Rozdział 9
Świadkowie Księgi Mormona
„Wydaje mi się, że żaden członek Kościoła nigdy nie będzie usatysfakcjonowany, jeśli nie będzie co jakiś czas od nowa czytać Księgi Mormona i gruntownie zastanawiać się nad nią tak, aby mógł złożyć świadectwo, że w każdym szczególe kronika ta spisana została pod natchnieniem Wszechmocnego i że ta historia jest prawdziwa”.
Z życia Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha
Prezydent Joseph Fielding Smith od marca 1921 do lutego 1970 roku służył jako Historyk i Kronikarz Kościoła. Pełniąc te obowiązki, przyczynił się do zdobycia oryginalnych dokumentów o historycznym znaczeniu dla Kościoła. Jednym z tych dokumentów było ręcznie napisane świadectwo podpisane przez Davida Whitmera, jednego z trzech specjalnych świadków Księgi Mormona. Prezydent Smith miał też przywilej pracy z odręcznym świadectwem Olivera Cowdery’ego, kolejnym z Trzech Świadków Księgi Mormona. Po odręcznym skopiowaniu tych dwóch dokumentów Prezydent Smith odczytał je publicznie przynajmniej dwa razy — raz w marcu 1939 r. i ponownie w październiku 1956 r. podczas konferencji generalnej Kościoła.
Choć Prezydent Smith uważał te spisane świadectwa za ważne na tyle, by się nimi podzielić, często mówił o jeszcze jednym świadectwie o Księdze Mormona — o własnym świadectwie, które otrzymał na długo, zanim zaczął pracę w biurze Historyka Kościoła. Powiedział: „Zacząłem czytać Księgę Mormona, jeszcze zanim mogłem zostać diakonem ze względu na młody wiek i czytam ją cały czas od tamtej pory, i wiem, że jest prawdziwa”1. „Czytałem ją bardzo wiele razy — powiedział Świętym w Dniach Ostatnich. — Ale wciąż czuję niedosyt. Zawiera ona prawdy, których nadal poszukuję i odnajduję, ponieważ nie opanowałem jej jeszcze, lecz wiem, że jest ona prawdziwa”2.
Kiedy Prezydent Smith dzielił się świadectwem, jego celem było zachęcenie ludzi do zdobycia własnego. Oświadczył: „Składam wam świadectwo, że Pan uczynił jasnym poprzez objawienie, które otrzymałem — i podobnie może świadczyć wielu z was tutaj obecnych — że to prawda i jest to przywilej każdej szczerej osoby, która podejmie próbę przeczytania jej w duchu modlitwy i z pragnieniem dowiedzenia się, czy ta księga jest prawdziwa czy nie; i otrzyma świadectwo zgodnie z obietnicą daną przez Moroniego, który zapieczętował tę kronikę, by ukazała się w Dyspensacji Pełni Czasów”3.
Nauki Josepha Fieldinga Smitha
1
Księga Mormona jest świętą kroniką, która zawiera wieczną ewangelię i daje świadectwo o Jezusie Chrystusie.
Księga Mormona jest świętą historią o starożytnych mieszkańcach kontynentu amerykańskiego i zawiera przepowiednie proroków, dane im przykazania Pańskie oraz historię i przeznaczenie tych starożytnych ludów. Jest to amerykański tom pism świętych, który jest tak święty i natchniony jak Biblia, zawierająca święte zapisy ludu hebrajskiego na wschodniej półkuli4.
Neficcy prorocy w żarliwej modlitwie prosili, aby ich zapisy zostały zachowane i ujawnione w przyszłości i aby przemówiły niczym głos zmarłych, składając świadectwo potomkom Lehiego, a także Żydom i ludom innych narodów — aby Bóg objawił im pełnię Ewangelii. Pragnęli, aby w dniach ostatnich ludzie zostali skłonieni do pokuty i wiary w Boga dzięki świadectwu danemu tym nefickim prorokom wiele wieków wcześniej. Z Księgi Mormona tak naprawdę dowiadujemy się, że był to główny cel tej Księgi, jak o tym wspominano w wielu miejscach. […]
[…] Pan wyraźnie oznajmił nefickim prorokom, że ich historia i proroctwa będą zachowane, aż zostaną ujawnione w dniach ostatnich jako świadectwo o Jezusie Chrystusie i ustanowiona będzie pośród ludu Jego Ewangelia. Nefi prorokował ludom innych narodów i Żydom z naszych czasów i zostawił im swoje świadectwo, dane w najbardziej dobitny i trafny sposób. (2 Nefi 33). Moroni uczynił to samo. (Moroni 10:24–34)5.
