Ew. Mateusza 26:1–25
„[Czy to] ja, Panie?”
Przed wieczerzą paschalną Maria namaściła Zbawiciela drogocennym olejkiem, a Judasz spiskował z arcykapłanami i uczonymi w Piśmie, by zabić Jezusa. Podczas uczty Jezus ogłosił, że zostanie zdradzony. Apostołowie pytali, kto zdradzi Zbawiciela, zadając pytanie: „Chyba nie ja, Panie?”. Ta lekcja pozwoli ci posłużyć się słowami Zbawiciela z pism świętych, aby zbadać swoje życie i określić, w jakich dziedzinach powinieneś się doskonalić.
Przygotowuj się z myślą o uczniach. Podczas przygotowań do nauczania zastanów się, co ta lekcja powinna wnieść w życie uczniów. Prezydent Thomas S. Monson (1927–2018) powiedział: „Celem nauczania ewangelii nie jest wlewanie informacji do umysłów dzieci Bożych […]. Zadaniem jest […] rozwinięcie wiary w Pana Jezusa Chrystusa i nawrócenie do Jego ewangelii” („Learn of Me”, Ensign, marzec 2016, str. 4). Staraj się o natchnienie, aby wiedzieć, jak przy każdej lekcji pomóc uczniom we wzmocnieniu ich wiary i poczuciu większej miłości wobec Jezusa Chrystusa i od Niego.
Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby zastanowili się, kiedy zastosowali w życiu rady lub nauki pochodzące z pism świętych, od przywódców Kościoła lub od Ducha Świętego. W jaki sposób ich życie byłoby inne, gdyby postanowili nie zastosować się do tych rad?
Przykładowe ćwiczenia
Jak traktujemy to, co cenimy
W ramach dyskusji możesz podzielić się osobistym doświadczeniem, które posłuży jako przykład.
Pomyśl o osobie, która jest dla ciebie bardzo ważna.
-
Dlaczego ma ona dla ciebie takie znaczenie?
-
W jaki sposób przejawia się to w twoich czynach?
W tej części lekcji przestudiujesz treści dotyczące sposobów, na które ludzie okazywali swoimi czynami, jak bardzo kochają i cenią Zbawiciela. Podczas studiowania zastanów się, jak ważny, wręcz nieodzowny, jest dla ciebie Zbawiciel, i co możesz zrobić, aby okazywać swoją miłość do Niego.Na kilka dni przed tym, jak Jezus zgromadził Swoich Apostołów na ostatnią wieczerzę paschalną, udał się do Betanii, aby przebywać z niektórymi ze Swoich naśladowców (zob. Ew. Mateusza 26:6 ; Ew. Jana 12:1).
Przeczytaj fragment Ew. Jana12:3–8 , aby dowiedzieć się, co Maria uczyniła dla Zbawiciela, kiedy przebywał On w Betanii.
-
Jak uczynki Marii określały sposób, w jaki kochała i doceniała Zbawiciela?
-
Czego z tych wersetów dowiadujesz się o Zbawicielu?
Uczniowie mogą na ostatnie pytanie udzielać różnych odpowiedzi, np.: był ceniony przez Swoich naśladowców, rozumiał, że Jego doczesne życie wkrótce się zakończy, traktował Judasza z miłością i życzliwością, chociaż wiedział, że ten Go zdradzi.
-
Jakie myśli lub uczucia towarzyszą ci po zastanowieniu się nad tymi prawdami o Zbawicielu?
Z fragmentu Ew. Mateusza 26:3–5 dowiadujemy się, że arcykapłani naradzali się ze sobą nawzajem, w jaki sposób zabić Jezusa. Przeczytaj Ew. Mateusza 26:14–16 i odszukaj informacje o tym, co stało się wkrótce po tym, jak Maria namaściła Jezusa w Betanii.
Ciekawostką wartą poznania może być to, że zdrada Jezusa przez Judasza za trzydzieści srebrników wypełniła proroctwo starotestamentowego proroka Zachariasza (zob. Ks. Zachariasza 11:12). Ponadto, według prawa Mojżesza, trzydzieści srebrników było kwotą zadośćuczynienia płaconą panu za śmierć jego niewolnika (zob. II Ks. Mojżeszowa 21:32).
-
Czego dowiadujesz się, porównując czyny Marii z czynami Judasza?
