„Lekcja 15. Materiał przygotowawczy: Przykazanie, aby rozmnażać się i zapełniać ziemię”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela (2022)
„Lekcja 15. Materiał przygotowawczy”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 15. Materiał przygotowawczy
Przykazanie, aby rozmnażać się i zapełniać ziemię
Jakie nadzieje lub obawy budzi w tobie myśl o własnych dzieciach? Podczas studiowania poniższego materiału módl się o pogłębienie zrozumienia świętych celów, które wypełniają się w planie Ojca Niebieskiego, kiedy mężowie i żony decydują się mieć dzieci. Zastanów się, w jaki sposób mąż i żona mogą postępować z wiarą, aby szanować boskie przykazanie, by rozmnażać się i zapełniać ziemię.
Rozdział 1.
Jaką rolę odgrywa posiadanie dzieci w planie zbawienia przygotowanym przez Ojca Niebieskiego?
Pomyśl o różnych opiniach na temat posiadania dzieci, które słyszałeś. Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów przytoczył punkt widzenia pewnej matki:
Wiele głosów ze świata bagatelizuje ważność posiadania dzieci lub sugeruje odkładanie rodzicielstwa na później i ograniczanie liczby dzieci w rodzinie. Moje córki niedawno poleciły mi do przeczytania blog prowadzony przez chrześcijańską matkę pięciorga dzieci (nie naszego wyznania). Napisała: „[Dorastając] w tej kulturze, bardzo trudno jest patrzeć na macierzyństwo z biblijnej perspektywy […]. Posiadanie dzieci cieszy się dużo mniejszą renomą niż ukończenie studiów. Z pewnością dużo mniejszą niż podróżowanie po świecie. Mniejszą niż możliwość dobrej zabawy wieczorami […]. Mniejszą niż dbanie o sylwetkę w fitness klubie. Mniejszą niż jakakolwiek praca, którą się ma lub pragnie mieć”. Następnie dodała: „Macierzyństwo to nie hobby. To powołanie. Dzieci to nie coś, co się kolekcjonuje, bo są ładniejsze od znaczków pocztowych. To nie coś, czym można się zajmować, kiedy znajdzie się na to wolną chwilę. To jest właśnie ta rzecz, na którą dostałaś czas od Boga” [Rachel Jankovic, „Motherhood Is a Calling (and Where Your Children Rank)” [Macierzyństwo to powołanie (w którym liczą się dzieci)], 14 lipca 2011, strona internetowa desiringgod.org]. („Dzieci”, Liahona, listopad 2011, str. 28)
Po tym, jak Bóg stworzył Adama i Ewę, i połączył ich w nowym i wiecznym przymierzu małżeństwa, dał im przykazanie.
Prorocy dni ostatnich podkreślali: „Pierwsze przykazanie, jakie Bóg dał Adamowi i Ewie, nawiązywało do ich rodzicielskiego potencjału jako mąż i żona. Oświadczamy, że przykazanie Boga dla Jego dzieci, aby się rozmnażały i zapełniały ziemię, pozostaje w mocy” („Rodzina. Proklamacja dla świata”, strona internetowa KosciolJezusaChrystusa.org).
Zastanów się, dlaczego to przykazanie musi być ponownie potwierdzone w naszych czasach. Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium nauczał, że „najbardziej żmudne wysiłki Szatana są skierowane na wszystko, co jest najważniejsze w planie Boga. Te wysiłki mają na celu „zniechęcić do posiadania dzieci — szczególnie […] rodziców, którzy zamierzają wychowywać dzieci w prawdzie” („Prawda i plan”, Liahona, listopad 2018, str. 27).
Ewangelia Jezusa Chrystusa wprowadza w nasze życie błogosławieństwo boskiej perspektywy na kwestię znaczenia dzieci (zob. np. Ks. Psalmów 127:3 i Ew. Mateusza 19:13–15). Starszy Andersen nauczał:
Przywilejem wieńczącym małżeństwo kobiety i mężczyzny, zdolnych do posiadania dzieci, jest możliwość zapewnienia ziemskich ciał duchowym dzieciom Boga […].
Kiedy mężowi i żonie rodzi się dziecko, wypełniają oni część planu naszego Ojca Niebieskiego, sprowadzając na ziemię dzieci. Pan powiedział: „Albowiem to dzieło moje i chwała moja — by przynieść nieśmiertelność i [życie wieczne] człowiekowi” [Ks. Mojżesza 1:39]. Zanim nastanie nieśmiertelność, musi istnieć życie śmiertelne. („Dzieci”, str. 28)
Prezydent M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że posiadanie dzieci jest częścią sensu śmiertelności:
Celem życia doczesnego jest stanie się podobnym do Boga poprzez uzyskanie fizycznych ciał, korzystanie z własnej woli i przyjęcie ról, które kiedyś wypełniali tylko niebiańscy rodzice — a są to role męża, żony i rodzica […].
Jednym z zasadniczych celów życia doczesnego jest to, że możemy sami powtórzyć to doświadczenie związane z rodziną, tylko tym razem raczej jako rodzice niż tylko dzieci […].
Ojciec Niebieski pragnie, abyśmy […] byli posłuszni Jego pierwszemu przykazaniu, aby „rozmnażać się i zapełniać [ziemię]” — nie tylko dlatego, aby wypełnić Jego plan, ale także żeby znaleźć radość w Jego planie, który został dany Jego synom i córkom. („Możliwości i obowiązki nauczycieli KSE w XXI wieku”, wieczór z Przedstawicielem Władz Generalnych, 26 lutego 2016, strona internetowa KosciolJezusaChrystusa.org)
Rozdział 2.
