เซมินารี
2 โครินธ์ 1; 4


2 โครินธ์ 14

“การหนุน‍ใจซึ่ง​เรา​เอง​ได้​รับ​จาก​พระ‍เจ้า”

เยาวชนหญิงสองคนกำลังนั่งด้วยกันบนม้านั่ง หนึ่งในเยาวชนหญิงดูเหมือนจะว้าวุ่น เศร้า หรือกังวลเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง เยาวชนหญิงอีกคนกำลังแสดงความเป็นห่วงและดูเหมือนจะพยายามปลอบโยนอีกฝ่าย

เราทุกคนล้วนประสบกับความปวดร้าวใจและเสียใจ ความล้มเหลวและอุปสรรค ความรู้สึกไม่สบายและความเจ็บป่วย เมื่อประชาชนกรุงโครินธ์เผชิญกับความยากลำบาก เปาโลเขียนถึงสมาชิกของศาสนจักรที่นั่นเพื่อเสนอที่จะให้การสนับสนุนและให้คำปรึกษาอย่างต่อเนื่อง เขาเป็นพยานถึงการปลอบโยนและสันตินั้นมีให้พวกเขาผ่านพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ (ดู 2 โครินธ์ 1:3–4) บทเรียนนี้จะช่วยให้ท่านเข้าใจวิธีการบางอย่างที่พระผู้เป็นเจ้าประทานการปลอบโยนให้แก่บุตรธิดาของพระองค์ และระบุวิธีที่ท่านจะแบ่งปันการปลอบโยนของพระองค์ให้กับผู้อื่นได้

สิ่งใดนำมาซึ่งการปลอบโยนแก่ท่าน?

  • ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก ท่านหันไปหาใครหรือสิ่งใดเพื่อการปลอบโยน?

  • อะไรหรือใครให้การปลอบโยนท่านมากที่สุด? เพราะเหตุใด?

เขียนบนกระดาษด้วยปากกาหรือดินสอ 1. ทำสิ่งต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน:

จัดทำรายการสถานการณ์ในชีวิตปัจจุบันหรือในอนาคตที่ท่านอาจต้องการความช่วยเหลือและการปลอบโยนที่จะก้าวผ่าน

ไตร่ตรองคำถามต่อไปนี้:

  • เพราะเหตุใดท่านจึงวางใจได้ว่า พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์จะทรงปลอบโยนท่านผ่านของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ในช่วงเวลาเช่นนี้?

  • ท่านรู้สึกว่าท่านตระหนักและได้รับการปลอบโยนที่พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ทรงมอบผ่านพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ดีเพียงใด?

  • ท่านจะสามารถแบ่งปันการปลอบโยนที่พระองค์ประทานกับผู้อื่นได้อย่างไร?

ค้นหาคำตอบของคำถามก่อนหน้าในขณะที่ท่านศึกษาบทเรียนนี้

เปาโลต้องการปลอบโยนวิสุทธิชนชาวโครินธ์ในการทดลองของพวกเขา

ขณะอยู่ในแคว้นมาซิโดเนีย เปาโลได้รับข่าวจากสานุศิษย์ชื่อทิตัสว่า วิสุทธิชนในเมืองโครินธ์ได้รับจดหมายฉบับก่อนของเขาเรียบร้อยแล้ว (ดู 2 โครินธ์ 2:13; 7:5) เปาโลยังได้รู้ถึงความท้าทายอย่างไม่หยุดหย่อนของวิสุทธิชนเหล่านี้และเขียนจดหมายอีกฉบับ (2 โครินธ์) เพื่อให้การปลอบโยนและตอบปัญหาของพวกเขา

  • ท่านจำอะไรได้บ้างเกี่ยวกับโครินธ์และความยากลำบากของวิสุทธิชนที่นั่น?

อ่าน 2 โครินธ์ 1:1–4 โดยให้ความสนใจวิธีที่เปาโลเปิดจดหมายฉบับที่สองของตนแก่วิสุทธิชนชาวโครินธ์

  • อะไรที่โดดเด่นสำหรับท่านในบทนำของเปาโลที่ให้แก่เหล่าวิสุทธิชน?

  • เปาโลใช้พระนามหรือชื่อเรียกใดเรียกพระบิดาบนสวรรค์ที่ทำให้ท่านสนใจ?

  • พระนามหรือชื่อเรียกเหล่านี้สอนอะไรท่านเกี่ยวกับพระบิดาบนสวรรค์?

  • เปาโลเคยสอนความจริงใดบ้างใน ข้อ 4?