Uczniowie mogą udzielić odpowiedzi na poniższe pytania indywidualnie, w swoich dziennikach do studiowania.
Poświęć chwilę na przemyślenie dotychczasowego przebiegu twojego tygodnia.
-
Jakie miałeś okazje, aby okazać miłość Zbawicielowi?
-
Czy były jakieś chwile, w których chciałbyś postąpić lepiej?
-
Co możesz zrobić inaczej w przyszłości, aby pełniej okazać Mu swoją miłość?
Rozważanie, w jaki sposób słowa Jezusa odnoszą się do nas
Jezus wraz ze Swoimi Apostołami wziął udział w wieczerzy paschalnej, znanej również jako Ostatnia Wieczerza, kilka dni po tym, jak Maria Go namaściła. Przeczytaj wersety Ew. Mateusza 26:20–21 i odszukaj, co Zbawiciel ogłosił podczas uczty.
-
O czym byś pomyślał w tamtej chwili, gdybyś był na miejscu jednego z apostołów?
Przeczytaj werset Ew. Mateusza 26:22 , aby dowiedzieć się, jak apostołowie zareagowali.
Prezydent Dieter F. Uchtdorf, będący wówczas członkiem Pierwszego Prezydium, powiedział o jednej rzeczy, jakiej możemy się nauczyć z odpowiedzi apostołów. Warto obejrzeć film pt. „Lord Is it I?” [[Czy to) ja, Panie?], dostępny na stronie internetowej ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 1:09 do 2:30. Można też przeczytać poniższy tekst.
Uczniowie nie wątpili w prawdziwość […] słów [Jezusa]. Nie rozglądali się wokół siebie, nie wskazywali nawzajem palcami i nie pytali: „Czy to on?”.
Zamiast tego „bardzo zasmuceni poczęli mówić do niego jeden po drugim: [Czy to] ja, Panie?” [ Ew. Mateusza 26:22 ; kursywa dodana].
Zastanawiam się, co my byśmy zrobili […]. Czy przyglądalibyśmy się ludziom obok nas i w sercu mówili: ‘Pewnie chodzi o Brata Kowalskiego, zawsze coś mi w nim nie pasowało’ lub ‘Cieszę się, że jest tutaj Brat Nowak. Naprawdę powinien to usłyszeć’? Czy może, niczym ci dawni uczniowie, wejrzelibyśmy w siebie i sobie zadali to przejmujące pytanie: ‘Czy to ja?’.
Te proste słowa ‘Czy to ja, Panie?’ to początek mądrości i drogi do osobistego nawrócenia i trwałej przemiany.
(Dieter F. Uchtdorf, „[Czy to] ja, Panie?”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 56)
Jedna z prawd, jakie możemy poznać dzięki tej wypowiedzi i przykładowi Apostołów, brzmi: Uczenie się, jak badać swoje życie w oparciu o słowa Zbawiciela, pomaga nam w drodze do osobistego nawrócenia i trwałej przemiany.
-
Dlaczego ważne jest, abyśmy zadali sobie pytanie, w jaki sposób słowa Pana odnoszą się do nas, zamiast zakładać, że Jego słowa są skierowane do kogoś innego?
-
W jakich sytuacjach możesz zapytać: „Czy to ja, Panie?”.
-
Co takiego, co wiesz o Jezusie Chrystusie, może zachęcić cię do zadania pytania: „Czy to ja, Panie”?
Prezydent Uchtdorf podał dwa przykłady źródeł, z których możemy skorzystać, aby ułatwić sobie duchową samoocenę:
Pozwólcie, że zasugeruję, że pisma święte i przemówienia z konferencji generalnej są właściwym lustrem, przed którym możemy ocenić swoje życie.
Słuchając lub czytając słowa starożytnych i współczesnych proroków, powstrzymajcie się od zastanawiania nad tym, jak odnoszą się one do kogoś innego i zadajcie sobie proste pytanie: „[Czy to] ja, Panie?”.
(Dieter F. Uchtdorf, „[Czy to] ja, Panie?”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 58)
Poświęć chwilę na zastanowienie się, jak często starasz się stosować pisma święte lub nauki z konferencji generalnych w swoim życiu. Pomyśl o błogosławieństwach, jakich doświadczyłeś za swoje wysiłki związane z włączeniem słów Pana do swojego życia.
