Ew. Mateusza 18:21–35

Przypowieść o niemiłosiernym słudze

W odpowiedzi na pytanie, jakie Piotr zadał na temat przebaczenia, Jezus Chrystus nauczał przypowieści o niemiłosiernym słudze. Ta lekcja pomoże ci stawać się bardziej podobnym do Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa, gdy będziesz starał się przebaczać innym.

Opowiadanie prawdziwych historii. Aby zwiększyć zainteresowanie uczniów, możesz dzielić się z nimi prawdziwymi opowieściami z życia proroków oraz z historii Kościoła, a także z przemówień z konferencji generalnych, kościelnych czasopism czy własnego życia. Historie te mogą być pomocne w budowaniu wiary uczniów w ewangelię Jezusa Chrystusa, pozwalając im zrozumieć ewangelię przez pryzmat doświadczeń innych.

Przygotowanie uczniów: w jednym z doktrynalnych fragmentów do opanowania Pan głosi: „Od was wymaga się, abyście przebaczyli wszystkim ludziom” ( Doktryna i Przymierza 64:10). Poproś uczniów, aby zastanowili się, dlaczego Jezus Chrystus nakazuje nam, byśmy wybaczali sobie nawzajem. Dobrym pomysłem może być także poproszenie uczniów o przeczytanie fragmentu Doktryna i Przymierza 64:9–11 i zastanowienie się nad przesłaniem, jakie w tych wersetach przekazuje nam Pan.

Przykładowe ćwiczenia

Podczas tej lekcji miej na uwadze uczniów, którzy mogą zmagać się z trudnościami, by przebaczyć komuś, kto ich skrzywdził. Możesz posłużyć się niektórymi z wypowiedzi z części „Komentarz i tło historyczne” — mogą one pomóc uczniom mierzącym się z podobnymi sytuacjami.

„Przebaczysz mi?”

Podczas II wojny światowej kobieta o nazwisku Corrie ten Boom była przez wiele miesięcy poddawana cierpieniom w nazistowskim obozie koncentracyjnym w Ravensbrück w Niemczech. Zmarła tam jej siostra, Betsie. Po wojnie Corrie mówiła grupie ludzi o przebaczeniu Boga. Biskup Keith B. McMullin, niegdyś członek Prezydium Biskupów, opisał, co stało się po jej przemówieniu. Gdy będziesz czytać, pomyśl o sposobach, na jakie Corrie mogła zdecydować się zareagować.

Podszedł do niej pewien mężczyzna. Rozpoznała w nim jednego z najokrutniejszych strażników w obozie. „W swoim przemówieniu wspomniała pani o Ravensbrücku”, powiedział. „Byłem tam strażnikiem. Teraz jednak […] jestem chrześcijaninem”. Wyjaśnił, że szukał u Boga przebaczenia za okrucieństwa, jakie wyrządzał. Wyciągnął swą rękę i zapytał: „Czy wybaczy mi pani?” [Corrie ten Boom, Boży włóczęga (1974), str. 56].

(Keith B. McMullin, „Nasza ścieżka obowiązku”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 13)

• Jakie myśli mogły wtedy towarzyszyć Corrie?

• Dlaczego czasami trudno wybaczać innym ludziom?

Przeczytaj Ew. Mateusza 18:21–22 i odszukaj, w jaki sposób Jezus odpowiedział na pytanie Piotra o przebaczenie.

• Jak byś wyjaśnił to, co Jezus przekazał Piotrowi?

• Jak myślisz, dlaczego Pan nakazuje nam, byśmy przebaczali?

Choć istnieje wiele ważnych zasad dotyczących przebaczenia, ta lekcja skupia się na naszym pragnieniu, by przebaczać innym tak, jak Jezus Chrystus przebacza nam. Dalszą część lekcji możesz dostosować w zależności od odpowiedzi uczniów na następne pytanie.

• Jakie pytania nasuwają ci się na temat przykazania Zbawiciela, byśmy przebaczali innym?

Zastanów się nad uczuciami, jakie budzi w tobie przebaczenie. Czy jest ktoś, komu było ci trudno wybaczyć? W swoim dzienniku do studiowania zapisz, jakie błogosławieństwa wniosłaby do twojego życia umiejętność wybaczania tym, którzy cię zranili. Możesz też napisać, w jaki sposób twoje życie byłoby inne, gdybyś nie starał się wybaczać bliźnim.Gdy będziesz studiować przypowieść, którą przekazał Piotrowi Zbawiciel, szukaj informacji o tym, jak chęć Pana, by nam przebaczać, mogłaby wzmocnić twoją umiejętność przebaczania innym.

