„Lekcja 17. Materiał przygotowawczy: Równe partnerstwo w małżeństwie”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela (2022)
„Lekcja 17. Materiał przygotowawczy”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 17. Materiał przygotowawczy
Równe partnerstwo w małżeństwie
W rodzinie Pan powierzył mężczyznom i kobietom „inne, ale równie ważne role, które uzupełniają się wzajemnie” (M. Russell Ballard, „The Sacred Responsibilities of Parenthood” [Święte obowiązki rodzicielstwa], Ensign, marzec 2006, str. 29). Prorocy uczą, że „w tych świętych obowiązkach, ojcowie i matki, są zobowiązani pomagać sobie wzajemnie, jako równi partnerzy” („Rodzina. Proklamacja dla świata”, strona internetowa KosciolJezusaChrystusa.org). Te obowiązki zostaną bardziej szczegółowo omówione podczas kilku następnych lekcji.
Rozdział 1.
W jaki sposób mogę być równym partnerem w małżeństwie?
Ze sposobu, w jaki Pan opisał stworzenie Ewy w Księdze Mojżesza, możemy nauczyć się ważnych prawd odnoszących się do związku, jakiego Pan pragnie dla męża i żony.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj wersety Ks. Mojżesza 3:18, 21–23 i zastanów się nad znaczeniem symboliki użytej do opisu stworzenia Ewy.
Opis stworzenia Ewy z żebra Adama jest symboliczny (zob. Spencer W. Kimball, „The Blessings and Responsibilities of Womanhood” [Błogosławieństwa i obowiązki kobiecości], Ensign, marzec 1976, str. 71). Prezydent Russell M. Nelson wyjaśnił jedno z możliwych symbolicznych znaczeń tego żebra:
Żebro wyjęte z boku zdaje się oznaczać partnerstwo. Żebro nie oznacza dominacji czy uległości, ale równorzędną relację partnerów, którzy pracują i żyją ramię w ramię. („Lessons from Eve” [Lekcje od Ewy], Ensign, listopad 1987, str. 87)
Prezydent Linda K. Burton, która służyła jako Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy, powiedziała następujące słowa o znaczeniu określenia pomoc:
Wyrażenie pomoc oznacza: „pomoc odpowiednią dla niego”. Na przykład, dwie dłonie są do siebie podobne, ale nie są takie same. Są dokładnie lustrzanym odbiciem, ale uzupełniają się i do siebie pasują. Współpracując, wzajemnie się wzmacniają. („Wzniesiemy się razem”, Liahona, maj 2015, str. 30)
Niektóre przekonania i zwyczaje kulturowe lub osobiste mogą powstrzymywać nas od bycia równymi partnerami w małżeństwie. Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium opisał niektóre z tych okoliczności oraz sposób przezwyciężenia ich:
Niektórzy […] mężowie błędnie zakładają, że mąż odpoczywa, podczas gdy żona wykonuje większość prac w domu, lub że żona i dzieci są po prostu sługami męża. Nie jest to miłe Panu, ponieważ zakłóca ten rodzaj relacji rodzinnych, który musi dominować w wieczności, i hamuje ten rodzaj wzrostu, który musi mieć miejsce tu na ziemi, jeśli mamy być uprawnieni do błogosławieństw wieczności. Studiujcie pisma święte, a dostrzeżecie, że Adam i Ewa, nasi pierwsi rodzice, wzór dla nas wszystkich, modlili się razem i pracowali razem (zob. Ks. Mojżesza 5:1, 4, 10–12, 16, 27). To powinien być nasz wzór życia rodzinnego — wzajemny szacunek i wspólna praca z miłością. („The Gospel Culture” [Kultura ewangelii], Ensign, marzec 2012, str. 44)
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
Jakie błogosławieństwa mogą być obecne w małżeństwie, jeśli mąż i żona postrzegają i wspierają się nawzajem jako równi partnerzy?
Rozdział 2.
Co to znaczy przewodniczyć rodzinie?