รับการปลอบโยนจากพระบิดาบนสวรรค์และช่วยให้ผู้อื่นได้รับเช่นกัน

ท่านอาจระบุความจริงจาก ข้อ 4 ดังเช่นข้อความต่อไปนี้: เมื่อเราได้รับการปลอบโยนจากพระบิดาบนสวรรค์ระหว่างการทดลอง เราสามารถช่วยให้ผู้อื่นได้รับเช่นกัน

  • ท่านคิดว่าการ “หนุนใจ (ปลอบโยน) คนทั้งหลายที่มีความยากลำบาก” มีความหมายว่าอย่างไร? (ข้อ 4)

  • เหตุใดท่านจึงคิดว่ามีความคาดหวังกับสานุศิษย์ของพระเยซูคริสต์?

เขียนบนกระดาษด้วยปากกาหรือดินสอ 2. ตอบคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน:

  • ระหว่างการทดลอง ท่านหรือคนที่ท่านรู้จักเคยได้รับความช่วยเหลือและการปลอบโยนจากพระบิดาบนสวรรค์เมื่อใด?

  • ท่านเรียนรู้อะไรจากประสบการณ์นั้น?

  • ท่านคิดว่าท่านสามารถทำอะไรได้เพื่อรับการปลอบโยนจากพระผู้เป็นเจ้ามากขึ้นเมื่อท่านต้องการ?

อ่านข้อความต่อไปนี้ของประธานสเป็นเซอร์ ดับเบิลยู. คิมบัลล์ (1895–1985)

ภาพวาดครึ่งตัวของประธานสเป็นเซอร์ ดับเบิลยู. คิมบัลล์

พระผู้เป็นเจ้าสนพระทัยเรา และพระองค์ทรงดูแลเรา แต่ปกติพระองค์จะทรงตอบรับความต้องการของเราผ่านผู้อื่น ด้วยเหตุนี้ การรับใช้กันในอาณาจักรจึงสำคัญยิ่ง

(คำสอนของประธานศาสนจักร: สเป็นเซอร์ ดับเบิลยู. คิมบัลล์ [2006], 90)

 ChurchofJesusChrist.org

4:57

พระผู้เป็นเจ้าทรงยกเราขึ้น

แทนที่จะจดจ่อกับอาการป่วยของเธอ บริททานีพบการปลอบโยนในการรับใช้ผู้อื่นและวางใจพระเจ้า

  • เพราะเหตุใดท่านจึงคิดว่าพระบิดาบนสวรรค์มักใช้เราในการช่วยเหลือผู้อื่นระหว่างการทดลองของพวกเขาเพื่อให้รู้สึกว่าพระองค์ทรงรักและปลอบโยน?

นึกถึงใครสักคนที่ท่านรู้จักผู้ซึ่งกำลังประสบกับความยากลำบาก พิจารณาร่วมกับการสวดอ้อนวอนว่าท่านจะช่วยให้บุคคลนั้นรู้สึกถึงการปลอบโยนดังที่พระบิดาบนสวรรค์ประทานแก่ท่านอย่างไรในขณะที่ท่านทำสิ่งต่อไปนี้:

  1. นึกถึงสิ่งที่ท่านเรียนรู้จาก 2 โครินธ์ 1:1–4 ที่อาจช่วยบุคคลนี้ได้

  2. อ่านชุดข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้สองชุดหรือมากกว่านั้น ซึ่งประกอบด้วยคำสอนเพิ่มเติมของเปาโลที่สอนชาวโครินทร์เกี่ยวกับการทดลอง ค้นหาวลีหรือคำพูดที่ท่านรู้สึกว่าจะมีความหมายต่อบุคคลที่ท่านเลือก

  3. ทำบางสิ่งบางอย่างตอนนี้เพื่อช่วยให้คนๆ นี้รู้สึกได้ถึงการปลอบโยนจากพระบิดาบนสวรรค์ ท่านอาจสวดอ้อนวอนให้บุคคลนั้นดังเช่นวิสุทธิชนชาวโครินธ์สวดอ้อนวอนให้เปาโล (ดู 2 โครินธ์ 1:11) นอกจากนี้ท่านยังสามารถเขียนข้อความให้กำลังใจบุคคลนี้เหมือนกับที่เปาโลทำกับชาวโครินธ์ แม้ว่าข่าวสารของท่านอาจจะเป็นข้อความ อีเมล หรือโน้ตสั้นแทนที่จะเป็นจดหมาย (พิจารณาเพิ่มสิ่งที่ท่านเรียนรู้ในบทเรียนนี้จาก 2 โครินธ์ 14 รวมถึงประสบการณ์ส่วนตัวใดๆ ที่อาจช่วยได้)

  4. วางแผนเพิ่มเติมเพื่อช่วยบุคคลนี้ พระบิดาบนสวรรค์อาจทรงกระตุ้นเตือนให้ท่านลงมือทำอะไรเพิ่มเติม เช่น การไปเยี่ยมเยียนหรือรับใช้ในทางใดทางหนึ่ง อย่าลืมจดแผนที่ท่านคิดไว้ในที่ซึ่งท่านจะได้รับการเตือนให้ทำตามแผน เช่น ในปฏิทินบนสมาร์ทโฟนของท่าน หรือบนแผ่นกระดาษที่ท่านจะดูในภายหลัง

เขียนบนกระดาษด้วยปากกาหรือดินสอ 3. สรุปสิ่งที่ท่านเรียนรู้ในบทเรียนนี้และสิ่งที่ท่านวางแผนจะทำในตอนนี้

เลือกได้: ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมใช่หรือไม่?

