Rozdział 26
Przygotowanie na przyjście naszego Pana
„Przygotujcie drogę Pana i wyprostujcie ścieżki Jego, bowiem bliska jest godzina Jego przyjścia” (NiP 133:17).
Z życia Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha
Prezydent Joseph Fielding Smith powiedział kiedyś grupie Świętych w Dniach Ostatnich, że „modli się o koniec świata”. Powiedział: „Gdyby stało się to jutro, byłbym zadowolony”. W odpowiedzi na tę deklarację pewna kobieta powiedziała na tyle głośno, że było ją słychać: „Och, mam nadzieję, że nie”.
Opowiadając o tym wydarzeniu jakiś czas później, Prezydent Smith nauczał:
„Czy nie chcecie nadejścia końca świata?
Większość ludzi ma mylne pojęcie o tym, co oznacza koniec świata […].
[…] Kiedy przyjdzie Chrystus, nadejdzie koniec świata. […] Nie będzie żadnych wojen, żadnej wrzawy wojennej, zawiści, kłamstwa; nie będzie niegodziwości. Ludzie nauczą się kochać Pana i przestrzegać Jego przykazań, a jeśli tego nie zrobią, nie pozostaną tutaj. To jest właśnie koniec świata i o to modlił się Zbawiciel, kiedy przyszli Jego uczniowie i poprosili: ‘Naucz nas modlić się’. Co uczynił? Nauczał ich: ‘Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, Bądź wola twoja, jak w niebie tak i na ziemi’ [zob. Ew. Łukasza 11:1–2].
O to się właśnie modlę. Pan modlił się o koniec świata, i ja też się o to modlę”1.
W swoich kazaniach i zapisach Prezydent Smith często cytował proroctwa z pism świętych na temat dni ostatnich, roli Józefa Smitha w przygotowaniu drogi Panu oraz przyjścia na ziemię Zbawiciela w pełni chwały. Wyraził swe głębokie uczucia na temat tych proroctw w modlitwie poświęcającej Świątynię Ogden w Utah.
„Nasz Ojcze, jak wiesz, żyjemy w dniach ostatnich, kiedy pojawiają się znaki czasów, kiedy przyspieszasz wykonywanie Twej pracy i kiedy już słyszymy głos wołający na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, prostujcie ścieżki jego [zob. Ew. Mateusza 3:3] […].
O, nasz Ojcze, wyczekujemy dnia, kiedy przyjdzie Książę Pokoju, kiedy ziemia odpocznie, a prawość ponownie zagości na jej powierzchni; i to jest nasza modlitwa, płynąca z pokornego i skruszonego serca, abyśmy przetrwali ten dzień i okazali się godni życia z Tym, którego Tyś wyznaczył, aby był Królem królów i Panem panów, któremu niech będzie chwała, cześć, moc i potęga teraz i na zawsze”2.
„Wyczekujemy dnia, kiedy przyjdzie Książę Pokoju”.
Nauki Josepha Fieldinga Smitha
1
Przyjście Pana jest bliskie.
Szybko nadchodzi wielki dzień Pański, ów czas „ochłody”, kiedy nadejdzie w obłoku z niebios, aby zemścić się na bezbożnych i przygotować ziemię na rządy pokoju dla wszystkich, którzy są gotowi stosować się do Jego prawa [zob. Dzieje Apostolskie 3:19–20]3.
Wydarzyło się wiele rzeczy […], które pokazały wiernym członkom Kościoła, że przyjście Pana jest bliskie. Ewangelia została przywrócona. Kościół został w pełni zorganizowany. Kapłaństwo zostało nadane człowiekowi. Objawione zostały różne dyspensacje od samego początku, a ich klucze i upoważnienia nadane zostały Kościołowi. Izrael był i jest gromadzony na ziemi Syjonu. Żydzi powracają do Jerozolimy. Ewangelia jest głoszona całemu światu na świadectwo każdemu narodowi. Budowane są świątynie i odbywają się w nich obrzędy za zmarłych, a także i dla żyjących. Serca dzieci zwróciły się do ich ojców i dzieci poszukują informacji o zmarłych krewnych. Przymierza, jakie Pan obiecał zawrzeć z Izraelem w dniach ostatnich, zostały objawione i zawarły je tysiące ze zgromadzonego Izraela. Tak więc praca Pana postępuje naprzód i wszystko to jest znakiem bliskiego przyjścia naszego Pana […].