W jaki sposób mój małżonek i ja możemy zdecydować, kiedy i ile powinniśmy mieć dzieci?
Pary małżeńskie stają przed ważnymi pytaniami dotyczącymi tego, kiedy i ile mieć dzieci.
Starszy Andersen mówił o znaczeniu naradzania się z Panem w podejmowaniu takich decyzji:
Decyzje o tym, kiedy i ile mieć dzieci, są sprawą prywatną i powinny być podejmowane pomiędzy mężem, żoną i Panem. Są to święte decyzje — decyzje, które powinny być podejmowane w oparciu o szczerą modlitwę i wprowadzane w życie z wielką wiarą.
Bracia i siostry, nie powinniśmy osądzać siebie nawzajem i oceniać, jak wywiązujemy się z tego świętego i osobistego obowiązku. („Dzieci”, str. 28, 30)
Pewni ludzie, którzy mają prawe pragnienie posiadania dzieci, mogą nie mieć takiej możliwości w tym życiu. Starszy Andersen nauczał na ten temat:
Sprowadzanie na świat dzieci może być […] przykrym tematem dla prawych par, które pobierają się i dowiadują, że nie mogą mieć tak gorąco upragnionych dzieci, lub dla małżeństw, które planują mieć dużą rodzinę, a zostają pobłogosławione niewielką.
Nie zawsze jesteśmy w stanie wytłumaczyć sobie trudności życia ziemskiego. Czasami życie wydaje się bardzo niesprawiedliwe — szczególnie wtedy, kiedy naszym największym pragnieniem jest dokładne wypełnianie przykazań Pana. Jako sługa Pana zapewniam was, że następująca obietnica jest niepodważalna: „Wierni członkowie, którym okoliczności nie pozwalają na otrzymanie błogosławieństw wiecznego małżeństwa i rodzicielstwa w tym życiu, otrzymają wszystkie obiecane błogosławieństwa w wieczności, [jeśli] będą dochowywać przymierzy, jakie zawarli z Bogiem” [General Handbook: Serving in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, 38.1.4, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org] („Dzieci”, str. 30)
Rozdział 3.
W jaki sposób zrozumienie świętości życia w planie Boga może wpłynąć na nasze wybory?
Poprzez żyjących proroków Pan podkreślił świętość ludzkiego życia i to, do czego wszystkie dzieci, w tym nienarodzone, mają prawo:
Potwierdzamy świętość życia i jego ważność w wiecznym planie Boga […].
Dzieci mają prawo do tego, aby przyjść na świat w prawnie zaślubionym związku i być wychowywane przez ojca i matkę, którzy szanują przysięgę małżeńską i są jej całkowicie wierni. („Rodzina. Proklamacja dla świata”)
Prezydent Russell M. Nelson nauczał na temat świętości życia:
Nie można tulić niewinnego dziecka, patrzeć w te piękne oczy, dotykać małych paluszków i całować je w policzek, nie odczuwając pogłębiającego się szacunku dla życia i dla naszego Stwórcy. Życie wypływa z życia. To nie przypadek. To dar od Boga. („Aborcja: Atak na bezbronnego”, Liahona, październik 2008, str. 19)
Treść proklamacji o rodzinie występuje przeciwko praktykom, które są powszechnie akceptowane w dzisiejszych czasach, takim jak aborcja czy posiadanie dzieci poza małżeństwem. W wielu częściach świata aborcja jest uznawana za akceptowalną i każdego roku wykonywane są miliony zabiegów.
Przywódcy Kościoła udzielili następujących wskazówek odnośnie do aborcji:
Pan nakazał: „Nie będziesz […] zabijał, ani czynił niczego takiego” (Doktryna i Przymierza 59:6). Kościół sprzeciwia się aborcji z wyboru dla wygody osobistej lub społecznej. Członkowie nie mogą poddawać się ani dokonywać aborcji, organizować jej ani opłacać, wyrażać na nią zgody ani zachęcać do jej dokonania. Jedyne możliwe wyjątki:
Kiedy ciąża jest wynikiem gwałtu bądź kazirodztwa.
Kiedy lekarz specjalista stwierdzi, że życie lub zdrowie matki jest w poważnym niebezpieczeństwie.
Kiedy lekarz specjalista stwierdzi, że płód ma poważne wady, które uniemożliwią dziecku przeżycie po urodzeniu.
Jednak nawet takie okoliczności nie usprawiedliwiają automatycznie dokonania aborcji. Aborcja jest jedną z najpoważniejszych spraw. Należy się nad nią zastanowić jedynie po tym, jak osoby zainteresowane skonsultują się ze swoimi biskupami i otrzymają boskie potwierdzenie poprzez modlitwę. (General Handbook, 38.6.1)
Niektórzy niepoślubieni sobie rodzice wybierają aborcję, ponieważ czują, że nie są w stanie zapewnić swojemu dziecku „bezpiecznego, wychowawczego i stałego związku”, którego ono potrzebuje. W tej sytuacji adopcja może być „bezinteresowną, pełną miłości decyzją, która błogosławi rodziców biologicznych, dziecko oraz rodzinę adopcyjną” na to życie oraz na wieki (Oświadczenie Pierwszego Prezydium z dnia 4 października 2006 r., cytowane w: Liahona, październik 2008, str. 19).