiera się ona na biblijnym zapisie o pradawnym patriarsze i zawiera ważne informacje o jego życiu i naukach. Zawiera głębokie prawdy o naturze Boga, o Jego relacji z nami jako Jego dziećmi oraz o celu tego życia.

Ta księga pism świętych została objawiona Józefowi Smithowi na początku 1835 roku, kiedy studiował starodawne egipskie papirusy zakupione przez świętych. Wiele osób widziało papirusy, ale nie ma relacji naocznego świadka procesu tłumaczenia. Do dziś zachowały się jedynie niewielkie fragmenty długich zwojów papirusu, które kiedyś znajdowały się w posiadaniu Józefa. Związek pomiędzy egipskimi zapisami na tych papirusach a tekstem pisma świętego, który mamy dzisiaj, nie jest znany.

Być może Józef Smith przetłumaczył Księgę Abrahama z fragmentów papirusu, których obecnie brakuje, lub jego studiowanie papirusu mogło posłużyć jako katalizator prowadzący do objawienia o Abrahamie. W obu przypadkach Józef nie przetłumaczył księgi przy użyciu konwencjonalnych środków. Mówiąc o tłumaczeniu Księgi Mormona, Pan powiedział: „Nie możecie zapisać tego, co święte, jeśli wam tego nie dam”. Ta sama zasada odnosi się do Księgi Abrahama.

Prawdziwość i wartość Księgi Abrahama nie może być rozstrzygnięta w drodze naukowych debat. Status księgi jako pisma świętego opiera się na głoszonych przez nią wiecznych prawdach i mocy w niej zawartej. Każdy z nas może studiować jej nauki i modlić się o potwierdzenie przez Ducha Świętego, że jej przesłanie pochodzi od Boga.

Powiązane przewodniki do studiowania ewangelii:

„Prorocy”
„Objawienie”
„Prawda”

Odkrywanie twoich pytań

W jaki sposób Józef Smith przetłumaczył Księgę Abrahama?

Prorok Józef Smith nie wyjaśnił, w jaki sposób przetłumaczył Księgę Abrahama. Wiemy, że on i inni ludzie starannie studiowali egipskie zwoje papirusów, które Kościół nabył, ale on nie rozumiał starożytnego egipskiego ani nie miał dostępu do narzędzi, które mogłyby mu umożliwić tłumaczenie tekstu przy użyciu konwencjonalnych środków. Towarzysze Józefa wspominali po prostu, że tłumaczenie zostało objawione przez Boga. Jak zauważył John Whitmer: „Józef — Widzący — zobaczył te Zapisy i dzięki objawieniu Jezusa Chrystusa mógł je przetłumaczyć”. Źródła sugerują, że Józef Smith mógł korzystać z kamienia przeznaczonego dla widzącego, kiedy dyktował tekst Księgi Abrahama.

Większość papirusów, które były w posiadaniu Józefa, zaginęła, choć niektóre fragmenty przetrwały. Składają się one z dwóch fragmentów Księgi Oddychania dla Horosa, czterech fragmentów i kilku skrawków Księgi Umarłych dla Semminisa oraz fragmentu Księgi Umarłych dla Nefer-ir-nebu. Zarówno egiptolodzy będący świętymi w dniach ostatnich, jak i niebędący świętymi w dniach ostatnich zgadzają się, że znaki na tych fragmentach nie pasują do tłumaczenia podanego w Księdze Abrahama.

Niektórzy święci w dniach ostatnich wierzą, że tekst Księgi Abrahama został znaleziony na papirusach, których obecnie brakuje. Inni uważają, że studiowanie papirusów przez Józefa wywołało objawienie na temat kluczowych wydarzeń i nauk z życia Abrahama, podobnie jak wcześniej otrzymał objawienie o życiu Mojżesza, studiując Biblię. Zgodnie z tym poglądem papirusy stały się katalizatorem objawienia o Abrahamie.

