Dzieje Apostolskie 9:10–31

„Albowiem mąż ten jest moim narzędziem wybranym, aby zaniósł imię moje”

Kiedy Pan w wizji poprosił Ananiasza, aby odszukał i pobłogosławił Saula, Ananiasz z początku się wahał, ponieważ słyszał, „ile złego [Saul] wyrządził” (Dzieje Apostolskie 9:13). Jezus Chrystus pomógł Ananiaszowi spojrzeć na Saula w sposób, w jaki widział go On. Niniejsza lekcja ma na celu pomóc ci dostrzec potencjał, jaki Pan widzi w innych ludziach pomimo ich słabości i przeszłych błędów.

Stosowanie zasad i doktryny podczas lekcji. Kiedy uczniowie będą działać z wiarą, aby stosować doktrynę i zasady ewangelii, Duch Święty złoży im świadectwo o tych prawdach (zob. Ew. Jana 7:17). Szukaj okazji, aby uczniowie mogli zastosować je w klasie, by Duch Święty mógł wnieść prawdy głębiej do ich serc.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującym pytaniem: „Jak zmieniłyby się moje relacje z rodziną lub przyjaciółmi, gdybym postrzegał ich na sposób Zbawiciela?”.

Przykładowe ćwiczenia

Więźniowie i lamparty

Pewnego razu amerykański strażnik więzienny, który bardzo starał się pomóc więźniom w ich resocjalizacji, usłyszał: „Powinieneś wiedzieć, że lamparty nie zmieniają swoich cętek!” (zob. Thomas S. Thomas S. Monson, „Postrzegajcie ludzi takimi, jakimi mogą się stać”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 69).

• Co twoim zdaniem chciał przekazać autor tej wypowiedzi?

• Czy kiedykolwiek doświadczyłeś podobnego nastawienia lub byłeś jego świadkiem?

Strażnik więzienny odpowiedział: „Powinieneś wiedzieć, że ja nie pracuję z lampartami. Pracuję z ludźmi, a ludzie zmieniają się każdego dnia” („Postrzegajcie ludzi takimi, jakimi mogą się stać”, str. 69).

• Dlaczego to ważne, aby wierzyć, że ludzie mogą się zmienić? Dlaczego może być trudno w to uwierzyć?

Podczas dzisiejszej lekcji porównamy sposób, w jaki ludzie postrzegali Saula, z tym, jak patrzył na niego Zbawiciel. Saul brutalnie prześladował mężczyzn i kobiety, którzy byli naśladowcami Jezusa Chrystusa. Odszukaj, czego możesz nauczyć się od Zbawiciela w odniesieniu do tego, jak postrzegasz siebie i innych ludzi.

Jezus Chrystus odpowiedział na modlitwy Saula

Zbawiciel ukazał się Saulowi, kiedy ten podróżował do Damaszku, aby aresztować członków Kościoła Chrystusa. W wyniku tego doświadczenia Saul oślepł. Nie jadł ani nie pił przez trzy dni i modlił się do Boga o pomoc (zob. Dzieje Apostolskie 9:1–9, 11).

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 9:10–12 i odszukaj, w jaki sposób Bóg zdecydował się odpowiedzieć na modlitwę Saula.

• Co w tych wersetach wydało ci się ważne?

• Jak myślisz, dlaczego Bóg posłał kogoś, aby pomógł Saulowi, zamiast po prostu usunąć jego ślepotę?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 9:13–15, aby dowiedzieć się, czym różniło się to, jak postrzegał Saula Ananiasz, od tego, jak postrzegał go Pan. (Należy zdać sobie sprawę z tego, że to, co Ananiasz słyszał o Saulu, było prawdą [zob. Dzieje Apostolskie 8:3 ; 9:1–2 ]).

W dzienniku do studiowania narysuj prostą ilustrację przedstawiającą Saula. Po jednej stronie rysunku napisz jedno zdanie podsumowujące, w jaki sposób Ananiasz i inni ludzie w tamtych czasach mogli postrzegać Saula. Po drugiej stronie napisz jedno zdanie o tym, jak Saul był postrzegany przez Pana.

