«Κεφάλαιο 3: Μάθημα 4–Να γίνουμε διά βίου μαθητές του Ιησού Χριστού», Να κηρύττετε το Ευαγγέλιό μου: Ένας οδηγός για τη διάδοση του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού (2023)
«Κεφάλαιο 3: Μάθημα 4», Να κηρύττετε το Ευαγγέλιό μου
Κεφάλαιο 3: Μάθημα 4
Να γίνετε διά βίου μαθητές του Ιησού Χριστού
Διδάσκοντας αυτό το μάθημα
Το βάπτισμα είναι μία χαρούμενη διάταξη ελπίδας. Όταν βαπτιζόμαστε, δείχνουμε την επιθυμία μας να ακολουθήσουμε τον Θεό και να εισέλθουμε στο μονοπάτι που οδηγεί στην αιώνια ζωή. Δείχνουμε επίσης τη δέσμευσή μας να γίνουμε διά βίου μαθητές του Ιησού Χριστού.
Αυτό το μάθημα οργανώνεται σε συμφωνία με τις διαθήκες που συνάπτουμε στο βάπτισμα. Περιλαμβάνει τα ακόλουθα κύρια τμήματα, καθένα από τα οποία έχει υποτμήματα:
Βοηθήστε τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι οι αρχές και οι εντολές που διδάσκετε είναι μέρος της διαθήκης που θα συνάψουν στο βάπτισμα. Δείξτε τους πώς κάθε μέρος αυτού του μαθήματος θα τα βοηθήσει «να έλθ[ουν] προς τον Χριστό… και να γίν[ουν] κοινωνοί της σωτηρίας του» (Όμνι 1:26. Βλ., επίσης, Νεφί Α΄ 15:14).
Θα θελήσετε να διδάξετε αυτό το μάθημα σε αρκετές επισκέψεις. Σπανίως θα πρέπει ένα μάθημα να υπερβεί τα 30 λεπτά. Είναι συνήθως καλύτερα να έχετε σύντομες, πιο συχνές επισκέψεις που καλύπτουν μικρότερα τμήματα υλικού.
Σχεδιάστε τι θα διδάξετε, πότε θα το διδάξετε και πόσο χρόνο θα αφιερώσετε. Σκεφθείτε τις ανάγκες των ανθρώπων που διδάσκετε και επιζητήστε την καθοδήγηση του Πνεύματος. Έχετε την ευελιξία να διδάξετε σύμφωνα με αυτό που θα βοηθήσει καλύτερα τους ανθρώπους να προετοιμαστούν για το βάπτισμα και την επικύρωση.
Ορισμένα τμήματα σε αυτό το μάθημα περιλαμβάνουν συγκεκριμένες προσκλήσεις. Επιζητήστε έμπνευση για να αποφασίσετε πώς και πότε να απευθύνετε προσκλήσεις. Να έχετε κατά νου το επίπεδο κατανόησης κάθε ατόμου. Βοηθήστε το να ζήσει το Ευαγγέλιο ένα βήμα τη φορά.
Η διαθήκη μας να είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε επάνω μας το όνομα του Ιησού Χριστού
Όταν βαπτιζόμαστε, συνάπτουμε διαθήκη να ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό «με πλήρη πρόθεση καρδιάς». Καταθέτουμε επίσης μαρτυρία ότι «εί[μαστε] πρόθυμοι να πάρ[ουμε] επάνω [μας] το όνομα του Χριστού» (Νεφί Β΄ 31:13. Βλ., επίσης, Διδαχή και Διαθήκες 20:37).
Όταν παίρνουμε επάνω μας το όνομα του Ιησού Χριστού σημαίνει ότι Τον θυμόμαστε και προσπαθούμε να ζήσουμε ως διά βίου μαθητές Του. Αφήνουμε το φως Του να λάμπει μέσω ημών στους άλλους. Βλέπουμε τον εαυτό μας ως δικούς Του και Τον θέτουμε πρώτο στη ζωή μας.
Τα ακόλουθα τμήματα περιγράφουν δύο τρόπους που θυμόμαστε και ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό.
Προσεύχεστε συχνά
Η προσευχή μπορεί να είναι μία απλή συζήτηση με τον Επουράνιο Πατέρα που προέρχεται από την καρδιά. Σε προσευχή, μιλούμε μαζί Του με ελεύθερο και ειλικρινή τρόπο. Εκφράζουμε αγάπη για Εκείνον και ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες μας. Ζητούμε επίσης βοήθεια, προστασία και κατεύθυνση. Καθώς κλείνετε τις προσευχές σας, αφιερώστε χρόνο για να κάνετε μια παύση και να ακούτε.
Ο Ιησούς δίδαξε: «Πρέπει πάντοτε να προσεύχεστε προς τον Πατέρα στο όνομά μου» (Νεφί Γ΄ 18:19. Η πλάγια γραφή προστέθηκε. Βλ., επίσης, Μωυσής 5:8). Καθώς προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού Χριστού, θυμόμαστε τόσο Εκείνον όσο και τον Επουράνιο Πατέρα.
Ο Ιησούς έθεσε το παράδειγμα για εμάς για να ακολουθούμε καθώς προσευχόμαστε. Μπορούμε να μάθουμε πολλά για την προσευχή μελετώντας τις προσευχές του Σωτήρος στις γραφές (βλ. Κατά Ματθαίον 6:9-13, Κατά Ιωάννην 17).
Οι προσευχές μας μπορούν να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα μέρη:
-
Αρχίζουμε απευθυνόμενοι στον Επουράνιο Πατέρα.
-
Εκφράζουμε τα συναισθήματα της καρδιάς μας, όπως την ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες που έχουμε λάβει.
-
Κάνουμε ερωτήσεις, επιζητούμε καθοδήγηση και ζητούμε ευλογίες.
-
Τελειώστε λέγοντας: «Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν».
Οι γραφές μάς νουθετούν να προσευχόμαστε το πρωί και το βράδυ. Ωστόσο μπορείτε να προσεύχεσθε οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Για τις προσωπικές και οικογενειακές προσευχές μας, μπορεί να είναι σημαντικό να γονατίζουμε όταν προσευχόμαστε. Θα πρέπει πάντα να έχουμε μία προσευχή στην καρδιά μας. (Βλ. Άλμα 34:27, 37:36-37, Νεφί Γ΄ 17:13, 19:16.)
Οι προσευχές μας θα πρέπει να είναι εμβριθείς και από καρδιάς. Όταν προσευχόμαστε, θα πρέπει να αποφεύγουμε να λέμε τα ίδια πράγματα με τον ίδιο τρόπο.
Προσευχόμαστε με πίστη, ειλικρίνεια και αληθινή πρόθεση να ενεργούμε επί των απαντήσεων που λαμβάνουμε. Καθώς το κάνουμε αυτό, ο Θεός θα μας καθοδηγεί και θα μας βοηθά να παίρνουμε καλές αποφάσεις. Θα αισθανόμαστε πιο κοντά σε Εκείνον. Θα μας παραχωρεί κατανόηση και αλήθεια. Θα μας ευλογεί με παρηγοριά, γαλήνη και δύναμη.
Να μελετάτε τις γραφές
Ο Νεφί δίδαξε: «Χορτάτε με τα λόγια του Χριστού. Επειδή θα σας πουν τα πάντα που θα πρέπει να κάνετε» (Νεφί Β΄ 32:3. Βλέπε, επίσης, 31:20).