Słowa proroków szybko się wypełniają, ale dzieje się to na tak naturalnych zasadach, że większość z nas tego nie dostrzega.
Joel obiecał, że Pan wyleje Swego ducha na wszelkie ciało: synowie i córki będą prorokować, starcy będą śnili, a młodzieńcy będą mieli wizje [zob. Ks. Joela 3:1–2] […].
Wśród znaków dni ostatnich było zwiększone poznanie. Danielowi nakazano, aby „[…] [zamknął] te słowa i [zapieczętował] księgę [swego proroctwa] aż do czasu ostatecznego! [I w owych dniach] wielu będzie to badać” — powiedział — „i wzrośnie poznanie” (Ks. Daniela 12:4). Czyż nie jest tak, że „wielu […] to [bada]”, jak nigdy wcześniej w historii świata? […]
[…] Czyż nie jest to wzrost wiedzy? Czyż w historii świata był taki czas, kiedy na ludzi zostało wylane tak wiele wiedzy? Lecz smutne jest to, że trzeba przyznać, iż słowa Pawła są prawdziwe — ludzie „zawsze się uczą, a nigdy do poznania prawdy dojść nie mogą” (II List do Tymoteusza 3:7) […].
Czyż nie słyszymy wieści o wojnach? [Zob. NiP 45:26]. Czyż nie mieliśmy wojen — takich wojen, jakich wcześniej nie było? Czyż nie ma dziś konfliktów pośród narodów i czyż ich władcy nie mają powodu do niepokoju? Czyż królestwa nie są obalane, a pośród narodów nie są dokonywane ogromne zmiany? Na całym świecie panuje zamęt. Każdego dnia mamy doniesienia na temat trzęsień ziemi w różnych częściach świata [zob. NiP 45:33] […].
Mimo to stary świat nadal idzie swym torem, nie zwracając uwagi na to wszystko, co powiedział Pan ani na wszystkie znaki i wskazówki, które zostały dane. Ludzie znieczulili swe serca i mówią: „[…] że Chrystus opóźnia swoje przyjście aż do końca ziemi” (NiP 45:26)4.
Nie tak dawno temu zapytano mnie, czy mogę powiedzieć, kiedy przyjdzie Pan. Odpowiedziałem: „Tak” i teraz też mogę to powiedzieć. Wiem, kiedy On przyjdzie. Przyjdzie jutro. Mamy na to Jego słowo. Pozwólcie, że przeczytam:
„Oto teraz nazywa się to dniem dzisiejszym aż do przyjścia Syna Człowieka, i zaprawdę jest to dzień poświęcenia, i dzień na dziesięcinę mojego ludu; bowiem ten, co płaci dziesięcinę, nie zgorzeje w chwili Jego przyjścia”.
I teraz pojawia się dyskurs, który mówi wystarczająco wiele o dziesięcinie.
„Bowiem po dniu dzisiejszym nastąpi spalenie — mówiąc tak podług miary Pana — bowiem zaprawdę powiadam, że jutro wszyscy pyszni i ci, co czynią niegodziwie, będą niczym ścierń; i spalę ich, bowiem Jam jest Pan Zastępów; i nie oszczędzę nikogo, co pozostaje w Babilonii” [NiP 64:23–24].
Dlatego mówię, że Pan przyjdzie jutro. Bądźmy więc przygotowani5.
„Szybko nadchodzi wielki dzień Pański, ów czas ‘ochłody’, kiedy nadejdzie w obłoku z niebios”.
2
Kiedy przyjdzie Chrystus, nastąpi sąd.