Kościół nie zajmuje stanowiska w kwestii tych teorii. Potwierdza po prostu, że tłumaczenie zostało dokonane przez objawienie. Księga Abrahama, jak Księga Mormona, została ujawniona „darem i mocą Boga”.

Jaki jest związek między Księgą Abrahama a tymi egipskimi dokumentami?

Od lipca do listopada 1835 roku Józef Smith i jego skrybowie sporządzili kilka dokumentów związanych ze znakami na egipskich papirusach. Należą do nich „Dokumenty alfabetu egipskiego” oraz „Gramatyka i alfabet języka egipskiego”. Dokumenty te zdają się być częścią starań Józefa i innych osób, aby zrozumieć starożytne języki i pojęcia, i móc zbliżyć się do świętej przeszłości. Józef Smith i jego skrybowie skopiowali znaki z papirusów i innych źródeł do tych dokumentów i zaproponowali wiele wyjaśnień (zwanych „stopniami”) do każdego znaku. Wyjaśnienia te na ogół nie pokrywają się z interpretacjami naukowymi.

Ani Józef Smith, ani jemu współcześni ludzie nie wyjaśnili, jaki związek mają te dokumenty z Księgą Abrahama. Niektórzy uczeni uważają, że była to próba nauczenia się języka egipskiego na podstawie objawionych już fragmentów tekstu Księgi Abrahama. Inni ludzie dochodzą do wniosku, że Józef i jego towarzysze przygotowali dokumenty w języku egipskim w ramach procesu, w którym Józef otrzymywał objawienie — najpierw „[studiując] je w [swym] umyśle”. Jeszcze inni uważają, że żadna z tych teorii nie jest prawdziwa.

Czy Księga Abrahama zawiera sformułowania z Biblii Króla Jakuba?

Biblia Króla Jakuba wywarła ogromny wpływ na język angielski. Była ona szczególnie dobrze znana ludziom w czasach Józefa Smitha. Objawienia zawarte w Doktrynie i Przymierzach często zawierają sformułowania znajdujące się w Biblii Króla Jakuba. Podobnie jest z tłumaczeniem Księgi Mormona, Księgi Mojżesza i Księgi Abrahama. Jest rzeczą naturalną, że język Biblii Króla Jakuba, a nawet słowa i sformułowania z innych znanych Józefowi Smithowi źródeł pojawiają się w tych pismach świętych. Pan wyjaśnił, że daje objawienia Swoim sługom „w ich języku — aby pojęli”. Język Józefa był pod silnym wpływem kultury, w której żył, a szczególnie jego znajomości Biblii Króla Jakuba.

Kilka fragmentów z narracji Abrahama pokrywa się z I Księgą Mojżeszową. Chociaż fragmenty te zawierają sformułowania ze znanej historii biblijnej, zawierają również istotne różnice, które mogą wzbogacić nasze zrozumienie.

Co wiemy na temat wyjaśnień Józefa Smitha o faksymiliach z Księgi Abrahama?

Księga Abrahama zawiera trzy drukowane ilustracje, zwane faksymiliami, które są wzorowane na obrazach z papirusów. Kiedy Księga Abrahama została po raz pierwszy opublikowana w 1842 roku, dołączono te faksymilia. Wyjaśnienia Józefa Smitha dotyczące obrazów zostały opublikowane wraz z nimi. Ilustracje te mają swoje odniesienie w tekście Księgi Abrahama. Na przykład, Ks. Abrahama 1:12 odnosi się do „rysunku znajdującego się na początku tego zapisu”, czyli Faksymile I.

Większość wyjaśnień, które Józef opublikował wraz z faksymiliami, nie zgadza się z interpretacjami współczesnych egiptologów. Naukowcy zauważyli jednak pewne podobieństwa. Na przykład, Józef Smith opisał cztery postacie z punktu 6. na Faksymile II jako „Ziemię w czterech kwadrach”. Naukowcy w podobny sposób interpretują identyczne postacie w innych pradawnych tekstach egipskich. Faksymile I przedstawia bóstwo pod postacią krokodyla pływające w miejscu, które Józef Smith nazwał „firmamentem nad naszymi głowami”. Uczeni podobnie identyfikują egipskie koncepcje nieba jako „niebiańskiego oceanu”.