Η μελέτη των γραφών είναι ένας ουσιώδης τρόπος να θυμόμαστε και να ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό. Στις γραφές μαθαίνουμε για τη ζωή, τη διακονία και τις διδασκαλίες Του. Μαθαίνουμε επίσης για τις υποσχέσεις Του. Καθώς διαβάζουμε τις γραφές, βιώνουμε την αγάπη Του. Η ψυχή μας διευρύνεται, η πίστη μας σε Εκείνον αυξάνεται και ο νους μας διαφωτίζεται. Οι μαρτυρίες μας για τη θεία αποστολή Του γίνονται πιο δυνατές.
Θυμόμαστε και ακολουθούμε τον Ιησού καθώς εφαρμόζουμε τα λόγια Του στη ζωή μας. Θα πρέπει να μελετούμε τις γραφές καθημερινώς, ιδιαιτέρως το Βιβλίο του Μόρμον.
Οι γραφές της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι η Αγία Γραφή, το Βιβλίο του Μόρμον, το Διδαχή και Διαθήκες και το Πολύτιμο Μαργαριτάρι. Αποκαλούνται επίσης οι «βασικές γραφές».
Η διαθήκη μας να τηρούμε τις εντολές του Θεού
Σημείωση: Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διδάξουμε τις εντολές που βρίσκονται σε αυτό το μάθημα αυτό. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να τις διδάξετε σε μερικές επισκέψεις. Ή θα μπορούσατε να διδάξετε μερικές από αυτές ως μέρος των τριών πρώτων μαθημάτων. Όταν διδάσκετε τις εντολές, φροντίστε να τις συνδέετε με τη διαθήκη του βαπτίσματος και το σχέδιο σωτηρίας.
Όταν βαπτιζόμαστε, συνάπτουμε διαθήκη με τον Θεό ότι θα «τηρ[ούμε] τις εντολές του» (Μωσία 18:10, Άλμα 7:15).
Ο Θεός μάς έχει δώσει εντολές, επειδή μας αγαπά. Θέλει το καλύτερο για εμάς, τόσο τώρα όσο και στην αιωνιότητα. Ως Επουράνιος Πατέρας μας, γνωρίζει τι χρειαζόμαστε για την πνευματική και σωματική ευημερία μας. Γνωρίζει επίσης αυτό που θα μας φέρει τη μεγαλύτερη ευτυχία. Κάθε εντολή είναι ένα θείο δώρο, που έχει δοθεί για να καθοδηγεί τις αποφάσεις μας, να μας προστατεύει και να μας βοηθά να αναπτυσσόμαστε πνευματικώς.
Ένας λόγος που ήρθαμε στη Γη είναι για να μάθουμε και να αναπτυχθούμε πνευματικώς χρησιμοποιώντας την ελεύθερη βούλησή μας με σύνεση (βλ. Αβραάμ 3:25). Η επιλογή να υπακούμε στις εντολές του Θεού –και να μετανοούμε όταν αποτυγχάνουμε– μας βοηθά να πλοηγηθούμε σε αυτό το συχνά δύσκολο θνητό ταξίδι.
Οι εντολές του Θεού αποτελούν πηγή δύναμης και ευλογιών (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 82:8-9). Όταν τηρούμε τις εντολές, μαθαίνουμε ότι δεν είναι επαχθείς κανόνες που περιορίζουν την ελευθερία μας. Η αληθινή ελευθερία προέρχεται από την υπακοή στις εντολές. Η υπακοή είναι μία πηγή δύναμης που μας φέρνει φως και γνώση μέσω του Αγίου Πνεύματος. Μας φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία και μας βοηθά να φθάσουμε στη θεία δυνατότητά μας ως τέκνα του Θεού.
Ο Θεός υπόσχεται να μας ευλογεί καθώς τηρούμε τις εντολές Του. Ορισμένες ευλογίες είναι συγκεκριμένες για κάποιες εντολές. Οι απώτερες ευλογίες μας φέρνουν γαλήνη σε τούτη τη ζωή και στην αιώνια ζωή στον μέλλοντα κόσμο. (Βλ. Μωσία 2:41, Άλμα 7:16, Διδαχή και Διαθήκες 14:7, 59:23, 93:28, 130:20-21.)
Οι ευλογίες του Θεού είναι τόσο πνευματικές όσο και εγκόσμιες. Μερικές φορές, πρέπει να κάνουμε υπομονή αναμένοντάς τις, ευελπιστώντας ότι θα έλθουν σύμφωνα με το θέλημα και τον χρονισμό Του (βλ. Μωσία 7:33, Διδαχή και Διαθήκες 88:68). Για να διακρίνουμε κάποιες ευλογίες, πρέπει να είμαστε πνευματικώς προσεκτικοί και παρατηρητικοί. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για τις ευλογίες που έρχονται με απλούς και φαινομενικώς συνηθισμένους τρόπους.
Ορισμένες ευλογίες μπορεί να είναι εμφανείς μόνον εκ των υστέρων. Άλλες μπορεί να μην έλθουν παρά μόνο μετά από αυτήν τη ζωή. Ασχέτως του χρονισμού ή της φύσης των ευλογιών του Θεού, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα έλθουν καθώς προσπαθούμε να ζούμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 82:10).
Ο Θεός αγαπά όλα τα τέκνα Του απολύτως. Είναι υπομονετικός με τις αδυναμίες μας και συγχωρεί όταν μετανοούμε.
Οι δύο μεγάλες εντολές
Όταν ερωτήθηκε ο Ιησούς: «Ποια εντολή είναι μεγάλη;» Απήντησε: «Θα αγαπάς τον Kύριο τον Θεό σου από όλη την καρδιά σου, και από όλη την ψυχή σου, και από όλη τη διάνοιά σου».
Ο Ιησούς στη συνέχεια είπε ότι η δεύτερη μεγάλη εντολή είναι σαν την πρώτη: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου» (Κατά Ματθαίον 22:36-39). «Άλλη εντολή, μεγαλύτερη απ’ αυτές, δεν υπάρχει» (Κατά Μάρκον 12:31).
Ως παιδιά-πνεύματα του Θεού, έχουμε μία τεράστια ικανότητα για αγάπη. Είναι μέρος της πνευματικής μας κληρονομιάς. Όταν ζούμε τις δύο μεγάλες εντολές –να αγαπούμε πρώτα τον Θεό και να αγαπούμε τον πλησίον μας– είναι καθοριστικό χαρακτηριστικό των μαθητών του Ιησού Χριστού.
Η αγάπη του Θεού
Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορούμε να δείχνουμε την αγάπη μας για τον Θεό. Μπορούμε να τηρούμε τις εντολές Του (βλ. Κατά Ιωάννην 14:15, 21). Μπορούμε να Τον θέσουμε πρώτο στη ζωή μας, υποτάσσοντας το θέλημά μας στο θέλημά Του. Μπορούμε να επικεντρώνουμε τις επιθυμίες, τις σκέψεις και την καρδιά μας σε Εκείνον (βλ. Άλμα 37:36). Μπορούμε να ζούμε με ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες που μας έχει δώσει – και να είμαστε γενναιόδωροι όταν αναφέρουμε αυτές τις ευλογίες (βλ. Μωσία 2:21-24, 4:16-21). Μέσω προσευχής και υπηρέτησης προς τους άλλους, μπορούμε να εκφράζουμε και να εμβαθύνουμε την αγάπη μας για Εκείνον.
Όπως άλλες εντολές, η εντολή να αγαπούμε τον Θεό είναι προς όφελός μας. Αυτό που αγαπούμε καθορίζει τι επιζητούμε. Αυτό που επιζητούμε καθορίζει τι σκεφτόμαστε και κάνουμε. Και αυτό που σκεφτόμαστε και κάνουμε καθορίζει ποιοι είμαστε – και ποιοι θα γίνουμε.