Nefi, jeden z pierwszych proroków izraelskiej kolonii, niemal sześćset lat przed przyjściem Chrystusa przewidział, że kiedy zapisy zawierające historię jego ludu zostaną wydobyte z prochu, stanie się to w czasach, kiedy ludzie „będą zaprzeczać mocy Boga, Świętego Boga Izraela” i będą mówić: „Słuchajcie nas i naszej nauki, bowiem w naszych czasach nie ma Boga. Pan i Odkupiciel dokonał swego dzieła i przekazał swą moc ludziom”. [2 Nefi 28:5]. A kiedy przedstawiony im będzie nowy tom pism świętych zawierający historię ludu z zachodniej półkuli, wielu pośród nich będzie mówić: „Biblia! Biblia! My mamy Biblię i nie może być więcej Biblii”. [2 Nefi 29:3].
[…] Ten nowy tom pism świętych ma być świadkiem nie tylko Chrystusa i treści wiecznej Ewangelii, ale też świadkiem dla żydowskich pism świętych — Biblii; a te dwa zapisy — zgodnie z proroctwem Nefiego, jego ojca, a także Józefa, syna Izraela — mają stać się jednym, składając świadectwo o wiecznej ewangelii [zob. 2 Nefi 3:11–13; 29:10–14]. Zapisy te, będąc takim właśnie świadkiem, dają dziś świadectwo o prawdzie ku potępieniu wszystkich tych, którzy odrzucają ich nauki6.
Wiem, że Józef Smith przetłumaczył Księgę Mormona darem i mocą Bożą, i została ona ujawniona, aby „[przekonać] Żydów i ludzi innych narodów, że Jezus jest Chrystusem, Wiecznym Bogiem, objawiającym się wszystkim narodom”. [Strona tytułowa Księgi Mormona]7.
2
Zgodnie z prawem świadków Pan powołał szczególnych świadków, aby dawali świadectwo o Księdze Mormona.
W pismach świętych wyraźnie określono prawo odnoszące się do świadectw i wyznaczania świadków. Pan zawsze postępuje wedle tego prawa, kiedy udziela ludowi nowego objawienia8.
Na przestrzeni wieków prawo to [prawo świadków] było niezmienne i pewne. Gdybyśmy posiadali doskonałe zapisy wszystkich wieków, okazałoby się, że kiedykolwiek Pan ustanawiał dyspensację, pojawiał się więcej niż jeden świadek, który dla Niego świadczył. Paweł powiedział w swym liście do Koryntian: „Na zeznaniu dwóch albo trzech świadków opierać się będzie każda sprawa”. [II Koryntian 13:1]9.
W odniesieniu do ujawnienia Księgi Mormona Pan powiedział, że wybierze świadków. Powinno być trzech specjalnych świadków, którzy będą składać światu świadectwo i, jak powiedział:
„I oprócz nich i kilku innych nikt nie zobaczy tej księgi, i stanie się to zgodnie z wolą Boga, aby dali oni świadectwo ludziom o Jego słowie, albowiem Pan Bóg powiedział, że słowa wiernych będą wypowiadane niczym przez umarłych.
Pan Bóg przystąpi więc do wyjawienia słów księgi i w ustach tylu świadków, ilu uważa za stosowne, ustali swe słowo. I biada temu, kto odrzuci słowo Boga!” (2 Nefi 27:13–14)10.
Anioł pokazał złote płyty Oliverowi Cowdery’emu i Davidowi Whitmerowi, dwóm z Trzech Świadków, w obecności Józefa Smitha. Anioł później pokazał płyty Martinowi Harrisowi, trzeciemu świadkowi.