Przypowieść o pszenicy i kąkolu, którą podał Pan, odnosi się do dni ostatnich. Zgodnie z tą historią, siewca wysiał na swym polu dobre nasiona, ale kiedy spał, przyszedł wróg i zasiał na tym polu kąkol. Kiedy pojawiły się rośliny, słudzy chcieli iść i wyrwać kąkol, lecz Pan nakazał im pozostawić zarówno pszenicę, jak i kąkol, aby rosły do czasu zbiorów, ponieważ mogli wyrwać delikatne korzenie pszenicy podczas usuwania kąkolu. Wówczas, pod koniec żniw, poszli i zebrali pszenicę, a kąkol związali na spalenie. Wyjaśniając tę przypowieść, Pan powiedział do Swoich uczniów, że „żniwo, to koniec świata, żeńcy zaś, to aniołowie” [zob. Ew. Mateusza 13:24–30, 36–43; NiP 86]6.
Kąkol i pszenica rosną razem i rosły na tym samym polu przez wszystkie te lata, lecz dzień jest bliski, kiedy pszenica zostanie zebrana, kąkol również zostanie zebrany, ale na spalenie i wtedy nastanie rozdzielenie prawych od niegodziwych i dla własnego dobra każdy z nas powinien przestrzegać przykazań Pana, odpokutować za własne grzechy, zwrócić się ku prawości, jeśli w sercach jest potrzeba odpokutowania7.
Podbudowujcie i wzmacniajcie członków Kościoła w wierze w Boga; Bóg jeden wie, jak bardzo tego potrzebujemy. Jest bardzo wiele sił, które próbują nas — członków Kościoła — rozdzielić, i tak się stanie, że pewnego dnia w bliskiej przyszłości nastąpi oddzielenie pszenicy od kąkolu, a my będziemy albo pszenicą, albo kąkolem. Będziemy albo po jednej, albo po drugiej stronie8.
Nadejdzie dzień, kiedy nie będziemy mieli tego świata. Zostanie on przemieniony. Będziemy w lepszym świecie. Pójdziemy do świata prawości, ponieważ kiedy przyjdzie Chrystus, oczyści ziemię.
Przeczytajcie, co jest zapisane w naszych pismach świętych. Przeczytajcie, co sam powiedział. Kiedy przyjdzie, oczyści tę ziemię z wszelkiej niegodziwości, a mówiąc o Kościele, powiedział, że wyśle swoich aniołów, a oni zbiorą z królestwa, to jest z Kościoła, wszystkie zgorszenia [zob. Ew. Mateusza 13:41]9.
Wielkim i strasznym dniem nie może być nic innego, jak przyjście Jezusa Chrystusa, by ustanowić Swoje królestwo w mocy pośród prawych na ziemi i oczyścić ziemię z wszelkiej nieprawości. Nie będzie to dzień strachu ani nie spowoduje przerażenia w sercach prawych, lecz dla bezbożnych będzie to dzień wielkiego strachu i przerażenia. Tego dowiadujemy się ze słów naszego Zbawiciela, kiedy nauczał Swoich uczniów [zob. Ew. Mateusza 24; Józef Smith — Mateusz 1]10.
Kiedy przyjdzie Chrystus, nastąpi sąd. Powiedziano nam, że księgi zostaną otwarte, umarli będą osądzeni zgodnie z tym, co zapisano w księgach, a pośród ksiąg będzie księga żywota [zob. Objawienie 20:12]. Zobaczymy jej stronice. Zobaczymy siebie takimi, jakimi jesteśmy, a mając prawe rozeznanie, zrozumiemy, że sąd, który będzie nas sądzić, jest sprawiedliwy i słuszny — bez względu na to, czy wejdziemy do Królestwa Bożego […], aby otrzymać te wspaniałe błogosławieństwa, czy też zostaniemy wypędzeni11.
Błagam Świętych w Dniach Ostatnich, aby byli niezachwiani i wierni w wykonywaniu każdego obowiązku, przestrzeganiu przykazań Pana, szanowaniu kapłaństwa, aby mogli powstać, kiedy przyjdzie Pan — i nie ma znaczenia, czy będą żywi, czy martwi — aby mieć udział w tej chwale12.
3
Aby przygotować się na przyjście Pana, musimy być czujni, modlić się i mieć zaprowadzony porządek w naszych domach.