Αγάπη για τους άλλους
Η αγάπη για τους άλλους είναι προέκταση της αγάπης μας για τον Θεό. Ο Σωτήρας μας δίδαξε πολλούς τρόπους να αγαπούμε τους άλλους (βλ., για παράδειγμα, Κατά Λουκάν 10:25-37 και Κατά Ματθαίον 25:31-46). Τους προσεγγίζουμε και τους καλωσορίζουμε στην καρδιά και στη ζωή μας. Αγαπούμε υπηρετώντας – δίνοντας από τον εαυτό μας ακόμη και με μικρούς τρόπους. Αγαπούμε τους άλλους χρησιμοποιώντας τα χαρίσματα που μας έχει δώσει ο Θεός για να τους ευλογούμε.
Η αγάπη προς τους άλλους περιλαμβάνει να είμαστε υπομονετικοί, ευγενικοί και έντιμοι. Περιλαμβάνει να συγχωρούμε ελευθέρως. Σημαίνει να αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους με σεβασμό.
Όταν αγαπούμε κάποιον, εμείς και αυτό το άτομο είμαστε και οι δύο ευλογημένοι. Η καρδιά μας μεγαλώνει, η ζωή μας γίνεται πιο σημαντική και η χαρά μας αυξάνεται.
Ευλογίες
Οι δύο μεγάλες εντολές –να αγαπούμε τον Θεό και να αγαπούμε τον πλησίον μας– είναι το θεμέλιο όλων των εντολών του Θεού (βλ. Κατά Ματθαίον 22:40). Όταν αγαπούμε πρώτα τον Θεό και επίσης αγαπούμε τους άλλους, τα πάντα στη ζωή μας θα μετακινηθούν στη σωστή τους θέση. Αυτή η αγάπη θα επηρεάσει την προοπτική μας, τη χρήση του χρόνου μας, τα ενδιαφέροντα που ακολουθούμε και τη σειρά των προτεραιοτήτων μας.
Ακολουθείτε τον Προφήτη
Ο Θεός καλεί τους προφήτες να είναι αντιπρόσωποί Του στη γη. Μέσω των προφητών Του, αποκαλύπτει την αλήθεια και παρέχει καθοδήγηση και προειδοποιήσεις.
Ο Θεός κάλεσε τον Τζόζεφ Σμιθ να είναι ο πρώτος προφήτης των τελευταίων ημερών (βλ. μάθημα 1). Οι διάδοχοι του Τζόζεφ Σμιθ έχουν ομοίως κληθεί από τον Θεό να ηγούνται της Εκκλησίας Του, συμπεριλαμβανομένου του προφήτη που την ηγείται σήμερα. Θα πρέπει να αποκτήσουμε πεποίθηση για τη θεία κλήση του ζώντος προφήτη και να ακολουθούμε τις διδασκαλίες του.
Οι διδασκαλίες των ζώντων προφητών και των αποστόλων παρέχουν μία άγκυρα αιώνιας αλήθειας σε έναν κόσμο μεταβαλλόμενων αξιών. Καθώς ακολουθούμε τους προφήτες του Θεού, η σύγχυση και η διαμάχη του κόσμου δεν θα μας κατακλύσουν. Θα βρούμε μεγαλύτερη ευτυχία σε αυτήν τη ζωή και θα λάβουμε καθοδήγηση για αυτό το μέρος του αιώνιου ταξιδιού μας.
Τηρείτε τις Δέκα Εντολές
Ο Θεός αποκάλυψε τις Δέκα Εντολές σε έναν αρχαίο προφήτη ονόματι Μωυσή για να καθοδηγεί τον λαό του. Αυτές οι εντολές ισχύουν το ίδιο στις ημέρες μας. Μας διδάσκουν να λατρεύουμε και να δείχνουμε ευλάβεια για τον Θεό. Επίσης μας διδάσκουν πώς να φερόμαστε ο ένας στον άλλον.
-
«NA MH έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα» (Έξοδος 20:3). Άλλοι «θεοί» μπορούν να περιλαμβάνουν πολλά πράγματα, όπως αγαθά, δύναμη ή διάκριση.
-
«NA MH κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο» (Έξοδος 20:4).
-
«NA MH πάρεις το όνομα του Κυρίου τού Θεού σου μάταια» (Έξοδος 20:7).
-
«NA θυμάσαι την ημέρα τού σαββάτου, για να την αγιάζεις» (Έξοδος 20:8).
-
«NA TIMAΣ τον πατέρα σου και τη μητέρα σου» (Έξοδος 20:12).
-
«NA MH φονεύσεις» (Έξοδος 20:13).
-
«ΝΑ ΜΗ μοιχεύσεις» (Έξοδος 20:14).
-
«ΝΑ ΜΗ κλέψεις» (Έξοδος 20:15).
-
«ΝΑ ΜΗ ψευδομαρτυρήσεις ενάντια στον πλησίον σου μια ψεύτικη μαρτυρία» (Έξοδος 20:16).
-
«ΝΑ ΜΗ επιθυμήσεις το σπίτι του πλησίον σου» (Έξοδος 20:17).
Ζήστε τον νόμο της αγνότητας
Ο νόμος της αγνότητας αποτελεί ζωτικό μέρος του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία και την υπερύψωσή μας. Η σεξουαλική οικειότητα μεταξύ ενός συζύγου και μίας συζύγου έχει ορισθεί από το Θεό για τη δημιουργία παιδιών και για την έκφραση αγάπης εντός του γάμου. Αυτή η οικειότητα και η δύναμη για τη δημιουργία ανθρώπινης ζωής προορίζονται να είναι όμορφες και ιερές.
Ο νόμος του Θεού για την αγνότητα είναι αποχή από σεξουαλικές σχέσεις εκτός νόμιμου γάμου μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Αυτός ο νόμος σημαίνει επίσης ότι έχουμε πλήρη πίστη και αφοσίωση στον/στην σύζυγο του ατόμου μετά τον γάμο.
Για να μας βοηθήσουν να τηρούμε τον νόμο της αγνότητας, οι προφήτες μάς έχουν νουθετήσει να είμαστε καθαροί στις σκέψεις και στα λόγια μας. Θα πρέπει να αποφεύγουμε την πορνογραφία οποιασδήποτε μορφής. Τηρώντας τον νόμο της αγνότητας, θα πρέπει να είμαστε σεμνοί στη συμπεριφορά και την εμφάνισή μας.
Οι υποψήφιοι του βαπτίσματος πρέπει να ζουν τον νόμο της αγνότητας.
Μετάνοια και Συγχώρηση
Στα μάτια του Θεού, η παραβίαση του νόμου της αγνότητας είναι πολύ σοβαρή (βλ. Έξοδος 20:14, Προς Εφεσίους 5:3). Καταχράται την ιερή δύναμη που Εκείνος έχει δώσει για να δημιουργήσει ζωή. Αλλά εξακολουθεί να μας αγαπά ακόμα και εάν έχουμε παραβεί αυτόν τον νόμο. Μας καλεί να μετανοήσουμε και να γίνουμε καθαροί μέσω της εξιλεωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού. Η απόγνωση της αμαρτίας μπορεί να αντικατασταθεί με τη γλυκιά γαλήνη της συγχώρησης του Θεού (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 58:42-43).
Ευλογίες
Ο Θεός έχει δώσει τον νόμο της αγνότητας για να ευλογεί εμάς και τα παιδιά-πνεύματα που εκείνος στέλνει στη Γη. Η υπακοή σε αυτόν τον νόμο είναι απαραίτητη για την προσωπική γαλήνη και για να έχουμε αγάπη, εμπιστοσύνη και ενότητα στις οικογενειακές μας σχέσεις.