Trzej mężczyźni powołani do służby jako szczególni świadkowie ujawnienia Księgi Mormona mocą Bożą to: Oliver Cowdery, David Whitmer i Martin Harris. […] Współpracowali oni z Józefem Smithem podczas ustanawiania tego cudownego dzieła w tej dyspensacji. […]
Ich świadectwo jest takie, że sprzed obecności Pana przyszedł do nich anioł, który położył przed nimi złote zapisy, które zostały przetłumaczone jako Księga Mormona, i udzielił im wskazówek. Oglądali grawerunki na płytach, kiedy na ich oczach przewracano strony jedną po drugiej, i usłyszeli głos Boga, mówiący z niebios, że tłumaczenia dokonano darem i mocą Boga, i nakazujący im dawać świadectwo na ten temat całemu światu. Ci trzej świadkowie, pomimo przeciwności, prześladowań i zmiennych kolei ich życia, zawsze pozostali wierni swemu świadectwu, mówiąc, że oglądali płyty w obecności anioła i słyszeli głos Boga mówiący do nich z niebios.
Było ośmiu innych świadków, którzy też ujrzeli płyty, trzymali je w rękach, dokładnie badali wyryte na nich grawerunki; pokazał im je Józef Smith. Ich świadectwo również dane jest światu i znajduje się na początku każdego egzemplarza Księgi Mormona. Każdy z tych ośmiu mężczyzn pozostał wierny do śmierci temu świadectwu.
Tych dwunastu świadków [włączając Józefa Smitha] — czterech widziało aniołów i miało niebiańskie wizje, a ośmiu widziało zapisy pokazane przez Józefa Smitha — to wszyscy, których Pan uznał za niezbędnych do ustanowienia prawdy o Księdze Mormona, jak obiecał to poprzez Nefiego. „I biada temu, kto odrzuci słowo Boga!”. Świadectwo tych mężczyzn to więcej niż wymaga prawo11.
Józef Smith pokazał złote płyty Ośmiu Świadkom.
Józef Smith […] był sam podczas pierwszej wizji, był sam, kiedy Moroni przyniósł mu przesłanie, był sam, kiedy otrzymał płyty, ale potem już nie był sam. Pan powołał innych świadków. Babcia Smith [matka Józefa Smitha, Lucy Mack Smith] w swojej historii mówi, że Prorok wrócił do domu, płacząc z radości, kiedy świadkowie ujrzeli płyty zgodnie ze wskazówkami anioła Bożego, ponieważ, jak powiedział: „Brzemię zostało zdjęte i już nie jestem sam”12.
3
Trzej Świadkowie pozostali wierni swoim świadectwom o Księdze Mormona.
Wszyscy trzej [specjalni] świadkowie odsunęli się od Kościoła i opuścili go. Oliver Cowdery i Martin Harris z pokorą zwrócili się o przyjęcie ich z powrotem w poczet członków Kościoła i obaj zmarli, ciesząc się pełnią członkostwa. David Whitmer nie wrócił do Kościoła; jednak wszyscy trzej pozostali wierni świadectwu. jakie dali światu, a które znajduje się w każdym egzemplarzu Księgi Mormona13.
Oto świadectwo Davida Whitmera, dane w Richmond w stanie Missouri, 19 marca 1881 r. — skopiowane z oryginalnego dokumentu, który został opublikowany w czasopiśmie Conservator wydanym w Richmond pod tą datą:
„Wszystkim narodom, plemionom, językom i ludom, do których mogą trafić te zapisy:
John Murphy z Polo [Hrabstwo Caldwell] w stanie Missouri powiedział, że ubiegłego lata podczas rozmowy z nim zaprzeczyłem świadectwu danemu jako jeden z trzech świadków Księgi Mormona.
W tymże celu, aby mnie teraz zrozumiał, jeśli nie zrozumiał mnie wówczas, i aby cały świat mógł poznać prawdę, chciałbym teraz, będąc u kresu swego życia i czekając z obawą na spotkanie z Bogiem, raz na zawsze wydać to publiczne oświadczenie:
Nigdy, w żadnym czasie, nie zaprzeczyłem owemu świadectwu ani jego części — a upłynęło wiele czasu od opublikowania tej księgi — jako jeden z trzech świadków.
Ci, którzy znają mnie najlepiej, będą wiedzieć, że zawsze obstawałem przy tym świadectwie. I żaden człowiek nie może być zwiedziony ani wątpić w moje obecne poglądy w tej kwestii: ponownie potwierdzam prawdziwość wszystkich moich oświadczeń, które zostały wtedy poczynione i opublikowane”14.