W dzisiejszym świecie jest wiele wydarzeń, które wskazują na to, że zbliża się wielki dzień Pana, kiedy ponownie ukaże się Odkupiciel, aby założyć Swe królestwo, przygotowując w prawości rządy milenijne. W międzyczasie obowiązkiem członków Kościoła jest zdobywanie wiedzy i przygotowywanie się poprzez studiowanie i wiarę na nadejście tego wielkiego i wspaniałego dnia13.
Nie musimy się martwić, o jakim czasie i o jakiej porze nadejdzie Chrystus, lecz musimy być czujni, modlić się i być gotowi14.
Czasami denerwuję się, kiedy słyszę, jak niektórzy starsi podczas wystąpień mówią, że Pan przyjdzie wtedy, gdy wszyscy staniemy się na tyle prawi, by Go przyjąć. Pan nie zamierza czekać na to, aż staniemy się prawi. Kiedy będzie gotów przyjść, przyjdzie — gdy przeleje się czara niegodziwości — a jeśli w owej chwili nie będziemy prawi, wówczas na nasze nieszczęście zostaniemy zaliczeni do bezbożnych i jako ściernisko zostaniemy zmiecieni z powierzchni ziemi, ponieważ Pan mówi, że nieprawość się nie ostoi15.
Czy będziemy obezwładnieni całkowitym zapomnieniem lub obojętnością na to wszystko, co dał nam Pan jako ostrzeżenie? Powiadam wam: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia Pan wasz przyjdzie.
A to zważcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której porze złodziej przyjdzie, czuwałby i nie pozwoliłby podkopać domu swego.
Dlatego i wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie” (Ew. Mateusza 24:42–44).
Obyśmy zważali na ostrzeżenia dane przez Pana, zaprowadzili porządek w naszych domach i byli przygotowani na przyjście Pana16.
4
Święci w Dniach Ostatnich będą narzędziem w rękach Boga, aby przygotować ludzi na przyjście Pana.
Czyż nie byłoby to nadzwyczaj dziwne, gdyby Pan przyszedł i rozpoczął Swe rządy pokoju, biorąc odwet na niegodziwych, oczyszczając ziemię z grzechu, a wcześniej nie wysłał posłańców, aby przygotowali Mu drogę? Czy powinniśmy oczekiwać, że Pan przyjdzie sądzić świat, nie ostrzegając najpierw i nie przygotowując sposobów ucieczki dla tych, którzy odpokutują?
Noe został wysłany na świat, aby ostrzec przed potopem. Jeśli ludzie posłuchaliby go, byliby uratowani. Mojżesz został wysłany po to, by poprowadzić Izrael do ziemi obiecanej, aby wypełnić obietnicę daną Abrahamowi. Jan Chrzciciel został wybrany, by przygotować drogę na przyjście Chrystusa. W każdym przypadku wezwanie przyszło poprzez otwarcie niebios. Izajasz, Jeremiasz i inni prorocy zostali wysłani, by ostrzec Izrael i Judę przed rozproszeniem i niewolą, które miały na nich spaść. Gdyby zważali na ich słowa, historia potoczyłaby się inaczej. Mieli szansę posłuchać, zostali ostrzeżeni i mieli możliwość ucieczki, którą odrzucili.
Pan obiecał takie samo zainteresowanie ludzkością przed Swym drugim przyjściem17.
Józef Smith został wysłany, aby przygotować drogę na drugie przyjście poprzez głoszenie pełni Ewangelii i przekazanie wszystkim ludziom możliwości ucieczki przed niegodziwością i grzechem18.
Kiedy anioł Moroni ukazał się młodemu Józefowi Smithowi, prorokował o Drugim Przyjściu Zbawiciela (zob. Józef Smith — Historia 1:36–41).
Jan na wyspie Patmos miał wizję dni ostatnich, w której ujrzał „anioła, lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom” [Objawienie 14:6].
Józef Smith ogłosił, że Moroni — starożytny prorok na tym kontynencie, a teraz zmartwychwstała istota — wypełniając tę obietnicę, nauczał go ewangelii, dając wskazówki na temat przywrócenia wszechrzeczy przed przyjściem Chrystusa. I Pan powiedział: „Oto bowiem Pan Bóg wysłał anioła wołającego przez środek nieba, mówiącego: Przygotujcie drogę Pana i wyprostujcie ścieżki Jego, bowiem bliska jest godzina Jego przyjścia” [NiP 133:17].