Καθώς ζούμε τον νόμο της αγνότητας, θα είμαστε προστατευμένοι από το πνευματικό κακό που προέρχεται από σεξουαλική οικειότητα εκτός γάμου. Θα αποφεύγουμε επίσης τα συναισθηματικά και σωματικά προβλήματα που συχνά συνοδεύουν τέτοιες σχέσεις. Θα αυξάνουμε την εμπιστοσύνη μας ενώπιον του Θεού (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 121:45). Θα είμαστε πιο ελεύθεροι στην επιρροή του Αγίου Πνεύματος. Θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να συνάπτουμε ιερές διαθήκες στον ναό που ενώνουν την οικογένειά μας για την αιωνιότητα.
Τηρείτε τον νόμο της δεκάτης
Ένα μεγάλο προνόμιο της ιδιότητας του μέλους στην Εκκλησία είναι η ευκαιρία να πληρώνουμε τη δεκάτη. Καθώς πληρώνουμε τη δεκάτη, βοηθούμε στην προώθηση του έργου του Θεού και ευλογούμε τα τέκνα Του.
Ο νόμος της δεκάτης έχει προέλευση από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης. Για παράδειγμα ο προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης, Αβραάμ, πλήρωνε τη δεκάτη από όλα όσα κατείχε (βλ. Άλμα 13:15, Γένεσις 14:18-20).
Η λέξη δεκάτη κυριολεκτικά σημαίνει ένα δέκατο. Καθώς πληρώνουμε τη δεκάτη δωρίζουμε το ένα δέκατο του εισοδήματός μας στην Εκκλησία (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 119:3-4). Όλα όσα έχουμε είναι ένα δώρο από τον Θεό. Όταν πληρώνουμε τη δεκάτη, δείχνουμε ευγνωμοσύνη σε Εκείνον, επιστρέφοντας ένα τμήμα από αυτά που μας έχει δώσει.
Η πληρωμή της δεκάτης είναι μία έκφραση της πίστης μας. Είναι επίσης ένας τρόπος να τιμούμε τον Θεό. Ο Ιησούς δίδαξε ότι θα πρέπει «να ζητ[ούμε]… πρώτα τη βασιλεία τού Θεού» (Κατά Ματθαίον 6:33) και η δεκάτη είναι ένας τρόπος να το κάνουμε αυτό.
Χρήση των κεφαλαίων της δεκάτης
Τα κεφάλαια της δεκάτης είναι ιερά. Δίνουμε τη δεκάτη μας σε ένα μέλος της επισκοπικής ηγεσίας ή σε πολλές περιοχές μπορούμε να πληρώνουμε διαδικτυακώς. Όταν η επισκοπική ηγεσία λαμβάνει τη δεκάτη, τη διαβιβάζει στην έδρα της Εκκλησίας.
Ένα συμβούλιο αποτελούμενο από την Πρώτη Προεδρία, την Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων και την Προεδρεύουσα Επισκοπική Ηγεσία προσδιορίζει πώς θα χρησιμοποιηθούν τα κεφάλαια της δεκάτης στο έργο του Θεού (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 120:1). Αυτές οι χρήσεις περιλαμβάνουν:
-
Οικοδόμηση και συντήρηση ναών και οικημάτων συγκεντρώσεων.
-
Μετάφραση και έκδοση γραφών.
-
Υποστήριξη των δραστηριοτήτων και τις λειτουργιών των τοπικών εκκλησιασμάτων της Εκκλησίας.
-
Υποστήριξη του ιεραποστολικού έργου σε όλον τον κόσμο.
-
Υποστήριξη του έργου οικογενειακής ιστορίας.
-
Χρηματοδότηση των σχολείων και της εκπαίδευσης.
Η δεκάτη δεν χρησιμοποιείται για την πληρωμή των τοπικών ηγετών της Εκκλησίας. Υπηρετούν εθελοντικώς χωρίς καμία πληρωμή.
Ευλογίες
Όταν πληρώνουμε τη δεκάτη, ο Θεός υπόσχεται ευλογίες που είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από αυτά που δίδουμε. Θα «ανοίξ[ει]… τούς καταρράκτες του ουρανού, και [θα] εκχέ[ουν]… την ευλογία, ώστε να μην επαρκεί τόπος γ’ αυτή» (Μαλαχίας 3:10. Βλ. εδάφια 7-12). Αυτές οι ευλογίες μπορεί να είναι τόσο πνευματικές όσο και εγκόσμιες.
Υπακούτε στον Λόγο Σοφίας
Ο νόμος του Κυρίου περί υγείας
Το σώμα μας είναι ένα ιερό δώρο από τον Θεό. Ο καθένας μας χρειάζεται ένα υλικό σώμα για να γίνει περισσότερο όπως Εκείνος. Το σώμα μας είναι τόσο σημαντικό, ώστε οι γραφές το συγκρίνουν με τους ναούς (βλ. Προς Κορινθίους Α΄ 6:19-20).
Ο Κύριος θέλει από εμάς να φερόμαστε στο σώμα μας με σεβασμό. Για να μας βοηθήσει να το κάνουμε αυτό, απεκάλυψε έναν νόμο υγείας που ονομάζεται Λόγος Σοφίας. Αυτή η αποκάλυψη μας διδάσκει για την κατανάλωση υγιεινών τροφών και να μην χρησιμοποιούμε ουσίες που βλάπτουν το σώμα μας – συγκεκριμένα το αλκοόλ, τον καπνό και τα καυτά ποτών (δηλαδή το τσάι και τον καφέ).
Υπό το πνεύμα του Λόγου Σοφίας, σύγχρονοι προφήτες έχουν προειδοποιήσει για τη χρήση άλλων ουσιών που είναι βλαβερές, παράνομες ή εθιστικές. Οι προφήτες έχουν επίσης προειδοποιήσει για την κατάχρηση φαρμάκων. (Ο πρόεδρος της ιεραποστολής θα απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με το εάν άλλες ουσίες στη γεωγραφική περιοχή σας δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται.)
Ευλογίες
Ο Κύριος παρείχε τον Λόγο Σοφίας για τη σωματική και πνευματική μας ευημερία. Υπόσχεται μεγάλες ευλογίες καθώς τηρούμε αυτήν την εντολή. Αυτές οι ευλογίες περιλαμβάνουν υγεία, σοφία, θησαυρούς γνώσης και προστασία (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 89:18-21).
Η υπακοή στον Λόγο Σοφίας θα μας βοηθήσει να είμαστε πιο δεκτικοί στις προτροπές του Αγίου Πνεύματος. Μολονότι όλοι βιώνουμε προβλήματα υγείας, η υπακοή σε αυτόν τον νόμο θα μας βοηθήσει να είμαστε πιο υγιείς στο σώμα, τον νου και το πνεύμα.
Οι υποψήφιοι για βάπτισμα πρέπει να υπακούουν στον Λόγο Σοφίας.
Για καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο βοήθειας ανθρώπων που αγωνίζονται με εθισμούς, βλ. το κεφάλαιο 10.
Να τηρείτε την Ημέρα του Κυρίου αγία
Μία ημέρα για ανάπαυση και λατρεία
Η Ημέρα του Κυρίου είναι μία άγια ημέρα που ο Θεός έχει ξεχωρίσει για εμάς κάθε εβδομάδα για να αναπαυόμαστε από τους καθημερινούς μας μόχθους και να Τον λατρεύουμε. Μία από τις Δέκα Εντολές που δόθηκαν στον Μωυσή είναι να «θυμάστε την ημέρα τού σαββάτου, για να την αγιάζεις» (Έξοδος 20:8. Βλ., επίσης, εδάφια 9-11).
