2 โครินธ์ 2

“ท่านทั้งหลายควรจะยกโทษ”

การให้อภัยผู้อื่นอาจเป็นเรื่องยากมาก เปาโลเขียนถึงวิสุทธิชนชาวโครินธ์เกี่ยวกับการให้อภัยผู้ล่วงละเมิดในชุมชนของตน เปาโลจึงเชื้อเชิญให้วิสุทธิชนเหล่านั้นให้อภัย ทั้งเพื่อความดีของผู้ที่ได้รับการให้อภัยและประโยชน์ของพวกเขาเอง ขณะที่ท่านศึกษา ให้แสวงหาที่จะเพิ่มความเข้าใจของท่านเกี่ยวกับความสำคัญของการให้อภัยและความปรารถนาของท่านที่จะให้อภัยผู้อื่น

กระตุ้นให้ศึกษาพระคัมภีร์ทุกวัน กระตุ้นนิสัยของการศึกษาพระคัมภีร์ทุกวัน มีไม่กี่อย่างที่จะเป็นอิทธิพลเปี่ยมด้วยพลังและยั่งยืนในชีวิตนักเรียนมากกว่าการช่วยให้พวกเขาเรียนรู้ที่จะรักพระคัมภีร์และศึกษาทุกวัน

การเตรียมของนักเรียน: เชื้อเชิญให้นักเรียนเตรียมมาแบ่งปันตัวอย่างของบางคนที่ตนรู้จักผู้ที่ให้อภัยผู้อื่นเหมือนพระคริสต์

กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทำได้

คำถามต่อไปนี้อาจช่วยให้นักเรียนคิดเกี่ยวกับบทบาทของการให้อภัยในชีวิตของตน หัวข้อของการให้อภัยอาจเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับนักเรียนบางคน เตรียมพร้อมทำตามการกระตุ้นเตือนจากพระวิญญาณบริสุทธิ์เพื่อสอนหลักธรรมเหล่านี้ด้วยความรักและความเข้าใจ

ท่านจะตอบสนองอย่างไร?

ลองจินตนาการดูว่าท่านและคนรอบข้างอาจตอบสนองอย่างไรในสถานการณ์ต่อไปนี้:

• เป็นที่ทราบกันดีว่าสมาชิกคนหนึ่งในวอร์ดหรือสาขาของท่านกระทำบาปร้ายแรง เช่น ละเมิดกฎแห่งความบริสุทธิ์ทางเพศ

• บางคนในวอร์ดหรือสาขาของท่านคัดค้านผู้นำศาสนจักรอย่างเปิดเผย

ตอบคำถามต่อไปนี้:

• แม้ว่าผู้คนในสถานการณ์เหล่านี้ได้พบกับผู้นำศาสนจักรและพยายามกลับใจ แต่ผู้อื่นอาจพูดถึงและปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างไร?

• เหตุใดจึงอาจเป็นเรื่องยากสำหรับบางคนที่จะปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความรักและการให้อภัย?

ใน 2 โครินธ์ 2 เปาโลเขียนถึงสถานการณ์ที่คล้ายกันในกรุงโครินธ์เมื่อมีบางคนล่วงละเมิดและได้รับการลงโทษจากสมาชิกศาสนจักร

ไตร่ตรองว่าท่านปฏิบัติต่อคนรอบข้างที่อาจเคยล่วงละเมิดอย่างไร พิจารณาคำถามต่อไปนี้ที่ถามโดยเอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์ ฮอลแลนด์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง:

มีใครบางคนในชีวิตของท่านที่อาจต้องการการให้อภัยหรือไม่? มีใครบางคนในบ้านของท่าน ใครบางคนในครอบครัวของท่าน ใครบางคนในละแวกบ้านท่านไหมที่เคยทำสิ่งที่ไม่เป็นธรรม ไม่เมตตาหรือสิ่งที่ไม่เป็นชาวคริสต์? พวกเราทุกคนล้วนมีความผิดจากการล่วงละเมิดเหล่านั้น ดังนั้นจึงต้องมีใครสักคนที่ยังต้องการการให้อภัยจากท่านอย่างแน่นอน

(เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์, “I Stand All Amazed,” Ensign, Aug. 1986, 72)

ขณะที่ท่านศึกษาบทเรียนนี้ ให้แสวงหาความช่วยเหลือจากพระวิญญาณบริสุทธิ์เพื่อเพิ่มความเข้าใจที่มีต่อความสำคัญของการให้อภัยเหมือนพระคริสต์และวิธีที่ท่านอาจให้อภัยผู้อื่น

เปาโลสอนเกี่ยวกับการให้อภัย

นักเรียนสามารถทำกิจกรรมต่อไปนี้เป็นกลุ่มเล็กๆ เป็นคู่ หรือทำด้วยตนเอง

อ่าน 2 โครินธ์ 2:5–11 และดูว่าความจริงใดที่ท่านระบุได้ภายใต้หมวดหมู่ต่อไปนี้:

เราควรปฏิบัติต่อบุคคลที่ทำให้เราโศกเศร้าอย่างไร?	เพราะเหตุใดเราจึงควรปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยวิธีนี้?

• ท่านเรียนรู้อะไรจากการศึกษาข้อนี้?

ขณะที่นักเรียนแลกเปลี่ยนสิ่งที่ได้เรียนรู้ ให้เขียนความจริงที่นักเรียนระบุลงบนกระดาน

หลักธรรมสองประการที่ท่านอาจระบุได้คือ ผ่านทางพระผู้ช่วยให้รอด พระเยซูคริสต์ เราสามารถยกโทษและเอื้อมออกไปหาผู้อื่นด้วยความรัก และ หากเราไม่ให้ภัยผู้อื่น ซาตานจะมีข้อได้เปรียบเหนือเรา

• อะไรคือตัวอย่างของวิธีที่ท่านอาจให้อภัย ปลอบโยน หรือยืนยันความรักของท่านต่อผู้ที่เคยล่วงละเมิดหรือเคยใจร้าย?

• จากสิ่งที่ท่านทราบเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์พระผู้ช่วยให้รอด เหตุใดพระองค์จึงต้องการให้เรายกโทษและแสดงความรักต่อกัน? พระองค์จะทรงช่วยเราทำเช่นนี้ได้อย่างไร?

เอ็ลเดอร์มัสสิโม ดี ฟีโอแห่งสาวกเจ็ดสิบสอนว่า:

สานุศิษย์ที่แท้จริงชอบให้อภัย พวกเขารู้ว่าการชดใช้ของพระผู้ช่วยให้รอดครอบคลุมบาปและความผิดพลาดทั้งหมดของเราแต่ละคน พวกเขารู้ว่าราคาที่พระองค์ทรงจ่ายเป็น “ราคารวมทั้งหมด” ราคานั้นครอบคลุมภาษี ค่าธรรมเนียม ค่านายหน้า และค่าใช้จ่ายทางวิญญาณเกี่ยวกับบาป ความผิดพลาด และการทำผิดทั้งหมด สานุศิษย์ที่แท้จริงให้อภัยเร็วและขอโทษเร็ว

พี่น้องที่รักทั้งหลาย ถ้าท่านยังไม่มีพลังในการให้อภัย อย่านึกถึงสิ่งที่คนอื่นทำกับท่าน แต่นึกถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงทำให้ท่าน และท่านจะพบสันติสุขในพรของการไถ่อันเนื่องจากการชดใช้ของพระองค์

(มัสสิโม ดี ฟีโอ, “ความรักอันบริสุทธิ์: เครื่องหมายที่แท้จริงของสานุศิษย์ที่แท้จริงทุกคนของพระเยซูคริสต์” เลียโฮนา, พ.ค. 2018, 82)

หากนักเรียนทำกิจกรรมการเตรียมตัวของนักเรียนแล้ว ให้ถามคำถามต่อไปนี้และเชิญชวนให้นักเรียนแบ่งปันสิ่งที่ตนเตรียมไว้ เตือนนักเรียนว่าอย่าแบ่งปันประสบการณ์ที่อาจเป็นเรื่องส่วนตัวเกินไป

• เมื่อใดที่ท่านเคยเห็นตัวอย่างของผู้ที่ให้อภัยอีกคนหนึ่ง แล้วจากนั้นก็เอื้อมไปหาบุคคลนั้นด้วยความรัก?