2 โครินธ์ 1:4 เหตุใดพระเจ้าจึงทรงคาดหวังให้ฉันติดต่อและปลอบโยนผู้คนที่ประสบปัญหา?

เอ็ลเดอร์แกรีย์ อี. สตีเวนสัน แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนดังนี้:

2:3

การดูแลจิตวิญญาณ

เอ็ลเดอร์สตีเวนสันสอนว่าเรามีหน้าที่รับผิดชอบที่จะปฏิบัติศาสนกิจต่อผู้อื่น ต้อนพวกเขาเข้าสู่พระวิหารและในที่สุดสู่พระผู้ช่วยให้รอด

ภาพครึ่งตัวอย่างเป็นทางการของเอ็ลเดอร์แกรีย์ อี. สตีเวนสันแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง ปี 2015

ทันทีที่เราขึ้นมาจากน้ำบัพติศมา เราได้รับมอบหมายให้ทำงานนี้ เราแสดงความรักต่อผู้อื่นเพราะนั่นคือสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงบัญชาให้เราทำ … เมื่อเพื่อนบ้านของเรามีความทุกข์ทางโลกหรือทางวิญญาณ เราวิ่งไปช่วย เราแบกภาระของกันและกัน เพื่อมันจะได้เบา เราโศกเศร้ากับคนที่โศกเศร้า เราปลอบโยนคนที่ต้องการการปลอบโยน พระเจ้าทรงคาดหวังสิ่งนี้จากเรา วันนั้นจะมาถึงเมื่อเราจะรายงานการดูแลฝูงแกะของพระองค์

(แกรีย์อี. สตีเวนสัน, “การดูแลจิตวิญญาณ,” เลียโฮนา, พ.ย. 2018, 111)

2 โครินธ์ 4:17 เปาโลหมายความว่าอย่างไรเมื่อเขาเรียกความท้าทายทางมรรตัยของเราว่าเป็น “​ความ​ยาก‍ลำ‌บาก​เล็ก‍น้อย​”?

เอ็ลเดอร์พอลวี. จอห์นสันแห่งฝ่ายประธานโควรัมสาวกเจ็ดสิบสอนว่า:

2:3

More Than Conquerors through Him That Loved Us

Trials are not just to test us. They are vitally important to the process of putting on the divine nature.

ภาพครึ่งตัวอย่างเป็นทางการของเอ็ลเดอร์พอล วี. จอห์นสันแห่งโควรัมสาวกเจ็ดสิบ ปี 2021

ท่ามกลางปัญหาทั้งหลาย เราแทบมองไม่เห็นว่าพรที่จะได้รับมีค่ายิ่งกว่าความเจ็บปวด ความอดสู หรือความปวดร้าวใจที่เราประสบขณะนั้น … อัครสาวกเปาโลสอนว่า “เพราะว่าความยากลำบากชั่วคราวและเล็กน้อยของเรา จะทำให้เรามีศักดิ์ศรีนิรันดร์มากมายอย่างไม่มีที่เปรียบ” [2 โครินธ์ 4:17] น่าสนใจที่เปาโลใช้คำว่า “ความยาก‍ลำ‌บากเล็ก‍น้อย” คำนี้มาจากคนที่ถูกตี ถูกหินขว้าง เรืออับปาง ถูกจองจำ และคนที่ประสบการทดลองอื่นๆ อีกมากมาย ข้าพเจ้าคิดว่าพวกเราหลายคนคงไม่คิดว่าความทุกข์เป็นเรื่องเล็ก แต่เมื่อเทียบกับพรและการเติบโตที่เราจะได้รับในท้ายที่สุดแล้ว ทั้งในชีวิตนี้และในนิรันดร ความทุกข์ของเราเล็กน้อยมาก …

บางครั้งเราต้องการเติบโตโดยไม่มีการท้าทายและเข้มแข็งขึ้นโดยไม่ต้องต่อสู้ แต่การเติบโตเกิดขึ้นไม่ได้โดยวิธีง่ายๆ เราเข้าใจชัดเจนว่านักกีฬาที่ต่อต้านการฝึกอย่างเข้มงวดจะไม่มีวันได้เป็นนักกีฬาระดับโลก เราพึงระวังว่าเราจะไม่โกรธเคืองสิ่งที่ช่วยให้เราสวมสภาพของพระองค์

(พอล วี. จอห์นสัน, “เรามีชัยเหลือล้นโดยพระองค์ผู้ได้ทรงรักเราทั้งหลาย,” เลียโฮนา, พ.ค. 2011, 99–100)