Pan wyznaczył mężom i żonom w rodzinie wyjątkowe „obowiązki, [które] mają równą wartość i znaczenie” (Quentin L. Cook, „Wielka miłość do dzieci naszego Ojca”, Liahona, maj 2019, str. 79). Niektóre z tych obowiązków zostaną omówione podczas kolejnych lekcji. Jednym z przykładów jest następujący święty obowiązek, jaki Pan powierzył mężom i ojcom: „Według boskiego zamysłu, ojcowie mają przewodniczyć swoim rodzinom w miłości i prawości” („Rodzina. Proklamacja dla świata”, strona internetowa KosciolJezusaChrystusa.org). Pod nieobecność męża lub ojca żona lub matka przewodniczy w domu (zob. Russell M. Nelson, „Duchowe skarby”, Liahona, listopad 2019, str. 79).
Zastanów się, jak poniższe nauki mogą pogłębić twoje zrozumienie tego, w jaki sposób ojciec może przewodniczyć swojej rodzinie w miłości i prawości:
Przewodniczenie rodzinie to obowiązek pokierowania członkami rodziny tak, aby powrócili do przebywania w obecności Boga. Dzieje się to za sprawą służby i nauczania w duchu delikatności, łagodności i nieskalanej miłości oraz na skutek brania przykładu z Jezusa Chrystusa (zob. Ew. Mateusza 20:26–28). Przewodniczenie w rodzinie obejmuje przewodzenie członkom rodziny w regularnej modlitwie, studiowaniu ewangelii i innych aspektach oddawania czci Bogu. Rodzice pracują w jedności, aby wypełniać te obowiązki. („Rodzice i dzieci”, Podręcznik ogólny. Służba w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich], 2.1.3)
Apostoł Paweł nauczał o obowiązku męża, aby przewodniczyć bezinteresownie. Oto jego słowa: „Mąż jest głową żony, jak Chrystus Głową Kościoła […]. Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie” (List do Efezjan 5:23, 25). Prezydent Ezra Taft Benson, cytując werset List do Efezjan 5:23, podkreślił, w jaki sposób Zbawiciel jest doskonałym przykładem tego, jak przewodniczyć:
Do takiego modelu mamy dążyć w naszej roli przewodniczenia w domu. Zbawiciel nie prowadzi Kościoła w surowy czy oschły sposób. Zbawiciel nie okazuje Swemu Kościołowi braku szacunku ani go nie zaniedbuje. Zbawiciel nie używa siły czy przymusu do osiągnięcia Swoich celów. Nigdzie nie znajdziemy przykładu Zbawiciela czyniącego czegokolwiek, co nie byłoby związane z podbudowywaniem, wspieraniem, pocieszaniem i [wywyższaniem] Kościoła. Bracia, mówię do was z całą powagą, On jest wzorem, który musimy naśladować, kiedy przejmujemy duchowe kierownictwo w naszych rodzinach. (Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 204)
W natchnionym liście do członków Kościoła Prorok Józef Smith opisał, jak ważne jest okazywanie cech Chrystusowych przy przewodzeniu bliźnim. Te cechy odnoszą się do przewodniczenia rodzinie.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj fragment Doktryna i Przymierza 121:41–43. Możesz zaznaczyć cechy Chrystusowe, które znajdziesz.
Zapisz swoje przemyślenia
Wybierz jedną z cech Chrystusowych, którą rozpoznałeś lub zaznaczyłeś, i zapisz swoje przemyślenia na temat jednego lub kilku z następujących pytań: Dlaczego ta cecha ma znaczenie, gdy się przewodniczy rodzinie? W jaki sposób dzięki tej cesze jestem równym partnerem w małżeństwie? Kiedy Jezus Chrystus był przykładem tej cechy w Swej roli przywódcy? Bądź przygotowany, aby opowiedzieć o swoich przemyśleniach w klasie.
Rozdział 3.