Nie wiemy, jaki te faksymilia mają związek z tym tekstem. Istnieją dowody na to, że niektórzy żydowscy autorzy w czasach, w których powstawały papirusy, adaptowali i włączali egipskie rysunki i historie do własnych świętych tekstów, w tym te odnoszące się do Abrahama. Możliwe, że ilustracje te zostały wykorzystane w podobny sposób.

Czy Kościół zachował przejrzystość w kwestii tego, co wiemy na temat papirusów i ich treści?

Tak. Kościół zawsze upubliczniał wiedzę na temat egipskich tekstów związanych z Księgą Abrahama. W Kościele od 1835 do 1847 roku znajdowały się dwa zwoje egipskiego papirusu i fragmenty trzeciego zwoju. W tamtym okresie papirusy były regularnie upubliczniane. Po śmierci Józefa Smitha Emma Smith i jej drugi mąż sprzedali je człowiekowi o imieniu Abel Combs, który podzielił je na co najmniej dwie kolekcje i sprzedał innym osobom. Wiele z nich zaginęło. Kiedy w 1967 r. Kościół otrzymał pozostałe fragmenty papirusu z Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, opublikował ogłoszenie o ich przejęciu wraz z ich zdjęciami w gazecie Deseret News oraz w ówczesnym czasopiśmie kościelnym Improvement Era. W artykułach tych omówiono pochodzenie tych fragmentów i ich związek z tym, co w tamtym czasie określone jako egipską Księgę Pogrzebową Umarłych.

Od tego czasu przywódcy Kościoła dali pewnym badaczom bezpośredni dostęp do tych fragmentów papirusu, a naukowcy, zarówno ci będący jak i nie będący świętymi w dniach ostatnich, opublikowali ich tłumaczenia i analizy. Wiadomo, że przetrwała jedynie niewielka część dwóch zwojów papirusu i różnych innych fragmentów papirusów będących w posiadaniu Józefa Smitha. W 2018 roku w publikacji pt. Joseph Smith Papers [Dokumenty Józefa Smitha] zawarto nowe zdjęcia i analizy wszystkich tych fragmentów.

Ilu fragmentów papirusu dziś brakuje?

Naukowcy na ogół zgadzają się, że obecnie istniejące papirusy stanowią jedynie ułamek dwóch oryginalnych zwojów i innych fragmentów pierwotnie pozyskanych przez Józefa Smitha i Kościół. Naukowcy użyli różnych metod do oszacowania pierwotnej długości zwojów. Ich szacunki dotyczące tego, co mamy dzisiaj, wahają się od zaledwie 2,5 procent aż do 30 lub 45 procent papirusu będącego w posiadaniu Józefa.

Dlaczego twierdzi się, że Księga Abrahama została napisana ręką Abrahama?

Kiedy Księga Abrahama została po raz pierwszy opublikowana w 1842 roku, rozpoczynała się wyjaśnieniem: „Tłumaczenie niektórych starożytnych Zapisów, które dostały się w nasze ręce z katakumb egipskich, rzekomo będących pismami Abrahama z jego pobytu w Egipcie, zwanymi Księgą Abrahama, napisanymi jego własną ręką na papirusie”. Wczesny rękopis Księgi Abrahama zawiera podobnie sformułowany wstęp. Wstęp w dzisiejszym brzmieniu powstał prawdopodobnie w momencie publikacji Księgi Abrahama w 1842 roku. Podobne wstępy dołączono do publikacji kilku innych tekstów objawień Józefa Smitha.