• การระงับไว้ซึ่งการให้อภัยจะทำให้ “ซาตาน … ได้เปรียบ [เหนือ] เรา” อย่างไร? ( 2 โครินธ์ 2:11)

ช่วยให้นักเรียนเข้าใจถึงพรที่สามารถมาสู่ทั้งผู้ที่ให้อภัยและผู้ที่รับการให้อภัยโดยการทำกิจกรรมต่อไปนี้

ให้บอกวิธีทำกิจกรรมต่อไปนี้หรือทำเป็นเอกสารแจกให้นักเรียน

ลองนึกภาพว่า ดังเช่นชาวโครินธ์ บุคคลในวอร์ดของท่านต้องการเพิ่มพูนความรักและการให้อภัยของตนต่อผู้ที่เคยทำบาป ด้วยเหตุนี้ อธิการของท่านจึงเชื้อเชิญให้ท่านแบ่งปันความคิดสั้นๆ เกี่ยวกับการให้อภัยในช่วงต้นของชั้นเรียนหรือการประชุมโควรัมของท่าน ใช้เวลาสองสามนาทีเพื่อสร้างโครงร่างของสิ่งที่ท่านสามารถพูดได้ โดยรวมสิ่งต่อไปนี้ด้วย:

1. อย่างน้อยหนึ่งข้อหรือหนึ่งวลีจาก 2 โครินธ์ 2:7–11

2. พระคัมภีร์อื่นหรือข้อความจากผู้นำศาสนจักร (ท่านสามารถใช้คำกล่าวของเอ็ลเดอร์เควิน อาร์. ดันแคนด้านล่าง หนึ่งในพระคัมภีร์ที่เขาเอ่ยถึง หรือหนึ่งในข้อพระคัมภีร์หลังคำกล่าวของเขา)

3. ความคิดและประจักษ์พยานของท่านเองเกี่ยวกับการมอบความรักและการให้อภัยแก่ผู้อื่น และวิธีการที่จะช่วยให้เราใกล้ชิดกับพระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้น

คำสอนที่เกี่ยวกับการให้อภัย

เอ็ลเดอร์เควิน อาร์. ดันแคนแห่งสาวกเจ็ดสิบกล่าวว่า

ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าพวกเราส่วนใหญ่ต้องการให้อภัย แต่เราพบว่าทำได้ยากมาก เมื่อเราประสบความอยุติธรรม เราอาจด่วนสรุปว่า “คนนั้นทำผิด สมควรได้รับโทษ ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน” เราคิดผิดๆ ว่า ถ้าเราให้อภัยก็จะไม่มีความยุติธรรมและจะไม่มีการลงโทษ

ไม่ใช่เช่นนั้นเลย พระผู้เป็นเจ้าจะประทานการลงโทษที่ยุติธรรม เพราะความเมตตาจะขโมยความยุติธรรมไม่ได้ (ดู แอลมา 42:25) พระผู้เป็นเจ้าทรงรับรองกับท่านและข้าพเจ้าด้วยความรักว่า “จงปล่อยการพิพากษาไว้กับเราผู้เดียว, เพราะสิ่งนั้นเป็นของเราและเราจะตอบแทน [แต่ให้] สันติสุขจงอยู่กับเจ้า” [ หลักคำสอนและพันธสัญญา 82:23 ]

(เควิน อาร์. ดันแคน, “สีผึ้งเยียวยาของการให้อภัย,” เลียโฮนา, พ.ค. 2016, 33–34)

• มัทธิว 5:43–44

• เอเฟซัส 4:32

ท่านอาจให้นักเรียนแบ่งปันข้อมูลโครงร่างของตนเป็นคู่หรือเป็นกลุ่มเล็กๆ

• ท่านได้เรียนรู้อะไรบ้างที่อาจช่วยให้สมาชิกในวอร์ดของท่านเข้าใจและให้อภัยได้ดีขึ้น?

