Doktryny do opanowania: Ew. Łukasza 22:19–20

„To czyńcie na pamiątkę moją”.

Studiując Ew. Mateusza 26:26–30 dowiedziałeś się, że Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy przedstawił Swoim uczniom obrzęd sakramentu. Ta lekcja da ci sposobność, by lepiej opanować doktrynę dotyczącą sakramentu. Osiągniesz to, zapamiętując odsyłacz i kluczowe sformułowanie z pism świętych dla doktrynalnego fragmentu do opanowania: Ew. Łukasza 22:19–20, a także poprzez wyjaśnianie doktryny i stosowanie zasad zdobywania duchowej wiedzy.

Pomóż uczniom w powtórce zasad zdobywania duchowej wiedzy. Regularnie umożliwiaj uczniom powtórkę zasad zdobywania duchowej wiedzy: działania z wiarą, badania pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenia do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł (Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument [2022], „Zdobywanie duchowej wiedzy”). Uczniowie będą ćwiczyli korzystanie z tych zasad podczas każdego ćwiczenia praktycznego. Zasady z uczniami utrwalaj tak często, by mogli je sobie przypominać i wykorzystywać w życiu.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby zastanowili się, co pomaga im pamiętać o Zbawicielu podczas przyjmowania sakramentu, oraz przygotowali się do wykorzystania tego doświadczenia lub podzielenia się nim podczas tej lekcji.

Przykładowe ćwiczenia

Zapamiętaj i wyjaśnij

Ta lekcja o doktrynalnym fragmencie do opanowania została opracowana tak, by wprowadzić ją po lekcji pt. „Ew. Mateusza 26:26–30, Ew. Łukasza 22:19–20”, stanowiącej kontekst dla doktrynalnego fragmentu do opanowania Ew. Łukasza 22:19–20 . Jeśli tę lekcję dotyczącą doktrynalnego fragmentu do opanowania trzeba przesunąć na inny tydzień, pamiętaj, by odpowiednią lekcję powiązaną kontekstowo przeprowadzić w tym samym tygodniu.

Możesz poprosić uczniów, aby odegrali opisaną sytuację w parach lub aby dwójka uczniów przedstawiła tę scenkę całej klasie.

Wyobraź sobie, że przyprowadzasz do kościoła przyjaciółkę, która nic nie wie ani o zorganizowanej religii, ani o Jezusie Chrystusie. Po spotkaniu sakramentalnym pyta: „Jaki był cel przekazania wszystkim chleba i wody?”.

• W jaki sposób wyjaśniłbyś swojej przyjaciółce obrzęd sakramentu?

Daj uczniom sposobność, by zapamiętali odsyłacz do doktrynalnego fragmentu do opanowania Ew. Łukasza 22:19–20 i towarzyszące mu kluczowe sformułowanie. Jedną z możliwości, by to zrobić, jest poniższe ćwiczenie. Możesz je dostosować i pozwolić uczniom pracować w parach lub małych grupach albo zaangażować całą klasę, zapisując na tablicy odsyłacz i kluczowe sformułowanie.

W dzienniku do studiowania zapisz lekko ołówkiem następujący odsyłacz i kluczowe sformułowanie: „ Ew. Łukasza 22:19–20 : Jezus Chrystus przykazał, aby przyjmować sakrament ‘na [Jego] pamiątkę’”.

Powtórz na głos odsyłacz i kluczowe sformułowanie. Następnie zmaż dwa słowa lub dwie cyfry i znowu przećwicz powtarzanie odsyłacza i sformułowania. Czynności te powtarzaj, wymazując słowa lub cyfry oraz recytując odsyłacz i kluczowe sformułowanie, dopóki nie zmażesz wszystkich słów i cyfr. Następnie wypisz z pamięci jak najwięcej części odsyłacza i kluczowego sformułowania.

Zastosowanie praktyczne

Jeśli jest taka potrzeba, pomóż uczniom przypomnieć sobie zasady zdobywania duchowej wiedzy. Jednym ze sposobów, aby to zrobić, jest zadanie uczniom następującego ćwiczenia. Nie powinno ono zająć więcej niż trzy do pięciu minut.

Omów krótko zasady zdobywania duchowej wiedzy (zob. Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument [2022], „Zdobywanie duchowej wiedzy”). Wybierz jedną z trzech zasad zdobywania duchowej wiedzy i narysuj prosty symbol lub obrazek, który według ciebie ją symbolizuje.

Teraz przećwicz korzystanie z zasad zdobywania duchowej wiedzy i doktryny nauczanej w Ew. Łukasza 22:19–20 , czytając podaną poniżej fikcyjną historię i udzielając odpowiedzi na pytania.

Poniższa historia ma na celu pomóc uczniom wyjść poza sporządzanie listy rzeczy, które powinni robić podczas sakramentu, i zastanowić się głębiej nad tym, jak uczynić z sakramentu istotne przeżycie.

Historię możesz dostosować tak, aby była najbardziej odpowiednia dla uczniów.