Analiza wykazała, że papirusy zostały napisane między III a II wiekiem p.n.e., długo po śmierci Abrahama. To datowanie nie podważa treści Księgi Abrahama. Wiele starodawnych tekstów, które przetrwały do naszych czasów, to kopie kopii. Podobnie Księga Abrahama mogła być wielokrotnie przepisywana na przestrzeni wieków, a mimo to można twierdzić, że to Abraham jest jej autorem.

Czy Księga Abrahama jest zgodna z tym, co wiemy o starożytnym Bliskim Wschodzie?

Księga Abrahama zawiera szczegóły, których nie ma w Biblii, a które są zgodne z literaturą pradawnego świata. Na przykład, niektóre imiona i nazwiska osób oraz nazwy miejsc są podobne do imion i nazwisk oraz nazw, które znajdują się w starożytnych zapisach. Na przykład niektórzy uczeni połączyli „równinę Oliszem” z miastem Ulisum, położonym w północno-zachodniej Syrii. Jest to bardzo prawdopodobne dopasowanie do Oliszem zgodne ze standardowymi praktykami językowymi. Podobnie niektórzy uczeni święci w dniach ostatnich sugerowali, że bóg Elkenah reprezentuje skróconą formę boskiego tytułu El Koneh Artzu, znanego z wielu północno-zachodnich semickich inskrypcji i oznaczającego coś w rodzaju „El, Stworzyciel Ziemi”.

Niektóre ogólne motywy i struktura narracyjna Księgi Abrahama odpowiadają historiom z pradawnych źródeł niebiblijnych. Do tych motywów należą: osoba Teracha, ojca Abrahama, który był bałwochwalcą; klęska głodu w rodzinnym mieście Abrahama oraz anioł ratujący Abrahama przed złożeniem go w ofierze przez faraona. Pradawne teksty wspominają również o tym, że Abraham przekazywał Egipcjanom wiedzę o niebie. Na przykład Eupolemos, który żył pod panowaniem Egiptu w II wieku p.n.e., napisał, że Abraham wykładał egipskim kapłanom astronomię i inne nauki. Pochodzący z III wieku p.n.e. papirus z egipskiej biblioteki świątynnej wymienia imię Abrahama przy ilustracji podobnej do Faksymile I z Księgi Abrahama. Niektóre z tych szczegółów z życia Abrahama były nieznane w czasach Józefa Smitha.

Choć przykłady te są przekonujące, istnieje również wiele przykładów interpretacji faksymiliów dokonanych przez Józefa Smitha, które nie są zgodne z tym, co obecnie wiemy o starodawnym świecie. Przyznając, że jest wiele rzeczy, których nie rozumiemy na temat procesu tłumaczenia, ważne jest, aby pamiętać, że prawda i wartość Księgi Abrahama nie może być rozstrzygnięta na podstawie naukowych debat dotyczących jej tłumaczenia. Czytanie Księgi Abrahama, rozważanie jej treści i modlitwa nad jej naukami może pomóc ci zdobyć duchowe świadectwo o jej wiecznej wartości.

W jaki sposób mogę zdobyć świadectwo o Księdze Abrahama i innych pismach świętych objawionych Józefowi Smithowi?

Wiele nie wiemy o tym, w jaki sposób Księga Abrahama została objawiona Józefowi Smithowi. Jednak pod wieloma względami nasze pytania dotyczące tego procesu są mniej ważne niż pytanie, czy Bóg objawił nowe pismo święte Józefowi Smithowi. To jest kwestia wiary. Najlepszym sposobem na uzyskanie duchowego potwierdzenia w odpowiedzi na to pytanie jest przeczytanie Księgi Abrahama, rozważenie objawionych w niej prawd, zastosowanie zawartych w niej nauk w praktyce i zabieganie o świadectwo Ducha Świętego. Proces ten może nam umożliwić zbliżenie się do Jezusa Chrystusa. To jest ostateczny sprawdzian wartości Księgi Abrahama.

Dowiedz się więcej

Esej z serii Tematy ewangelii pt. „Translation and Historicity of the Book of Abraham” [Tłumaczenie i historyczność Księgi Abrahama].