Ananiasz ufał temu, co Pan widział w Saulu. Przeczytaj fragment Dzieje Apostolskie 9:17–20 , aby dowiedzieć się, co stało się później.

Warto obejrzeć film „The Road to Damascus” [Droga do Damaszku], dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 1:55 do 5:21.

Film możesz zatrzymać na oznaczeniu czasu 4:14. Zapytaj uczniów, co, ich zdaniem, Pan pomógł Ananiaszowi dostrzec. Uczniowie mogą zdać sobie sprawę z tego, że Pan otworzył oczy Saula, ale także pomógł Ananiaszowi ujrzeć Saula w nowy, pozytywny sposób.

Uczniowie mogą również przeczytać Dzieje Apostolskie 26:16–18 , by dowiedzieć się, że Pan pragnął posłać Saula do innych ludzi, aby pomógł im otworzyć oczy i poprowadzić ich do Zbawiciela.

Możesz poprosić uczniów, aby pokazali swoje ilustracje przedstawiające Saula i porównali sformułowania, których użyli, aby go opisać.

• Jak sądzisz, co jest ważnego w sposobie, w jaki Jezus postrzegał Saula? Dlaczego?

• Czego dowiadujemy się o Jezusie Chrystusie dzięki tej historii?

Uczniowie mogą rozpoznać kilka zasad, w tym: Pan postrzega nas takimi, jakimi możemy się stać; Jezus Chrystus pomaga nam postrzegać bliźnich przez pryzmat wiecznej perspektywy i Pan jest miłosierny i pozwala nam się zmieniać oraz podążać za sobą. Możesz zapisać na tablicy zasady, które uczniowie wymienią, a następnie omówić, dlaczego są one dla nich ważne.

Jezus Chrystus może pomóc nam widzieć bliźnich Swoimi oczami

Poświęć chwilę na zastanowienie się nad tym, w jaki sposób zazwyczaj postrzegasz ludzi, z którymi regularnie się spotykasz. Przejrzyj poniższą listę osób i użyj dwóch słów, aby opisać, jak postrzegasz każdą z nich.

rodzic

rodzeństwo

nauczyciel

przyjaciel

ty sam

W lepszym zrozumieniu sposobu, w jaki Ojciec Niebieski i Zbawiciel postrzegają każdą osobę, pomóc mogą inne fragmenty pism świętych oraz słowa proroków. Przeczytaj fragmenty: I Ks. Samuela 16:7 , Doktryna i Przymierza 18:10–13 oraz następującą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:

Kochający Ojciec mówi do każdego z nas: „Przyjdź, jaki jesteś”, ale dodaje: „Nie planuj, że takim pozostaniesz”. Uśmiechamy się i pamiętamy, że Bóg jest zdeterminowany, by uczynić z nas więcej niż bylibyśmy sobie sami w stanie wyobrazić.

(Jeffrey R. Holland, „Pieśni śpiewane i nieśpiewane”, Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 51)

W oparciu o to, czego się dowiedziałeś, przejrzyj listę osób, a następnie użyj dwóch słów, aby opisać każdą z nich na sposób Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

• Co możesz zrobić, aby postrzegać ludzi tak, jak postrzegają ich Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus?

• Dlaczego stałe postrzeganie bliźnich na sposób Zbawiciela może być trudne?

• Dlaczego warto starać się postrzegać bliźnich w taki sposób?

Nawet jeśli dana osoba zmieniła się, decydując się podążać za Jezusem Chrystusem, czasami trudno jest uwierzyć, że naprawdę się zmieniła. Niektórym ludziom trudno było uwierzyć w to, że Saul zaniechał prześladowań chrześcijan i sam stał się uczniem Jezusa Chrystusa.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 9:20–22, 26–27 i odszukaj informacje o tym, jak ludzie reagowali na słowa Saula, gdy ten głosił ewangelię Jezusa Chrystusa.

• Co w reakcji ludzi zwraca twoją uwagę?

• Czego możesz nauczyć się z przykładu Barnaby?