Σε μία σύγχρονη αποκάλυψη ο Κύριος δίδαξε: «Αληθώς, αυτή είναι μία ημέρα που ορίζεται σε εσένα για να ξεκουράζεσαι από τις εργασίες σου και για να προσφέρεις τη λατρεία σου στον Ύψιστο» (Διδαχή και Διαθήκες 59:10). Είπε επίσης ότι η Ημέρα του Κυρίου θα πρέπει να είναι μία ημέρα αγαλλίασης, προσευχής και ευχαριστίας (βλ. εδάφια 14-15).
Ως μέρος της λατρείας μας της Ημέρας του Κυρίου, παρευρισκόμαστε στη συγκέντρωση μεταλήψεως κάθε εβδομάδα. Σε αυτήν τη συγκέντρωση, λατρεύουμε τον Θεό και μεταλαμβάνουμε για να θυμόμαστε τον Ιησού Χριστό και την Εξιλέωσή Του. Όταν μεταλαμβάνουμε, ανανεώνουμε τις διαθήκες μας με τον Θεό και δείχνουμε ότι είμαστε πρόθυμοι να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας. Η διάταξη της μεταλήψεως είναι το κέντρο της τήρησης της Ημέρας του Κυρίου.
Στην εκκλησία συμμετέχουμε επίσης σε μαθήματα στα οποία μαθαίνουμε περισσότερα για το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Η πίστη μας μεγαλώνει καθώς μελετούμε μαζί τις γραφές. Η αγάπη μας μεγαλώνει καθώς υπηρετούμε και ενδυναμώνουμε ο ένας τον άλλον.
Εκτός από την ανάπαυση από τις εργασίες μας την Ημέρα του Κυρίου, θα πρέπει να απέχουμε από ψώνια και άλλες δραστηριότητες που θα την έκαναν να φαίνεται σαν μία κοινή ημέρα. Αφήνουμε στην άκρη τις δραστηριότητες του κόσμου και εστιάζουμε τις σκέψεις και τις ενέργειές μας σε πνευματικά ζητήματα.
Μία ημέρα για να κάνουμε το καλό
Όταν κάνουμε το καλό την Ημέρα του Κυρίου είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικό με αυτό από το οποίο απέχουμε να κάνουμε για να την τηρήσουμε αγία. Μαθαίνουμε το Ευαγγέλιο, ενδυναμώνουμε την πίστη, οικοδομούμε σχέσεις, προσφέρουμε υπηρέτηση και συμμετέχουμε σε άλλες εξυψωτικές δραστηριότητες με την οικογένεια και τους φίλους.
Ευλογίες
Η τήρηση της Ημέρας του Κυρίου αγίας είναι μία έκφραση της αφοσίωσής μας στον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό. Καθώς κάνουμε τις δραστηριότητες της Ημέρας του Κυρίου συμβατές με την πρόθεση του Θεού για την ημέρα, θα αισθανόμαστε χαρά και γαλήνη. Θα καλλιεργηθούμε πνευματικώς και θα αναζωογονηθούμε σωματικώς. Θα αισθανθούμε επίσης πιο κοντά στον Θεό και θα εμβαθύνουμε τη σχέση μας με τον Σωτήρα μας. Θα κρατούμε πληρέστερα τον εαυτό μας «άσπιλο από τον κόσμο» (Διδαχή και Διαθήκες 59:9). Η Ημέρα του Κυρίου θα γίνει «απόλαυση» (Ησαΐας 58:13. Βλ., επίσης, εδάφιο 14).
Υπακοή και τιμή στον νόμο
Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών πιστεύουν στην υπακοή στον νόμο και ότι πρέπει να είναι καλοί πολίτες (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 134, Άρθρα της Πίστης 1:12). Τα μέλη της Εκκλησίας παροτρύνονται να παρέχουν υπηρέτηση για τη βελτίωση των κοινοτήτων και των εθνών τους. Επίσης παροτρύνονται να ασκούν επιρροή υπέρ υγειών ηθικών αξιών στην κοινωνία και στην κυβέρνηση.
Τα μέλη της Εκκλησίας καλούνται να συμμετέχουν στην κυβέρνηση και στην πολιτική διαδικασία σε συμφωνία με τον νόμο. Μέλη τα οποία κατέχουν θέσεις στην κυβέρνηση ενεργούν υπό την ιδιότητά τους αυτή ως πολίτες που ενδιαφέρονται και όχι ως αντιπρόσωποι της Εκκλησίας.
Η διαθήκη μας να υπηρετούμε τον Θεό και τους άλλους
Υπηρέτηση
Όταν βαπτιζόμαστε, συνάπτουμε διαθήκη να υπηρετούμε τον Θεό και να υπηρετούμε άλλους. Η υπηρέτηση προς τους άλλους είναι ένας από τους πρωταρχικούς τρόπους που υπηρετούμε τον Θεό (βλ. Μωσία 2:17). Ο προφήτης Άλμα δίδαξε σε όσους επιθυμούσαν να βαπτισθούν ότι θα πρέπει να είναι «πρόθυμοι να σηκών[ουν] ο ένας του αλλού τα βάρη… για να γίνονται ελαφριά… να πενθ[ούν] με εκείνους που πενθούν… και να ανακουφίζ[ουν] εκείνους που έχουν ανάγκη ανακούφισης» (Μωσία 18:8-9).
Σύντομα μετά το βάπτισμα, τα νέα μέλη συνήθως λαμβάνουν μία κλήση για να υπηρετούν στην Εκκλησία. Αυτές οι κλήσεις είναι εθελοντικές και άμισθες. Καθώς τις αποδεχόμαστε και υπηρετούμε επιμελώς, μεγαλώνουμε σε πίστη, αναπτύσσουμε ταλέντα και ευλογούμε άλλους.
Ένα άλλο μέρος της υπηρέτησής μας στην Εκκλησία είναι να είμαστε «αδελφός που τελεί διακονία» ή «αδελφή που τελεί διακονία». Με αυτήν την ευθύνη, υπηρετούμε άτομα και οικογένειες που μας ανατέθηκαν.
Ως μαθητές του Ιησού Χριστού, αναζητούμε ευκαιρίες να υπηρετούμε καθημερινώς. Όπως Εκείνος, πηγαίνουμε «ευεργετώντας» (Πράξεις 10:38). Υπηρετούμε τον πλησίον μας και άλλους στην κοινότητά μας. Μπορούμε να συμμετέχουμε σε ευκαιρίες υπηρέτησης μέσω του JustServe [Απλώς Υπηρετήστε], όπου είναι διαθέσιμο. Μπορούμε να υποστηρίζουμε τις ανθρωπιστικές προσπάθειες της Εκκλησίας και να συμμετέχουμε στην αντιμετώπιση καταστροφών.
Διάδοση του Ευαγγελίου
Ως μέρος της διαθήκης του βαπτίσματός μας, υποσχόμαστε να «σταθ[ούμε] ως μάρτυρες του Θεού» (Μωσία 18:9). Ένας τρόπος που στεκόμαστε ως μάρτυρες είναι διαδίδοντας το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Η βοήθεια άλλων να λάβουν το Ευαγγέλιο είναι ένα από τα πιο χαρωπά είδη υπηρέτησης που μπορούμε να προσφέρουμε (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 18:15-16). Είναι μία δυνατή έκφραση της αγάπης μας.