• การให้อภัยผู้อื่นช่วยให้นักเรียนเข้าใกล้พระเยซูคริสต์มากขึ้นได้อย่างไร?

ใคร่ครวญถึงวิธีที่ท่านปฏิบัติกับผู้ที่เคยล่วงละเมิดแสวงหาการดลใจจากพระบิดาบนสวรรค์เกี่ยวกับสิ่งที่ท่านทำได้เพื่อ “ยกโทษ… และ… ยืนยันความรักต่อ” พวกเขาใหม่ ( 2 โครินธ์ 2:7–8) ท่านอาจเขียนความประทับใจและความคิดของท่านลงในสมุดบันทึกการศึกษา รวมถึงการกระทำใดๆ ที่ท่านรู้สึกว่าได้รับการดลใจให้ทำ

กระตุ้นให้นักเรียนกระทำตามความประทับใจที่ตนได้รับในระหว่างบทเรียน ท่านอาจเป็นพยานถึงพรของการให้อภัย และวิธีที่การให้อภัยสามารถนำทั้งผู้ให้อภัยและผู้รับการให้อภัยเข้าใกล้พระเยซูคริสต์ยิ่งขึ้น

บทวิจารณ์และข้อมูลภูมิหลัง

การให้อภัยสามารถเป็นพรแก่ท่านเป็นการส่วนตัวได้อย่างไร?

ประธานเจมส์ อี. เฟาสท์ (1920–2007) แห่งฝ่ายประธานสูงสุดสอนว่า:

ถ้าเราสามารถพบการอภัยในใจเราแก่ผู้ที่ทำให้เราเจ็บปวดและบาดเจ็บ เราจะก้าวขึ้นไปสู่ระดับที่สูงขึ้นของความภาคภูมิใจในตนเองและความผาสุก

(เจมส์ อี. เฟาสท์ “อำนาจเยียวยาของการให้อภัย” เลียโฮนา, พ.ค. 2007, 85)

เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์ แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนดังนี้:

ด้วยสิทธิอำนาจแห่งอัครสาวกที่ข้าพเจ้าได้รับจากพระผู้ช่วยให้รอดของโลก ข้าพเจ้าเป็นพยานถึงความสงบสุขต่อจิตวิญญาณซึ่งมาจากการคืนดีกับพระผู้เป็นเจ้าและการคืนดีต่อกันหากเรานอบน้อมและกล้าหาญพอที่จะทำให้ได้มา

(เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์, “พันธกิจในเรื่องการคืนดี,” เลียโฮนา, พ.ย. 2018, 79)

พระเยซูคริสต์จะทรงช่วยท่านให้อภัยได้อย่างไร?

เอ็ลเดอร์เควิน อาร์. ดันแคนแห่งสาวกเจ็ดสิบสอนว่า:

การให้อภัยเป็นเหตุผลที่พระผู้เป็นเจ้าทรงส่งพระบุตรมา ฉะนั้นขอให้เรายินดีปรีดากับเครื่องถวายของพระองค์ซึ่งเยียวยาเราทุกคน การชดใช้ของพระผู้ช่วยให้รอดไม่ได้มีไว้เฉพาะคนที่ต้องกลับใจเท่านั้น แต่มีไว้สำหรับคนที่ต้องการให้อภัยด้วย ถ้าท่านมีปัญหาเรื่องการให้อภัยผู้อื่นหรือแม้ตนเอง จงทูลขอให้พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยท่าน การให้อภัยเป็นหลักธรรมเยียวยาที่น่าสรรเสริญ เราไม่ต้องเป็นเหยื่อครั้งที่สอง เราสามารถให้อภัยได้

(เควิน อาร์. ดันแคน, “สีผึ้งเยียวยาของการให้อภัย,” เลียโฮนา, พ.ค. 2016, 35)

.

