Nadenken: Hoe leren we doorwerken aan een taak tot deze voltooid is?
‘Only a Stonecutter’ [‘Slechts een steenhouwer’] Geen video? Lees de volgende pagina .)
Bespreken: Hoe leren we volhouden zelfs als dat moeilijk is? In hoeverre heeft ons vertrouwen in de Heer invloed op ons vermogen om vol te houden?
Lezen: Verklaring van president Faust; Hebreëen 12:1 ; Leer en Verbonden 58:4 (rechts)
‘Als mensen [volhouden] als het moeilijk wordt, geven ze blijk van volharding — ze geven het niet op als anderen zeggen dat iets onmogelijk is.’
James E. Faust, ‘Volharding’ , Liahona, mei 2005, 51
Oefenen: Werk samen om dit patroon van volharding en het overwinnen van moeilijkheden onder de knie te krijgen:
Lees gezamenlijk elke stap in het stappenplan hieronder.
Wend u tot een van de groepsleden. Vraag elkaar of ze voor een plicht of taak staan die ze erg moeilijk vinden.
Help elkaar met de onderstaande vier stappen. Bespreek de plicht of taak die ze moeilijk vinden.
Zeg elkaar toe om vol te houden — dat u door zult gaan tot de plicht of taak gedaan is.
Vraag vrienden, leeftijdgenoten, groepsleden en anderen om hulp.
Vermijd twijfel. Bedenk dat de Heer alle macht heeft. Roep Hem aan en aanvaard zijn wil.
Geef nooit, maar dan ook nooit, op; houd vol geloof vol.
‘Val niet voor de verleiding waar Laman en Lemuël voor vielen. Toen zij de belangrijke opdracht kregen om de platen van Laban te halen, morden zij volgens de kroniek. Ze zeiden dat wat hun geboden was, moeilijk was. En ze misten hun kans op een beloning. Laat in plaats daarvan uw houding hetzelfde zijn als die van hun broer, Nephi: ‘Ik zal heengaan en doen, wat de Here heeft bevolen’ (zie 1 Nephi 3:5–7 ).
Thomas S. Monson, Teachings of Thomas S. Monson (2011), 54
Oefenen: Denk aan een moeilijkheid waar uw gezin voor staat. Stel aan de hand van het bovenstaande stappenplan vast op welke twee of drie manieren u er in geloof mee aan de slag kunt gaan, erop vertrouwend dat God een oplossing zal bieden:
Een notitie aanmaken
Toezeggen: Zeg toe om gedurende de week de volgende dingen te doen. Vink de vakjes aan van taken die u hebt uitgevoerd:
Oefen u in het volhouden volgens de hierboven gevonden manieren.
Breng uw gezinsleden dit beginsel bij.
Blijf de hiervoor besproken fundamentele beginselen in praktijk brengen.
‘Het is onze taak om ons van middelmatigheid tot competentie te verheffen, en van mislukking tot prestatie. Het is onze taak om zo goed mogelijk te worden. Een van Gods grootste gaven aan ons is de vreugde van het blijven proberen, want geen enkele mislukking hoeft blijvend te zijn.’
Thomas S. Monson, ‘The Will Within’, Ensign, mei 1987, 68
Als u de video niet kunt bekijken, lees dan hier het script.
Afbeelding
Salt Laketempel in aanbouw
OUDERLING HOLLAND: John R. Moyle was een Engelse pionier die met een handkar door de Verenigde Staten trok. Hij vestigde zich in Alpine (Utah), ongeveer 35 kilometer van de Salt Laketempel.
Brigham Young riep broeder Moyle als hoofdopzichter metselwerk voor de bouw van de Salt Laketempel.
Om ervoor te zorgen dat hij ’s maandags altijd om acht uur ’s morgens op zijn werk was, ving broeder Moyle de wandeltocht al om twee uur ’s morgens aan. Zijn werkweek eindigde op vrijdag om vijf uur ’s middags, waarna hij naar huis liep — waar hij kort voor middernacht aankwam. Gedurende de bijna twintig jaar die de bouw van de tempel duurde, herhaalde hij dit wekelijks.
Toen hij een keer in het weekend thuis was, schopte een van de koeien broeder Moyle bij het melken tegen zijn been, waarbij het bot vlak onder de knie verbrijzeld werd.
Er was op de boerderij geen goede medische hulp, dus zijn familie en vrienden lichtten een deur uit zijn scharnieren en bonden hem vast aan de geïmproviseerde operatietafel. Toen amputeerden ze zijn been een centimeter of vijf onder de knie met de schulpzaag waarmee ze takken van een boom hadden gezaagd.
Toen het been eindelijk genas, maakte broeder Moyle een houten been. Eerst liep hij door het huis. Toen liep hij over het erf. Uiteindelijk waagde hij zich buiten zijn eigen grond.
Toen hij uiteindelijk meende dat hij de pijn kon verdragen, deed hij zijn houten been aan, liep de 35 kilometer naar de Salt Laketempel, klom op de steiger en beitelde de spreuk ‘De Here gewijd’.
(Zie ook Jeffrey R. Holland, ‘Als duiven op ons raamkozijn’, Liahona, juli 2000, 90–93.)