Όταν βιώνουμε τις ευλογίες της ζωής με το Ευαγγέλιο, θέλουμε με φυσικό τρόπο να μοιραζόμαστε αυτές τις ευλογίες. Τα μέλη της οικογένειας, οι φίλοι και οι γνωστοί συχνά ενδιαφέρονται καθώς θέτουμε ένα πιστό παράδειγμα και βλέπουν πώς το Ευαγγέλιο ευλογεί τη ζωή μας. Μπορούμε να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο με κανονικούς και φυσικούς τρόπους (βλ. Γενικό Εγχειρίδιο, κεφάλαιο 23).
Καλούμε άλλους να συμμετέχουν μαζί μας σε δραστηριότητες υπηρέτησης, κοινότητας, αναψυχής και δραστηριότητες της Εκκλησίας. Μπορούμε να τους καλέσουμε σε μία συγκέντρωση της Εκκλησίας ή σε μία συγκέντρωση βαπτίσματος. Μπορούμε να τους καλέσουμε να παρακολουθήσουν ένα διαδικτυακό βίντεο που εξηγεί το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, να διαβάσουν το Βιβλίο του Μόρμον ή να επισκεφθούν τα θυρανοίξια ναού. Υπάρχουν εκατοντάδες προσκλήσεις που μπορούμε να απευθύνουμε. Συχνά, πρόσκληση σημαίνει απλά να περιλάβουμε την οικογένεια, τους φίλους και τους γείτονές μας σε αυτό που ήδη κάνουμε.
Αν ζητήσουμε, ο Θεός θα μας βοηθά να αναγνωρίζουμε ευκαιρίες διάδοσης του Ευαγγελίου και να λέμε στους άλλους πώς ευλογεί τη ζωή μας.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της αγάπης, της διάδοσης και της πρόσκλησης, βλ. «Ενωθείτε με μέλη» στο κεφάλαιο 9.
Νηστεία και Προσφορές Νηστείας
Ο Θεός καθιέρωσε τον νόμο της νηστείας ως έναν τρόπο για να αναπτύσσουμε πνευματική δύναμη και να βοηθούμε όσους έχουν ανάγκη.
Νηστεία σημαίνει να μένεις χωρίς φαγητό και νερό για κάποια χρονική περίοδο. Η Εκκλησία συνήθως ορίζει την πρώτη Κυριακή κάθε μηνός ως ημέρα νηστείας. Μία ημέρα νηστείας συνήθως περιλαμβάνει την αποχή από φαγητό και ποτό για διάστημα 24 ωρών, εφόσον είμαστε σωματικώς ικανοί. Άλλα σημαντικά μέρη της Κυριακής νηστείας περιλαμβάνουν την προσευχή και την κατάθεση μαρτυρίας. Επίσης, μας παροτρύνουν να νηστεύουμε και άλλες φορές, όταν αισθανόμαστε την ανάγκη.
Οικοδόμηση πνευματικής δύναμης
Η νηστεία μπορεί να μας βοηθήσει να γίνουμε ταπεινοί, να πλησιάσουμε τον Θεό και να αισθανθούμε πνευματικώς ανανεωμένοι. Πριν ξεκινήσει τη διακονία Του, ο Ιησούς Χριστός νήστεψε (βλ. Κατά Ματθαίον 4:1-2). Οι γραφές καταγράφουν πολλές αφηγήσεις προφητών και άλλων που νηστεύουν, ώστε να αυξήσουν την πνευματική τους δύναμη και να επιζητήσουν ειδικές ευλογίες για τους ίδιους ή για τους άλλους.
Η νηστεία και η προσευχή πάνε μαζί. Όταν νηστεύουμε και προσευχόμαστε με πίστη, είμαστε πιο συντονισμένοι στη λήψη προσωπικής αποκάλυψης. Είμαστε επίσης πιο δεκτικοί στην αναγνώριση της αλήθειας και στην κατανόηση του θελήματος του Θεού.
Βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη
Όταν νηστεύουμε, δωρίζουμε χρήματα στην Εκκλησία για να βοηθήσουμε στη φροντίδα των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Αυτό ονομάζεται προσφορά νηστείας. Καλούμαστε να δώσουμε μία προσφορά τουλάχιστον ίση με την αξία των γευμάτων που δεν καταναλώσαμε. Μας παροτρύνουν να είμαστε γενναιόδωροι και να δίνουμε πολύ περισσότερα από την αξία αυτών των γευμάτων, αν μπορούμε. Όταν δίδουμε μία προσφορά νηστείας αυτός είναι ένας τρόπος που μπορούμε να υπηρετούμε άλλους.
Οι προσφορές νηστείας χρησιμοποιούνται για την παροχή τροφής και άλλων απαραιτήτων σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Για πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο συνεισφοράς των προσφορών νηστείας, βλ. «Δωρεές δεκάτης και άλλες προσφορές» σε αυτό το μάθημα.
Η διαθήκη μας να υπομείνουμε μέχρι τέλους
Όταν βαπτιζόμαστε, συνάπτουμε διαθήκη με τον Θεό να «υπομείν[ουμε] μέχρι τέλους» ενώ ζούμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού (Νεφί Β΄ 31:20. Βλ., επίσης, Μωσία 18:13). Προσπαθούμε να είμαστε διά βίου μαθητές του Ιησού Χριστού.
Ο προφήτης του Βιβλίου του Μόρμον, Νεφί, περιέγραψε το βάπτισμα ως την πύλη από την οποία εισερχόμαστε στο μονοπάτι του Ευαγγελίου (βλ. Νεφί Β΄ 31:17). Μετά το βάπτισμα, συνεχίζουμε να «βαδίζ[ουμε] εμπρός με σταθερότητα στον Χριστό» (Νεφί Β΄ 31:20).
Καθώς «βαδίζουμε εμπρός» στο μονοπάτι της ιδιότητος του μαθητού, προετοιμαζόμαστε να πάμε στον ναό. Εκεί θα συνάψουμε διαθήκες με τον Θεό καθώς λαμβάνουμε διατάξεις του ναού. Στον ναό, θα προικοδοτηθούμε με δύναμη και μπορούμε να επισφραγισθούμε ως οικογένειες για την αιωνιότητα. Η τήρηση των διαθηκών που συνάπτουμε στον ναό θα ανοίξει τη θύρα σε κάθε πνευματικό προνόμιο και ευλογία που έχει ο Θεός για εμάς.
Καθώς συνεχίζουμε με πίστη στο μονοπάτι του Ευαγγελίου, τελικώς θα λάβουμε το μεγαλύτερο δώρο του Θεού – το δώρο της αιώνιας ζωής (βλ. Νεφί Β΄ 31:20, Διδαχή και Διαθήκες 14:7).
Τα ακόλουθα τμήματα εξηγούν κάποιες πτυχές αυτού που έχει παράσχει ο Θεός για να μας βοηθήσει να υπομείνουμε μέχρι το τέλος του θνητού μας ταξιδιού – και να βρούμε χαρά σε αυτό.
Ιεροσύνη και οργανώσεις της Εκκλησίας
Η ιεροσύνη είναι η εξουσία και η δύναμη του Θεού. Μέσω της ιεροσύνης, ο Επουράνιος Πατέρας επιτυγχάνει το έργο Του «να πραγματοποιήσ[ει] την αθανασία και αιώνια ζωή του ανθρώπου» (Μωυσής 1:39). Ο Θεός παραχωρεί εξουσία και δύναμη στους υιούς και στις θυγατέρες Του επάνω στη Γη για να βοηθούν στην πραγμάτωση αυτού του έργου.
Η ιεροσύνη μάς ευλογεί όλους. Διατάξεις όπως το βάπτισμα και η μετάληψη λαμβάνονται μέσω εκείνων που φέρουν θέσεις στην ιεροσύνη. Μπορούμε επίσης να λάβουμε ευλογίες της ιεροσύνης για θεραπεία, παρηγοριά και συμβουλή.
