ยากอบ 3
คำพูดที่เราเอ่ย
คำพูดที่เราเอ่ยมีพลัง ท่านนึกประสบการณ์ในชีวิตออกไหมที่ท่านรู้สึกได้ถึงพลังของคำพูดทั้งดีหรือไม่ดี? ในสาส์นของยากอบ เขาได้สอนความสำคัญของการควบคุมคำพูดของเรา บทเรียนนี้มุ่งหมายจะช่วยท่านประเมินคำที่ท่านพูดและคำพูดของท่านกำลังส่งผลกระทบต่อการพยายามเป็นเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้นอย่างไร
พลังของคำพูด
ดูรูปภาพด้านล่างและนึกภาพการสนทนาที่บุคคลอาจจะกำลังมีอยู่ นึกถึงผลกระทบจากคำพูดที่เราได้ยินและใช้
-
คำพูดล่าสุดที่ท่านจำได้ว่ามีคนพูดเพื่อช่วยท่านหรือทำร้ายท่านคืออะไร?
-
คำพูดล่าสุดที่ท่านพูดกับบางคนเพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งหรือให้กำลังใจพวกเขาคืออะไร?
พิจารณาว่าเร็วๆ นี้ท่านได้พูดอะไรหรือไม่ที่อาจส่งผลเสียต่อบางคน ขณะที่ท่านศึกษาคำสอนของยากอบ ให้มองหาความจริงที่จะช่วยให้ท่านเข้าใจพลังของคำพูดได้ดีขึ้น ใส่ใจความรู้สึก ความคิด และความประทับใจที่จูงใจท่านให้พูดเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้น
ลิ้นเป็นเหมือน …
ยากอบได้เน้นย้ำพลังของคำที่เราได้ยินและพูดและเปรียบเทียบลิ้นกับหลายอย่าง อ่าน ยากอบ 3:2–12 เพื่อดูว่ายากอบเปรียบเทียบลิ้นกับอะไร วาดแสดงการเปรียบเทียบง่ายๆ ของยากอบหนึ่งหรือสองรูปลงในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน แล้วไตร่ตรองว่าคำพูดของเราเหมือนกับสิ่งที่ท่านกำลังวาดอย่างไร
อ่านรายการต่อไปนี้เพื่อดูว่าท่านเปรียบเทียบเหมือนกันหรือไม่
-
บังเหียนใส่ปากม้า ยากอบ 3:2–3, 5 บังเหียนใส่ปากม้า (ดู ข้อ 3) เป็นเหล็กชิ้นเล็กใส่ไว้ในปากม้าที่ผูกโยงกับบังเหียนเพื่อให้คนขี่ม้าบังคับทิศทางม้าได้
-
หางเสือ ยากอบ 3:4–5 หางเสือ (ดู ข้อ 4) ควบคุมทิศทางเรือซึ่งจะทำหน้าที่คัดท้ายหรือเลี้ยวเรือ
-
ไฟ ยากอบ 3:5–6 “ป่าใหญ่” หมายถึงป่าไม้ (ดู ข้อ 5 เชิงอรรถ b)
-
สัตว์ที่ไม่เชื่อง ยากอบ 3:7–8
-
พิษร้าย ยากอบ 3:8
-
บ่อน้ำพุและต้นมะเดื่อ ยากอบ 3:10–12
1. ตอบคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน:
-
การเปรียบเทียบเหล่านี้จะช่วยให้เราเข้าใจพลังของคำพูดที่เราได้ยินและพูดได้ดีขึ้นอย่างไร?
-
ท่านจะเพิ่มการเปรียบเทียบอะไรอีกบ้างเพื่อพูดถึงผลกระทบของคำที่เราพูด?
เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองได้แบ่งปันดังนี้เมื่อท่านพูดถึงคำสอนอันทรงพลังของยากอบ:
เห็นได้ชัดว่ายากอบไม่ได้หมายความว่าลิ้นของเราชั่ว ตลอดเวลา และใช่ว่า ทุกอย่าง ที่เราพูด “เต็มไปด้วยพิษร้ายถึงตาย” แต่เขาหมายความชัดเจนว่าอย่างน้อยบางสิ่งที่เราพูดสามารถบ่อนทำลาย แม้ถึงกับมีพิษร้ายแรง—และนั่นเป็นข้อกล่าวหาที่น่าสะพรึงกลัวสำหรับวิสุทธิชนยุคสุดท้าย! เสียงที่แสดงประจักษ์พยานอันลึกซึ้ง กล่าวคำสวดอ้อนวอนด้วยศรัทธาแรงกล้า และร้องเพลงสวดแห่งไซอัน สามารถเป็น เสียงเดียวกับที่ด่าและวิจารณ์ ทำให้อับอายและเสื่อมเสีย สร้างความเจ็บปวดและทำลายวิญญาณของตนเองและผู้อื่นในระหว่างนั้น …
… ขอให้เราพยายามเป็นชายหญิงที่ “ดีพร้อม“ ในด้านนี้เป็นอย่างน้อยตอนนี้—โดยไม่พูดให้ใครขุ่นเคือง หรือถ้าจะพูดแง่บวกมากขึ้นคือ พูดด้วยลิ้นใหม่ ลิ้นของเทพ คำพูดของเราเหมือนการกระทำของเรา คือควรเปี่ยมด้วยศรัทธา ความหวัง และจิตกุศล … ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่งในโลกปัจจุบัน ด้วยคำพูดเช่นนั้น ที่พูดภายใต้อิทธิพลของพระวิญญาณ น้ำตาจะเหือดแห้ง ใจจะหายเจ็บ ชีวิตจะถูกยกขึ้น ความหวังจะกลับมา ความมั่นใจจะมีชัย
(ดู เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์, “ลิ้นของเทพ,” เลียโฮนา, พ.ค. 2007, 16, 20)
-
ท่านได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการเปรียบเทียบของยากอบและคำกล่าวของเอ็ลเดอร์ฮอลแลนด์?
ความจริงข้อหนึ่งที่เราสามารถเรียนรู้ได้คือ ผู้ติดตามพระผู้เป็นเจ้ามุ่งมั่นใช้ภาษาของตนเพื่อจุดประสงค์ที่ชอบธรรม ไม่ใช่เพื่อเผยแพร่ความชั่วร้าย
ใคร่ครวญสักครู่ว่าท่านเคยเห็นภาษาที่ใช้ทั้งดีและชั่วในสถานการณ์ต่อไปนี้อย่างไร:
-
ในการส่งข้อความหรือโซเชียลมีเดีย
-
ที่โบสถ์ในวันอาทิตย์
-
ที่โรงเรียนกับเพื่อนๆ ของท่าน
-
ในทีมหรือในสโมสร
-
ที่บ้านกับครอบครัวของท่าน
-
ท่านเคยมีประสบการณ์ใดบ้างที่แสดงตัวิย่างคำพูดที่มีผลอันทรงพลังต่อผู้คนไม่ว่าดีหรือชั่ว?
พระเยซูคริสต์ทรงเป็น “คนดีพร้อม” (ยากอบ 3:2) และแบบอย่างของเราในทุกสิ่ง รวมถึงคำพูดที่พระองค์ตรัสด้วย ขณะนึกถึงสิ่งที่ท่านรู้เกี่ยวกับพระองค์ ให้จินตนาการว่าพระผู้ช่วยให้รอดจะทรงใช้คำพูดของพระองค์อย่างไรถ้าพระองค์อยู่ในสถานการณ์ที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้
2. ตอบคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน:
-
ท่านน่าจะสังเกตเห็นความแตกต่างอะไรบ้างระหว่างจินตนาการว่าพระผู้ช่วยให้รอดจะทรงใช้คำพูดอย่างไร กับท่านเห็นและได้ยินอะไรในสถานการณ์เหล่านี้ในปัจจุบัน?