Traktując te słowa jako prawdę, Święci w Dniach Ostatnich wierzą, że taka komunikacja została ustanowiona w niebiosach w czasach współczesnych, a teraz „ewangelia o Królestwie” jest głoszona na świadectwo światu przed przyjściem Chrystusa [zob. Ew. Mateusza 24:14]19.
Święci w Dniach Ostatnich mogą być uważani za ludzi dziwnych i osobliwych, którzy wierzą, że zostali powołani do wypełnienia nakazu z tego fragmentu [Ew. Mateusza 24:14], ale z pełnym przeświadczeniem Pan powiedział, aby byli pilni w wysyłaniu misjonarzy do wszystkich zakątków ziemi. Co więcej, kiedy wszystkie narody usłyszą to przesłanie, jak zostało objawione w tych ostatnich dniach, wówczas możemy wyczekiwać nadejścia naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, ponieważ owego dnia wszystkie narody zostaną ostrzeżone przez posłańców, których posłano do nich zgodnie z obietnicą Pana20.
Ewangelia jest dla wszystkich ludzi, a Kościół będzie ustanowiony wszędzie, we wszystkich narodach, nawet na krańcach ziemi, przed drugim przyjściem Syna Człowieczego […].
[…] Drugi raz wyciąga rękę, aby zgromadzić Izrael w Kościele, a tym razem wzbudzi kongregacje Swoich Świętych we wszystkich narodach21.
Z modlitwy poświęcającej Świątynię Ogden w Utah:
O, Ojcze, przyspiesz dzień, kiedy zwyciężą sprawiedliwi, kiedy władcy narodów otworzą swe granice na głoszenie ewangelii, kiedy drzwi zbawienia szeroko się otworzą przed uczciwymi, prawymi i dobrymi spośród wszystkich ludów.
Modlimy się o szerzenie się prawdy, modlimy się o sprawę misjonarską, szukamy siły, zasobów i środków, aby głosić Twe wieczne prawdy większej liczbie Twych dzieci w każdym narodzie, pośród każdego ludu i mówiących w każdym języku […].
[…] Naszym pragnieniem jest być narzędziami w Twych rękach, aby przygotować ludzi na przyjście Twego Syna22.
5
Milenium będzie czasem pokoju i czasem pracy w dziele Pana.
Prawi będą się radować, kiedy On nadejdzie, ponieważ wówczas na ziemi będzie pokój, pośród ludzi będzie prawość, a ten sam duch pokoju, radości i szczęścia, który panował na tym kontynencie przez dwieście lat [zob. 4 Nefi 1:1–22], ponownie zostanie ustanowiony pośród ludzi i w końcu będzie powszechny, a Chrystus będzie rządził jako Pan panów i Król królów przez tysiąc lat. Wyczekujemy nadejścia tego czasu23.
Przez tysiąc lat panować będzie ten szczęśliwy czas pokoju, a we właściwym czasie wszyscy mieszkańcy ziemi zostaną poprowadzeni do owczarni Kościoła24.
Podczas milenium ewangelia będzie nauczana na dużo większą skalę i z większą mocą, aż przyjmą ją wszyscy mieszkańcy ziemi25.
Czas Milenium nie będzie dla nas wszystkich czasem odpoczynku, ale czasem pracy. Nie będzie bezczynności, wprowadzone będą lepsze metody, na codzienne sprawy nie będzie się poświęcać tak wiele czasu, a większa jego część przeznaczona będzie na sprawy Królestwa. Święci będą zajęci w świątyniach, które wybudowane będą we wszystkich częściach ziemi. Tak naprawdę, będą pracować w świątyni do tego stopnia, że będą one otwarte przez większość czasu26.