Η ιεροσύνη και οι κλήσεις ηγεσίας της Εκκλησίας
Η Εκκλησία καθοδηγείται από τον Ιησού Χριστό μέσω προφητών και αποστόλων. Αυτοί οι ηγέτες καλούνται από τον Θεό, χειροτονούνται και τους δίδεται η εξουσία της ιεροσύνης να ενεργούν στο όνομα του Σωτήρος.
Στα αρχαία χρόνια, ο Χριστός έδωσε στους Αποστόλους Του την ίδια εξουσία της ιεροσύνης, η οποία τους επέτρεψε να ηγούνται της Εκκλησίας Του, αφού ανελήφθη στους ουρανούς. Τελικώς αυτή η εξουσία χάθηκε, όταν οι άνθρωποι απέρριψαν το Ευαγγέλιο και οι Απόστολοι πέθαναν.
Επουράνιοι αγγελιαφόροι αποκατέστησαν την ιεροσύνη το 1829 μέσω του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και ο Κύριος ίδρυσε ξανά την Εκκλησία Του με αποστόλους και προφήτες. (Βλ. μάθημα 1.)
Σε τοπικό επίπεδο, οι επίσκοποι και οι πρόεδροι πασσάλου έχουν την εξουσία της ιεροσύνης να ηγούνται των εκκλησιασμάτων της Εκκλησίας.
Όταν άνδρες και γυναίκες καλούνται και ξεχωρίζονται να υπηρετούν στην Εκκλησία, τους δίδεται η εξουσία από τον Θεό να ενεργούν επ’ αυτής της κλήσης. Αυτή η εξουσία δίδεται σε ιεραποστόλους, ηγέτες, δασκάλους και άλλους έως ότου απαλλαγούν από τις κλήσεις τους. Ανατίθεται υπό την διεύθυνση εκείνων που κρατούν τα κλειδιά της ιεροσύνης.
Αυτή η εξουσία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο με χρηστότητα (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 121:34-46). Αυτή η εξουσία είναι μία ιερή εμπιστοσύνη που αντιπροσωπεύει τον Σωτήρα και ενεργεί στο όνομά Του. Πάντα αποσκοπεί να ευλογεί και να υπηρετεί άλλους.
Ααρωνική Ιεροσύνη και Μελχισεδική Ιεροσύνη
Στην Εκκλησία, η ιεροσύνη περιλαμβάνει την Ααρωνική Ιεροσύνη και τη Μελχισεδική Ιεροσύνη. Υπό τη διεύθυνση εκείνων που κρατούν τα κλειδιά της ιεροσύνης, η Ααρωνική και η Μελχισεδική Ιεροσύνη απονέμονται σε άξια άρρενα μέλη της Εκκλησίας. Μετά την απονομή της κατάλληλης ιεροσύνης, το άτομο χειροτονείται σε μία θέση σε εκείνη την ιεροσύνη, όπως αυτές του διακόνου ή του πρεσβυτέρου. Πρέπει να χειροτονηθεί από κάποιον που έχει την απαραίτητη εξουσία.
Όταν ένας άνδρας ή ένας νέος άνδρας λαμβάνει την ιεροσύνη, συνάπτει διαθήκη με τον Θεό να εκπληρώνει ιερά καθήκοντα, να υπηρετεί άλλους και να βοηθά στην οικοδόμηση της Εκκλησίας.
Οι νέοι άνδρες μπορούν να λάβουν την Ααρωνική Ιεροσύνη και να χειροτονηθούν διάκονοι αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του έτους που γίνονται 12. Μπορούν να χειροτονηθούν διδάσκαλοι το έτος που γίνονται 14 και ιερείς το έτος που γίνονται 16. Οι άρρενες νεοφώτιστοι που έχουν ενηλικιωθεί μπορούν να λάβουν την Ααρωνική Ιεροσύνη αμέσως μετά το βάπτισμα και την επικύρωση. Οι φέροντες την Ααρωνική Ιεροσύνη χορηγούν διατάξεις όπως η μετάληψη και το βάπτισμα.
Αφού υπηρετήσει για ένα διάστημα ως ιερέας στην Ααρωνική Ιεροσύνη, ένας άξιος άνδρας που είναι τουλάχιστον 18 μπορεί να λάβει τη Μελχισεδική Ιεροσύνη και να χειροτονηθεί πρεσβύτερος. Οι άνδρες που λαμβάνουν τη Μελχισεδική Ιεροσύνη μπορούν να τελούν διατάξεις της ιεροσύνης, όπως η χορήγηση ευλογιών θεραπείας και παρηγοριάς σε μέλη της οικογένειας και άλλους.
Βλ. Γενικό Εγχειρίδιο, 38.2.9.1, για πληροφορίες σχετικώς με τα νέα μέλη που λαμβάνουν την ιεροσύνη.
Απαρτίες και Οργανώσεις της Εκκλησίας
Απαρτίες της ιεροσύνης. Η απαρτία είναι μία οργανωμένη ομάδα φερόντων την ιεροσύνη. Κάθε τομέας έχει μία απαρτία πρεσβυτέρων για ενηλίκους άνδρες. Διάκονοι, διδάσκαλοι και απαρτίες ιερέων είναι για νέους άνδρες.
Εταιρεία Αρωγής. Η Εταιρεία Αρωγής περιλαμβάνει γυναίκες ηλικίας 18 χρονών και άνω. Τα μέλη της Εταιρείας Αρωγής ενδυναμώνουν οικογένειες, άτομα και την κοινότητα.
Νέες Γυναίκες. Οι νέοι γυναίκες προσχωρούν στην οργάνωση Νέων Γυναικών αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του έτους που γίνονται 12.
Προκαταρκτική. Τα παιδιά ηλικίας 3 με 11 είναι μέρος της οργάνωσης της Προκαταρκτικής.
Κατηχητικό. Όλοι οι ενήλικοι και οι νέοι παρευρίσκονται στο Κατηχητικό, όπου συγκεντρώνονται για να μελετήσουν τις γραφές μαζί.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικώς με την ιεροσύνη, βλ. Γενικό Εγχειρίδιο, κεφάλαιο 3.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις απαρτίες ιεροσύνης και τις οργανώσεις της Εκκλησίας, βλ. Γενικό Εγχειρίδιο, κεφάλαια 8-13.
Γάμος και Οικογένειες
Γάμος
Ο γάμος μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας έχει ορισθεί από τον Θεό. Αποτελεί κεντρικό στοιχείο στο σχέδιό Του για τον αιώνιο προορισμό των τέκνων Του.
Η ένωση των συζύγων στον γάμο θα πρέπει να είναι η πιο αγαπημένη επίγεια σχέση τους. Έχουν την ιερή ευθύνη να είναι αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον και πιστοί στη διαθήκη του γάμου τους.
Ο σύζυγος και η σύζυγος είναι ίσοι στα μάτια του Θεού. Κανένας δεν πρέπει να επιβάλλεται στον άλλον. Οι αποφάσεις τους θα πρέπει να λαμβάνονται με ενότητα και αγάπη, με πλήρη συμμετοχή και των δύο.
Καθώς οι σύζυγοι αγαπούν ο ένας τον άλλον και συνεργάζονται, ο γάμος τους μπορεί να είναι η πηγή της μεγαλύτερης ευτυχίας τους. Μπορούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον και τα παιδιά τους να προοδεύουν προς την αιώνια ζωή.