Przypowieść o niemiłosiernym słudze

Przeczytaj Ew. Mateusza 18:23–27 i odszukaj informację o tym, w jaki sposób król z przypowieści traktuje swojego dłużnika. Istotne jest to, że 10 tysięcy talentów to dług, którego spłacić się nie dało. W czasach Jezusa biedny pracownik fizyczny musiałby na tę kwotę pracować ponad 250 tysięcy lat (zob. Jay A. Parry i Donald W. Parry, Understanding the Parables of Jesus Christ [Rozumienie przypowieści Jezusa Chrystusa] [2006], str. 95).

• Jak sądzisz, dlaczego Jezus Chrystus posłużył się przypowieścią o niemożliwym do spłacenia długu?

Przeczytaj ciąg dalszy przypowieści w Ew. Mateusza 18:28–35 i zastanów się nad tym, jak powinniśmy traktować się nawzajem i dlaczego. Pomocna może być wiedza, że 100 denarów to wynagrodzenie, jakie biedny pracownik fizyczny otrzymywał za trzy miesiące pracy ( werset 28.; przyp. a w anglojęzycznej Biblii).

• Czego uczysz się o przebaczeniu z tej przypowieści?

• Dlaczego ważne jest, aby rozumieć, ile miłosierdzia ma dla nas Zbawiciel?

Jedną z prawd, jakie przekazuje ta przypowieść, jest to, że możemy brać przykład z Jezusa Chrystusa, przebaczając innym tak, jak On przebacza nam.

Pan w naszej dyspensacji wielokrotnie podkreślał znaczenie przebaczania innym. Przeczytaj fragment Doktryna i Przymierza 64:9–11 i odszukaj Pańskie nauki odnośnie do przebaczenia.

• Bazując na tym, czego się dziś dowiedziałeś, jak myślisz, dlaczego Pan wymaga od nas, byśmy przebaczali wszystkim?

Jezus Chrystus może pomóc nam przebaczać innym

Czasem wybaczenie innym może być trudne. Jednak z pomocą Pana wszystko jest możliwe.

Gdy będziesz czytać zakończenie historii Biskupa McMullina o rozmowie Corrie z dawnym strażnikiem miejsca, w którym była więziona, poszukaj informacji o tym, jak Zbawiciel dał jej siłę, by przebaczyć.

Warto obejrzeć film „Our Path of Duty” dostępny na stronie: ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 2:16 do 3:26.

„Nie mogło minąć zbyt wiele sekund, kiedy tak stał z wyciągniętą ręką, ale mi wydawało się, że mijały godziny, kiedy zmagałam się z najtrudniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek musiałam zrobić.

[…] Przesłanie, że Bóg wybacza, ma […] jeden warunek: że my wybaczamy tym, którzy nas zranili.

[…] ‘Pomóż mi! — modliłam się cicho. — Mogę wyciągnąć rękę. Tyle mogę zrobić. A Ty daj mi uczucie wybaczenia’.

[…] Drętwo i mechanicznie wyciągnęłam swoją rękę w kierunku ręki wyciągniętej do mnie. Kiedy to zrobiłam, stało się coś niesamowitego. Prąd przeszedł mnie od barku, wzdłuż ramienia, znajdując ujście w naszych połączonych dłoniach. A wówczas owo uzdrawiające ciepło rozprzestrzeniło się po całym mym ciele, a do oczu napłynęły mi łzy.

‘Wybaczam ci, bracie! — zawołałam. — z całego mego serca’.

Przez długi czas nasze dłonie trwały w uścisku — dłonie byłego strażnika i byłej więźniarki. Nigdy wcześniej nie czułam tak intensywnie miłości Boga, jak wtedy” [Corrie ten Boom, Boży włóczęga (1974), str. 54–55].

(Keith B. McMullin, „Nasza ścieżka obowiązku”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 13)

• Czego nauczyłeś się dzięki doświadczeniu Corrie, co może pomóc ci przebaczać innym, gdy będziesz mieć z tym trudności?

• Czego nauczyłeś się dzięki własnym lub cudzym przeżyciom albo dzięki pismom świętym w kwestii tego, jak przebaczać innym, gdy jest to trudne?

Jedną z rzeczy, które mogą pomóc nam przy studiowaniu pism świętych, jest uczenie się od Zbawiciela cech Chrystusowych i dążenie do rozwijania ich u siebie. Ew. Mateusza 18:21–35 jest jednym z wielu fragmentów pism świętych, które ukazują przebaczającą naturę Zbawiciela, a także sprawiedliwość, którą wymierza Bóg, gdy decydujemy się nie przebaczać. Pomyśl o tym, co możesz zrobić, by być bardziej wyrozumiałym, jak Jezus Chrystus. W jaki sposób poprosisz Zbawiciela, aby ci pomógł?

Komentarz i tło historyczne

Ew. Mateusza 18:24 . Jak rozumieć kwotę 10 tysięcy talentów?