Możesz poprosić uczniów, aby opowiedzieli o sytuacjach, w których zastosowali w swoim życiu rady lub nauki z pism świętych czy przemówień z konferencji generalnych. Poproś ich, aby zastanowili się, jak by wyglądało ich życie, gdyby postanowili nie zastosować się do tych rad. Uczniowie mogli pomyśleć o takich doświadczeniach w ramach ćwiczenia przygotowawczego.
Praktykuj stosowanie słów Pana w swoim życiu
Przestudiuj co najmniej trzy z poniższych doktrynalnych fragmentów do opanowania. Podczas studiowania staraj się o przewodnictwo Ducha Świętego, aby określić, w jaki sposób słowa Pana w tych fragmentach odnoszą się do ciebie. W ramach tego ćwiczenia możesz przestudiować przemówienie z niedawnej konferencji generalnej.
Kiedy uczniowie skończą studiować, poproś ochotników, aby opowiedzieli o tym, w jaki sposób wersety lub przemówienia, które przestudiowali, odnoszą się do ich życia. W dyskusji możesz posłużyć się poniższymi pytaniami.
-
Jakie znalazłeś nauki, które mogą odnosić się do twojej obecnej sytuacji życiowej?
-
Jak sądzisz, jakich błogosławieństw możesz doświadczyć dzięki stosowaniu tych nauk w swoim życiu?
Złóż świadectwo o prawdach, które omawialiście podczas dzisiejszej lekcji. Poproś uczniów, aby dalej szukali sposobności, by dostrzegać, w jaki sposób słowa Pana odnoszą się do ich życia.
Komentarz i tło historyczne
Dlaczego Maria namaściła Jezusa?
Starszy James E. Talmage (1862–1933) z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:
Namaszczenie głowy gościa zwykłym olejkiem było oznaką czci; namaszczenie stóp było symbolem szczególnego szacunku; ale namaszczenie głowy i stóp olejkiem nardowym, i to w takiej ilości, było aktem czcigodnego hołdu, na który rzadko zasługiwali nawet królowie. Czyn Marii był wyrazem uwielbienia; wonnym dowodem uczuć serca, które przepełniały cześć i miłość.
(James E. (E. Talmage, Jesus the Christ [Jezus Chrystus] [1916], str. 512)
W jaki sposób możemy uniknąć przesadnego krytykowania samych siebie, jednocześnie dostrzegając potrzebę samodoskonalenia?
Siostra Michelle D. Craig, Pierwsza Doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet, podzieliła się następującymi przemyśleniami:
Powinniśmy być przychylni uczuciu boskiego napomnienia, które wzywa nas na wyższe ścieżki, a jednocześnie rozpoznać i unikać podstępu Szatana, który wzbudza w nas paraliżujące zniechęcenie. Szatan pragnie, by w miejsce cennych uczuć zagościł Jego wpływ. Możemy wybrać, że będziemy podążać wyższymi ścieżkami, kierującymi nas ku Bogu i Jego obecności oraz Jego spokojowi i łasce, albo możemy słuchać Szatana, który bombarduje nas przekazami, że nigdy nie będziemy dość bogaci, mądrzy, piękni i ogólnie wystarczająco dobrzy w czymkolwiek. Napomnienie może być boskie — albo niszczycielskie.
(Michelle D. Craig, „Boskie napomnienie”, Ensign lub Liahona, listopad 2018, str. 53)
Dodatkowe ćwiczenie
Kiedy patrzymy na problemy, powinniśmy najpierw spojrzeć na siebie, a nie osądzać innych
Możesz przynieść na lekcję lustro i przezroczystą szybę lub małe okienko.
Po omówieniu pytania Apostołów: „[Czy to] ja, Panie?”, pokaż uczniom lustro i kawałek szyby. Zadaj następujące pytania:
-
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby pytać: „Czy to ja, Panie?” [pokaż lustro], a nie „Czy to on, Panie?” [pokaż szybę]?
-
Jakich problemów możemy uniknąć w naszych relacjach z ludźmi, patrząc na siebie [pokaż lustro], zamiast osądzać innych ludzi [pokaż szybę]?
Aby pogłębić zrozumienie tej zasady wśród uczniów, możesz pokazać film pt. „Looking through Windows” [Patrzenie przez okna] (2:19). (Uczniowie mogli go już obejrzeć, gdy studiowali rozdział Ew. Mateusza 7).