Η οικογένεια
Όπως ο γάμος, η οικογένεια έχει ορισθεί από τον Θεό και είναι κεντρικό στοιχείο στο σχέδιό Του για την αιώνια ευδαιμονία μας. Οι οικογένειές μας είναι πολύ πιθανόν να είναι χαρούμενες, όταν ζούμε σε συμφωνία με τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Οι γονείς διδάσκουν στα παιδιά τους το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και θέτουν το παράδειγμα όταν το ζουν. Οι οικογένειες παρέχουν ευκαιρίες για εμάς να αγαπούμε και να υπηρετούμε ο ένας τον άλλον.
Οι γονείς θα πρέπει να θέτουν την οικογένειά τους ως ύψιστη προτεραιότητα. Είναι ιερό προνόμιο και ευθύνη των γονέων να φροντίζουν τα παιδιά που θα μπορέσουν να κάνουν ή να υιοθετήσουν.
Όλες οι οικογένειες έχουν δυσκολίες. Καθώς επιζητούμε την υποστήριξη του Θεού και τηρούμε τις εντολές Του, οι οικογενειακές δυσκολίες μπορούν να μας βοηθήσουν να μάθουμε και να αναπτυχθούμε πνευματικώς. Μερικές φορές αυτές οι δυσκολίες μας βοηθούν να μάθουμε να μετανοούμε και να συγχωρούμε.
Οι ηγέτες της Εκκλησίας έχουν παροτρύνει τα μέλη να διοργανώνουν μια οικιακή βραδιά κάθε εβδομάδα. Οι γονείς θα πρέπει να χρησιμοποιούν αυτό τον χρόνο για να διδάσκουν στα παιδιά τους το Ευαγγέλιο, να ενδυναμώνουν τις οικογενειακές σχέσεις και να διασκεδάζουν μαζί. Οι ηγέτες της Εκκλησίας έχουν επίσης εκδώσει μία διακήρυξη που διδάσκει σημαντικές αλήθειες για την οικογένεια (βλ. «Η Οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο», ChurchofJesusChrist.org).
Άλλοι τρόποι ενδυνάμωσης της οικογένειας περιλαμβάνουν οικογενειακή προσευχή, μελέτη των γραφών και λατρεία μαζί στην εκκλησία. Μπορούμε επίσης να ερευνούμε την οικογενειακή ιστορία, να συγκεντρώνουμε οικογενειακές ιστορίες και να υπηρετούμε άλλους.
Πολλοί άνθρωποι έχουν περιορισμένες ευκαιρίες για γάμο ή για στοργικές οικογενειακές σχέσεις. Πολλοί έχουν βιώσει διαζύγιο και άλλες δύσκολες οικογενειακές συνθήκες. Ωστόσο, το Ευαγγέλιο μάς ευλογεί ατομικώς, ασχέτως των συνθηκών της οικογένειάς μας. Και καθώς είμαστε πιστοί, ο Θεός θα παράσχει έναν τρόπο για να έχουμε τις ευλογίες των στοργικών οικογενειών, είτε σε αυτήν τη ζωή είτε στην επόμενη.
Έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας για αποθανόντες προγόνους
Ο Επουράνιος Πατέρας αγαπά όλα τα τέκνα Του και επιθυμεί τη σωτηρία και την υπερύψωσή τους. Ωστόσο, δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει χωρίς να ακούσουν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού ή να λάβουν τις σωτήριες διατάξεις του Ευαγγελίου. Αυτές οι διατάξεις περιλαμβάνουν το βάπτισμα, την επικύρωση, τη χειροτόνηση στην ιεροσύνη για τους άνδρες, την προικοδότηση ναού και τον αιώνιο γάμο.
Μέσω της χάρης και της ευσπλαχνίας Του, ο Κύριος έχει παράσχει έναν άλλον τρόπο για αυτούς τους ανθρώπους για να λάβουν το Ευαγγέλιο και τις διατάξεις του. Στον κόσμο των πνευμάτων, το Ευαγγέλιο κηρύττεται σε εκείνους που έχουν πεθάνει χωρίς να το λάβουν (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 138). Στους ναούς μπορούμε να τελούμε τις διατάξεις εκ μέρους των αποθανόντων προγόνων μας και άλλων. Αυτοί οι αποθανόντες άνθρωποι στον κόσμο των πνευμάτων μπορούν κατόπιν να αποδεχθούν ή να απορρίψουν το Ευαγγέλιο και τις διατάξεις που τελούνται γι’ αυτούς.
Προτού μπορέσουμε να τελέσουμε αυτές τις διατάξεις, πρέπει να προσδιορίσουμε τους προγόνους μας που δεν τις έχουν λάβει. Ο προσδιορισμός των μελών της οικογένειάς μας, ώστε να μπορούν να λάβουν διατάξεις, είναι ο κεντρικός σκοπός του έργου της οικογενειακής μας ιστορίας. Όταν βρίσκουμε πληροφορίες για αυτούς, τις προσθέτουμε στη βάση δεδομένων της Εκκλησίας στο FamilySearch.org. Κατόπιν εμείς (ή άλλοι) μπορούμε να τελούμε διατάξεις δι’ αντιπροσώπου για αυτούς στον ναό.
Καθώς αναγνωρίζουμε τους προγόνους μας και τελούμε διατάξεις γι’ αυτούς, η οικογένειά μας μπορεί να ενωθεί για την αιωνιότητα.
Οι ναοί, η προικοδότηση, ο αιώνιος γάμος και οι αιώνιες οικογένειες
Ναοί
Ο ναός είναι ο οίκος του Κυρίου. Είναι ένα άγιο μέρος όπου μπορούμε να συνάψουμε διαθήκες με τον Θεό καθώς λαμβάνουμε τις ιερές διατάξεις Του. Καθώς τηρούμε αυτές τις διαθήκες, θα έχουμε τη δύναμη της θειότητας έκδηλη στη ζωή μας (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 84:19-22, 109:22-23).
Η προικοδότηση
Μία από τις διατάξεις που λαμβάνουμε στον ναό λέγεται προικοδότηση. Η λέξη προικοδότηση σημαίνει «δώρο». Αυτό το δώρο γνώσης και δύναμης προέρχεται από τον Θεό. Κατά τη διάρκεια της προικοδότησης, συνάπτουμε διαθήκες με τον Θεό που μας δένουν με Εκείνον και τον Υιό Του, Ιησού Χριστό (βλ. κεφάλαιο 1).
Οι ενήλικοι μπορεί να είναι επιλέξιμοι να λάβουν τη δική τους προικοδότηση ναού μετά από τουλάχιστον ένα έτος ιδιότητας του μέλους της Εκκλησίας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικώς με την προικοδότηση, βλ. Γενικό Εγχειρίδιο, 27.2.
Αιώνιος γάμος και αιώνιες οικογένειες
Το ουράνιο σχέδιο της ευτυχίας κάνει τις οικογενειακές σχέσεις να αντέχουν πέρα από τον θάνατο. Στον ναό μπορούμε να παντρευόμαστε για τον παρόντα καιρό και την αιωνιότητα. Αυτό καθιστά δυνατόν οι οικογένειες να είναι μαζί για πάντα.
Αφού τα παντρεμένα ζεύγη έχουν λάβει την προικοδότησή τους στον ναό, μπορούν να επισφραγισθούν ή να παντρευτούν για την αιωνιότητα. Τα παιδιά τους μπορούν να επισφραγισθούν σε αυτά.
Ο σύζυγος και η σύζυγος που έχουν επισφραγισθεί στον ναό πρέπει να τηρούν τις διαθήκες που έχουν συνάψει για να λάβουν τις ευλογίες του αιώνιου γάμου.