ภาษาที่เราได้ยินและใช้
พระเจ้าทรงสอนเราผ่านศาสดาพยากรณ์ของพระองค์ว่าเราควรพูดและไม่ควรพูดอะไร
ไตร่ตรองการสื่อสารของท่าน (ในรูปแบบต่างๆ: การส่งข้อความ โซเชียลมีเดีย การพูดคุยกับผู้อื่น และอื่นๆ) ขณะที่ท่านอ่าน 10 ข้อความต่อไปนี้ที่ดัดแปลงจาก เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน ([จุลสาร, 2011], 20–21) ประเมินภาษาของท่านโดยใช้ระดับคะแนน 1 ถึง 5 โดย 1 หมายถึง “ฉันต้องการความช่วยเหลืออย่างมาก” และ 5 หมายถึง “ฉันทำได้ดีมาก”
-
ฉันพยายามใช้ภาษาที่สะอาดและฉลาด
-
ฉันใช้ภาษาที่ยกระดับจิตใจ ให้กำลังใจ และชื่นชม
-
ฉันพูดถึงผู้อื่นในแง่บวกและดี
-
ฉันไม่ดูถูกดูแคลนผู้อื่น แม้จะล้อเล่นก็ตาม
-
ฉันพยายามหลีกเลี่ยงการนินทาทุกรูปแบบและหลีกเลี่ยงการพูดด้วยความโกรธ
-
เมื่อถูกล่อลวงให้พูดแรงหรือพูดให้เจ็บใจ ฉันไม่พูดออกมา
-
ฉันใช้พระนามพระผู้เป็นเจ้าและพระเยซูคริสต์ด้วยความคารวะและความเคารพ
-
ฉันเอ่ยพระนามพระบิดาบนสวรรค์โดยใช้ภาษาที่มีความคารวะและความเคารพ
-
ฉันไม่ใช้ภาษาหรือท่าทางหยาบโลนหรือหยาบคาย
-
ฉันไม่เล่าเรื่องตลกหรือเรื่องผิดศีลธรรม
ลองคิดถึงภาษาที่ท่านเลือกใช้และไตร่ตรองว่าท่านจะทำอะไรให้ดีขึ้น
3. ตอบคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน:
-
หนึ่งหรือสองอย่างที่จะช่วยท่านเลือกใช้คำที่พูดและฟังอย่างระมัดระวังมากขึ้นคืออะไร?
-
ท่านต้องการปรับปรุงเป็นพิเศษในสถานการณ์ใดบ้าง?
-
กลยุทธ์ใดอาจจะช่วยได้?
-
ความพยายามของท่านอาจจะช่วยให้ท่านเป็นเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้นได้อย่างไร?
เลือกได้: ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมหรือไม่?
คำพูดของเราสะท้อนให้เห็นตัวตนของเราอย่างไร?
เอ็ลเดอร์โรเบิร์ต เอส. วูดแห่งสาวกเจ็ดสิบสอนดังนี้:
คำพูดและการแสดงออกภายนอกของเราใช่ว่าจะไม่มีผลอะไรเลย เพราะทั้งสองอย่างสะท้อนตัวตนของเราและหล่อหลอมตัวตนที่เราจะเป็น …
สิ่งที่เราพูดและวิธีที่เราแสดงออกไม่เพียงเผยธาตุแท้ในตัวเราเท่านั้น แต่จะหล่อหลอมตัวเรา หล่อหลอมคนรอบข้างเรา และสุดท้ายหล่อหลอมทั้งสังคมของเรา ทุกวันเราแต่ละคนมีส่วนในการบดบังความสว่างหรือขับไล่ความมืดออกไป เราได้รับเรียกให้เชื้อเชิญความสว่างและเป็นความสว่างเพื่อชำระตัวเราให้บริสุทธิ์และจรรโลงใจผู้อื่น …
เมื่อเราพูดและทำ เราควรถามว่าคำพูดและการแสดงออกของเรามีแนวโน้มจะเชื้อเชิญอำนาจของสวรรค์เข้ามาในชีวิตเราและเชื้อเชิญให้ทุกคนมาหาพระคริสต์หรือไม่ เราต้องปฏิบัติต่อเรื่องศักดิ์สิทธิ์ด้วยความคารวะ เราจำเป็นต้องขจัดความไม่สุภาพและความลามก ความรุนแรงและการข่มขู่ ความเหยียดหยามและความเท็จออกจากการสนทนาของเรา ดังอัครสาวกเปโตรเขียน “แต่พระองค์ผู้ทรงเรียกพวกท่านนั้นบริสุทธิ์อย่างไร พวกท่านเองก็จงเป็นคนบริสุทธิ์ในชีวิตทุกด้านอย่างนั้น” [1 เปโตร 1:15] คำว่าชีวิตทุกด้านในข้อนี้ไม่ได้หมายถึงคำพูดเท่านั้น แต่หมายถึงการกระทำทั้งสิ้นของเราด้วย
(ดู โรเบิร์ต เอส. วูด, “ลิ้นของเทพ,” เลียโฮนา, ม.ค. 2000, 102–104)
เราจะเปลี่ยนภาษาที่เราใช้และฟังให้ดีได้อย่างไร?
วีดิทัศน์เรื่อง “ชมรมต่อต้านคำสบถ” (4:56) ใน ChurchofJesusChrist.org, แสดงให้เห็นความพยายามของเยาวชนชายคนหนึ่งที่จะช่วยผู้อื่นหลีกเลี่ยงภาษาหยาบคาย
No Cussing Club
One boy’s crusade to encourage clean language has far-reaching effects.