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów głosił:

Wśród uczonych istnieje pewna różnica opinii co do wartości wymienionych tu kwot, ale żeby ułatwić nam zadanie — i wybaczcie, że posłużę się tutaj walutą USA — załóżmy, że jeśli suma mniejszego niedarowanego długu w wysokości 100 denarów równałaby się w naszych czasach 100 dolarom, to te 10 000 talentów długu, który tak łatwo darowano, to blisko miliard dolarów — lub jeszcze więcej!

Dług osobisty tej wielkości to astronomiczna suma — całkowicie przekraczająca nasze pojęcie. (Nikt nie jest w stanie tyle wydać na zakupach!) Przynajmniej dla celów tej przypowieści, ona ma być niewyobrażalna; ma przekraczać nasze zrozumienie, nie mówiąc już o możliwości spłaty. Jest tak, ponieważ to nie jest historia o sprzeczce dwóch sług w Nowym Testamencie. To historia o nas, o upadłej rodzinie ludzkiej — o wszystkich śmiertelnych dłużnikach, grzesznikach i więźniach. Wszyscy jesteśmy dłużnikami i wyrokiem dla nas wszystkich było więzienie. I wszyscy byśmy w nim pozostali, gdyby nie łaska naszego Króla, który uwalnia nas dlatego, że nas kocha i jest „[wzruszony] litością dla nas” [ Doktryna i Przymierza 121:4 ].

(Jeffrey R. Holland, „Bądźcie wy tedy — w końcu — doskonali”, Ensign lub Liahona, listopad 2017, str. 41)

Czy odczuwanie bólu z powodu tego, co ktoś mi zrobił, oznacza, że mu jeszcze nie przebaczyłem?

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów głosił:

Ważne jest jednak, aby ci z was, którzy żyją w prawdziwej udręce, zwrócili uwagę na to, czego [Jezus Chrystus] nie powiedział. On nie powiedział: „Nie wolno ci odczuwać prawdziwego bólu ani prawdziwego smutku z powodu wstrząsających doświadczeń, których doświadczyłeś z ręki bliźniego”.

(Jeffrey R. Holland, „Służba pojednania”, Ensign lub Liahona, listopad 2018, str. 79)

Starszy David E. Sorensen z Kworum Siedemdziesiątych głosił ważną prawdę o przykazaniu, byśmy przebaczali:

Chciałbym wyjaśnić, że przebaczenie grzechów nie może być mylone z tolerancją dla grzechu […]. Mimo że musimy przebaczać bliźniemu, który nas zranił, powinniśmy pracować konstruktywnie, by zapobiec, aby to się powtarzało.

(David E. Sorensen, „Przebaczenie zmieni gorycz w miłość”, Ensign lub Liahona, maj 2003, str. 12).

W jaki sposób przebaczanie innym może być dla nas wyzwalające?

Obejrzyj film „Principles of Peace: Forgiveness” [Zasady pokoju: przebaczenie] (1:49) na stronie: ChurchofJesusChrist.org, aby dowiedzieć się o pokoju, jakiego zaznała pewna kobieta, gdy przebaczyła swojemu ojcu wiele lat po rozwodzie jej rodziców.

Co oznaczają słowa Zbawiciela, który powiedział Piotrowi, aby przebaczał innym „do siedemdziesięciu siedmiu razy”? ( Ew. Mateusza 18:22)

Starszy Lynn G. Robbins, niegdyś członek Prezydium Siedemdziesiątych, wyjaśnił:

Zbawiciel w istocie powiedział Piotrowi, żeby nawet nie liczył — nie tworzył ograniczeń w wybaczeniu […].

Oczywiście Zbawiciel nie ustanowił górnego limitu na 77. To byłaby sytuacja analogiczna do tego, że można przyjąć sakrament tylko 77 razy, a za 78 razem boski urzędnik zstępuje z nieba i mówi: „Przykro mi, ale twoja karta pokuty właśnie wygasła — od tej pory jesteś zdany tylko na siebie”.

Pan użył tego matematycznego przykładu jako metafory Jego nieskończonego Zadośćuczynienia, Jego bezgranicznej miłości i Jego nieskończonej łaski. „Zaiste, ile razy moi ludzie będą pokutowali, będę im przebaczał ich wykroczenia przeciwko mnie” [ Ks. Mosjasza 26:30 ; wyróżnienie dodane].

(Lynn G. Robbins, „Do siedemdziesięciu siedmiu razy”, Ensign lub Liahona, maj 2018, str. 23).

Dodatkowe ćwiczenie

Opcjonalny film

Aby pomóc uczniom zobrazować sobie przypowieść o niemiłosiernym słudze, możesz pokazać im film „Forgive Every One Their Trespasses: The Parable of the Unmerciful Servant” [Przebaczaj im każde z ich wykroczeń: przypowieść o niemiłosiernym słudze] (6:05) dostępny na stronie: ChurchofJesusChrist.org.

Kiedy uczniowie będą oglądać film, poproś ich, aby odszukali w nim powody, dla których powinniśmy dążyć do przebaczania bliźnim.