‘Les 16 Voorbereidend studiemateriaal: Het grote zoenoffer van de Heiland omarmen’, Jezus Christus en zijn eeuwige evangelie – leerkrachtenmateriaal (2023)
‘Les 16 Voorbereidend studiemateriaal’, Jezus Christus en zijn eeuwige evangelie – leerkrachtenmateriaal
Les 16 Voorbereidend studiemateriaal
Het grote zoenoffer van de Heiland omarmen
Ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft getuigd: ‘De grootste gebeurtenis en belangrijkste prestatie in de hele geschiedenis van de mensheid is het zoenoffer van de Heer Jezus Christus.’ (‘Testify of the Restoration’, New Era, april 2017, 3.) Bedenk bij je studie wat de Heer heeft doorstaan om zijn zoenoffer te volbrengen. Bedenk ook hoe je je dankbaarheid kunt uiten voor wat Hij voor jou heeft gedaan.
Sectie 1
Waarom heb ik de verzoening van de Heiland nodig?
De val van Adam en Eva was een noodzakelijke stap vooruit in het plan van onze hemelse Vader voor onze eeuwige vooruitgang. Hierdoor kregen wij de kans om naar de aarde te komen, keuzevrijheid uit te oefenen, gezinnen te stichten, vreugde te ervaren, te leren en te groeien (zie 2 Nephi 2:19–25).
Maar die stap vooruit was ook een stap omlaag. Door de val erven we allemaal een gevallen staat en zijn we onderworpen aan de geestelijke en lichamelijke dood (zie Alma 42:5–9, 14). We kunnen deze toestand niet door onze eigen inspanningen of verdiensten overwinnen (zie 2 Nephi 2:5, 8). De profeet Jakob heeft gezegd dat we zonder de ‘oneindige verzoening’ van de Heer ‘niet meer op [zouden] staan’ en voor eeuwig van Gods tegenwoordigheid zouden worden afgesneden (zie 2 Nephi 9:7–9).
Ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft getuigd dat we door de verzoening van de Heiland de gevolgen van de val kunnen overwinnen:
Jezus’ verlossingsdaad bestaat uit twee delen. Ten eerste verzoent zij Adams overtreding en de daaruit voortvloeiende val van de mens; zij doet daarmee de zogeheten directe gevolgen van de val – de lichamelijke en geestelijke dood – teniet. De lichamelijk dood is ons bekend; de geestelijke dood is de verbanning uit Gods woning. […] Deze verlossing van de lichamelijke en geestelijke dood geldt voor alle mensen en kent geen voorwaarden.
Het tweede aspect van het zoenoffer van de Heiland is de verlossing van de zogeheten indirecte gevolgen van de val – onze eigen zonden in tegenstelling tot Adams overtreding. […]
Omdat wij zelf verantwoordelijk zijn en zelf keuzen doen, is de verlossing van onze eigen zonden voorwaardelijk – zij hangt af van bekering, wat wil zeggen: belijden en verzaken van zonden, en daarna een goed leven leiden [zie Leer en Verbonden 58:43]. (‘Verlossing’, Liahona, mei 2013, 109, 110.)
Sectie 2
Hoe kan diep nadenken over Jezus’ lijden in Gethsémané en aan het kruis mijn dankbaarheid voor Hem vergroten?
Nadat Jezus het laatste avondmaal met zijn apostelen had gegeten en het avondmaal aan hen had geïntroduceerd, nam Hij ze mee naar de hof van Gethsémané. Daar bad en leed de Heiland voor onze zonden.
Nadat hij in Gethsémané onvoorstelbare pijn had geleden, werd Jezus verraden. ‘Hij [werd] in hechtenis genomen en schuldig verklaard op grond van lasterlijke aantijgingen.’ (‘De levende Christus: het getuigenis van de apostelen’, ChurchofJesusChrist.org.) In hechtenis van de Joodse religieuze leiders werd de Heiland bespot, bespuwd, geslagen en valselijk beschuldigd (zie Mattheüs 26:47–68).
Omdat zij geen gezag hadden om Jezus te doden, brachten de Joodse leiders Hem naar Pilatus, de Romeinse stadhouder. Pilatus veroordeelde Jezus ter dood door kruisiging, uit vrees voor het volk. Ter voorbereiding op de kruisiging werd Christus door Romeinse soldaten mishandeld en op wrede wijze bespot. Ze sloegen spijkers in zijn handen en voeten en hingen Hem tussen twee misdadigers aan een kruis (zie Mattheüs 27:11–38). Je zou tijdens je studie ‘Jesus Is Scourged and Crucified’ (4:49) kunnen bekijken.
Ouderling Bruce R. McConkie van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd dat Jezus, toen Hij aan het kruis hing, ‘opnieuw door de mateloze folteringen en genadeloze pijn van Gethsémané [werd] gekweld’. (‘De louterende kracht van Getsemane’, Liahona, april 2011, 18.) Na ongeveer zes uur ‘riep Jezus met luide stem: ELOÏ, ELOÏ, LAMA SABACHTANI, dat is vertaald: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?’ (Markus 15:34.)
Ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft het volgende over deze angstkreet gezegd (je zou ook ‘None Were with Him’ [2:28] kunnen bekijken, in plaats van het volgende citaat te lezen):
Om zijn Zoon het ultieme offer vrijwillig en volkomen alleen te laten brengen, onttrok de Vader aan Jezus voor een korte tijd de troost van zijn Geest en de steun van zijn persoonlijke tegenwoordigheid. […] Zijn verzoening kon pas oneindig en eeuwig zijn als Hij had gevoeld wat het betekende om niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk dood te gaan, als Hij kon voelen dat de Geest van God zich terugtrekt, resulterend in een gevoel van volslagen, verschrikkelijke en hopeloze eenzaamheid. […]
Jezus [heeft] die lange, eenzame weg geheel alleen afgelegd en [daarom hoeven] wij dat niet te doen. (‘Niemand was bij Hem’, Liahona, mei 2009, 87, 88.)
Sectie 3
Hoe kan ik het zoenoffer van de Heer omarmen?
Het is belangrijk om te begrijpen dat de Heer voor jou heeft geleden, en om je dankbaarheid daarvoor te uiten. Maar je kunt nog beter laten zien dat je écht in zijn verzoening gelooft, door je van je zonden te bekeren. (Je kunt hiervan in 3 Nephi 9:12–13, 21–22 een voorbeeld zien. De Heer nodigt de Nephieten en Lamanieten hier uit om zich te bekeren voordat Hij hun bezoekt.)
President Russell M. Nelson heeft over de gave van bekering van de Heer gezegd:
Te veel mensen beschouwen bekering als een straf – iets wat we absoluut moeten vermijden, tenzij we ons in een heel ernstige situatie bevinden. Maar dat gevoel komt van Satan. […]
Niets is meer bevrijdend, louterend of cruciaal voor onze vooruitgang dan regelmatige, dagelijkse bekering. Bekering is geen eenmalige gebeurtenis, maar een proces. Bekering is de sleutel tot geluk en gemoedsrust. In combinatie met geloof geeft bekering ons toegang tot de kracht van de verzoening van Jezus Christus. (‘We kunnen meer doen om een beter mens te worden’, Liahona, mei 2019, 67.)