Teraz pozwólcie, że powiem coś o Martinie Harrisie. […] Choć był wierny swemu świadectwu o Księdze Mormona, przez wiele lat był obrażony na Kościół. Jednak jakiś czas po przybyciu świętych do Utah kilku naszych dobrych braci szukało go, znalazło, pomogło mu zmienić stosunek do Kościoła i przyprowadziło go z powrotem. Przybył tu [do Utah], został ponownie ochrzczony i przez kilka lat mieszkał tu, składając świadectwo pośród osadników o swym wcześniejszym świadectwie. Tutaj zmarł i został pochowany [w Clarkston w stanie Utah].
Teraz przejdźmy do Olivera Cowdery’ego. A co z Oliverem Cowderym, najważniejszym z tych trzech, który był razem z Józefem Smithem tak wiele razy, kiedy ukazywali mu się aniołowie i kiedy przywrócono klucze? Co z nim? Opuścił Kościół i stał się niezwykle zgorzkniały, ale nigdy nie zaprzeczył świadectwu. Niektórzy ludzie mówili, że zaprzeczył, ale tego nie uczynił. Zawsze był wierny temu świadectwu. […]
[…] Po tym jak święci zostali wypędzeni z Nauvoo i przebywali na równinach, i wszystko malowało się w ciemnych barwach (Sidney Rigdon powiedział, że udali się na własną zagładę i że nie ma dla nich nadziei, a gazety mówiły, że nikt nie przeżyje!) — w takich właśnie okolicznościach Oliver Cowdery […] poprosił o możliwość powrotu do Kościoła. […] Został przyjęty; a kiedy przygotowywał się do wyruszenia na misję do Wielkiej Brytanii, zachorował i zmarł. Umarł w domu Davida Whitmera, składając świadectwo o prawdzie15.
4
Każdy członek Kościoła może być świadkiem Księgi Mormona.
To nie wszyscy świadkowie, którzy mogą mówić o boskiej misji Józefa Smitha lub o prawdziwości Księgi Mormona. W Księdze Mormona dano obietnicę, że wszyscy, którzy pragną dowiedzieć się, czy jest ona prawdziwa i zawiera słowo Pańskie, mogą dojść do poznania tego, jeśli zapytają ze szczerością w sercu, z prawdziwym zamiarem, mając wiarę w Chrystusa, ponieważ On im to objawi mocą Ducha Świętego [zob. Moroni 10:3–5]. Są setki tysiące tych, którzy wypróbowali tę obietnicę i szczerze mogą powiedzieć, że otrzymali tę wiedzę16.
Jestem tak mocno przekonany, że Księga Mormona, którą czytam, jest słowem Bożym, i że została objawiona, tak jak oświadczył Józef Smith, jak jestem pewien tego, że stoję tu przed wami i spoglądam wam w oczy. Każda dusza na powierzchni ziemi, która jest na tyle inteligentna, by zrozumieć, może poznać tę prawdę. Jak może się tego dowiedzieć? Wszystko, co musi zrobić, to postąpić wedle wzoru, który był dany przez samego Pana, kiedy mówił Żydom, że ci, którzy chcą pełnić wolę Jego Ojca, poznają, czy ta doktryna jest z Boga, czy On sam mówi od siebie [zob. Ew. Jana 7:17]. Moim świadectwem dla całego świata jest to, że ta księga jest prawdziwa. […]
Wiem, że świadectwo tych [trzech] świadków zapisane w każdym egzemplarzu Księgi Mormona jest prawdziwe, że znajdowali się w obecności anioła Boga, który świadczył im, że zapis został poprawnie przetłumaczony, że ich świadectwo o tym, iż Bóg przemówił do nich z niebios, wzywając ich do składania świadectwa, jest prawdziwe, i że nie ma nikogo, kto nie mógłby otrzymać tego świadectwa, jeśli pragnie je otrzymać, czytając tę księgę w duchu modlitwy i wiary, z pragnieniem poznania prawdy, jak powiedział Moroni w objawieniu. Osoba ta pozna prawdę na temat przywrócenia tego pisma świętego, które dane zostało starożytnym mieszkańcom tego kontynentu17.