W jaki sposób małżonkowie mogą w prawy sposób naradzać się, gdy przewodzą swojej rodzinie?
Znaczenie określenia „przewodniczyć rodzinie” może być błędnie zrozumiane. Na przykład niektórzy błędnie interpretują język fragmentów pism świętych, takich jak werset I Ks. Mojżeszowa 3:16 (Pan mówi Ewie, że Adam będzie nad nią „panował”), że mąż może dominować nad kobietą lub ją kontrolować, co nie jest prawdą. Ta wskazówka Pana odnosi się raczej do obowiązku męża, by przewodniczyć w miłości i prawości. Jak nauczał Prezydent Gordon B. Hinckley, odnosząc się do znaczenia tego określenia, jest to „nadrzędny obowiązek [męża], by zaopatrywać, chronić, wzmacniać i osłaniać żonę” („Daughters of God” [Córki Boga], Ensign, listopad 1991, str. 99; zob. także Spencer W. Kimball, „The Blessings and Responsibilities of Womanhood” [Błogosławieństwa i obowiązki kobiecości], Ensign, marzec 1976, str. 72).
Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał w następujący sposób o nieprawym postępowaniu dominujących lub sprawujących kontrolę mężów:
Czy kultura dominującej, apodyktycznej roli męża, który podejmuje wszystkie ważne decyzje w rodzinie, jest waszą kulturą? Ten wzorzec musi być złagodzony, aby zarówno mąż, jak i żona mogli działać jako równi partnerzy, podejmując w jedności decyzje, dotyczące ich samych, jak i rodziny. Żadna rodzina nie przetrwa długo w strachu lub pod groźbą siły; to prowadzi do sporu i buntu. Miłość jest podstawą szczęśliwej rodziny. („Removing Barriers to Happiness” [Usunąć przeszkody na drodze ku szczęściu], Ensign, maj 1998, str. 86)
Pary powinny wspólnie naradzać się przy podejmowaniu decyzji dotyczących ich rodzin — z pokorą, szacunkiem i życzliwością. Starszy Quentin L. Cook z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Podczas narady rodzinnej żony i mężowie, jako równorzędni partnerzy, podejmują najważniejsze decyzje. Decydują o sposobie nauczania i dyscyplinowania dzieci, na co zostaną wydane pieniądze, gdzie będą mieszkać oraz podejmują inne rodzinne decyzje. Podejmują je razem po uzyskaniu przewodnictwa od Pana. („Światłością mą Pan”, Liahona, maj 2015, str. 64)
Pamiętaj o następujących dodatkowych ważnych prawdach dotyczących naradzania się małżonków i budowania równości w małżeństwie:
-
Mężowie i żony mają mieć „jednakowe prawo głosu” przy podejmowaniu decyzji (L. Whitney Clayton, „Małżeństwo: patrzcie i uczcie się”, Liahona, maj 2013, str. 84).
-
Żony są potrzebne, by „zabierać głos jako ‘zaangażowana i pełnoprawna partnerka’ [Spencer W. Kimball, „Privileges and Responsibilities of Sisters” [Przywileje i obowiązki sióstr], Ensign, listopad 1978, str. 106], która stanowi jedność z mężem przy zarządzaniu rodziną” (Russell M. Nelson, „Prośba do moich sióstr”, Liahona, listopad 2015, str. 97).
-
Mężowie i żony „mają równą moc, by otrzymywać objawienia dla swojej rodziny” (Quentin L. Cook, „Wielka miłość do dzieci naszego Ojca”, Liahona, maj 2019, str. 79).
-
Rodzice mogą organizować narady rodzinne ze swoimi dziećmi, aby wspólnie naradzać się w kwestii decyzji lub wyzwań, które mogą dotyczyć całej rodziny (zob. M. Russell Ballard, „Narady rodzinne”, Liahona, maj 2016, str. 63–65).
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
W jaki sposób naradzanie się w duchu prawości może wnieść błogosławieństwa w życie małżeństw i dzieci?