Judyta ma 15 lat, jest członkinią Kościoła od urodzenia i zawsze regularnie uczęszczała na spotkania kościelne. Mieszka ze swoją mamą i babcią, które są dla niej wspaniałym przykładem. W minioną niedzielę Judyta zainteresowała się szczególnie tematami przemówień na spotkaniu sakramentalnym. Każdy mówca opowiedział o przejmujących osobistych przeżyciach związanych z przyjmowaniem sakramentu oraz o tym, w jaki sposób sakrament pomaga zwiększyć wpływ Zbawiciela w jego życiu. To sprawiło, że Judyta myśli o tym, iż sama wielu podobnych doświadczeń nie miała. Zdaje sobie sprawę, że w czasie sakramentu często rozprasza ją telefon lub to, co robią inni, albo zastanawia się, jak szybko może wrócić do domu, aby się zdrzemnąć.

• Czy kiedykolwiek podobne odczucia towarzyszyły także tobie?

• Jak myślisz, dlaczego niektórzy ludzie tak się czują?

Daj uczniom możliwość przećwiczyć korzystanie z zasad zdobywania duchowej wiedzy, aby pomóc Judycie w jej sytuacji. Mogą to zrobić przy użyciu poniższego ćwiczenia.

Jeśli uczniowie potrzebują większej pomocy przy stosowaniu zasad zdobywania duchowej wiedzy w tej sytuacji, możesz skorzystać z pytań podanych pod nagłówkami o pogrubionej czcionce, aby poprowadzić dyskusję.

W swoim dzienniku do studiowania utwórz nagłówek dla każdej z trzech zasad zdobywania duchowej wiedzy, którymi są: (1) działanie z wiarą, (2) badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz (3) dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł.

Pod każdym nagłówkiem zapisz, w jaki sposób dana zasada zdobywania duchowej wiedzy może pomóc Judycie w jej sytuacji. Możesz na przykład zaproponować konkretne sposoby działania z wiarą, opowiedzieć o tym, w jaki sposób patrzenie przez pryzmat wiecznej perspektywy może być w jej sytuacji pomocne, a także zaproponować kilka wyznaczonych przez Boga źródeł, z których mogłaby skorzystać, by uzyskać wskazówki i przewodnictwo.

• Co poradziłbyś zrobić Judycie w celu rozwiązania swoich problemów?

• W jaki sposób możesz sam wykorzystać każdą z trzech zasad zdobywania duchowej wiedzy, aby pomóc Judycie?

Zachęć uczniów do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób mogą zbliżyć się do Jezusa Chrystusa i pamiętać o Nim podczas obrzędu sakramentu. Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz zadawać następujące pytania: „W jaki sposób pomoże ci to pamiętać o Zbawicielu?”, „W jaki sposób możesz się zbliżyć do Zbawiciela i pamiętać o Nim, zamiast przyjmować sakrament mechanicznie?”.

Działaj z wiarą

• Jakiej rady udzieliłbyś Judycie, by pomóc jej w lepszym doświadczaniu sakramentu?

• Co w przypadku Judyty może stać na drodze do dokonania zmian? W jaki sposób może te przeszkody przezwyciężać?

Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy

• Jakie pytania możesz zadać Judycie, aby pomóc jej spojrzeć na tę sytuację przez pryzmat wiecznej perspektywy? Dlaczego wybrałbyś akurat te pytania?

Dąż do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł

• Co takiego, co zawiera rozdział Ew. Łukasza 22 oraz inne fragmenty pism świętych lub wypowiedzi przywódców Kościoła, mogłoby się przydać Judycie?

• Gdzie jeszcze Judyta może szukać pomocy, by udoskonalić swoje doświadczenia związane z przyjmowaniem sakramentu?

Powtórka

Poniższe ćwiczenie powtórkowe należałoby przeprowadzić podczas lekcji, która odbędzie się w niedalekiej przyszłości.

Daj każdemu uczniowi karteczkę. Poproś ich, aby zapisali na niej: „ Ew. Łukasza 22:19–20 : Jezus Chrystus przykazał, aby przyjmować sakrament ‘na [Jego] pamiątkę’”, a następnie aby wymazali niektóre słowa i cyfry. Poproś uczniów, aby wymienili się swoimi karteczkami i sprawdzili, czy będą umieli odtworzyć brakujące słowa lub cyfry. Następnie poproś, aby spróbowali wyrecytować odsyłacz i sformułowanie z pamięci.

Dodatkowe ćwiczenie

Alternatywna historia

Aby pomóc uczniom w zrozumieniu centralnej roli sakramentu w przychodzeniu do kościoła, możesz posłużyć się następującą alternatywną historią:

Emil niedawno dostał pracę, która zajmuje mu niektóre niedziele. Stwierdził, że niepójście do kościoła przez jedną czy dwie niedziele w miesiącu nie będzie miało większego znaczenia. Teraz jednak zdał sobie sprawę, że trudno mu poczuć motywację do uczestnictwa w nabożeństwie nawet w te niedziele, w które nie pracuje. W kościele nudzi się i w sumie nie czuje więzi z nikim.

Po przedstawieniu tej historii omów, w jaki sposób zasady zdobywania duchowej wiedzy mogłyby pomóc Emilowi w jego sytuacji. W ramach dyskusji poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, jakie błogosławieństwa może tracić Emil, nie przyjmując sakramentu regularnie.