Wydaje mi się, że żaden członek Kościoła nigdy nie będzie usatysfakcjonowany, jeśli nie będzie co jakiś czas od nowa czytać Księgi Mormona i gruntownie zastanawiać się nad nią tak, aby mógł złożyć świadectwo, że w każdym szczególe kronika ta spisana została pod natchnieniem Wszechmocnego i że jej historia jest prawdziwa. […]
[…] Żaden członek tego Kościoła, który nie przeczytał Księgi Mormona uważnie i z powagą, nie może stanąć bez winy w obecności Boga18.
Kiedy czytacie Księgę Mormona, wiecie, że to, co czytacie, jest prawdą. Dlaczego? Ponieważ Bóg pokierował ludźmi, aby spisali wydarzenia tak, jak miały one miejsce i dał im mądrość oraz natchnienie, by to uczynić. Tak oto kroniki te zostały spisane przez ludzi, którzy wierzyli w Boga. Zapisy te nigdy nie wpadły w ręce odstępców; a historycy spisali i przemawiali, kiedy nakłaniał ich do tego Duch Święty, i my wiemy, że to, co zapisali, jest prawdą, ponieważ Pan przyłożył pieczęć aprobaty [zob. NiP 17:6]19.
5
Kiedy nie ustajemy w czytaniu Księgi Mormona w szczerości i duchu modlitwy, ona coraz bardziej nas sobie zjednuje.
Wszyscy, którzy szczerze czytają Księgę Mormona, są pod wrażeniem natchnionej treści zawartej na jej stronicach. […] Szczeremu czytaniu tej księgi w duchu modlitwy towarzyszy natchnienie oraz poczucie pełnej pokoju radości i satysfakcji20.
„Szczeremu czytaniu tej księgi w duchu modlitwy towarzyszy natchnienie oraz poczucie pełnej pokoju radości i satysfakcji”.
Kiedy czytam [Księgę Mormona], jestem pod coraz większym wrażeniem jej świętości, przesłania, jakie zawiera, biorąc w obronę misję Pana Jezusa Chrystusa oraz ewangelię, która została przywrócona w dyspensacji pełni czasów dla zbawienia dusz. Ten zapis dzień za dniem zjednuje mnie sobie coraz bardziej, kiedy widzę ukazane wypełnienie proroctw wypowiedzianych przez proroków, którzy teraz przemawiają zza grobu i z prochu do narodów ziemi, wzywając je do pokuty i wiary w Chrystusa21.
Propozycje dotyczące studiowania i nauczania
Pytania
-
Prezydent Smith powiedział, że ciągle czuje niedosyt Księgi Mormona (zob. „Z życia Josepha Fieldinga Smitha”). Czego możemy się dowiedzieć z tej obserwacji?
-
W tym rozdziale, w części 1., znajduje się kilka nauk Prezydenta Smitha na temat celów istnienia Księgi Mormona. W jaki sposób te cele wypełniają się w twoim życiu?
-
Choć Oliver Cowdery, Martin Harris i David Whitmer opuścili Kościół, żaden z nich nie zaprzeczył swemu świadectwu o Księdze Mormona (zob. części 2. i 3.). Dlaczego ten fakt jest znamienny, kiedy rozpatrujemy ich świadectwa?
-
Prezydent Smith powiedział, że wszyscy ludzie mogą być świadkami Księgi Mormona (zob. część 4.). W jaki sposób zdobyłeś świadectwo o tej księdze? Co możesz zrobić, aby dzielić się tym świadectwem?
-
Prezydent Smith powiedział na temat Księgi Mormona: „Ten zapis dzień za dniem zjednuje mnie sobie coraz bardziej” (część 5.). Kiedy zauważyłeś, że podobnie jest w twoim przypadku? Co można zrobić, aby wzmocnić swoje świadectwo o Księdze Mormona?
Pokrewne fragmenty z pism świętych
1 Nefi 6:3–5; 2 Nefi 29:7–8; Jakub 4:1–4; Enos 1:13; NiP 20:8–12
Wskazówka do nauczania
„Kiedykolwiek Duch podpowiada ci to, składaj świadectwo, nie tylko na koniec każdej lekcji. Umożliwiaj składanie świadectw tym, których uczysz” (Nauczanie — nie ma większego powołania [1999], str. 45).