Zapisz to, co chcesz zrobić lub zapamiętać dzięki dzisiejszemu studiowaniu. Może to obejmować to, co zrobisz, aby lepiej radzić sobie z postrzeganiem bliźnich na sposób Pana.

Złóż świadectwo o mocy Jezusa Chrystusa, która umożliwia zmianę nam i bliźnim. Poproś uczniów, aby patrzyli siebie i innych ludzi tak, jak patrzy na nich Zbawiciel.

Komentarz i tło historyczne

Dzieje Apostolskie 9:15–17 . W jaki sposób postrzeganie siebie i innych ludzi na sposób Ojca Niebieskiego zwiększa naszą pokorę?

Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów opowiedział następującą historię, która może pomóc nam odpowiedzieć na to pytanie:

Kilka lat temu wspaniały młody mężczyzna o imieniu Curtis został powołany do służby na misji. Był takim misjonarzem, o jakiego modli się każdy prezydent misji. Był skupiony na osiąganiu celów i ciężko pracował. Został mu przydzielony kolega misjonarz, który był niedojrzały, aspołeczny i niezbyt entuzjastycznie nastawiony do wykonywanej pracy.

Pewnego dnia, gdy jechali na rowerach, Curtis obejrzał się i zobaczył, że jego towarzysz niespodziewanie zsiadł z roweru i szedł. Curtis w duchu powiedział Bogu o swojej frustracji. Jakąż udręką było obarczenie go towarzyszem, którego trzeba było ciągnąć za uszy, żeby cokolwiek osiągnąć. Chwilę później Curtis miał przemożne wrażenie, że Bóg mówi do niego: „Wiesz, Curtis, w porównaniu do mnie, obaj nie różnicie się aż tak bardzo”.

(Dale G. Renlund, „Święci w dniach ostatnich dążą do zmiany”, Ensign lub Liahona, maj 2015, str. 58)

Dzieje Apostolskie 9:26–27 . W jaki sposób mogę pomóc komuś, kto chce się zmienić?

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

Pozwólmy ludziom odpokutować. Niech wzrastają. Uwierzcie, że ludzie mogą się zmieniać i udoskonalać. Czy to jest wiara? Tak! Czy to jest nadzieja? Tak! Czy to jest prawdziwa miłość? Tak! Przede wszystkim jest to miłość bliźniego — nieskalana miłość Chrystusa. Jeśli coś było zakopane w przeszłości, pozostawcie to zakopanym. Nie wracajcie ze swoim małym wiaderkiem i łopatką, aby to wykopać, machając tym dookoła, rzucając tym w kogoś i mówiąc: „Hej! Pamiętasz to?”. I pach!

Wiecie co? Prawdopodobnie doprowadzi to do tego, że jakiś brzydki kawałek zostanie wykopany z waszego wysypiska i usłyszycie w odpowiedzi: „Tak, pamiętam to. A ty pamiętasz to?”. I pach.

I wkrótce wszyscy wyjdą z tej sytuacji brudni, ubłoceni, nieszczęśliwi i zranieni, choć tym, o co prosi nasz Ojciec w Niebie, jest czystość, życzliwość, szczęście i uzdrowienie.

Takie skupianie się na poprzednim życiu, w tym na popełnionych błędach, po prostu nie jest właściwe! Nie taka jest ewangelia Jezusa Chrystusa.

(Jeffrey R. Holland, „The Best Is Yet to Be” [Najlepsze dopiero nastanie], Ensign, styczeń 2010, str. 26–27)

Dodatkowe ćwiczenie

Słowa, których używamy do opisywania samych siebie

Możesz poprosić uczniów, aby wyobrazili sobie, że spotykają się z kimś po raz pierwszy. Poproś, aby pomyśleli o dwóch słowach, których ta osoba może użyć do opisania ich. Następnie poproś, aby zastanowili się nad słowami, których by użyli ludzie, którzy dobrze ich znają, a ostatecznie nad słowami, których użyłby Jezus Chrystus. Poproś uczniów, aby omówili następujące pytanie: „Jak mógłby się zmienić świat, gdybyśmy postrzegali siebie nawzajem w taki sposób, w jaki postrzega nas Zbawiciel?”.