Podczas tysiąca lat na ziemi będzie panować życie doczesne z powodu wielkiej pracy, jaka ma być wykonana dla zbawienia zmarłych. W czasie tysiąca lat pokoju w świątyniach dokonywać się będzie wspaniałe dzieło Pana i ludzie będą do nich chodzić, aby wykonywać pracę na rzecz tych, którzy zmarli i którzy czekają na obrzędy, które związane są z ich zbawieniem, a które będą wykonane przez zamieszkujących w stanie doczesnym na ziemi27.
Naszym obowiązkiem jest zbawić zmarłych, a ta praca będzie kontynuowana podczas Milenium, aż wszyscy, którzy są uprawnieni do tego błogosławieństwa, zostaną obdarowani i zapieczętowani28.
Wszyscy, którzy zmarli w Chrystusie, powstaną z martwych podczas Jego przyjścia i zamieszkają na ziemi, kiedy Chrystus będzie na ziemi podczas milenium. Nie będą pozostawać tu przez cały czas trwania tysiąca lat, lecz będą przebywać pośród tych, którzy nadal będą tutaj żyć życiem śmiertelnym. Ci zmartwychwstali Święci i sam Zbawiciel przyjdą, aby przekazać wskazówki i nauki, aby objawić nam to, co powinniśmy wiedzieć, aby dać nam informacje dotyczące pracy w świątyniach Pana, abyśmy mogli wykonać dzieło, które jest konieczne dla zbawienia godnych ludzi29.
Pan powiedział poprzez Swoje sługi, że podczas Milenium ci, którzy zmarli i doświadczyli zmartwychwstania, objawią osobiście tym, którzy nadal żyją życiem śmiertelnym, wszystkie informacje, które są konieczne do ukończenia pracy za tych, którzy odeszli z tego życia. Wówczas zmarli będą mieli przywilej przekazania wiedzy o tym, czego tamci pragną i do czego otrzymania są uprawnieni. W ten sposób żadna dusza nie będzie pominięta, a praca Pana będzie udoskonalona30.
Każdego dnia mego życia modlę się, aby Pan przyspieszył Swe dzieło. […] Modlę się o koniec świata, ponieważ chcę świata lepszego. Chcę przyjścia Chrystusa. Chcę rządów pokoju. Chcę nadejścia czasów, kiedy każdy człowiek będzie mógł żyć w pokoju i w duchu wiary, pokory i modlitwy31.
Propozycje dotyczące studiowania i nauczania
Pytania
-
W jaki sposób opowieść znajdująca się w części „Z życia Josepha Fieldinga Smitha” wpłynęła na twoje uczucia w kwestii końca świata?
-
W jaki sposób proroctwa wspomniane w części 1. mogą pomóc nam przygotować się na przyjście Pana?
-
Przejrzyj nauki Prezydenta Smitha z części 1. na temat przypowieści o pszenicy i kąkolu. Co możemy zrobić, aby być zaliczonymi do „pszenicy”? Co możemy zrobić, aby pomóc naszym rodzinom i innym ludziom?
-
Jak myślisz, co to znaczy być „czujni i modlić się”, kiedy przygotowujemy się na przyjście Pana? Jak myślisz, co to znaczy „mieć zaprowadzony porządek w naszych domach”? (Zob. część 3.).
-
Prezydent Smith modlił się: „Naszym pragnieniem jest być narzędziami w Twych rękach, aby przygotować ludzi na przyjście Twego Syna” (część 4.). W jaki sposób możemy pomóc innym ludziom przygotować się na przyjście Pana?
-
Przejrzyj część 5. W jaki sposób możemy teraz czerpać korzyść z wiedzy na temat tego, co będzie się działo w czasie Milenium?
Pokrewne fragmenty z pism świętych
Psalm 102:17; Ks. Izajasza 40:3–5; List Jakuba 5:7–8; NiP 1:12; 39:20–21; 45:39, 56–59
Wskazówka do nauczania
„Nadrzędną, przekonującą, nawracającą mocą nauczania ewangelii jest to, kiedy natchniony nauczyciel mówi: ‘Wiem przez moc Ducha Świętego, przez objawienie, jakie Duch Święty przekazał mojej duszy, że doktryny, jakich nauczam, są prawdziwe’” (Bruce R. McConkie, w: Nauczanie — nie ma większego powołania [1999], str. 43).