ฉันจะเข้าใจมากขึ้นว่าการให้อภัยคืออะไรได้อย่างไร?

เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์ แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนดังนี้:

[พระเยซูคริสต์ ]ไม่ได้ตรัสว่า ““เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้รู้สึกถึงความเจ็บปวดหรือความทุกข์ระทมอย่างแท้จริงจากการกระทำย่ำยีด้วยน้ำมือของผู้อื่น” และพระองค์ก็ไม่ได้ตรัสว่า “เพื่อจะยกโทษอย่างสมบูรณ์ เจ้าต้องกลับเข้าสู่ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษภัยหรือกลับไปสู่สภาวการณ์เลวร้ายที่เป็นอันตราย” แต่ทั้งที่อาจเกิดการกระทำผิดที่เลวร้ายที่สุดต่อเรา เราก็ยังสามารถรับมือกับความเจ็บปวดของเราได้ เพียงแค่เราก้าวเดินสู่เส้นทางแห่งการเยียวยาอย่างแท้จริง

(เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์, “พันธกิจในเรื่องการคืนดี,” เลียโฮนา, พ.ย. 2018, 79)

กิจกรรมการเรียนรู้เพิ่มเติม

ตีสอนด้วยความรัก

ในจดหมายฉบับแรกของเปาโลถึงชาวโครินธ์ เขาเคยตีสอนชาวโครินธ์เรื่องการไม่เชื่อฟังและขาดศรัทธา ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนอ่าน 2 โครินธ์ 2:1–4 และดูว่าเปาโลคาดหวังว่าวิสุทธิชนจะเข้าใจสิ่งใดเกี่ยวกับแรงจูงใจในการตีสอนพวกเขา การตีสอนหรือการแก้ไขเป็นหลักฐานของความรักที่ผู้นำหรือบิดามารดามีต่อเราได้อย่างไร?

เขียนไว้ในใจ

เนื่องจากในหลักสูตรไม่มีการสอนเนื้อหาใน 2 โครินธ์ 3 สิ่งต่อไปนี้จะนำเสนอแนวคิดในการสอนสำหรับบทดังกล่าว

อธิบายว่าระหว่างที่เปาโลไม่อยู่ในเมืองโครินธ์ ผู้สอนปลอมบางคนเริ่มต่อต้านคำสอนของเปาโลและพยายามใส่ร้ายเปาโลโดยบอกผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสว่าพวกเขายังคงจำเป็นต้องทำตามกฎของโมเสส สรุป 2 โครินธ์ 3:1 โดยอธิบายว่าเพื่อตอบคนที่พยายามใส่ร้ายเขา เปาโลถามสมาชิกของเมืองโครินธ์โดยใช้วาทศิลป์ว่าเขาจำเป็นต้องแสดง “[จดหมาย] ยกย่องตัวเอง” ที่เป็นพยานถึงอุปนิสัยและความชอบธรรมของเขาในฐานะอัครสาวกที่แท้จริงคนหนึ่งของพระเยซูคริสต์หรือไม่

นักเรียนสามารถอ่าน 2 โครินธ์ 3:2–3 และมองหาสิ่งที่ทำหน้าที่เป็นจดหมายยกย่องของเปาโล (ชีวิตที่เปลี่ยนแปลงของวิสุทธิชน) ท่านคิดว่าการที่พระคำของพระคริสต์ “ไม่ได้เขียนบนแผ่นศิลา แต่เขียนบนแผ่นดวงใจมนุษย์” หมายความว่าอย่างไร? บุคคลคนหนึ่งจะอนุญาตให้พระกิตติคุณเข้ามาสู่ใจเขาได้อย่างไร? เราจะดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณจากใจของเราให้ดียิ่งขึ้นได้อย่างไร?